- "23 Θεὸς ἐγγίζων ἐγώ εἰμι, λέγει Κύριος, καὶ οὐχὶ Θεὸς πόρρωθεν. " (Ιερεμίας 23).
Πρώτα να αγαπήσουμε αυτόν που μας ἐγγίζει. Μετά θα έρθη η σειρά για τους πόρρωθεν (πλησίον).
- 14 καὶ ἐν τοῖς προφήταις ῾Ιερουσαλὴμ ἑώρακα φρικτά, μοιχωμένους καὶ πορευομένους ἐν ψεύδεσι καὶ ἀντιλαμβανομένους χειρῶν πονηρῶν τοῦ μὴ ἀποστραφῆναι ἕκαστον ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ τῆς πονηρᾶς· ἐγενήθησάν μοι πάντες ὡς Σόδομα καὶ οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν ὥσπερ Γόμορρα. (Ιερεμίας 23).
Ταιριάζει καλύτερα, για να είμαστε σύγχρονοι, αν γράφαμε : " καὶ ἐν τοῖς πατριάρχαις Φαναρίω ἑώρακα φρικτά ... ", τα λοιπά ως έχει. Τους αγαπάμε κι αυτούς, και παρακαλάμε τον Κύριο να τους ελεήσει, μνημονεύοντας το :
- "12 καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι." (Ψ. 150)
- «Οἱ φυλασσόμενοι μάταια καὶ ψευδῆ, ἔλεον αὐτοῖς ἐγκατελίπετε». (Καταβασία, Όρθρος Μ. Σαββάτου)
Ο Χριστός δεν αλλάζει μόνο τον κόσμο, αλλάζει και τα διεστραμμένα νοήματα των λέξεων ( : οικουμενιστική αγαπολογία).
Σημ. Η φωτογραφία από την ιστοσελίδα (facebook) Υφαντής παπα-Ηλίας Υφαντής
8 σχόλια:
Ρωμαίος Πολίτης : Καμία σχέση με τον οικουμενισμό κύριε Κυπριανέ. Ο σκοπός της αναρτήσεως ήταν να στηλιτέυσει τον άθεο οικουμενισμό, όπου συμψηφίζει τους διώκτες των Χριστιανών Ισλαμιστές με τα θύματά τους. Σκοπός μου ήταν να δείξω πως όταν ο Χριστιανός φανατίζεται αγαπάει περισσότερο και πως ο Χριστος τα κάνει όλα καινούρια.. όλα όμορφα..
Kyprianos Christodoulides : Σαφώς, σαφέστατα δεν υπάρχει ουδεμία σχέση. Απλώς, έκανα μια προέκταση σε αυτά που γράψατε, με τα οποία συμφωνώ. Η φαλκίδευση της αγάπης από τους οικουμενιστές, κατά τη γνώμη μου, οφείλει να τεκμηριώνεται και αγιογραφικά. Αν αστόχησα, να μου το υποδείξετε.
Ρωμαίος Πολίτης : Ο Χριστός στον οποίο αναφερόμαστε και οι δύο είναι ο μη συκοφαντημενος Κύριος όπως τον κύρηξαν οι Απόστολοι και τον δίδαξαν οι Πατέρες..
Kyprianos Christodoulides : Σωστά, "μη συκοφαντημένος", αλλά εξακολουθεί να συκοφαντείτε μέχρι σήμερα : «Ὧ τῶν θαυμάτων τῶν καινῶν ! ὧ ἀγαθότητος ! ὧ ἀφράστου ἀνοχῆς ! ἑκὼν γὰρ ὑπὸ γῆς σφραγίζεται, ὁ ἐν ὑψίστοις οἰκῶν, καὶ πλάνος Θεὸς συκοφαντεῖται, ὃν Παῖδες εὐλογεῖτε, Ἱερεῖς ἀνυμνεῖτε, λαὸς ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας».
Το καινόν θαύμα, η αγαθότης, η άφραστος ανοχή επί του Σταυρού είπε : «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς˙ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» και ο Πατήρ αυτό έκανε.
- «12 καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.» (Ψ. 150)
- «Οἱ φυλασσόμενοι μάταια καὶ ψευδῆ, ἔλεον αὐτοῖς ἐγκατελίπετε» (Καταβασία, Όρθρος Μ. Σαββάτου)
Τί ακολούθησε μετά είναι γνωστό, δεν χρειάζεται να το επαναλάβουμε. Το έλεος του τριαδικού Θεού άλλους μεν αγιάζει, έτερους δε κατακαίει.
- Tony Vook : Ενα ακομα καταστροφικο δειγμα για τις επιπτωσεις του φανατισμου που θελει να στερησει απο τον ανθρωπο την χαρα της ζωης και να τον κανει σκυφτο ζομπι .
- Kyprianos Christodoulides Διαφορετικά καταλαβαίνεις τη "χαρά της ζωής" εσύ και οι εχθροί της πίστης, διαφορετικά αυτοί που χαίρονται εν Χριστώ. Άνθρωποι όπως εσείς είμαστε, η διαφορά μας είναι ότι έχουμε κάτι που εσείς δεν έχετε, ή μάλλον δεν θέλετε να το έχετε, για να μη χάσετε τη χαρά της ζωής, όπως την καταλαβαίνετε και όπως σας δίδαξαν. Μην κάνεις όμως το λάθος να μιλάς για λογαριασμό μας.
- Tony Vook : Δεν μπορω να μιλαω για λογαριασμο των φανατικων . Μπορω να μιλησω ομως για τις επιπτωσεις του φανατισμου στην κοινωνια και στον πολιτη , που τον θελει να ζει αφωνος και σκυφτος στο περιθωριο για να μπορουν οι δυναστες και οι εν φαναριω ιεραρχες να συνεχισουν απερισπαστοι το εργο τους. Αυτη η περιγραφη του φανατικου χριστιανου , μονο χαρουμενο , ζωντανο ελευθερο ανθρωπο δεν δειχνει , αντιθετα δειχνει δουλο ζομπι που πρεπει να ευχαριστηθει τον αυτοβασανισμο του .
- Kyprianos Christodoulides : Εν μέρει θα συμφωνήσω. Τρόπος του λέγειν είναι το "σκυφτοί", όχι όμως και το άφωνοι. Φωνάζουμε, αλλά κανείς δεν μας ακούει (προτιμούν τα πρωινάδικα κ.λπ.), γράφουμε, αλλά κανείς δεν μας διαβάζει (προτιμούν όσους σκέπτονται για να ελπίζουν κ.λπ.). Παρά ταύτα, εξακολουθούν να μας λένε φανατικούς, το δε χειρότερο, να μας παρομοιάζουν με όσους κόβουν κεφάλια (ισλαμιστές ISIS). Έχουν ξεχάσει όσους έστειλαν και στέλνουν στον άλλο κόσμο : Χιροσίμα, Βιετνάμ, Γκουλάκ κ.λπ. άλλοτε, σήμερα με τους οικονομικούς δολοφόνους. Ο δικός μας φανατισμός μας στέλνει - μας στέλνουν - σε σταυρούς, σε λιοντάρια ή άλλα έξυπνα και αθόρυβα σημερινά κόλπα. Δεν κοψοκεφαλιάζουμε κανένα. Πώς λοιπόν γίνεται σύγκριση με εμάς και τους άλλους ; Οι πολιτικοί δυνάστες μετά των εν Φαναρίω ομόζηλων (φευ, δεν πάει πίσω το άγιον Όρος) είναι για μας απεχθέστατοι. Δεν ζητάμε τα κεφάλια τους σε πινάκιο. Ένα μόνο είναι το ζητούμενο : Η διακοπή της μνημόνευσης κίβδηλων επισκόπων, δεν έγινε, επικράτησαν οι φανατικοί των χαμηλών τόνων. Αποτέλεσμα ; μας βρήκαν τα Μνημόνια. Δεν είναι σημερινά αυτά που σου γράφω. Είναι αντιγραφές όσων έχουν ειπωθεί και κατατεθεί εγγράφως εδώ και πάνω από μισό αιώνα, όμως τα ξέσκιζαν τα λαγωνικά των χαμηλών τόνων.
- Tony Vook Δεν το θεωρω εγω φανατισμο , το λεει το κειμενο των 7 οδηγιων που πρεπει να κανει ο φανατικος χριστιανος. Δεν δινω οδηγιες στους αλλους τι να κανουν στην ζωη τους και δεν δεχομαι οδηγιες τι να κανω εγω στην δικη μου . Πληροφοριακα απλως αναφερω οτι οσους φανατικους εχω γνωρισει , ειτε ειναι χριστιανοι , ειτε μουσουλμανοι ειτε οπαδοι ποδοσφαιρου η κομματων ειναι σιγουροι οτι μονο αυτοι ξερουν την αληθεια και οποιος ειναι μαζι τους μοιραζεται την απολυτη ικανοποιηση οπως ακριβως κανουν οι ναρκομανεις οταν ζουν μια αλλη ζωη στην φαντασια τους.
- Kyprianos Christodoulides : Το πιθανότερο, επειδή με τη θρησκεία δεν τα πας καθόλου καλά, να γνώρισες τους λεγόμενους "ζηλωτές χωρίς επίγνωση", τίτλο που έδωσαν σε μας οι πλαστογράφοι της Χριστιανοσύνης. Ήταν, αλίμονο, και ορθόδοξοι, που ανακάτευαν τη λάσπη με το λαπά και τάιζαν όσους ήθελαν σκυφτούς, άφωνους, με δυο λέξεις, ποίμνιο άλογο. Δόγμα τους πρώτα να σκέφτεσαι, ύστερα να ελπίζεις. Θα χρειαζόμουν χρόνο να σου εξηγήσω πόσο φρικτό λάθος είναι αυτό. Είναι στην κυριολεξία ολέθριο. Ένα μόνο αρκεί : «Επίστευσα διο ελάλησα» ! Δεν έχεις πίστη, άρα, δεν σου χρειάζεται.
- Tony Vook : Κυπριανε, οταν καποιος δηλωνει την εθελοντικη εξαρτηση του , εγω δεν μπορω να αξιολογησω αντικειμενικα την αποψη του, ποσο μαλλον να την δεχτω . Οντως με την θρησκεια δεν τα παω καλα , οπως και με ολες τις μορφες εξαρτησης ουτε προσπαθω να σας κανω να αλλαξετε τα πιστευω σας εφοσον και εσεις σεβεστε τα δικα μου , χαιρομαι παντως που διαφοροποιεισαι απο ζηλωτες , σκυφτους και αφωνους φανατικους στους οποιους αναφερεται το κειμενο.
- Kyprianos Christodoulides : Δεν ξέρω τι θέλεις να πεις με αυτό το "όταν κάποιος δηλώνει την εθελοντική του εξάρτηση", επειδή δεν έχω γνωρίσει κανένα, μέχρι τη στιγμή αυτή που σου γράφω, ο οποίος να μην τελεί υπό εξάρτηση. Αν εσύ ξέρεις κανένα, θα ήταν ευχάριστο να το μάθω.
- Tony Vook : Eπειδη δηλωνεις εξαρτημενος σε εμποδιζει να δεις οσους δεν ειμαστε , εγω ευτυχως ξερω αρκετους.
- Kyprianos Christodoulides : Είναι κι αυτό γνώμη σου. Δεκτή, δεν ξέρω μόνο αν, και πόσο, δέχονται την εξάρτηση της ζωής από το θάνατο και πόσο εξαρτούν τη ζωή από τη ζωή και όχι από το θάνατο.
- Tony Vook : Ευτυχια δεν ειναι ενας σταθμος στον οποιο φτανεις αλλα ενας τροπος για να ταξιδευεις . Οι πραξεις μενουν δεν αλλαζουν με μετανοιες , καλη αποκατασταση σου ευχομαι και εγω χριστιανη ορθοδοξη . Επισης Κυπριανε πριν νομιζω οτι αναφερομασταν σε εθελοντικες εξαρτησεις και οχι σε φυσικες οπως της ζωης και του θανατου , αν και ηδευτερη δεν μας αφορα ιδιαιτερα οπως λεει ο σοφος : Ο θανατος ουδεν προς ημας , το γαρ διαλυθεν αναισθητει , το δε αναισθητουν ουδεν προς ημας .
- Kyprianos Christodoulides Η εξάρτηση δεν διακρίνεται σε φυσική και εθελοντική. Είναι μια από τις πολλές ιδιότητες της φύσης - αναφερόμαστε στον άνθρωπο - και ανάλογα έχουμε : α) κατά φύσιν, β) παρά φύσιν και γ) υπέρ φύσιν, εξαρτήσεις.
- Tony Vook : Υπάρχει μόνο το κατα φύση, είτε είναι κατανοητό από τον άνθρωπο είτε όχι, και όλα τα υπόλοιπα είναι παρά φύση προπαγανδιστικά θεολογίστικα κόλπα ...
- Kyprianos Christodoulides : Τι είδους κόλπο είναι η γέννηση της Αθηνάς από την κεφαλή του Διός ; Και η Αφρόεσσα του Ησίοδου (θεογονία) πώς γεννήθηκε ; Με κόλπο ή άνευ ;
π. Νικολαος Δημαράς : Κατά τόν Ἅγιον Γρηγόριον τόν Θεολόγον ἡ ἐπιφάνεια τοῦ Θεοῦ θά εἶναι:
"φῶς τοῖς κεκαθαρμένοις τήν διάνοιαν", κατά τήν ἀναλογίαν τῆς καθαρότητος, αὐτό εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καί σκότος "τοῖς τυφλώττουσι τό ἡγεμονικόν", πού εἶναι ἡ κόλαση, "κατά τήν ἀναλογίαν τῆς ἐντεῦθεν ἀμβλυωπίας".
Ἡ αἰώνια ζωή εἶναι φῶς γι'αὐτούς πού καθάρισαν τό νοῦ τους, καί μάλιστα κατά τόν βαθμό τῆς καθάρσεως, καί σκότος γι' αὐτούς πού εἶναι τυφλοί στόν νοῦ, δηλ. γι' αὐτούς πού δέν φωτίσθηκαν ἀπό τήν ζωή αὐτή καί δέν ἔφθασαν στόν φωτισμό καί στήν θέωση.
Αὐτό φαίνεται καί ἀπό τίς αἰσθητές πραγματικότητες. Ὁ ἕνας καί ὁ αὐτός ἥλιος "φωτίζει μέν τήν ὑγιαίνουσαν ὄψιν, ἀμαυροῖ δέ τήν ἀσθενοῦσαν". Ὁπότε, δέν εὐθύνεται ὁ ἥλιος ἀλλά ἡ κατάσταση τοῦ ὀφθαλμοῦ. Τό ἴδιο ἀκριβῶς ἀναλογικά θά γίνει καί κατά τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ μας: Ἕνας εἶναι ὁ Χριστος "ἀλλ' (οὗτος κεῖται) εἰς πτῶσιν μέν τοῖς ἀπίστοις,
εἰς ἀνάστασιν δέ τοῖς πιστεύουσιν". Ὁ Ἴδιος καί ὁ Αὐτός Λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀκόμη καί τώρα, πολύ περισσότερο τότε, "καί φοβερός τοῖς οὐκ ἀξίοις διά τήν φύσιν, καί χωρητός διά φιλανθρωπίαν τοῖς οὕτως ηὐτρεπισμένοις". Γιαὐτό δέν ἀξιώνονται ὅλοι νά βρίσκονται στήν ἴδια τάξη καί στάση, ἀλλ' ὁ μέν εἶναι ἄξιος γιά τήν μία, ὁ ἄλλος γιά τήν ἄλλη, "πρός μέτρον, οἶμαι, τῆς ἑαυτοῦ καθάρσεως".
Ἀνάλογα μέ τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς καί τοῦ νοῦ, ὁ ἄνθρωπος θά γεύεται τῆς μιᾶς καί τῆς αὐτῆς ἀκτίστοῦ ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ διαφοροτρόπως. Καί γιά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, ὁ Ἴδιος ὁ Θεός εἶναι Παράδεισος καί Κόλαση γιά τόν ἄνθρωπο, ἀφοῦ ὁ καθένας προσλαμβάνει τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ ἀνάλογα μέ τήν ψυχική του κατάσταση. Αὐτό φαίνεται καθαρά ὅταν ὁ Ἅγιος δοξολογεῖ τήν Ἁγία Τριάδα λέγοντας: "Ὦ Τριάς, ἧς ἐγώ κατηξιώθην, καί λάτρης εἶναι, καί κῆρυξ ἐκ πλείονος ἀνυπόκριτος ! Ὦ Τριάς ἡ πᾶσί ποτε γνωσθησομένη, τοῖς μέν τῇ ἐλλάμψει,
τοῖς δέ τῇ κολάσει"
Ὁ Ἴδιος ὁ Τριαδικός Θεός εἶναι καί ἔλλαμψη καί κόλαση γιά τούς ἀνθρώπους. Ὁ λόγος τοῦ ἁγίου εἶναι ξεκάθαρος καί ἀποκαλυπτικός.
Στήν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ στόν λόγο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου περί Χριστοῦ, "οὗτος βαπτίσει ὑμᾶς ἐν πνεύματι ἁγίῳ καί πυρί", λέγει ὅτι θέλει νά φανερώσει αὐτήν τήν ἀλήθεια, ὅτι δηλ. οἱ ἄνθρωποι θά δεχθοῦν ἀνάλογα ἤ τήν κολαστική ἤ τήν φωτιστική ἐνέργεια τῆς Χάριτος του Θεοῦ καί αὐτό ἐξαρτᾶται ἀπό τήν προαίρεση καί τόν βαθμό τῆς ἐπιτυγχανόμενης μέ τήν ἄσκηση καθαρότητος τῆς καρδιᾶς τοῦ καθενός μας!
Θα έλεγα το εξής.
Γράφει το φυλλάδιο ""ο φανατικός Χριστιανός"" και αναρωτιέμαι εάν έχει υπόσταση, διότι ο Χριστιανός, του ορισμού τον οποίο μας παρέδωσε ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας, δεν μπορεί να είναι φανατικός.
Φανατικός εξ ορισμού σημαίνει (Μπαμπινιώτης) η τυφλή προσήλωση στην πλάνη.
Άρα ο αληθής Χριστιανός δεν είναι ποτέ φανατικός.
Είναι λοιπόν άτοπη έκφραση, ανόριστη, είναι σαν να λέμε το νόμιμο παράνομο.
Θα συμφωνήσω μαζί σου. Το "φανατικός Χριστιανός" δεν ευσταθεί, αλλά ο σκοπός αυτού που το έγραψε ήταν να δώσει μια διαφορετική ερμηνεία - όχι επαρκή θεολογικά κατά τη γνώμη μου - του ζήλου (σημ. τώρα φανατισμός και ζήλος ταυτίζονται) ημών των Ορθοδόξων. Το κακό με τον φανατισμό και τη "ρετσινιά" που αποκτήσαμε, ως ζηλωτές ου κατ' επίγνωση, τον έκαναν οι καινοτόμοι της νεοορθοδοξίας. Ο δικός τους κατ΄ επίγνωση ζήλος, που τους έφερε στο ΠΣΕ, στους μεταπατέρες και στη συναφειακή-σχεσίτικη θεολογία, είναι κατά πάντα δεκτός : αγιογραφικώς και αγιοπατερικώς και αγιοπνευματικώς και ιστορικοεκκλησιαστικώς και οικουμενιστικώς και λοιπά ασυμμάζευτα και φανατικά.
Αγαπητέ Κυπριανέ θεωρώ τον εαυτόν μου διανοητικά και πνευματικά ανάπηρο και είμαι μέσα στην Αγία Εκκλησία Του Χριστού για την θεραπεία της ψυχής και της καρδιάς. Οι περισσότεροι είμαστε νομίζω σε αυτή την κατάσταση. Αν όμως κατι καλό δώσει να γίνει από τα χέρια μου ο Θεός, μέμφομαι ακόμη περισσότερο τον εαυτόν μου και τον κατεβάζω στα τάρταρα της κολάσεως μην τυχόν και βρει δρόμο ο μαύρος και με πλανησει ότι κάτι έκανα. Αυτό είναι η χειριστη πλάνη το να νομίζω ότι κάτι κάνω και το τρέμω πολύ. θεωρώ λοιπόν λάθος να πείσω τούς νεοημερολογιτες κατά αυτόν τον τρόπο πού αναφέρει ο αδελφός ότι είμαστε και στην ορθοπραξια οι Άγιοι.
Ο αδελφός που το έχει γράψει προσπαθεί να πείσει ότι ορθά πιστεύει και ορθά εργάζεται τα έργα του Ευαγγελίου.
Σε κανένα πατερικο βιβλίο δεν διάβασα Αγίους Του Θεού να παρουσιάζουν τις αρετές τους για ννα πείσουν τούς χλευαστές τους, ότι με πολύ ζήλο εργάζονται τον Θεόν.
Marinos : ... Αν όμως κατι καλό δώσει να γίνει από τα χέρια μου ο Θεός, μέμφομαι ακόμη περισσότερο τον εαυτόν μου και τον κατεβάζω στα τάρταρα της κολάσεως μην τυχόν και βρει δρόμο ο μαύρος και με πλανησει ότι κάτι έκανα.
Κατά Λουκάν ιζ΄: 10 οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητε πάντα τὰ διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅτι ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν.
κυπριανός χ : Είναι και πάλι σωστά αυτά, που γράφεις εσύ εδώ, εγώ αλλού. Δεν θέλησα να τα επαναλάβω, προτίμησα να γράψω υπαινικτικά, επαναλαμβάνοντας το επί της φωτογραφίας παρένθετο, με δικά μου σχόλια και τελευταίο το «Οἱ φυλασσόμενοι μάταια καὶ ψευδῆ, ἔλεον αὐτοῖς ἐγκατελίπετε».
Αν οι φυλασσόμενοι μάταια και ψευδή δεν θέλουν να μας κάψει το ελεος του αγίου Θεού και να πάθουμε ό,τι έπαθαν τότε οι σταυρωτές του Κυρίου ( ... ) οφείλουν να κόψουν κάθε δεσμό με το προδοτικό της πίστεως Φανάρι και τους εδώ εγκάθετους. Μετά να σκεφθούν όλα τα καλά που μας έφερε η καινοτομία τους. Συνεχίζουν με αμείωτη ένταση να μας κοροϊδεύουν.
Εκτός από τους διορισμένους κλεπταποδόχους της πολιτικής - σημ. οι κλέφτες του παγκόσμιου πλούτου δανείζουν τους κλεπταποδόχους - έχουμε αποκτήσει και τους διορισμένους κλεπταποδόχους της θρησκείας. Οι πρώτοι μας στραγγίζουν, οι δεύτεροι μας μιλούν διαρκώς για φανατισμό, για τον δικό τους φανατισμό, ο οποίος είναι κατ΄επίγνωση ζήλος και όχι φανατισμός. Εμείς είμαστε επικίνδυνοι από κάθε άποψη, κοινωνική, πολιτική, οικονομική κ.λπ. Προβλέπω, σε λίγο να μας φορτώσουν και τη χρεωκοπία, αν και δεν είμαι σαν τον νεοημερολογίτη ιερέα της ενορίας, που εγκατέλειψα εδώ και πολλά χρόνια. Κυκλοφορούσε με BMW, εγώ με ένα στραπατσαρισμένο Μόσκοβιτς.,"πάρε δάνειο", μου είχε πει, "άλλαξέ το".
Δημοσίευση σχολίου