Το πρώτο μέρος http://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/09/1-2015.html
Σχετικά με τις εκλογές που μας έρχονται και το δίλημμα συμμετοχή ή αποχή, θα είχα να γράψω τα ακόλουθα.
Με τις βουλευτικές εκλογές κατέρχονται αρκετά κόμματα, διεκδικώντας τις έδρες που μοιράζονται, ανάλογα με το ποσοστό που έκαστο θα κερδίσει και θα του επιτρέψει την είσοδό του στη Βουλή. Οι πολιτικές αλήθειες, που εκφράζει κάθε ένα από αυτά τα κόμματα, άλλες μεν μπορεί να είναι επιτεύξιμες, άλλες δε όχι. Στην περίπτωση των μη επιτεύξιμων, μπορεί να πει κανείς ότι αυτό γίνεται για δυο λόγους : α) Προς άρδευση ψηφοφόρων και β) προς "εγκατάσταση" στη Βουλή ενός πολιτικού φορέα, που υπόσχεται να πραγματοποιήσει τις ψευδείς υποσχέσεις των άλλων.
Κατά τη γνώμη μου η τακτική αυτή δεν είναι αποτελεσματική και ο λόγος είναι ότι το εκλογικό σώμα παραδέρνει μεταξύ των πολλών προτάσεων, που έχουν τα πολλά αντιστοίχως κόμματα, που μας ζητούν την ψήφο. Αντίθετα, αν ένα πολιτικό κόμμα ή φορέας διεκδικεί την ψήφο με πρόταγμα την Αποχή, αφενός μεν καταγγέλλει το ψευδεπίγραφο παγκόσμιο δημοκρατικό Σύστημα (απόλυτα ελεγχόμενο από τους κυρίαρχους Σιωνιστές), αφετέρου δε, ανοίγει το δρόμο για νέα Συντακτική Βουλή, σε πρώτη φάση, και ύστερα για νέα Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Που θα κληθεί να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα : Ποιοι Νόμοι καθορίζουν το Σύνταγμα κάθε Κράτους ή Χώρας ; Οι Νόμοι των Τραπεζών της Διεθνούς Οικονομίας ή οι Νόμοι των κοινωνιών κάθε Κράτους ;
Είναι σωστά αυτά που γράφει ο/η επιστολογράφος. Με βρίσκει σύμφωνο. Δεν μπορείς όμως να συμμετέχεις πλέον σε ένα Σύστημα, έξυπνα επεξεργασμένο, ώστε να σε παγιδεύει με την ψήφο των πολλαπλών επιλογών. Αν όμως το Σύνθημα είναι ένα : ΟΧΙ στη συνεχή εξαπάτηση μέσω της έξωθεν επιβαλλόμενης πολιτικής "ποικιλότητας" των κομμάτων - αυτό σημαίνει ΑΠΟΧΗ - , που δεσμεύονται προεκλογικά και αποδεσμεύονται μετεκλογικά, τότε, η προοπτική για ένα άλλου είδους εκλογικό Σύστημα, που θα έχει στόχο (και ρήτρα) την εφαρμογή των προεκλογικών δεσμεύσεων είναι προφανής, αν όχι και επιβεβλημένη.
Με αυτά που γράφω, μη νομιστεί ότι είμαι αντίθετος προς την πολιτική ποικιλία. Δεν μπορεί όμως αυτή η "ποικιλότητα" να έχει ιδιοτελή εγχώρια κίνητρα και προφανώς αλλότριο χρηματοδότη : ξένα συμφέροντα, πορισμός συμφωνημένων ιδίων οικονομικών οφελημάτων και προπαντός προστασία ! "Ένοχος ένοχον ου ποιεί".
Αν μπορέσει ποτέ να επιτευχθεί ο στόχος ΑΠΟΧΗ 61% κατόπιν συμφωνίας με άλλους, το επόμενο βήμα προσφυγής σε Διεθνείς Οργανισμούς θα είναι ευκολότερος. Όταν όμως το εκλογικό αποτέλεσμα μας δώσει τα γνωστά ποσοστά συμμετοχής - όθεν η προειδοποίηση του Συστήματος "οι εκλογές ακυρώνονται με Αποχή πάνω από το 51%" - τότε θα είναι εντελώς ανέφικτο, να περιμένει κανείς κάτι να αλλάξει. Να αυξήσει τα ποσοστά του το ΕΠΑΜ ή άλλοι, ώστε να καταστεί δυνατή η διαμόρφωση της πολιτικής στρατηγικής τους, φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν με βρίσκει σύμφωνο. Η διαφωνία μου έγκειται, στο ότι προέχει σε πρώτη φάση η όσο το δυνατόν ισχυρότερη ΑΠΟΧΗ, ώστε να μην θεωρείται διεθνώς κάτι άνευ σημασίας. Αν θελήσει το Σύστημα νέα πάλι εκλογική αναμέτρηση, ας φανταστεί ο/η επιστολογράφος ποιος θα είναι ο αντίκτυπος, όταν πάλι το ποσοστό είναι το ίδιο ή ακόμη μεγαλύτερο.
Χρειάζεται αγώνας για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζονται άνθρωποι, χρειάζεται να εννοήσουμε πόσο μας έχει διαφθείρει το "σύστημα αυτό της δημοκρατίας" (*) , που πολύ έγκαιρα είχε διαγνώσει ο Μακρυγιάννης. Ελπίδα στο Χριστό υπάρχει, πίστη υπάρχει, οι πρεσβείες τις Θεοτόκου θα γίνουν δεκτές.
Υστερόγραφο
Αν το Σύστημα (σιωνιστικό) και οι εδώ εντολοδόχοι του, μας προειδοποίησαν ότι με ποσοστό Αποχής πάνω από το 51% οι εκλογές επαναλαμβάνονται ή είναι άκυρες, επειδή έτσι γράφει το Σύνταγμα, εμείς έχουμε να πούμε ότι : Και πολλά άλλα γράφει το Σύνταγμα, αλλά ο τότε Νομοθέτης δεν είχε λάβει υπόψη τους νέους θεσμούς, που μας εγκατέστησε το Διευθυντήριο των τραπεζών ΕΚΤ και ΔΝΤ. Ό,τι δεν προβλέπει το Σύνταγμα, το προβλέπουν τα λεγόμενα Ισοδύναμα των εφαρμοστικών Νόμων, κατόπιν Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Αντισυνταγματικές οι περικοπές των συντάξεων, αποφάνθηκε το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, βάλτε "ισοδύναμα", είπαν οι νέοι θεσμοί. Το Σύνταγμα έγινε πλέον κουρελόχαρτο, όπως έγιναν και οι Κανόνες της Εκκλησίας. Κάποιες τρικλοποδιές θα μας βάλουν.
Και για να συνοψίσω :
α) Η καταγγελία των Μνημονίων με συμμετοχή στο Σύστημα που τα επιβάλλει : Σιωνισμός και ψήφος στη Δημοκρατία του, εις ουδέν ωφελεί και μάλλον θόρυβος γίνεται.
β) Οι μικροί, νέοι και άγνωστοι πολιτικοί σχηματισμοί, αν ήθελαν πραγματικά να φέρουν «τα πάνω κάτω», όφειλαν να βρεθούν όλοι μαζί με τον κοινό και μοναδικό στόχο της Αποχής και απερίφραστα να δώσουν την κατεύθυνση στους ψηφοφόρους λέγοντας την αλήθεια : Εμείς σας λέμε να μας ψηφίσετε, εσείς να απέχετε, ούτε λευκό, ούτε άκυρο. Το ίδιο, άλλωστε, κάνουν και οι συστημικοί ψεύτες, καθώς δεσμεύονται προεκλογικά και αποδεσμεύονται μετεκλογικά. Εμείς γιατί να μην πούμε την αλήθεια σε εκείνους που θα αποφασίσουν να μην ψηφίσουν τους συστημικούς ; Ούτε αυτούς, ούτε εμάς. Κανένα.
γ) Και ως προς το «τί θα γίνει μετά» ; Νομίζω, επιτακτική προβάλλει η ανάγκη Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης και εύχομαι, ο μικρός αυτός διάλογος να μεγαλώσει, να απλωθεί έξω και πέρα από τις γνωστές συστημικές κεφαλές (think tank) που δημιούργησαν αυτό το βούρκο, που ζούμε όλοι μέσα του χωρίς να το θέλουμε. Λύση θα βρεθεί, τα διεστώτα θα συμπλησιάσουν, αρκεί η ελπίδα, στόχος και σκοπός όλων, να είναι η Πολιτική Αλήθεια.(Παρένθεση, από την οποία, φευ, απέχει η ιεραρχία της επίσημης και κρατικοδίαιτης εκκλησίας).
δ) Αυτό θα πει συνέπεια, ειλικρίνεια, αλήθεια, αυτό ήταν και το πολιτικό πάθημα του "πρώτη φορά αριστερά", το "όχι" να γίνει "ναι", το κρέας (η τρόικα) να γίνει ψάρι (θεσμοί), αυτό θα πρέπει να κάνουν οι ψηφοφόροι. Το "ναι" στην εκλογική συμμετοχή να γίνει μια μεγαλειώδης ΑΠΟΧΗ.
(*) Βλέπε http://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/09/blog-post_68.html
Σχετικά με τις εκλογές που μας έρχονται και το δίλημμα συμμετοχή ή αποχή, θα είχα να γράψω τα ακόλουθα.
Με τις βουλευτικές εκλογές κατέρχονται αρκετά κόμματα, διεκδικώντας τις έδρες που μοιράζονται, ανάλογα με το ποσοστό που έκαστο θα κερδίσει και θα του επιτρέψει την είσοδό του στη Βουλή. Οι πολιτικές αλήθειες, που εκφράζει κάθε ένα από αυτά τα κόμματα, άλλες μεν μπορεί να είναι επιτεύξιμες, άλλες δε όχι. Στην περίπτωση των μη επιτεύξιμων, μπορεί να πει κανείς ότι αυτό γίνεται για δυο λόγους : α) Προς άρδευση ψηφοφόρων και β) προς "εγκατάσταση" στη Βουλή ενός πολιτικού φορέα, που υπόσχεται να πραγματοποιήσει τις ψευδείς υποσχέσεις των άλλων.
Κατά τη γνώμη μου η τακτική αυτή δεν είναι αποτελεσματική και ο λόγος είναι ότι το εκλογικό σώμα παραδέρνει μεταξύ των πολλών προτάσεων, που έχουν τα πολλά αντιστοίχως κόμματα, που μας ζητούν την ψήφο. Αντίθετα, αν ένα πολιτικό κόμμα ή φορέας διεκδικεί την ψήφο με πρόταγμα την Αποχή, αφενός μεν καταγγέλλει το ψευδεπίγραφο παγκόσμιο δημοκρατικό Σύστημα (απόλυτα ελεγχόμενο από τους κυρίαρχους Σιωνιστές), αφετέρου δε, ανοίγει το δρόμο για νέα Συντακτική Βουλή, σε πρώτη φάση, και ύστερα για νέα Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Που θα κληθεί να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα : Ποιοι Νόμοι καθορίζουν το Σύνταγμα κάθε Κράτους ή Χώρας ; Οι Νόμοι των Τραπεζών της Διεθνούς Οικονομίας ή οι Νόμοι των κοινωνιών κάθε Κράτους ;
Είναι σωστά αυτά που γράφει ο/η επιστολογράφος. Με βρίσκει σύμφωνο. Δεν μπορείς όμως να συμμετέχεις πλέον σε ένα Σύστημα, έξυπνα επεξεργασμένο, ώστε να σε παγιδεύει με την ψήφο των πολλαπλών επιλογών. Αν όμως το Σύνθημα είναι ένα : ΟΧΙ στη συνεχή εξαπάτηση μέσω της έξωθεν επιβαλλόμενης πολιτικής "ποικιλότητας" των κομμάτων - αυτό σημαίνει ΑΠΟΧΗ - , που δεσμεύονται προεκλογικά και αποδεσμεύονται μετεκλογικά, τότε, η προοπτική για ένα άλλου είδους εκλογικό Σύστημα, που θα έχει στόχο (και ρήτρα) την εφαρμογή των προεκλογικών δεσμεύσεων είναι προφανής, αν όχι και επιβεβλημένη.
Με αυτά που γράφω, μη νομιστεί ότι είμαι αντίθετος προς την πολιτική ποικιλία. Δεν μπορεί όμως αυτή η "ποικιλότητα" να έχει ιδιοτελή εγχώρια κίνητρα και προφανώς αλλότριο χρηματοδότη : ξένα συμφέροντα, πορισμός συμφωνημένων ιδίων οικονομικών οφελημάτων και προπαντός προστασία ! "Ένοχος ένοχον ου ποιεί".
Αν μπορέσει ποτέ να επιτευχθεί ο στόχος ΑΠΟΧΗ 61% κατόπιν συμφωνίας με άλλους, το επόμενο βήμα προσφυγής σε Διεθνείς Οργανισμούς θα είναι ευκολότερος. Όταν όμως το εκλογικό αποτέλεσμα μας δώσει τα γνωστά ποσοστά συμμετοχής - όθεν η προειδοποίηση του Συστήματος "οι εκλογές ακυρώνονται με Αποχή πάνω από το 51%" - τότε θα είναι εντελώς ανέφικτο, να περιμένει κανείς κάτι να αλλάξει. Να αυξήσει τα ποσοστά του το ΕΠΑΜ ή άλλοι, ώστε να καταστεί δυνατή η διαμόρφωση της πολιτικής στρατηγικής τους, φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν με βρίσκει σύμφωνο. Η διαφωνία μου έγκειται, στο ότι προέχει σε πρώτη φάση η όσο το δυνατόν ισχυρότερη ΑΠΟΧΗ, ώστε να μην θεωρείται διεθνώς κάτι άνευ σημασίας. Αν θελήσει το Σύστημα νέα πάλι εκλογική αναμέτρηση, ας φανταστεί ο/η επιστολογράφος ποιος θα είναι ο αντίκτυπος, όταν πάλι το ποσοστό είναι το ίδιο ή ακόμη μεγαλύτερο.
Χρειάζεται αγώνας για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζονται άνθρωποι, χρειάζεται να εννοήσουμε πόσο μας έχει διαφθείρει το "σύστημα αυτό της δημοκρατίας" (*) , που πολύ έγκαιρα είχε διαγνώσει ο Μακρυγιάννης. Ελπίδα στο Χριστό υπάρχει, πίστη υπάρχει, οι πρεσβείες τις Θεοτόκου θα γίνουν δεκτές.
Υστερόγραφο
Αν το Σύστημα (σιωνιστικό) και οι εδώ εντολοδόχοι του, μας προειδοποίησαν ότι με ποσοστό Αποχής πάνω από το 51% οι εκλογές επαναλαμβάνονται ή είναι άκυρες, επειδή έτσι γράφει το Σύνταγμα, εμείς έχουμε να πούμε ότι : Και πολλά άλλα γράφει το Σύνταγμα, αλλά ο τότε Νομοθέτης δεν είχε λάβει υπόψη τους νέους θεσμούς, που μας εγκατέστησε το Διευθυντήριο των τραπεζών ΕΚΤ και ΔΝΤ. Ό,τι δεν προβλέπει το Σύνταγμα, το προβλέπουν τα λεγόμενα Ισοδύναμα των εφαρμοστικών Νόμων, κατόπιν Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Αντισυνταγματικές οι περικοπές των συντάξεων, αποφάνθηκε το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, βάλτε "ισοδύναμα", είπαν οι νέοι θεσμοί. Το Σύνταγμα έγινε πλέον κουρελόχαρτο, όπως έγιναν και οι Κανόνες της Εκκλησίας. Κάποιες τρικλοποδιές θα μας βάλουν.
Και για να συνοψίσω :
α) Η καταγγελία των Μνημονίων με συμμετοχή στο Σύστημα που τα επιβάλλει : Σιωνισμός και ψήφος στη Δημοκρατία του, εις ουδέν ωφελεί και μάλλον θόρυβος γίνεται.
β) Οι μικροί, νέοι και άγνωστοι πολιτικοί σχηματισμοί, αν ήθελαν πραγματικά να φέρουν «τα πάνω κάτω», όφειλαν να βρεθούν όλοι μαζί με τον κοινό και μοναδικό στόχο της Αποχής και απερίφραστα να δώσουν την κατεύθυνση στους ψηφοφόρους λέγοντας την αλήθεια : Εμείς σας λέμε να μας ψηφίσετε, εσείς να απέχετε, ούτε λευκό, ούτε άκυρο. Το ίδιο, άλλωστε, κάνουν και οι συστημικοί ψεύτες, καθώς δεσμεύονται προεκλογικά και αποδεσμεύονται μετεκλογικά. Εμείς γιατί να μην πούμε την αλήθεια σε εκείνους που θα αποφασίσουν να μην ψηφίσουν τους συστημικούς ; Ούτε αυτούς, ούτε εμάς. Κανένα.
γ) Και ως προς το «τί θα γίνει μετά» ; Νομίζω, επιτακτική προβάλλει η ανάγκη Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης και εύχομαι, ο μικρός αυτός διάλογος να μεγαλώσει, να απλωθεί έξω και πέρα από τις γνωστές συστημικές κεφαλές (think tank) που δημιούργησαν αυτό το βούρκο, που ζούμε όλοι μέσα του χωρίς να το θέλουμε. Λύση θα βρεθεί, τα διεστώτα θα συμπλησιάσουν, αρκεί η ελπίδα, στόχος και σκοπός όλων, να είναι η Πολιτική Αλήθεια.(Παρένθεση, από την οποία, φευ, απέχει η ιεραρχία της επίσημης και κρατικοδίαιτης εκκλησίας).
δ) Αυτό θα πει συνέπεια, ειλικρίνεια, αλήθεια, αυτό ήταν και το πολιτικό πάθημα του "πρώτη φορά αριστερά", το "όχι" να γίνει "ναι", το κρέας (η τρόικα) να γίνει ψάρι (θεσμοί), αυτό θα πρέπει να κάνουν οι ψηφοφόροι. Το "ναι" στην εκλογική συμμετοχή να γίνει μια μεγαλειώδης ΑΠΟΧΗ.
(*) Βλέπε http://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/09/blog-post_68.html
2 σχόλια:
μπράβο γιατρέ.τα σέβη μου.προς στιγμήν ενόμισα ότι τάσσεσαι υπέρ του κόμματος σωτηροπούλου.κράτα γερά.μαζί σου.η μόνη δημοκρατική λύση.αποχή.άντε να καταλάβουν οι ψηφοφόροι.
χαράλαμπος
Σας ευχαριστώ, κύριε Χαράλαμπε, για την επίσκεψη και το σχόλιο.
Όσο για το εν τη γενέσει κόμμα του κ. Σωτηροπούλου, αν μου ζητηθεί - και μου ζητήθηκε - η συνδρομή δεν θα την αρνηθώ, εφόσον τα κίνητρα είναι Ελληνικά και Ορθόδοξα, δεν υποκινούνται από αισθήματα φιλοπρωτίας, ανταγωνισμού και ιδιοτέλειας. Συνταξιούχος είμαι, τα χρόνια μου λίγα, γράφω για να μη μου πει κανείς το γνωστό " εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω". Το Δημόσιο με πληρώνει και του το ανταποδίδω με αυτό που μπορώ.
Δημοσίευση σχολίου