Η συζήτηση αυτή έγινε στον περιθωριακό τηλεοπτικό σταθμό TELE CITY το 1993 μεταξύ των κ.κ, Βασιλείου Φίλια, Ζαχαρία Βολίκα, της κας. Μαρίας Πολενάκη και του γράφοντος. Έκτοτε το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κτήτορος έπαυσε να υπάρχει. Το ίδιο συνέβη και με δυο άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς, που φιλοξένησαν τον γράφοντα. Οι διαχειριστές της ενημέρωσης, αφού έδωσαν δείγμα δημοκρατικότητας και πολυφωνίας, έκριναν ότι εξεπλήρωσαν το δημοσιογραφικό και ενημερωτικό τους καθήκον, παράλληλα όμως, οι χρηματοδότες, μέσω της διαφήμισης των Μεταμοσχεύσεων (δωρεά οργάνων), εξακολούθησαν να βομβαρδίζουν το κοινωνικό σύνολο, αρνούμενοι να συμπεριλάβουν στη θεματολογία τους όσους δεν συμφωνούσαν με τον παραπλανητικό και τεχνικό όρο του εγκεφαλικού "θανάτου".
Προφανώς, διότι οι προτεραιότητές τους ερείδονται αντιλήψεων, όπως αυτές που ανέφερε ο κ. Βασίλειος Φίλιας : "Υπάρχουν δυο αντιλήψεις για την ζωή. Η μιά είναι εκείνη που αποβλέπει στην αποθέωση του ανθρώπου και η άλλη, είναι εκείνη που αποβλέπει στη διατήρηση της ζωής σαν συνέχεια". Η αποθέωση του ανθρώπου κρίνεται απορριπτέα και απερίφραστα καταδικαστέα. Αντίθετα, κυριαρχεί η διατήρηση της ζωής στο σύνολό της "σαν συνέχεια", ανεξάρτητα αν, για την διατήρηση της ζωής στο σύνολό της, κάποιοι άνθρωποι - ίσως και εκατομμύρια - πρέπει να πεθάνουν ή τουλάχιστον να ληφθούν μέτρα για την μείωση του υπερπληθυσμού της γης.
Θα μπορούσα να γράψω και πολλά άλλα. Τα αφήνω για εκείνους που θα είχαν την τόλμη να εμπλουτίσουν αυτά που είπα και όσα έχω γράψει, αν φυσικά τα βρίσκουν ενδιαφέροντα. Θα τους ευχαριστούσα εκ των προτέρων αν με ανέφεραν. Δεν θεωρώ σημαντικό αν με ξεχάσουν .
Κυπριανός Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου