Επειδή πολλοί εκ των σημερινών πολιτικών είναι νέοι, καλό είναι να θυμηθούν την "Ένωση Κέντρου" του Γεωργίου Παπανδρέου το 1963-64. Γνωστό τί ακολούθησε τότε, σήμερα δεν θα γίνει τόσο ωμά. Ο διακυβερνητικός συνασπισμός (σημ. παγκόσμια διακυβέρνηση) δεν επαναλαμβάνει οφθαλμοφανείς εκτροπές του παρελθόντος. Τώρα μας εξουσιάζουν τα παραρτήματα των ιδιωτικών Τραπεζών - υποκαταστήματα της μιας Παγκόσμιας Τράπεζας, σε συνεργασία με τα εγχώρια ιδιωτικά τηλεοπτικά μέσα, τις ιδιωτικές εφημερίδες και τα πράγματα είναι αρκετά πιο εύκολα. Ωστόσο, φαινόμενα "κοινωνικού αυτοματισμού" δεν μπορούμε να τα αποκλείσουμε.
Το έργο τους μέγιστα θα υποβοηθήσει η άριστη συνεργασία των άλλοτε αντιμαχόμενων κομμάτων - το θέατρο παίχτηκε καλά - Πασόκ και Νουδού. Και οπωσδήποτε, δεν πρέπει να ξεχνάμε την καθ΄ ημάς εκκλησιαστική Ιεραρχία, που κι αυτή είναι υποπαράρτημα του Πατριαρχείου Κων/πολης, ένθα προΐσταται ο οικουμενικός Βαρθολομαίος μετά των οικουμενιστών συνεργατών του. Είναι του "μένουμε Ευρώπη" και του "ΝΑΙ σε όλα".
Σημείωση
Η αφορμή δόθηκε από εδώ : http://www.ksipnistere.com/2015/07/blog-post_4077.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου