Αυτά γράφει μεταξύ άλλων η
Εγκύκλιος ( υπ' αριθμ. 2925) της Ιεράς Συνόδου προς το "Χριστεπώνυμον
Πλήρωμα Της Εκκλησίας της Ελλάδος", η οποία διαβάστηκε σε όλους τους ναούς χθες, Κυριακή 18 Μαρτίου 2012 και είχε θέμα "Περί των Ιερατικών
Κλήσεων". Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν κι εμείς να μη γράψουμε τα δικά μας.
Ο τίτλος; "Νεωτερισμών ρηξικέλευθων το ανάγνωσμα"
Μετά το νεωτερισμό του 1920-24 ακολούθησε και η ρηξικέλευθη Ορθοδοξία της οικουμενικότητας την οποία σήμερα όλοι βιώνουμε. Η αρχή έγινε από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Αλλά ήταν κι αυτή του κ. Γιέβτιτς (*), για να μη νομίζουμε ότι, ακόμη και άνευ ουδεμιάς καινοτομίας, το εισητήριο του Παραδείσου το αποκτήσαμε.
Είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, αυτόν του κ. Γιέβτιτς, γνωστού πλέον και μη εξαιρετέου οικουμενιστή, τίποτα δεν μας διαβεβαιώνει ότι ακολουθούμε την πρέπουσα οδό. Πόσο μάλλον όταν ξέρουμε το δρόμο, αλλά χάριν συντομίας λειαίνουμε την καινοτόμο οδό με ορθόδοξη άσφαλτο ή πάμε να ανοίξουμε σήραγγα σε βουνό με τον "κούσπο", κατά την κυπριακή διάλεκτο, "κασμά" στα τούρκικα ή συνώνυμα, με την "αξίνα".
Όποιος τα λέει αυτά, τα δικά μας και όχι της Εγκυκλίου, είναι εξ ορισμού αμαθής στην οδοποιΐα και δεν χρειάζεται να ακούμε τις αποπροσανατολιστικές (κατασκευαστικές) πλάνες του. Έτσι, είναι!
Μετά το νεωτερισμό του 1920-24 ακολούθησε και η ρηξικέλευθη Ορθοδοξία της οικουμενικότητας την οποία σήμερα όλοι βιώνουμε. Η αρχή έγινε από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Αλλά ήταν κι αυτή του κ. Γιέβτιτς (*), για να μη νομίζουμε ότι, ακόμη και άνευ ουδεμιάς καινοτομίας, το εισητήριο του Παραδείσου το αποκτήσαμε.
Είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, αυτόν του κ. Γιέβτιτς, γνωστού πλέον και μη εξαιρετέου οικουμενιστή, τίποτα δεν μας διαβεβαιώνει ότι ακολουθούμε την πρέπουσα οδό. Πόσο μάλλον όταν ξέρουμε το δρόμο, αλλά χάριν συντομίας λειαίνουμε την καινοτόμο οδό με ορθόδοξη άσφαλτο ή πάμε να ανοίξουμε σήραγγα σε βουνό με τον "κούσπο", κατά την κυπριακή διάλεκτο, "κασμά" στα τούρκικα ή συνώνυμα, με την "αξίνα".
Όποιος τα λέει αυτά, τα δικά μας και όχι της Εγκυκλίου, είναι εξ ορισμού αμαθής στην οδοποιΐα και δεν χρειάζεται να ακούμε τις αποπροσανατολιστικές (κατασκευαστικές) πλάνες του. Έτσι, είναι!
(*) Τι είχε πει κάποτε ο κ. Γιέβτιτς; Διαβάστε
" Αι μέχρι τώρα γενόμεναι δηλώσεις, κείμενα,
και εργασίαι (σ.σ. των οικουμενιστών) ομοιάζουν προς μίαν απομίμησιν των προβλημάτων του Βατικανού ή του
Παγκοσμίου Συμβουλίου της Γενεύης, ή το πολύ προς τα προβλήματα των
"ομολογιών" της εποχής του Μογγίλα και εντεύθεν. Είναι γνωστόν ότι η
εμπλοκή εις τα ψευδοπροβλήματα οδηγεί αναποφεύκτως εις ψευδείς λύσεις και αυτών
ακριβώς ολιγώτερον παντός άλλου έχει ανάγκην η Ορθόδοξος Εκκλησία σήμερον. Η
υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας αντιμετώπισις των προβλημάτων του συγχρόνου
ανθρώπου και του κόσμου πρέπει και δύναται να είναι η ιδία προς την
αντιμετώπισιν των αποστόλων και των Πατέρων και των Συνόδων: η ορθή ομολογία
και μαρτυρία περί της εν Χριστώ σωτηρίας του ανθρώπου εν τη αληθινή Εκκλησία
Του" ( Αθ. Γιέβτιτς, "Χριστός, Αρχή και Τέλος", Ιδρ.
Γουλανδρή Χορν, Αθήναι, 1983, σελ. 198-199).
Αυτά τα έλεγε στο παρελθόν, όταν δεν ήξερε αυτά που σήμερα μας λέει η Εγκύκλιος 2925 της εκκλησίας της Ελλάδος . Περισσότερα περί της εγκυκλίου και του κ. Γιέβτιτς : http://aktines.blogspot.com/2012/03/blog-post_2345.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου