"Διαφώνησα στο «είμαστε Εθνικιστές γιατί αγαπούμε την πατρίδα» γιατί από όσο γνωρίζω υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στον Εθνισμό και τον Εθνοφυλετισμό, ο οποίος έχει καταδικαστεί ως αίρεση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1872 ... Ο εθνοφυλετισμός είτε είναι ελληνικός, είτε τουρκικός, είτε βαλκανικός, είτε και ευρωπαϊκός είναι διάσπαση της Ρωμηοσύνης και αίρεση της Ορθοδόξου Εκκλησίας".
Και γράφουμε εμείς :
Για να βάλουμε σε τάξη κάποια πράγματα, και να συνεννοούμαστε όταν αναφερόμαστε σε εθνισμό και εθνοφυλετισμό, ταύτα.
Αμφότερα έχουν την κατάληξη -ισμός και κάθε τι σχετιζόμενο με -ισμούς αποτελεί παραχάραξη της χριστιανικής Διδασκαλίας. Η οποία ως γνωστόν καλλιεργείται εδώ και αιώνες στους βαλτώδεις βιότοπους - σε εισαγωγικά αυτό - της Δύσης.
Λοιπόν, εθνισμός, εθνοφυλετισμός και οι ποικίλης άλλης παραλλαγής ομοιοκατάλητες λέξεις συμπεριλαμβανομένου και του Χριστιανισμού, είναι τυπικά άκυρες καθ΄ ότι ουσιαστικά ανυπόστατες. Τυπικά υπαρκτή (λόγω των αιρέσεων), αλλά ουσιαστικά ενυπόστατη είναι μόνο η Χριστιανοσύνη και ο,τιδήποτε εξ αυτής αφορμάται. Βεβαίως υπάρχει η προς την πατρίδα αγάπη, την οποία απλουστευτικά συνοψίζουμε λέγοντας ή γράφοντας για πατριωτισμό, υπάρχει η φυλή, δηλαδή το γένος, των Ελλήνων, όπως υπάρχει και το έθνος αυτών. Αυτά όμως δεν συνιστούν και δεν συναρτώνται με -ισμούς, όπως τουλάχιστον τους έχει διδάξει η διεστραμμένη Δύση. Η πατρίδα, η φυλή και το έθνος μας, αποτελούν πτυχές ενός όλου, το οποίο δεν είναι άλλο από αυτό της Χριστιανοσύνης.
Τώρα πάμε κι αυτό να το αλλάξουμε, να το ευπρεπίσουμε, και από Χριστιανοσύνη να το κάνουμε Ρωμηοσύνη. Πάντως, δυσκολεύομαι αφάνταστα να βρώ με βάση ποιο Δίκαιο - παράδειγμα φέρνω - ή άλλως περί "δικαίου αίσθημα", ανάγνωθι δικαιοσύνη, θα μπορέσει του λοιπού η Ρωμηοσύνη να διδάξει - δια βίου μάθηση, για να μη ξεχνιόμαστε - τους Νεοέλληνες. Η Ρωμηοσύνη κάνει λόγο για το "ουκ ένι Έλλην και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος" ή μήπως η Χριστιανοσύνη, την οποία κάποιοι βλάκες με πατέντα, δηλαδή πανεπιστημιακή έδρα, την αποκάλεσαν και την αποκαλούν "ιουδαιοχριστιανισμό";
Βεβαίως, θα ισχυριστεί κάποιος, η Ρωμηοσύνη έχει βάση τη Χριστιανοσύνη. Γιατί όμως πρέπει να το αλλάξουμε; Μπορεί να μας απαντήσει; Έλληνες είμαστε και στα ελληνικά μιλάμε για Χριστό, για πατρίδα, για φυλή, για έθνος. Τι περισσότερο έχει να μας δώσει η Ρωμηοσύνη από τη Χριστιανοσύνη; Στο κάτω της γραφής, ποιο από αυτά τα δύο αποκλείει τον εθνοφυλετισμό; Για να δούμε τι έχει να μας πει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου