Τα όσα ακολούθησαν στο ιστολόγιο «Τρελογιάννης», το οποίο δημοσίευσε το αρχικό (εν συντομία) σχόλιο του γράφοντος, είχαν ως εξής :
- Ανώνυμος είπε... Κύριε Κύπριανέ , μέ όλο τον σεβασμό που έχω σέ κάθε παραδοσιακό άνθρωπο , τελικά τίνος είναι αυτά τά λόγια ; Καί άν είναι ..... τι σχέση μπορεί να έχουν μέ το εδώ πνεύμα ; Εδώ ΄΄μπαινοβγαίνουμε ΄΄ και δέν συναντήσαμε αυτό το πνεύμα που περιγράφετε , τί ακριβώς θέλετε να πείτε ; Ανεξάρτητα μέ τό ποιός το είπε που ειλικρινά αγνοώ , μία διατύπωση κάπως ποιητική μπορεί να έχει διαφορετικές αναγνώσεις ....εμένα φερ'ειπείν μου λέει οτι η ποιότητα της λειτουργικής και πνευματικής μας ζωής μετριέται μέ την χαρά μέ την οποία μετέχουμε σέ αυτήν Η χαρά ειναι άλλωστε το κριτήριο της μετοχής μας σέ ......άς μήν λέμε παχιά λόγια ....ίσως είναι και βλάσφημα τά παχιά λόγια ...Μία άλλη ανάγνωση, που είναι καί πλησιέστερη προς τον τίτλο του άρθρου έιναι, οτι χάθηκε η ποιότητα μιάς ανέορτης και πεζής ζωής χωρίς την χαρά της Κυριακής και της γιορτής για το περισσότερο μέρος του λαού μας Είναι ψέμα αυτό ; Γιατί να έχει αυτή την έννοια που μας περιγράφετε; Αποκλείεται αυτός που το είπε, να το είχε πάρει και αυτός από αλλού ,ένα είδος δηλαδή σάν τις ελληνικές λέξεις που ξενιτεύτηκαν και τις εισαγάγαμε πάλι εξευρωπαϊσμένες πλέον ; Αμαρτωλοί άνθρωποι μπορεί να είμαστε , αλλά δέν νομίζω οτι εδω λατρεύεται το πνεύμα που περιγράφετε .....εμείς τουλάχιστον δέν έχουμε εισπράξει κάτι τέτοιο .....
- ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε... Με αφορμή το «σχόλιο» του Kyprianos Christodoulides ας πούμε και ένα λογισμό που καιρό μας προβληματίζει ,γιατί στο χώρο των παραδοσιακών πιστών επικρατεί αυτή η απίστευτα αυθαίρετη λογική και έντονη κριτική σε ότι οι ίδιοι δείχνει να μην αντιλαμβάνονται;
Και δίνουμε και λαβές στον κάθε οικουμενιστή να λέει και δικαίως τα δικά του…
Διότι αν σε σκέψεις ποιητικές βάζει στο «στόμα του ποιητή» πράματα που δεν εννοεί ,πως θα πείσεις κάποιον καλοπροαίρετο που είναι σε πλάνη για την πλάνη του ;
Η τραγικότητα των «παραδοσιακών!»
- Kyprianos Christodoulides είπε... Η τραγικότητα των «παραδοσιακών!» και η ιλαρότητα των προοδευτικών !! Ω, τί θαυμάσια εικόνα, να βλέπεις τον "Τιτανικό" να βουλιάζει και η ορχήστρα να εξακολουθεί να παίζει μουσική !!!
Ευχαριστώ για την δημοσίευση του σχολίου.
- Ανώνυμος είπε..."...Εκτιμώ κάποιον σημαίνει ότι τον αποδέχομαι και του αναγνωρίζω το δικαίωμα ύπαρξης,σκέψης και δράσης. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει πάντα να συμφωνώ με τις ιδέες του ή να επικροτώ όλες τις πράξεις του, μπορώ βέβαια να διαφωνώ χωρίς απαραίτητα να παύει η εκτίμησή μου γι' αυτόν και χωρίς βέβαια ακούσια ή εκούσια, να διαστρεβλώνω τα λόγια του....
Η ΦΙΛΙΑ είναι κάτι περισσότερο από μια απλή εκτίμηση. Οι πραγματικοί φίλοι είναι δεμένοι μεταξύ τους με μια άρρηκτη και πολύ δυνατή αγάπη...
Η ΑΓΑΠΗ, που είναι ανεκτίμητο θεικό δώρο, πρέπει να απευθύνεται πρώτιστα στον θεό , στους συνανθρώπους, χωρίς καμιά διάκριση και γενικά σ' όλα τα πλάσματα του θεού, έμψυχα, άψυχα και πνευματικά.
Ο ΕΡΩΤΑΣ είναι η κορωνίδα της αγάπης. Και υπάρχουν έρωτες και "έρωτες". Έρωτες καλοί και κακοί. Όταν αισθανόμαστε έρωτα μπορούμε να θυσιάσουμε ακόμα και τη ζωή μας για την Πατρίδα, την Πίστη, την Οικογένεια. Γενικά, ο έρωτας είναι η μεγάλη, η ανεξάντλητη αγάπη και αφοσίωση. Και για κάθε τι για το οποίο αισθανόμαστε έρωτα θα το δούμε να ευδοκιμεί σαν αποτέλεσμα της αδιάκοπης φροντίδας μας. Δυστυχώς,υπάρχουν και κακοί έρωτες, όπως αυτός της αχαλίνωτης απόλαυσης της αμαρτίας, του πλούτου, της πολυτέλειας..."
Η ΧΑΡΑ της ΓΙΟΡΤΗΣ στο άρθρο, αφορά αποκλειστικά τον έρωτα χωρίς εισαγωγικά.
..και για όποιον ενδιαφέρεται για την πηγή, όλα αυτά τα γράφει ένας γέρων- όχι δεν είναι αυτός του τρελλογιάννη- που τα άσπρα του μαλλιά και τα χρυσά του μάτια, κυρίως όμως το χαμόγελό του, προδίδουν το μυστικό της ΕΥΤΥΧΙΑΣ του : αιώνια ερωτευμένος με τη ζωή..
- Ανώνυμος είπε.....και πίστεψε με, κύριε Κυπριανέ, στον ίδιο τον τιτανικό αν ήταν μέσα την ώρα που βούλιαζε, θα εξακολουθούσε να έχει την ίδια ιλαρότητα στο πρόσωπό-όπως κι άλλοι του είδους του-παίζοντας μουσική στη φυσαρμόνικά του, την ώρα που άλλοι θερμόαιμοι χριστιανοί-όπως κι άλλοι του είδους τους- θα προσπαθούσαν με κάθε μέσο να σώσουν το τομάρι τους με την τραγικότητα να διαγράφεται στα πρόσωπά τους. καληνύκτα σας
- Kyprianos Christodoulides είπε... «Η ΧΑΡΑ της ΓΙΟΡΤΗΣ στο άρθρο, αφορά αποκλειστικά τον έρωτα χωρίς εισαγωγικά ... και για όποιον ενδιαφέρεται για την πηγή, όλα αυτά τα γράφει ένας γέρων- όχι δεν είναι αυτός του τρελλογιάννη- που τα άσπρα του μαλλιά και τα χρυσά του μάτια, κυρίως όμως το χαμόγελό του, προδίδουν το μυστικό της ΕΥΤΥΧΙΑΣ του : αιώνια ερωτευμένος με τη ζωή..»
Το έχω γράψει και θα το ξαναγράψω : «Όσοι έζησαν τον πόθο Χριστού, όσοι μίλησαν και έγραψαν για θείο έρωτα, τον γνώρισαν στις ερημιές, σε σκήτες απορρωγότων ορέων. Αυτό ήταν το θέλγητρο της δικής τους απαθούς ερωτικής σχέσης.» ( Βλέπε σχόλια http://opaidagogos.blogspot.gr/2016/02/blog-post_25.html )
Όποιος έχει καθαρή την καρδία, ορά την θεωρία του αγίου Θεού («Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται»), βλέπει την αγάπη, και ο άγιος Θεός έμπρακτα ενεργεί και του χαρίζει τον απαθή θείο έρωτα. Θεωρία η αγάπη, πράξη ο έρωτας. Προϋπόθεση, η νήψη, η άσκηση, η ταπείνωση, η εγκατάλειψη του κόσμου, με δυο λόγια η περιτομή της καρδιάς εν πνεύματι ( : 29 ... περιτομὴ καρδίας ἐν πνεύματι, οὐ γράμματι, Ρμ. β΄) .
Να ποιοι έζησαν, πώς έζησαν, και τελικά αξιώθηκαν να μιλήσουν για (θείο) έρωτα, για την απερίγραπτη χαρά της Γιορτής. Άλλη δεν υπάρχει.
Γράφω πάντα τη γνώμη μου . Ίσως και τη γνώμη ενός παραδοσιακού - διασωθέντος από το ναυάγιο του "Τιτανικού".
Καλή Ανάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου