">
Η ανάρτηση του βίντεο από το ιστολόγιο ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ
Νεότερη επεξεργασία
Η ΦΑΛΚΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Σχόλιο
Αφού είδαμε και ακούσαμε τον κύριο Μορντεχάϊ Φριζή, θα είχαμε να προσθέσουμε τα κατωτέρω :
Υπάρχουν ασφαλώς χοντρά λάθη σε αυτά που λέει - δεν τίθεται θέμα - σχετικά με όσα εμείς πιστεύουμε, αλλά ας περιοριστούμε μόνο σε ένα: Κάνει σαφή διάκριση ανάμεσα στη λόγική και στο συναίσθημα - λάθος επιστημονικό είναι ότι ταυτίζει το συναίσθημα "με τα πάθη μας, αυτό που λέμε παρορμήσεις"(sic), οι οποίες όμως είναι πολλές φορές ενστικτώδεις, δηλ. ζωώδεις, άρα και το συναίσθημα είναι κι αυτό ζωώδες - δίνοντας το προβάδισμα στη λογική.
Με πλάγιο τρόπο κτυπά το "ο Θεός αγάπη εστί", διότι αγάπη, ίσον συναίσθημα. Δεν συνεπάγεται βέβαια ότι συναίσθημα ίσον Θεός. Η κάθαρση του συναισθήματος είναι απαραίτητη (καθαρότητα ή περιτομή καρδίας) και ο διαχωρισμός μετάξυ εγκεφαλικού και καρδιακού συναισθήματος - πρακτικά η έκφανση δεν διαφέρει - είναι το ζητούμενο της ησυχαστικής νήψης, για να δυνηθεί ο άνθρωπος με τη λογική - με το συναίσθημα κεκαθαρμένο - να αντιληφθεί το θέλημα του αγίου Θεού. Άλλοτε και τα λόγια του Θεού (άγιοι πατέρες της Εκκλησίας, μάρτυρες, ομολογητές κά).
Ο κύριος Μορντεχάϊ Φριζή κομίζει το θεό της λογικής και γνωρίζουμε τι αυτό συνεπάγεται. Μιά θρησκεία στερημένη συναισθήματος γίνεται έρμαιο έλλογων, αρχέγονων και ασυνείδητων παρορμήσεων, μιας πρωτόγονης λογικής, αν και διατείνεται ότι υποτάσσει το συναίσθημα. Και αυτό, για να επικρατήσει η "θεϊκή ηθική" (λογική) και ο μεσσίας που θα μας λυτρώσει από τη σύγχυση ανάμεσα στο καλό και στο κακό! Και ακόμη, μας λέει ότι "στον ιουδαϊσμό το 99% της αλήθειας είναι 100% ψέμα"!
Εμείς φυσικά πιστεύουμε και ομολογούμε ότι 100% ζούμε και 99% πεθαίνουμε. Διότι σε μας το συναίσθημα προηγείται της λογικής του ιουδαϊσμού.
Αν τώρα στα δικά του, στην προσπάθεια δηλαδή να ελαχιστοποιηθεί το συναίσθημα, προσθέσουμε και κάποιους δικούς, οι οποίοι διδάσκουν ότι "η θρησκεία είναι αρρώστια" και ότι πρέπει να καταργήσουμε τον όρο "θρησκεία", το συναίσθημα δηλαδή - οι ημέτεροι δεν το λένε τόσο απερίφραστα όσο ο κ. Φριζή - τότε καταλαβαίνουμε τι δώρο προσφέρουν (οι δικοί) στον αναμενόμενο μεσσία του ιουδαϊσμού.
Αν εξαλείψουμε τον όρο "θρησκεία", δίνουμε χαριστική βολή στο συναίσθημα, δηλαδή στην αγάπη, άρα και στο "ο θεός αγάπη εστι". Διότι το θρησκεύειν : το θρησκευτικό συναίσθημα, είναι εγγενές και έμφυτο στον άνθρωπο. Οπότε, αγαπάμε δια της λογικής ή το συνηθέστερο δεν αγαπάμε καθόλου (αθεΐα). Μπορεί όμως να αγαπάμε, και από την πολλή αγάπη, να σκοτώνουμε αδιακρίτως ... για την αγάπη. Δηλαδή, για το θεό της λογικής. Τούτο είναι φυσικά η ακραία εκδήλωση της υποκρισίας, η πλήρης φαλκίδευση της αγάπης, η τέλεια διαστροφή της θρησκείας.
Περισσότερα
http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/05/blog-post_25.html
http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/05/blog-post_27.html
3 σχόλια:
Στην εποχή του ακραίου παραλογισμού είναι σημαντικό να διατηρήσουμε την κρίση μας ως προς το καλό και το κακό καθώς και την υπακοή μας στο θέλημα του Θεού. Η ύπαρξη ανθρώπων που παρέχουν ορθά μηνύματα είτε δια του λόγου είτε δια της τέχνης είναι απόλυτα σημαντική. Σας στέλνω ένα βίντεο ενός 'συναδέλφου' σας, στα πλαίσια των ανωτέρω:
http://www.youtube.com/watch?v=ElYEKMJLItk
Χαιρετισμούς,
Μία πιστή
Ευτυχώς που ο Θεός έχει συναίσθημα. Αν βασιζόταν μόνο στη λογική θα έπρεπε να είχε αφανίσει το ανθρώπινο γένος εδώ και πολύ καιρό με αυτά που κάνουμε οι άνθρωποι. Ευτυχώς επίσης που ο Θεός έχει συναίσθημα και έχουμε ελπίδα σωτηρίας και πηγή βοήθειας όταν υπάρχει ανάγκη ή θλίψη. Αυτό ζήτησε ο Κύριος από τους ανθρώπους, να έχουν έλεος (που προυποθέτει συναίσθημα) και όχι, μόνο, θυσία (που μπορεί να βασιστεί και μόνο στη λογική). Οταν ζητούμε συγχώρεση από τον Θεό ή όταν ζητούμε την βοήθειά Του ή την επέμβασή Του συνήθως κλαίμε, το οποίο δείχνει συναίσθημα, και το οποίο, αν κατάλαβα καλά, απαγορεύεται κατά τους ανωτέρω ομιλούντες. Ευτυχώς που ο Θεός έχει τόσο συναίσθημα ώστε να συγχωρεί πάραυτα τους μετανοούντες, αλλιώς είμασταν όλοι χαμένοι.
Ιωάννα
"Λειτουργία μελλοντική/οι Έλληνες μαζί"
Ας φροντίσουμε το παρόν του μέλλοντος, είναι το χρέος όλων.
Ευχαριστώ την Ιωάννα για το μικρό αυτό δείγμα πραγματικής Τέχνης (Κάλλος! Έχει όνομα η Τέχνη, όπως και το Κάλλος).
Δημοσίευση σχολίου