- Stan Silver : Εδώ ο Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) ομιλεί για διαίρεση, να σχιστεί η Εκκλησία, να διαιρεθεί π.χ. σε δύο μέρη. Αν είναι ποτέ δυνατόν ! Αφού η Εκκλησία είναι Μία με κεφαλή τον Χριστό, πως μπορεί να γίνει π.χ. δύο; Έχουμε δύο Χριστούς ώστε να πάει ο ένας Χριστός στη μία Εκκλησία και ο άλλος Χριστός στην άλλη Εκκλησία ;
- Γιαννης Αντιαιρετικος : ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. O MEΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΤΟΝ Α΄ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΛΕΓΕΙ ΣΑΦΩΣ ΟΤΙ Η ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΒΛΕΠΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ ? ΕΓΩ ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΟΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΛΙΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΒΕΒΑΙΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΙΡΕΣΗ. Το δε των αποσχισαντων (σ.σ. την εκκλησία) ΩΣ ΕΤΙ ΕΚ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΝΤΩΝ, παραδεξασθαι. Α΄ κανων του Μεγαλου Βασιλειου
- Kyprianos Christodoulides : Στο ερώτημα, που θέλω να μου απαντήσει ο Γιάννης Αντιαιρετκός και ίσως ο Stan Silver , είναι "τί εκ των δυο προηγείται" ; Η αίρεση του σχίσματος ή το σχίσμα της αίρεσης ; Και βέβαια συμφωνώ ! Οι σχισματικοί εντός Εκκλησίας ευρίσκονται, δεν ευρίσκονται εκτός. Αν ήταν εκτός δεν θα τους ελάμβανε ουδείς υπόψη. Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, η αίρεση προηγείται του σχίσματος, διότι η πρώτη αφορά σε θεωρητική θέση αλλότρια και αντισυμβατική προς το δόγμα. Το σχίσμα είναι η πρακτική εφαρμογή της θεωρητικής εκτροπής . Δεν γίνεσαι πρώτα σχισματικός και ύστερα αιρετικός. Πρώτα πέφτεις στην πλάνη μιας δικής σου ερμηνείας (Άρειος και άλλοι) και ύστερα θεσμοθετείς περί αυτής. Η διένεξη, αν υπάρχει, μεταξύ των αγίων Ιουστίνου Πόποβιτς και Μεγάλου Βασιλείου είναι φαινομενική και όχι ουσιαστική. Ο πρώτος αναφέρεται στο θεωρητικά (ή δυνάμει) ανυπόστατο του σχίσματος και ο Μέγας Βασίλειος στο κατά πράξιν (ενεργεία ή εν έργω) υποστατό μιας ψευδοεκκλησίας, που καπηλεύεται το όνομα του Χριστού και ιδιοτελώς χρησιμοποιεί τον όρο "εκκλησία" εν ονόματι της αγάπης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πλεονάζουσα επί των ημερών αιρετική αγαπολογία, η οποία αφορά αποκλειστικά και μόνο στην κατ΄ άνθρωπον αγάπη των Δυτικών. Η κατά Θεόν είναι επίπλαστη, ψεύτικη.
Τέλος, θα πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη ότι οι άγιοι της Εκκλησίας, όταν αναφέρονται σε σημαντικά θέματα της Θεολογίας, ποτέ δεν διχάζουν το θείο από το ανθρώπινο. Ο λόγος που καταθέτουν είναι και θείος και ανθρώπινος, ανεξάρτητα αν εμείς, ελλειπείς κατά πάντα, πότε αξιολογούμε περισσότερο το ανθρώπινο και τοποθετούμε εκεί το κέντρο βάρους των συλλογισμών μας, και άλλοτε το θείο με τον γνωστό υπερβάλλοντα ζήλο και στις δυο περιπτώσεις.
Και σε υστερόγραφο, ας έχουμε κατά νουν ότι : Αν η Αγία Γραφή και δη και η Καινή Διαθήκη, έγινε αφορμή ποικίλων Δυτικών συγγραφών (κατά κανόνα νοσηρών) με θεολογικό πρόσημο, φαντάζεται κανείς το εύρος του (λαμπρού) πεδίου δόξης, το οποίο διανοίγεται με την λεγόμενη Πατρολογία. Η μεταπατερικότητα, συναφειακότητα και σχεσιολογία, εις επίρρωση του ισχυρισμού.
- Γιαννης Αντιαιρετικος : ΨΑΓΜΕΝΗ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΑΣ ΜΠΡΑΒΟ. ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ. ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΗΓΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ , ΟΤΑΝ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΜΕΣΩΣ. ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ. ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΧΤΕΣ ΗΤΑΝ ΣΧΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΘΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΑΙΡΕΣΗ. Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΩΝ ΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΣΧΙΣΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΑΙΡΕΣΗ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΗΘΕΣ. ΟΤΑΝ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΠΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΝΗΘΕΣ . ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΕΠΕΣΑΝ ΣΕ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΗΛΘΑΝ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΧΙΣΜΑ ΞΕΡΕΤΕ?
- Kyprianos Christodoulides : προς Γιαννης Αντιαιρετικος. Είναι σαφής η τοποθέτηση που κάνω : "Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, η αίρεση προηγείται του σχίσματος, διότι η πρώτη αφορά σε θεωρητική θέση αλλότρια και αντισυμβατική προς το δόγμα. Το σχίσμα είναι η πρακτική εφαρμογή της θεωρητικής εκτροπής . Δεν γίνεσαι πρώτα σχισματικός και ύστερα αιρετικός. Πρώτα πέφτεις στην πλάνη μιας δικής σου ερμηνείας (Άρειος και άλλοι) και ύστερα θεσμοθετείς περί αυτής" .
Η περίπτωση των "Καθαρών" εντάσσεται στην κατηγορία της περιπτωσιολογίας και πάντως δεν αναιρεί την αρχή : Ο βίος εκάστου ανθρώπου εκφράζει ( ή απορρέει από) την θεωρητική αρχή, επί της οποίας στηρίζεται.
Δεν είπε ποτέ κανείς, ούτε και υποστήριξε, ότι οι Παλαιοημερολογίτες δεν διατρέχουν τον κίνδυνο να περιπέσουν σε αίρεση. Οι αιρεσιάρχες με το Παλαιό δεν ήταν ; Και ποτέ κανείς εκ των καινοτόμων (πλην ενίων) δεν είπε , ούτε και υποστήριξε, ότι αυτοί που έκαναν τη σχισμή στο Δόγμα, για να γίνουμε στη συνέχεια κουρέλι οι ορθόδοξοι, ήταν οι εντεταλμένοι των Σιωνιστών και των Μασόνων Πρωθιεράρχες και Ιεράρχες, ο Μελέτιος Μεταξάκης, ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ο Αθηναγόρας και πολλοί άλλοι της λεγεώνος. Ασφαλώς, δεν γνωρίζετε πως ο Αθηναγόρας υπηρετούσε, όντας νέος κληρικός, την "αυλή" του Μεταξάκη. Γι΄ αυτό, με την εντολή Τρούμαν, τοποθετήθηκε στο Πατριαρχείο Κων/πόλεως. Με ρωτάτε στη συνέχεια να σας πω τί είναι Σχίσμα ! Προφανώς ή ενδεχομένως, επειδή δεν ξέρετε την ανάγκη για την οποία έγιναν οι 7 ή 9 Οικουμενικές Σύνοδοι και μερικές Τοπικές. Από τις τελευταίες σχεδόν μονίμως επικαλείσθε εκείνη του 1800 τόσο, που καταδίκασε τον εθνοφυλετισμό. Όμως η επιλεκτική μνήμη σας, δεν σας επιτρέπει να θυμηθείτε και εκείνες που καταδίκασαν το Γρηγοριανό Καλεντάρι. Διολισθήσατε με το αμίμητο της διόρθωσης του Ιουλιανού, αν και όλα δείχνουν πλέον, ότι βαδίζουμε σε κοινό εορτασμό (θα το πουν οι μεταπατέρες "γιορτασμό" ) του Πάσχα.
- Γιαννης Αντιαιρετικος : ΕΓΩ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ
- Kyprianos Christodoulides : Το πιθανολόγησα και ειλικρινά με θλίβει. Το ίδιο συναίσθημα μου προκάλεσε και ένας άλλος εκ του Πατρίου. Σε παρόμοιας φύσης συζήτηση που είχαμε, έγινε πυρ και μανία, με αποτέλεσμα να με διαγράψει - διέγραψε και όλη τη συζήτηγση που κάναμε - από "φίλο". Μάλιστα, δεν δίστασε να επισημάνει πόσο επικίνδυνος είμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου