Ο Κανόνας της Θρησκείας και η επερχόμενη καινοτόμος αποτείχιση

Η Μητρόπολη Πειραιώς έδωσε στη δημοσιότητα  μακροσκελή πρόσκληση προς τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά και εκείνος, με μια εξίσου μακροσκελή επιστολή απάντησε. Και οι δυο επιστολές δείχνουν ότι αμφότεροι προτίθενται να συζητήσουν το δυνητικό ή μη του ΙΕ Κανόνα της Α΄ και Β΄ Οικουμενικής Συνόδου. Με άλλες λέξεις το δυνάμει ή το ενεργεία του Κανόνα αυτού. Όπως δείχνουν οι ανταλλαγείσες επιστολές τα δυο μέρη δεν έχουν σαφή αντίληψη του τι σημαίνει αυτό το "δυνάμει ή ενεργεία". Το ζήτημα αφορά στο αν ο Κανόνας αυτός έχει θεωρητική μόνο  ισχύ (σημ. τούτο σημαίνει το "δυνάμει")  ή πρακτικά  καθιστά επιβεβλημένη την αποτείχιση, όταν "γυμνή τη κεφαλή" κηρύσσεται κατεγνωσμένη αίρεση. Πρέπει, λοιπόν, ή δεν πρέπει να γίνεται αποτείχιση;

Σχετικά με τον ΙΕ Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου διαβάζουμε : 

Τὰ ὁρισθέντα ἐπὶ πρεσβυτέρων καὶ ἐπισκόπων καὶ μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον καὶ ἐπὶ πατριαρχῶν ἁρμόζει. Ὥστε, εἴ τις πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἢ μητροπολίτης τολμήσειεν ἀποστῆναι τῆς πρὸς τὸν οἰκεῖον πατριάρχην κοινωνίας καὶ μὴ ἀναφέρει τὸ ὄνομα αὐτοῦ, κατὰ τὸ ὡρισμένον καὶ τεταγμένον, ἐν τῇ θείᾳ μυσταγωγίᾳ, ἀλλὰ πρὸ ἐμφανείας συνοδικῆς καὶ τελείας αὐτοῦ κατακρίσεως σχίσμα ποιήσει, τοῦτον ὥρισεν ἡ ἁγία σύνοδος, πάσης ἱερατείας παντελῶς ἀλλότριον εἶναι, εἰ μόνον ἐλεγχθείη τοῦτο παρανομήσας. Καὶ ταῦτα μὲν ὥρισται καὶ ἐσφράγισται περὶ τῶν προφάσει τινῶν ἐγκλημάτων τῶν οἰκείων ἀφισταμένων προέδρων καὶ σχίσμα ποιούντων καὶ τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας διασπώντων. Οἱ γὰρ δι' αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ' ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οἱ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι.

Όπως είπαμε, λοιπόν, ενδέχεται μερικοί καινοτόμοι ιεράρχες - δεν αφορά τούτο τον μητροπολίτη Πειραιώς - να προετοιμάζονται για αποτείχιση. Ορθά, αλλά πόθεν; Προφανώς, εκ της καινοτόμου εκκλησίας. Η εκκλησία των πιστών του Παλαιού (των ημερών), θα πουν ξανά, είναι σχισματική, είναι αιρετική, είναι "παραεκκλησία". Παρένθεση, όπως έχουμε τις παραθρησκείες με τις "παραθρησκευτικές οργανώσεις" (sic). Προσοχή κίνδυνος, θα φωνάξουν!. Κίνδυνος επειδή η εκκλησία αυτή είναι θρησκεία και η θρησκεία ... θρησκειοποιεί (!) την εκκλησία. Η θρησκεία πρέπει να εκλείψει από τα λεξικά της θεολογίας, τώρα έχουμε την εκκλησία της σχέσης :  των ποικίλων και ετερόκλητων σχέσεων. Η οποία έχει ρόλο να εκκλησιαστικοποιεί (σημ. σχεσιολογικά) τους πιστούς.

Έχουμε, λοιπόν, την εκ της καινοτομίας εκκλησιαστικοποίηση, έχουμε την σχεσιολογία - αντικαθιστά τη θεολογία - έχουμε όμως, ή θα έχουμε, και την καινοτόμο αποτείχιση.

Λαμπρά. Αλλά, παρά ταύτα, έχουμε και τη λέξη "θεός" ή και Θεός. Τι θα πρέπει να κάνουμε με τη λέξη αυτή; Θα την καταργήσουμε ή θα την αφήσουμε, καθόσον έχουμε πολλών ειδών θεούς; Βεβαίως, εμείς, για να διαφοροποιηθούμε από τους άλλους, διευκρινίζουμε λέγοντας ότι αναφερόμαστε σε Τριαδικό Θεό : Τριάδα ομοούσιο και αχώριστο.

Εντάξει, καταργούμε τη λέξη θρησκεία και στη θέση της βάζουμε το "εκκλησιαστικό γεγονός της σχέσης". Υπάρχουν όμως και άλλα όμοια και συναφή γεγονότα εκ πλαστογραφίας, όπως ακριβώς και με αυτά της θρησκείας.  Τα ίδια λένε και οι άλλοι, των άλλων "αδελφών εκκλησιών" της πατριαρχικής εγκυκλίου του 1920. Άρα, έχουμε και τις εκκλησιαστικές παραλλαγές, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις θρησκευτικές. Επομένως, κατά λογική συνέπεια, αφού η θρησκεία προκαλεί εμπλοκή - νευροβιολογική ασθένεια, κατά τον π. Ι. Ρωμανίδη και συνεργάτες - στους πιστούς, βάσιμα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι το ίδιο ισχύει για την εκκλησία ή, ακόμη ακόμη, και γι΄ αυτή τη λέξη "θεός" (Θεός);

Και ποια η λύση, θα με ρωτήσετε. Δεν είναι άλλη, απαντώ, από αυτή που μας δίνουν οι κυρίαρχοι πλέον σιωνιστές : Θεός σημαίνει ανώτερη δύναμη και κατά την δύναμη των κυρίαρχων, προκύπτουν δειγματοληπτικά τα εκ κλεψιτυπίας ακόλουθα :
Πλαστογραφία της εκ Θεού δημιουργίας των ανθρώπων με τις τεχνικές των γονιμοποιήσεων.  Πλαστογραφία  της εκ νεκρών έγερσης του Ζωοδότη Κυρίου ημών Ιησού Χριστού με τις μεταμοσχεύσεις.
Πλαστογραφία του συναισθήματος με τα στίφη των λαθραίων μεταναστών, καθώς μας καλούν να δείξουμε την ανθρωπιά μας, την αγάπη μας, για τον πλησίον.
Η νέα θεολογία, ή μάλλον σχεσιολογία, την οποία ετοιμάζουν οι σιωνιστές, δεν θα παραπέμπει σε θεό και "του θεού τα λόγια". Θα ονομάζεται βιοηθική.

Θα αναρωτηθεί κανείς πώς έγιναν όλα αυτά;  Έγιναν με το χρήμα. Εγκατέλειψαν οι σιωνιστές τον "χρσούν κανόνα", έδωσαν τίτλους και αξιώματα, γέμισαν τον κόσμο με πληθωρικό χρήμα και τώρα έρχεται η σειρά τους να πληρώσουν. Το χρήμα όμως είναι πληθωρικό, τους είναι άχρηστο, όπως άχρηστη είναι και η νέου είδους (καινοτόμος) αποτείχιση, όλων εκείνων οι οποίοι εγκατέλειψαν έναν άλλου είδους "χρυσούν" Κανόνα. Δεν είναι άλλος από τον Κανόνα της Θρησκείας. Αν θέλουν, μπορούν να μας ρωτήσουν για ποια θρησκεία, και τι εμείς εννοούμε, όταν μιλούμε ή γράφουμε χρησιμοποιώντας αυτή τη λέξη.