Αναγνώσαμε τον συλληπητήριο λόγο του Κύπρου Χρυσοστόμου δια την εκδημία του Πατριάρχη των αιρετικών Μονοφυσιτών Κοπτών Σενούντα και αναφέρει τα εξής :
«Εκφράζομεν την βαθυτάτην συμπάθειαν ημών προσωπικώς και της καθ’ ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου επί τη εις τας αιωνίους μονάς μεταστάσει της Αυτού Αγιότητος του Πάπα και Πατριάρχου της Κοπτικής Ορθοδόξου Εκκλησίας Shenouda III, αναλώσαντος εαυτόν εις την υπηρεσίαν της Εκκλησίας ταύτης και των εν Αιγύπτω πιστών αυτής.
Ολοθύμως δεόμεθα του Κυρίου της ζωής και του θανάτου όπως κατατάξη την ψυχήν του μεταστάντος Πρωθιεράρχου εν σκηναίς δικαίων, παραμυθήση δε την αδελφήν Κοπτικήν Εκκλησίαν δια της αναδείξεως ανταξίου διαδόχου αυτού».
Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Μόνοι τους ομολογούν!
Εμείς έχουμε να προσθέσουμε λέγοντάς τους ότι αφού θεωρείτε ως «Αγιώτατο», και αποκαλείτε και «αδελφή Εκκλησία» τους αιρετικούς, άντε να σας δούμε να αποκαλείτε έτσι και τους ΓΟΧ, οι οποίοι είναι «σχισματικοί» κατ΄ εσάς! Άραγε θα σας ενοχλούσε;
Αγαπητοί αναγνώστες, φαντάζεστε, επί παραδείγματι, όταν εκοιμήθη ο Χρυσόστομος Κιούσης των ΓΟΧ, να έλεγε ο Κύπρου :
«Εκφράζομεν την βαθυτάτην συμπάθειαν ημών προσωπικώς και της καθ’ ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου επί τη εις τας αιωνίους μονάς μεταστάσει της Αυτού Αγιότητος του Αρχιεπισκόπου των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών Χρυσοστόμου Κιούση, αναλώσαντος εαυτόν εις την υπηρεσίαν της Εκκλησίας ταύτης και των εν Ελλάδι και εξωτερικό πιστών αυτής.
Ολοθύμως δεόμεθα του Κυρίου της ζωής και του θανάτου όπως κατατάξη την ψυχήν του μεταστάντος Πρωθιεράρχου εν σκηναίς δικαίων, παραμυθήση δε την αδελφήν Ορθόδοξην Εκκλησίαν των ΓΟΧ δια της αναδείξεως ανταξίου διαδόχου αυτού»;
Πως σας φαίνεται; Τα συμπεράσματα δικά σας ...
Σχόλιο
Σημαντική οπωσδήποτε η ερώτηση και το συμπέρασμα αναπόφευκτο. Το κυρίαρχο αιωνίζον ψεύδος των πολιτικών, για το οποίο η δημοσιογραφία τόσο πολύ ενδιαφέρεται και διαρκώς μας θυμίζει τις ανακολουθίες των εκλεγμένων (με την ψήφο μας) ταγών και τα σκάνδαλα, έγινε τρόπος συμπεριφοράς και υπόδειγμα ευγενικών φρονημάτων για τους ομότιτλους επί των θρησκευτικών μας πραγμάτων. Τι μπορεί να περιμένει κανείς ύστερα από αυτό; Όταν τόσο μίσος έχουμε μεταξύ μας - ας θυμηθούμε το διωγμό που υφίστανται οι Μοναχοί της Εσφιγμένου - μετά αναζητούμε "ξένους δακτύλους" και συνιστούμε στο ποίμνιο υπακοή και υπομονή "άχρι καιρού". Εκτός εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία, επαναλαμβάνουν διαρκώς.
Οι ορώντες χάθηκαν από την "καλήν οικονομία", στην πράξη όμως αυτή αποδείχθηκε χείριστη. Χρεωκοπήσαμε από κάθε άποψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου