Powered By Blogger

Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"

"Ευμορφία", για όλους

Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

"Περιάγων την θάλασσαν και την ξηράν"


Περιπλανώμενος την έρημο και το πέλαγος του διαδικτύου συνάντησα έναν "Επισκέπτη" ο οποίος έγραφε στην άμμο τα εξής :

"Το θέμα είναι πως οι γριούλες και γενικότερα όσοι δεν ξέρουν την κλασσική αρχαία Ελληνική (δηλαδή όλοι εκτός από φιλολόγους και θεολόγους) παρακολουθούν τις ακολουθίες, σαν να βλέπουνε θεατρική παράσταση".

Τον ενοχλούσε σφοδρά ότι κάποιοι αντιτίθενται σθεναρά στη λεγόμενη "Λειτουργική Αναγέννηση", εμπνεύσεως του μακαρίτη Χριστοδούλου, ώστε οι ιερές Ακολουθίες να γίνονται στην καθομιλουμένη. Διότι όπως διδάσκουν οι κακόδοξοι της αλλοπρόσαλλης - έτσι την κατάντησαν - Ορθοδοξίας, οι πιστοί πρέπει να μετέχουν κατά τη διάρκεια της θείας Λατρείας. Δεν αρκεί να κατανοούν. Εξυπακούεται, η μετοχή γίνεται μόνο με τη γλώσσα της καθημερινής χρήσεως. Χωρίς αυτή "είναι σαν να βλέπουμε θεατρική παράσταση".

Και ιδού τι απάντησε έτερος οδοιπόρος, χωρίς να χρειαστεί να γράψει στην άμμο :

Σας πληροφορώ ότι η γριούλα η γιαγιά μου - απεβίωσε το 1979 - λίγα γράμματα γνώριζε. Τόσα, ώστε να διαβάζει το Συνέκδημο, το Ψαλτήρι, την Καινή Διαθήκη και μερικά άλλα, αποδίδοντας πλήρως τα νοήματα αυτών που διάβαζε. Την είχα ο ίδιος υποβάλλει σε έλεγχο και ειλικρινά απόρησα. Βέβαια, δεν την είχα ρωτήσει αν "μετέχει" αυτών που διαβάζει ή ακούει στις Λειτουργίες. Τέτοιου είδους χαζά ερωτήματα μόνο σήμερα υποβάλλονται. Στα χρόνια της - και στα δικά μου, τότε πριν από το ΄70 - δεν υπήρχαν. Υπήρχε μόνο το "γινώσκεις ά αναγινώσκεις";

Τώρα, όσο γι΄ αυτό που γράψατε "παρακολουθούν τις ακολουθίες, σαν να βλέπουνε θεατρική παράσταση", μάλλον κανένα μέντιουμ θα σας το είπε ή μπορεί κάποιο γκάλοπ να έγινε, που όμως δεν κατέστη ευρύτερα γνωστό. Περίεργα πράγματα ... .

Πέρα όμως από αυτό υποθέτω ότι ο ίδιος, σαν καλός και πιστός εκσυγχρονιστής των θρησκευτικών μας πραγμάτων, δεν θα είσαστε από εκείνους που αρνούνται ή αμφισβητούν τα θαύματα. Το ερώτημα είναι αν δέχεσται ή δεν δέχεσται, και τοιούτου είδους μη κραυγάζοντα θαύματα, όπου ολιγομαθείς άνθρωποι διαβάζοντας αυτά της "θεατρικής παραστάσεως" (sic) να τα εννοούν πλήρως. Τι απάντηση έχετε να μας δώσετε;

Την απάντηση, νομίζω, την έχει δώσει ο ίδιος ο Χριστός : "Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν"

Παρένθεση, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν οι γνωρίζοντες τα γράμματα την εποχή εκείνη και αυτά τα γράμματα μάθαιναν τους πιστούς, αλλά και όσους ήθελαν να τους κάνουν "μέτοχους" του δικού τους θεού. Δεν ήταν όπως οι αγράμματοι ψαράδες, που πήγαν κι έγιναν μαθητές ενός άλλου κι αυτούς τους αγνόησαν.
Και πάλιν : "Τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη".

Για την υπογραφή,
"φανατισμένος αρχαιόπληκτος προγονολάτρης(*)" και οπωσδήποτε του Παλαιού των ημερών.

(*) Ε, όχι και προγονολάτρης! Λάτρης των πατέρων ναι, αφού οι πρόγονοι μετενόησαν κι έτσι, έγιναν πατέρες μας. Άλλο πρόγονος και έτερο πατέρας.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Περιάγουν την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον", Όσοι δεν αρχίζουν από τον εαυτό τους : "καθαρθήναι δει πρώτον και είτα καθάραι" Μάριος

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ευχαριστώ τον Ανώνυμο (Μάριος) για την επίσκεψη και το σχόλιο.

Σωστό είναι αυτό που γράφεις : "καθαρθήναι δει πρώτον και είτα καθάραι". Αν δεν κάνω λάθος αποτελεί προέκταση, έστω είναι παρεμφερές, του "καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου".

Πρώτα η καρδία πρέπει να καθαρθεί για να γίνει έπειτα ο "εγκαινισμός εν τοις εγκάτοις". Κάτι το οποίο θα βρει αναταπόκριση, μάλλον, και σε άλλους.

Να καθαρθεί μόνος του ο άνθρωπος δεν γίνεται. Ταπείνωση χρειάζεται, φρόνημα ταπεινό και όχι ταπεινολογία και ψευδομετριοφροσύνη.

Την προαίρεση του καθενός μόνον ο καρδιογνώστης Θεός γνωρίζει, επίσης και το πόσο καθαρός - εν τη ακαθαρσία του - ουδείς αναμάρτητος - είναι.

Και ως προς αυτό :

"Περιάγουν την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον, όσοι δεν αρχίζουν από τον εαυτό τους",

θα έλεγα ότι αυτοί που δεν αρχίζουν από τον εαυτό τους, είναι διότι δεν γνωρίζουν ότι ο εγγύς και πλησίον οιουδήποτε άλλου, ανθρώπου ή πράγματος ή του εαυτού τους, βρίσκεται και ενεργεί ο άγιος Θεός : " Θεός εγγίζων εγώ ειμι λέγει κύριος και ουχί θεός πόρρωθεν"

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι

Ένας σχολιαστής έγραψε :

"Από την ιστορία της Εκκλησίας συνάγεται ότι η Εκκλησία από τα πρώτα βήματά της εντός της ιστορίας επέτρεψε ή και στήριξε σθεναρά τη μετάφραση των ιερών κειμένων της, κυρίως της Αγίας Γραφής, στις τότε γνωστές γλώσσες"

Και ένας άλλος του απάντησε :

Άλλο οι ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ στις τότε γνωστές γλώσσες και έτερο οι μεταφράσεις της ελληνικής εις την ελληνικήν! Αν είναι ποτέ δυνατόν!!

Αν είναι ενοχλητικό ότι βγαίνει ο κόσμος από τις εκκλησιές χωρίς να έχει καταλάβει τι λόγια λέγονται ή τι ψάλλει ο χορός, το πρόβλημα το έχει αυτός ή αυτοί που θέλουν να φεύγουν χωρίς να ξέρουν τι τους γίνεται. Και προφανώς τίποτα δεν θα τους γίνει, αν φύγουν από μια "θεατρική παράσταση" όπου όλα τα κατάλαβαν (μετέχοντας ή μη) ή αν άκουσαν έναν καλώς κατανοητό λαϊκό άκουσμα τύπου Νταλάρα, Διονυσίου, Τσιστάνη ή της Μπέλου.

Η εκκλησιαστική γλώσσα είναι θεολογικός λόγος και όλοι, μικροί μεγάλοι, που συνειδητοποιούν την πνευματική τους ένδεια, καλούνται να την αναπληρώσουν. Γι΄ αυτό άλλωστε μακαρίζονται "οι πτωχοί τω πνεύματι". Όποιος συναισθάνεται την πτωχεία του πνεύματός του, πηγαίνοντας στην εκκλησιά και ακούγωντας αυτά όλα τα ακαταλαβίστικά, ας ζητήσει την χορηγία πνεύματος εκεί όπου αυτό είναι καταχωρημένο και καταγεγραμμένο.

Ο ρόλος και ο σκοπός της Εκκλησίας δεν είναι για να βγάζει "μπούφους", ούτε ανόητους εξυπνόβλακες. Είναι για να βγάζει μικρούς και ασήμαντους θεολόγους. Τους οποίους κανείς δεν γνωρίζει ειμή μόνον ο Κύριος.

Ανώνυμος είπε...

αστοχη η φωτο σου, δυτικιζουσα.
αλλα παλαιοημερολογιτης εισαι δεν περιμενω κατι καλυτερο

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ευχαριστώ τον ανώνυμο σχολιαστή για την επίσκεψη και το σχόλιο.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

"Ώσπερ πελεκάν" σταμάτησα για λίγο σε Βάμβες, Ζηζιούλες και άλλους. Έμεινα μια δυο μέρες, μπορεί περισσότερο και είπα, γρήγορα να σηκωθώ να φύγω. Ας ήμουν και "τετρωμένος"...

Δεν ήμουν μόνος. Με βοήθησε, εκτός από την ολιγογράμματη γριούλα μου, και μια άλλη γερόντισσα. Υπήρξαν όμως και άλλοι - φιλόζωοι πάντα υπάρχουν.

Δεν θα εξηγήσω τους λόγους. Άφησα απάνω σε ένα ρημαγμένο σπίτι τα σημάδια της φωλιάς που πήγαινα να χτίσω. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη. Το πιθανότερο είναι να έπεσε. Μπορεί να το αναπαλαίωσαν, είναι πέρασμα και πολλοί, σαν εμένα, περνούν από εκεί. Και μένουν.

"Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"
Οι φτωχοί ζητούν να ξεφύγουν από τη φτώχεια τους. Ποιος απ΄ αυτούς δεν το θέλει; Αλλά μακάριοι και εκείνοι, που εκτός από την υλική τους ένδεια συναισθάνονται και την πνευματική και αυτή επιθυμούν περισσότερο να αποκτήσουν.

Αυτά δεν τα λέει ούτε ο Βάμβας, ούτε ο Ζηζιούλας, ούτε ο Λουδοβίκος. Ένας ερημικός, και τετρωμένος, πελεκάνος μου το είπε.