Ίσως βρουν εδώ τόπο να "βλαστήσουν" αυτά που θα σας γράψω. Διότι αλλού, έπεσαν μάλλον "επί τα πετρώδη".
"Στις παρούσες συνθήκες, με τα αντικειμενικά δεδομένα του λαϊκού κινήματος (πλήρως αποσαθρωμένο και με την κοχλάζουσα λαϊκή ΟΡΓΗ παντελώς ανοργάνωτη), η ΑΠΟΧΗ από τις εκλογές είναι λάθος: Στηρίζει τα ευρω-χουντικά σχέδια της καθεστωτικής αναπαλαίωσης…"
Αυτό μου γράψατε - παραλείπω τα υπόλοιπα - και σας δίνω τη γνώμη μου.
Είδατε ποτέ σε κανένα γκάλοπ να παρέχεται η απάντηση, στα ερωτήματα που θέτουν, "δεν ψηφίζω, απέχω"; Ουδέποτε. Όλους μας τσουβαλιάζουν στους αναποφάσιστους του "δεν ξέρω, δεν απαντώ" και συνεχίζουν το ντόπινγκ με τα αποπροσανατολιστικά talk shows και τα παράθυρα των γνωστών διεκδικητών ψήφου.
Οι εκλογές που μας έρχονται θα μπορούσαν να είναι και ένα άτυπο δημοψήφισμα.
Μόνο οι άδειες κάλπες μπορούν ριζικά να ανατρέψουν το κομματικό καθεστώς των εμμίσθων - από άλλους και δυστυχώς από εμάς τους ίδιους - αχυρανθρώπων. Διότι προκύπτει μείζον πολιτικό, δευτερευόντως και πολιτειακό, θέμα.
Καιρός να καταλάβουμε, μετά τον ξεσηκωμό για Σύνταγμα τότε με τον Μακρυγιάννη, όπου και μας ήρθε η ψήφος, ότι τώρα είναι καιρός να αρνηθούμε την ψήφο για ένα νέο Σύνταγμα. Όχι σαν αυτό, που άλλοτε το κάνουν λάστιχο, και άλλοτε βαριοπούλα για τους μικρούς και τους ανίσχυρους.
Δεν σημαίνει ότι αρνούμαστε το κεκτημένο δικαίωμα της ψήφου. Κάθε άλλο. Αρνούμαστε το ψευδές δικαίωμα να ψηφίζουμε τους (συνακόλουθα) ψεύτες ή αυτούς που θα εκλεγούν μέσα από τις διασκορπισμένες ψήφους και τις αναπόφευκτες κρυφές συναλλαγές που θα ακολουθήσουν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ΛΑΟΣ και δεν αναφέρω άλλες, ξεχασμένες και παλαιές.
΄Οταν υποστηρίζετε ότι "η ΑΠΟΧΗ από τις εκλογές είναι λάθος", και έμμεσα η άμεσα συνιστάται η διασπορά της ψήφου, τότε πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για "αποσταθεροποίηση και όχι αναπαλαίωση";
Ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες αποσταθεροποίησης, που μας ζητούν την ενοειδή "έκφραση της λαϊκής οργής" αποκλείοντας την αναπαλαίωση; Ενοειδής και ενιαίος τρόπος δεν είναι η κατάφαση στην ψήφο. Είναι η άρνηση της ψήφου. Μόνο δι΄ αυτού του τρόπου μπορεί να εκφρασθεί η σύμφωνη απαξίωση - και οργή κατά - του υπάρχοντος Συστήματος υποκλοπής των εκλογικών μας προτιμήσεων με τις διασκορπισμένες ψήφους.
Αν δεν αποτελεί κοινό και καθολικό αίτημα απόρριψης αυτού του ύπουλου, υποκριτικού και φαύλου Συστήματος, η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποχή, τότε ποιά είναι;
Η συμμετοχή στη "φόλα" της "ψήφου διασποράς";
Είναι μάταιο να περιμένουμε, η μέχρι στιγμής συγκρατημένη λαϊκή αγανάκτηση και οργή, ότι θα βρεί την (αποσταθεροποιητική) έκφρασή της με τον κατατεμαχισμό των ψήφων.
Η μόνη βεβαία αποσταθεροποιητική δράση, ώστε να προκύψει ανάγκη ενός νέου Συντάγματος, όπου οι ψευδείς προεκλογικές υποσχέσεις και άλλα θα παίρνουν την οδό της Δικαιοσύνης, είναι η αποχή με στόχο τη δημιουργία, εκ των πραγμάτων, μείζονος πολιτικού θέματος. Και τούτο είναι η λαϊκή βούληση για ένα νέο Σύνταγμα.
Αυτά, για να μην κοροϊδεύουμε τους άλλους μαζί με τους εαυτούς μας.
Σας ευχαριστώ για την αφορμή που μου δώσατε
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Βλέπε και :
http://kyprianoscy.blogspot.com/2009/09/blog-post_15.html
http://kyprianoscy.blogspot.com/2009/09/blog-post_16.html
γράφτηκαν το Σεπτέμβρη του 2009.
1 σχόλιο:
Οφείλω να ευχαριστήσω το ιστολόγιο ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ που αναδημοσίευσε το Θέμα αυτής της ανάρτησης. Με τη σειρά μου καταθέτω για τον αναγνώστη το εισαγωγικό σχόλιο της "Κλασσικοπερίπτωσης" :
Δυστυχώς οι παρούσες συνθήκες δεν είναι τόσο απλές ή τουλάχιστον τόσο ξεκάθαρες, ώστε μία μεγάλη αποχή απο την κάλπη, να προκαλέσει μείζον πολιτικό ζήτημα, και μάλιστα τέτοιου μεγέθους και ποιότητας που ενδεχομένως θα μας οδηγούσε σε μία εθνοσυνέλευση και ένα νέο Σύνταγμα.
Αν η αποχή ήταν τόσο μαζική, ώστε εκ των πραγμάτων να υπήρχε απτή και πέραν πάσης αμφισβήτησης απόδειξη της απέχθειας του λαού στο όντως σάπιο πολιτικό σύστημα,τότε αναρωτιέμαι ποιά θα ήταν εκείνη η υπαρκτή και γνήσια ενοποιός πατριωτική πολιτική δύναμική που θα οδηγούσε την εκδηλωθείσα λαϊκή βούληση σε ένα πραγματικά ελληνικό νέο Σύνταγμα με τον ίδιο ειρηνικό τρόπο του 1843.
Απο την άλλη, είναι πολύ πιθανό αυτός ο κατακερματισμός των "πολιτικά παρόντων", να λειτουργήσει ως ένας πονηρός ψηφοσυλλεκτικός μηχανισμός, ο οποίος θα δώσει στα κραταιά (ελέω Νέας Τάξης) κόμματα των δωσιλόγων, το απαραίτητο δημοκρατικό άλοθι για να συγκυβερνήσουν, ενώ ταυτοχρόνως θα έχει απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος της λαϊκής αγανάκτησης και οργής.
Όπως και νάχει,το μέλλον διαγράφεται ζοφερό και αν δεν υπάρξει μια υγιής , δημοκρατική και ενοποιός πολιτική δυναμική (όχι απαραίτητα συγκεκριμένη δύναμη), τότε είτε με παρωδία δημοκρατικών εκλογών, είτε με έντονες κοινωνικές αναταραχές και συγκρούσεις, θα οδηγηθούμε στην μία ή στην άλλη μορφή ολοκληρωτισμού.
Δημοσίευση σχολίου