"1) Ειστε βεβαιοι οτι δεν ταυτιζεστε με τις επιδιωξεις των Δυτικων ; 2) Ειστε σιγουροι οτι θελετε να αρχισει ; 3) Ειστε οι ιδιοι που καταλαβαιναν οτι ειχε παρατησει (σ.σ. ο Πούτιν) τη Συρια ; Ειστε βεβαιοι οτι σ αυτη τη φαση η Ελλαδα δεν θα διαπραξει κατ εντολην ανοησιες ;"
(Βλέπε άρθρο στο http://oimos-athina.blogspot.gr/2014/05/anoixth-ekkhh.html )
Τα ερωτήματα απευθύνονται προς τον αρθρογράφο του ιστολογίου, οπότε δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω. Ωστόσο, χρήσιμο είναι να δούμε ποιοι βρίσκονται στην απέναντι όχθη από τον Β. Πούτιν, γενικότερα τη Ρωσία. Προφανώς, είναι η δημοκρατία των (σιωνιστών) Δυτικών. Είναι η δημοκρατία, η φιλελεύθερη δημοκρατία των ισλαμιστών, που ανέτρεψε με την αμέριστη βοήθεια των Δυτικών (σιωνιστών) αρκετά φασιστικά καθεστώτα και μας έφερε την ονομασθείσα "αραβική άνοιξη" με κυριολεκτικό λουτρό αίματος.
Στη Λιβύη, για παράδειγμα, ήταν το φασιστικό καθεστώς Καντάφι, και έπρεπε να ανατράπει. Ήρωες και δημοκράτες οι ανατροπείς ενός καθεστώτος, με το οποίο συνεργαζόταν άριστα η φιλελεύθερη Δύση. Πώς έγινε και άλλαξε η κατάσταση παραμένει ένα ερώτημα. Πάντως, οι επαναστάτες ουδέποτε αποκλήθηκαν τρομοκράτες. Η Δύση τους είχε νομιμοποιήσει. Ήταν αγωνιστές της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Όπως ήταν και το ΝΑΤΟ, που ανάλαβε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα.
Στη Συρία συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος Άσαντ είναι κι αυτός φασίστας. Νέοι ήρωες της ελευθερίας και της δημοκρατίας μας προέκυψαν πάλι. Η λεγόμενη αντιπολίτευση νομιμοποιήθηκε από τη Δύση ( διάβαζε, σιωνισμό) και τρομοκράτης αποκλήθηκε ο Άσαντ και οι φιλοκυβερνητικοί. Παρεμπιπτόντως, στην έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας για την Ουκρανία, ο Γάλλος εκπρόσωπος απόρησε, πώς είναι δυνατόν οι ακτιβιστές φιλορώσοι να διαθέτουν πυραύλους εδάφους αέρος, αναρωτήθηκε, ώστε να καταρρίπτουν ελικόπτερα ; Το ίδιο ερώτημα για τη συριακή λεγόμενη αντιπολίτευση, που καταρρίπτει μαχητικά κυβερνητικά αεροπλάνα, ποτέ δεν τέθηκε. Οι ακτιβιστές Σύριοι (σημ. τι είναι αυτοί ; φιλοδυτικοί, φιλοϊσλαμιστές, φιλελεύθεροι σκέτα, τι τελος πάντων ; ) φαίνεται ότι φτιάχνουν αυτοσχέδιες ρουκέτες εδάφους αέρος.
Και ερχόμαστε στην Ουκρανία. Οι φιλορώσοι ακτιβιστές ή επαναστάτες, αποκλήθηκαν μονομιάς τρομοκράτες και καθ΄όλα νόμιμη κρίθηκε η αυτοδιόριστη κυβέρνηση του Κιέβου. "Η κυβέρνηση του Κιέβου έχει το δικαίωμα της αυτοάμυνας", δήλωσε ο αμερικανός Μπάρακ Ομπάμα. Αλλά ποιά κυβέρνηση είναι αυτή, με ποιες δηλαδή δημοκρατικές, και οπωσδήποτε φιλελεύθερες, διαδικασίες έγινε "κυβέρνηση", ανάγεται στη σφαίρα της εικασίας του αμερικανού προέδρου και όσων συμμερίζονται το νόμιμο "δικαίωμα αυτοάμυνας" κάποιων αυτόκλητων και αυτοπροσδιοριζόμενων σωτήρων της Ουκρανίας.
Τι μας δείχνουν όλα αυτά, αν και πολλά ακόμη παραλείψαμε, δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς. Η φονική και εγκληματική δυτικού τύπου (σιωνιστική) δημοκρατία κινδυνεύει και βγάζει νύχια. Δεν έφθαναν τα εκατομμύρια των νεκρών στο Ιράκ και τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο, έρχεται τώρα η σειρά άλλων να σφαχτούν μεταξύ τους εν ονόματι μιας καταχθόνιας ελευθερίας : Της ελευθερίας των Δυτικών (σιωνιστών). Την γευθήκαμε, αλλά, φαίνεται, μυαλό δεν βάλαμε.
1 σχόλιο:
Διαβάσαμε, επί πλέον, σε άρθρο για την περί των Β. Πούτιν "ειδωλολατρία". Γράφει ο συντάκτης του άρθρου :
" Τα γράφουμε όλα αυτά γιατί βλέπουμε ότι πολλοί, εδώ στην Ελλάδα, είναι επιρρεπής στην ειδωλολατρία. Μέσα στα αδιέξοδά μας και στην απελπισία μας κάνουμε, συχνά, τις επιθυμίες μας πραγματικότητα και καταφεύγουμε σε «Μεσσίες». Σε έναν τέτοιο διεθνή «Μεσσία» πίστεψαν κάποιοι (κυρίως άνθρωποι της Ορθοδοξίας): Στο Ρώσο ηγέτη, τον Πούτιν",
για να καταλήξει :
"Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα όνειρα. Ουδείς μπορεί να σώσει την κατάσταση, εκτός από τους ίδιους τους λαούς και τις οργανώσεις του…". (*)
Να σημειώσουμε, κατά τον αρθρογράφο, οι λαοί σώζονται με τις οργανώσεις των δρόμων με ό,τι αυτό συνεπάγεται (απεργίες, ξύλο, αίμα σε μόνιμη ανακύκλυση).
Ο αρθρογράφος φαίνεται ότι έχει παραμείνει οπαδός του γνήσιου και αδιαφοροποίητου τροτσκισμού. Δηλαδή, της διαρκούς και αέναης επανάστασης. Φυσικά, του λαού. Αναγορεύει το λαό σε θεσμό, παραβλέποντας το γνωστό - άγνωστο ίσως γι΄ αυτόν - "ὥσπερ οὐκ ὅμοια πρόσωπα προσώποις, οὕτως οὐδὲ αἱ διάνοιαι τῶν ἀνθρώπων". Σε απλή γραφή : Όπως δεν μοιάζουν τα πρόσωπα, έτσι δεν μοιάζουν και τα διανοήματά μας. Ο λαός είναι θεματοφύλακας θεσμών, ουδέποτε όμως ανακηρύσσεται σε θεσμό ή θεσμικό όργανο. Ο λαϊκισμός ( : θεσμός είναι ο λαός, είχε πει κάποτε ένας πασοκάνθρωπος, δεν θυμάμαι ποιος) αναγορεύει το λαό σε θεσμό και οι λόγοι είναι ευκολονόητοι. "Πασόκ λαός στη εξουσία" ήταν το σύνθημα του αμερικανοτραφούς τροτσκιστή ! (ένα θαυμαστικό δεν φτάνει) και χαρισματικού (τό ίδιο κι εδώ) Ανδρέα-πατρός ΓΑΠ.
Δυστυχώς τα φαντάσματα - πρώτα ήταν οράματα, αλλά αποδείχθηκαν εφιάλτες - μας κυνηγούν ακόμη.
(*) http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/05/blog-post_396.html
Δημοσίευση σχολίου