Powered By Blogger

Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"

"Ευμορφία", για όλους

Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

"Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες" ...


Έγραψε ο "Ριζοσπάστης" η εφημερίδα, υποτίθεται, του λαού :

"Το πρόβλημα δε βρίσκεται στον καπιταλισμό, στα τεράστια κέρδη, αλλά στην εθνική απελευθέρωση, ώστε όλοι οι Ελληνες, καπιταλιστές και εργάτες μαζί να ανοικοδομήσουν την Ελλάδα!" (*)

Το ανωτέρω ήταν το πικρόχολο σχόλιο γραφίδος της εφημερίδας του ΚΚΕ για την "εθνική απελευθέρωση". Ήταν το ζητούμενο σε ομιλία του γνωστού μας Δ. Καζάκη. Ο ομιλητής παρέλειψε να κάνει χρήση της λέξης "καπιταλισμός" και λησμόνησε τελείως τους εργάτες, εξ ου και η απαξίωση εκ μέρους της αριστερής γραφίδος.

Συμπληρώνουμε εμείς :

Το πρόβλημα βρίσκεται στον καπιταλισμό, όπως βρίσκεται και στον αριστερισμό (ή μαρξισμό κοπής ΚΚΕ) με τις φουσκωμένες τσέπες από κατάλοιπα - όχι ευκαταφρόνητα - του καπιταλισμού (κεφαλαιοκρατισμού) εννοείται. Βρίσκεται ακόμη και στην κίβδηλη γλώσσα της λαϊκής εξαπάτησης με τη γνωστή συνθηματολογία της "ανθρωπιάς του ανθρώπου" ή άλλως "μη εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο".

Μήπως θα μπορούσε ο αρθρογράφος του "Ριζοσπάστη" να μας πει για ποιο λόγο ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να εκμεταλλεύεται τον, λόγοις μεν σύντροφο, έργοις δε κορόϊδο, άνθρωπο;
Τι και ποιο είναι αυτό που θα τον παρακινήσει στην ανιδιοτελή προσφορά στο συνάνθρωπο και στο κοινωνικό σύνολο; Η γοητεία του Μάρξ, του Λένιν ή μήπως εκείνη του Στάλιν;

Μάλλον όμως η ηγεσία του ΚΚΕ και των διανοουμένων του, θέλει, και παρακινεί γι΄ αυτό το λαό,  νέες κατακτήσεις, νέους αγώνες και "νέας πάλης ξεκίνημα"! Τις οποίες ως συνήθως άλλοι καρπώνονται για να δοξάζουν όλους τους αφελείς, που θα χαθούν στη συμπαντική σκόνη  των μαζικών κινημάτων (σημ. του λαού) και των ολοκληρωτικών ή καθολικών αντιστάσεων με σύνθημα το "ελευθερία, ισότης, αδελφοσύνη". Έχει τίποτα καλύτερο εκτός του συμπαντικού κονιορτού να μας δώσει το ΚΚΕ;

Τα είδαμε, τα ξέρουμε, πάθαμε αλλά δυστυχώς δεν μάθαμε. "Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες", σύμφωνοι, αλλά για ποιον; Για το Κοινοβούλιο αυτής της ... δημιοκρατίας; Της δημοκρατίας των δημίων μας, όπου συμμετέχει με τις προσχηματικές αρνήσεις του - γάλατα και φρατζόλες - το ΚΚΕ;



(*) Αφορμή για το σχόλιο και η φωτογραφία απο : http://orthodox-watch.blogspot.com/2012/01/blog-post_1569.html

4 σχόλια:

Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

"Μάλλον δε και ελέγχετε"!
Απόστολος Παύλος

Θέλει μεγάλη υπομονή να διαβάζετε τους μύθους, τις αυταπάτες, τις προκαταλήψεις αυτών που ούτε οι ίδιοι σώζονται ούτε τους άλλους αφήνουν να σωθούν. Εννοώ τους ιδεολόγους του κομμουνισμού ,σαν τον συντάκτη του εν λόγω κειμένου του Ριζοσπάστη.
Πώς δεν τους κουράζει το κενό! Ο ίδιος φαρισαϊσμός από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα. Μια βαρετή επανάληψη!

Με τους ιδεολόγους του κομμουνισμού ,σαν τον συντάκτη του εν λόγω κειμένου του Ριζοσπάστη, απορώ πώς δεν τους κουράζει το κενό!

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ευχαριστώ τον κ. Λαγκουβάρδο για την επίσκεψη και το Σχόλιο.

Είναι να απορεί κανείς όντως. Άλλη εξήγηση δεν βρίσκω από την πιθανολογούμενη, η οποία είναι : Δεν κουράζονται διότι το κενό που έχουν μέσα τους από την έλλειψη του ζώντος Θεού, τους υποχρεώνει να βρίσκουν διαρκώς τρόπους να το γεμίζουν. Είναι όμως σαν το πιθάρι των Δαναΐδων... .

Το να υποφέρουν οι ίδιοι το καταλαβαίνω, τι γίνεται όμως με τους άλλους;

Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

Ορθή η μεταφορά!Κάνει εντύπωση ότι το μαρτύριο είναι γυναικείο!
Η απουσία νηπτικής ζωής με την έννοια της αδιάλειπτης
προσοχής σ΄ αυτό που αρέσει στο Θεό, οδηγεί στην απώλεια
της ανδρείας.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Αγαπητέ κύριε Λαγκουβάρδο σας συμπληρώνω

Πρίν χαθεί η ανδρεία, φρόντισαν να χάσουμε κάτι άλλο. Το συναίσθημα. Αυτοί που θα πάρουν τα έμφορτα με βόμβες αεροπλάνα για να τις αδειάσουν επί των κεφαλών άλλων, πρέπει να είναι εντελώς συναισθηματικά στεγνοί. Και έτσι είναι όλοι αυτοί οι στρατοί της δήθεν απελευθέρωσης και της ψεύτικης δημοκρατίας.

Την απώλεια του συναισθήματος τούς την αναπληρώνουν με τα υπερσύγχρονα μέσα καταστροφής, έτσι ώστε, αυτός που σκορπίζει τον από αέρος και από γης θάνατο να αισθάνεται απόλυτα ασφαλής. Δηλαδή, τον κάνουν λες και είναι γυναίκα, αφού η ανασφάλεια είναι το χαρακτηριστικό της (ανώριμης) γυναικείας φύσης. Μη ξεχνάμε, πλάσθηκε έχοντας δίπλα της κάποιον άλλο. Τούτο δεν έγινε με τον πρωτόπλαστο Αδάμ. Βρέθηκε μόνος με τη συντροφιά του Δημιουργού του και αγίου Θεού. Ήταν κυριολεκτικά ασφαλής.