Η αστοχία των υλικών

Σήμερα, Κυριακή του Σπορέως 12 Οκτωβρίου ν/η 2014, η καινοτόμος εκκλησία των νεο-ορθοδόξων  τιμά την μνήμη των αγίων πατέρων της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου και οι ποιμένες μνημονεύουν - ποιον άλλο; - τον οικουμενικό Βαρθολομαίο. Από το 1924, όταν η μωρία των Ελλήνων υπετάγη στη σοφία των Λατίνων και το ημερολόγιο άλλαξε, η πορεία εκτροχιασμού μας συνεχίζεται ακάθεκτη. Λησμονήσαμε  " 25 ὅτι τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί " (1Κρ. α') και η σοφία των Λατίνων αστρονόμων υπερίσχυσε της αγιοπνευματικής μωρίας των θεοφόρων πατέρων της Α΄ Οικουμενικής.

Εν πάση περιπτώσει, για να μην γράφουμε πολλά, ο αναγνώστης ας κάνει τον κόπο να διαβάσει αυτά που γράφει ο νεο-ορθόδοξος κ. Ιωάννης Καρδάσης στο δεσμό που ακολουθεί :

http://apotixisi.blogspot.gr/2014/10/normal-0-false-false-false_12.html

και αν του περισσεύει χρόνος, ας διαβάσει και αυτό το σχόλιο. Είναι το μόνο που έχω μάθει, να γράφω σχόλια, όχι πάντα άνευ ...  αστοχίας υλικού. 

" 2 ... οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν " (Ψ. ρμβ΄)

 Άλλο το θεολογείν ιστορικώς, έτερο το ιστορείν θεολογικώς. Το πρώτο έχει σκοπό να αναδείξει την Θεολογία, το δεύτερο να αναδείξει την Ιστορία. Το πρώτο έχει βάση την Θεολογία, το δεύτερο την Ιστορία. Το πρώτο καθιστά εμφανές το μέγα έλεος του αγίου Θεού μέσα στην Ιστορία, το δεύτερο ερμηνεύει ποικίλως τα ιστορικά γεγονότα, παρεμβάλλοντας ενίοτε - κατά κανόνα προσχηματικά - και τα αφορώντα στη Θρησκεία, παρένθεση, Θεολογία.

 Πρώτιστο μέλημα, για όποιον θέλει να γράψει Θεολογία μέσα από τα συμβαίνοντα στην Ιστορία, είναι η Θρησκεία. Πρώτιστο μέλημα για όποιον θέλει να γράψει Ιστορία, είναι η αντικειμενική παράθεση γεγονότων, την ερμηνεία των οποίων καλείται να καταγράψει από τη θέση του ουδέτερου παρατηρητή. Τώρα, πόσο ουδέτερος μπορεί να είναι κάποιος, είναι το μεγάλο ζητούμενο, παρένθεση πάλι, αζήτητο από τους περισσότερους ιστορικούς ερευνητές.

Κατά τούτο ελέγχεται αστοχήσας ο άγιος Νεκτάριος, χωρίς αυτό να ακυρώνει την αγιότητα, την οποία αναγνώρισε στο πρόσωπό του η Εκκλησία. Το ίδιο ισχύει για την αγία Ειρήνη την Αθηναία, τον Προφητάνακτα Δαβίδ και πλήθος άλλων. Εκείνη είχε υιό τον Κωνσταντίνο ς΄, ο Προφητάναξ Δαβίδ τον Αβεσσαλώμ. Αν είχε υπερισχύσει ο Κωνσταντίνος στ', όπως και ο Αβεσσαλώμ, τα πράγματα δεν θα ήταν όπως γνωρίζουμε. Ούτε τους Ψαλμούς θα είχαμε, ούτε τις άγιες Εικόνες. Φυσικά, ούτε λόγος θα γινόταν περί Ορθοδοξίας.