Αλληλογραφία

Αγαπητέ κύριε,

Κατά καιρούς διαβάζω τα άρθρα σας, τις απόψεις σας τις οποίες και σέβομαι. Θα μου επιτρέψετε όμως να σας εκθέσω κάποιες δικές μου προσωπικές εμπειρίες, οι οποίες δίνουν μια διαφορετική διάσταση σχετικά με τη δική σας «εκστρατεία» κατά του σιωνισμού και των σιωνιστών. Είναι οφθαλμοφανής σε πλείστα άρθρα σας.

Ο πατέρας μου ήταν γιατρός και από το 1920 μέχρι το ΄38 προΐστατο του ανθελονοσιακού αγώνα. Μετά το πέρας ιδιώτευσε. Είχε μια μικρή κλινική και φαρμακείο. Το 1938 παρουσίασε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, χειρουργήθηκε και πέθανε κατά την επέμβαση.

Επειδή όλα αυτά έγιναν σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν πρόλαβε να τακτοποιήσει τις οικονομικές του δοσοληψίες με τους προμηθευτές των φαρμάκων. Οι παραγγελίες έπρεπε να ακυρωθούν, να μας επιστραφούν τα χρήματα, διότι η μητέρα μου δεν ήταν ούτε γιατρός, ούτε φαρμακοποιός. Κανένας εκ των Ελλήνων προμηθευτών (φαρμακέμποροι) δεν το δέχθηκε. Το αντίθετο μάλιστα, προέβαιναν σε αγωγές κατά της μητέρας μου ! Υπήρξαν όμως δυο Εβραίοι έμποροι φαρμάκων, που μας συμπαραστάθηκαν. Της επέστρεψαν σεβαστά χρηματικά ποσά, ώστε να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα. Αργότερα, στην Κατοχή, η μητέρα μου φιλοξένησε την διωκόμενη κόρη ενός εκ των δυο. Φρόντισε, ώστε να αποκτήσει ελληνική ταυτότητα και, σαν μακρινή συγγενής μας, γλύτωσε.

Αργότερα ο γράφων ακολούθησε το δικηγορικό κλάδο - ναυτιλιακό Δίκαιο - και οι υποθέσεις που κατά καιρούς αναλάμβανα με έστελναν σε διάφορα μέρη του κόσμου. Φρόντιζα πάντα να συνεργάζομαι, εκεί όπου πήγαινα, με δικηγορικά γραφεία Εβραίων, σύμφωνα με τις υποδείξεις παλαιότερων συναδέλφων μου. Η συνεργασία μαζί τους ήταν κάτι περισσότερο από άριστη. Ποτέ δεν μου έκαναν «παζάρια» και ουδέποτε φάνηκαν ασυνεπείς στις μεταξύ μας οικονομικές δοσοληψίες. Ήταν καταδεκτικοί, υποχρεωτικοί και εντιμότατοι.

Μετά από αυτά, μπορώ να σου πω, ότι δεν συμμερίζομαι τις, οπωσδήποτε σεβαστές για μένα, απόψεις σου περί σιωνιστών. Και ακόμη, αισθάνομαι εξαιρετικά υπερήφανος για την απονομή «Διπλώματος Τιμής» στη μητέρα μου, εκ μέρους του ΚΙΣ, για την διάσωση της κόρης ενός εκ των δυο Εβραίων εμπόρων φαρμάκων, που μας στάθηκαν, όταν αντιμετωπίζαμε πρόβλημα επιβίωσης μετά το θάνατο του πατέρα μου.

Μετά τιμής
 (ακολουθεί η υπογραφή)

Αγαπητέ κύριε,
Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας και σας απαντώ.

Το τί συμβαίνει στις διαπροσωπικές σχέσεις μεμονωμένων ανθρώπων είναι άλλο θέμα. Δεν έχει απολύτως καμία σχέση με ό,τι συμβαίνει σε επίπεδο αρχηγών κρατών, ή θρησκευτικών ηγετών, όπου κυριαρχούν οι σιωνιστές με τις χιλιαστικές-μεσσιανικές επιδιώξεις τους. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στα χέρια τους. Επιθυμούν να κάνουν πράξη το «ελθέτω η Βασιλεία σου» με αστυνομικά μέτρα ενός πλήρως ελεγχόμενου παγκόσμιου πληθυσμού. Όλα επί αποδείξει και αλίμονο σε εκείνον που δεν θα υποτάσσεται. Ποιος όμως θα ελέγχει αυτούς ; Εδώ είναι το ερώτημα.

Παρεμπιπτόντως σας πληροφορώ, μια και αναφερθήκατε σε οικονομικής φύσεως προβλήματα επιβίωσης, είχα την ευχέρεια να βγάλω αρκετά χρήματα. Έρχονταν οι πλασιέ φαρμάκων και μου έλεγαν : «Τόσα θα σου δίνουμε κάθε μήνα, αν συνταγογραφείς αυτά κι αυτά τα φάρμακα» . Τους απάντησα, αν ήθελα να γίνω ψιλικατζής ή έμπορας δεν θα γινόμουν γιατρός, και τους έδιωξα. Προβλήματα επιβίωσης, φύσεως οικονομικής, είχαν και έχουν πολλοί άλλοι.

Και μια παρένθεση. Υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ Εβραίων και Ισραηλιτών. Οι πρώτοι είναι, θα έλεγα, Ιουδαίοι της διασποράς, οι δεύτεροι είναι Ιουδαίοι αυτόχθονες, που διεσπάρησαν στα εγγύς εδάφη της Ιουδαίας μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο (70 μΧ.). Οι Εβραίοι υπέστησαν επιδράσεις από το συγχρωτισμό τους με τους αλλοεθνείς, οι Ιουδαίοι, νυν Ισραηλίτες, παρέμειναν στα παραδοσιακά. Η σύγκρουση μεταξύ αυτών των δυο μας πηγαίνει πολύ πίσω. Ενδεικτικά αναφέρω τους ελληνιστικούς χρόνους - περίπτωση Μακκαβαίων - και εξακολουθεί μέχρι σήμερα. Τώρα όμως δεν εξωτερικεύεται. Εκείνο που γίνεται εξαγώγιμο προϊόν, ας το ονομάσω έτσι, είναι ότι μεταφέρουν σε άλλους την μεταξύ τους και μεταξύ αυτών και των Παλαιστινίων χρόνια διαμάχη. Κάνουν εξαγωγή των προβλημάτων τους σε άλλους - παράδειγμα η «Ματσεντόνια» όπως και η δική μας μουσουλμανοποίηση με τους λαθραίους - το δε χειρότερο, κάνουν και εξαγωγή του φόβου. Η ανθρωπότητα ζει σήμερα κάτω από ένα καθεστώς φόβου με όσα γίνονται από τους ισλαμιστές. Το ίδιο είχαν περάσει οι Ισραηλίτες, στην ουσία όμως Εβραίοι, όταν αντιμετώπιζαν τους καμικάζι φανατικούς - αμούστακα παιδιά - και τους πυραύλους, από τη σύγκρουση των Δυτικών με το Ιράκ. Σημείωσετε, πάλι την προσωπική μου άποψη εκθέτω με την παρένθεση.

Συνεχίζω, γράφοντας ότι αυτό που σήμερα επιχειρούν οι σιωνιστές - τονίζω, όχι απαραίτητα Εβραίοι - είναι η μεγέθυνση των προβλημάτων του Ισραήλ και η διάχυση αυτών των προβλημάτων σε όλο τον κόσμο.
Δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα μαζί τους - άλλωστε είμαι γιατρός - σε επίπεδο διαπροσωπικών επαφών. Όχι όμως να δεχτώ συνθήματα όπως "ένας θεός για όλους", "όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον ένα θεό" ή ότι "έχουμε τους ίδιους προγόνους : Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ" κ.λπ. Ο ίδιος ο Χριστός τους το είπε : «Εσείς έχετε πατέρα τον διάβολο, θέλετε να με σκοτώσετε για την αλήθεια που σας φανερώνω, με τα έργα που κάνω» και άλλα. Το ιερατείο τον κατηγορούσε ότι εν τω ονόματι Βελζεβούλ ποιεί θαύματα. Πόσοι, στη συνέχεια, ακόμη και επί των ημερών μας, δεν είχαν την ίδια κατάληξη ;

Με άλλα λόγια, αγαπητέ κύριε, το διακύβευμα είναι η αλήθεια, η περί Θεού αλήθεια. Όλα τα άλλα έπονται. Ποιος όμως από τους σιωνιστές είναι στη θεωρία και στην πράξη ακόλουθος της αλήθειας ; Ουδείς. Αν κάποιος το αποτολμούσε θα ερχόταν σε αντίθεση με το σιωνιστικό οικονομικό (και πολιτικό) Σύστημα. Αυτό που φτιάχνει χρήμα χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Πού ξανακούστηκε να παράγουν οι Τράπεζες προϊόντα ; Είναι προϊόν να τυπώνεις χαρτονόμισμα ; Γιατί κάθε κράτος δεν έχει αυτό το δικαίωμα ; Να φτιάχνει το δικό του νόμισμα όχι ως προϊόν, αλλά ως μέσο συναλλαγής αγοράς προϊόντων, και με αυτό να προσαρμόζει την οικονομία του και την πολιτική του ; Ένα και μόνο παράδειγμα έφερα, νομίζω όμως ότι είναι ενδεικτικό της σημερινής κατάστασης, διότι από αυτό συναρτώνται πλείστα άλλα.

Φιλικά
κυπριανός χ.