Διαβάζω :
"Εάν, μάλιστα, συνδυάσουμε αυτή την "τάση", με το γεγονός (έχουμε απόλυτα αξιόπιστες πληροφορίες) ότι ήδη η κυβέρνηση (σ.σ. Σύριαζα-Ανέλ) προχωρά σε προσλήψεις χωρίς να ανακοινώνονται οι διαγωνισμοί, χρησιμοποιώντας τακτικές της "επάρατης δεξιάς" και της "χούντας" (όπου οι προϊστάμενοι υπηρεσιών εισηγούνταν ονομαστικά τις προσλήψεις συγκεκριμένων πολιτών), τότε πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χτίζει την δική του "αυτοκρατορία", με τον δικό του κομματικό κρατικοδίαιτο στρατό υπαλλήλων - ψηφοφόρων και... με ιδιαίτερη έμφαση στην ταχύτατη "άλωση" ειδικών κρατικών υπηρεσιών" (*)
Και σχολιάζω :
Έχουμε πάλι το φαινόμενο Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον Δημοσίων. Το Ιδιωτικό κράτος επιστρατεύει τους είλωτες κατά του Δημόσιου, κοινού δηλαδή, κράτους. Και το μεν πρώτο, το κράτος των Ιδιωτών - μάλλον ιδιωτικών παραρτημάτων της μιας παγκόσμιας Τράπεζας - φαίνεται να έχει τις πλάτες των ισχυρών. Το δεύτερο δε, φέροντας το βάρος της ληστρικής κραιπάλης του Πασοκισμού, είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης λόγω Μνημονίων.
Ας ξεκαθαρίσουν, λοιπόν, οι δυο αντιμαχόμενες μερίδες τι εκ των δυο επιθυμούν : Θέλουν να μένουν σκλάβοι στα κελεύσματα των αφεντικών - ιδιωτών, που δεν τους παρέχουν καμιά σιγουριά για την εργασία τους ή τα εργασιακά τους δικαιώματα, ή θέλουν την εκ του Συντάγματος υπηρεσία στο Δημόσιο. Σημειώνω, στο παρελθόν οι προσλαμβανόμενοι έδιναν όρκο. Και ακόμη, ας σκεφθούν τί θέλουν ; Θέλουν πατρίδα, θέλουν Ελλάδα ή ένα σκέτο οικόπεδο-πεδίο βολής γυμνό, κατά τον
ποιητή ;
Σχολιαστής έγραψε :
Κύριε Χριστοδουλίδη, διάβασα το άρθρο και στη συνέχεια το σχόλιό σας, το οποίο με εξανάγκασε να ξαναδιαβάσω το άρθρο. Εσείς, από το άρθρο αυτό διαπιστώσατε; Ότι είναι υπόθεση ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων; Ειλικρινά, με λυπείτε για τη συγκεκριμένη σας προσέγγιση την οποία πάντως, πρέπει να ομολογήσω, της δώσατε ένα εθνικό περιτύλιγμα στις δύο τελευταίες σας ερωτήσεις
Η απάντηση ήταν :
Αγαπητέ κύριε,
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο επί των γραφομένων μου και όχι επί του άρθρου. Σημειώνω, η επιλογή που έκανα, ίσως, δεν είναι τόσο ενδεικτική, όσο αυτή που ακολουθεί :
"προκειμένου να "στεφθεί" αδιαφιλονίκητος (σ.σ. ο κ. Τσίπρας) ηγέτης της χώρας για τα επόμενα πολλά χρόνια, όμως ο ίδιος θα πρέπει να τοποθετηθεί με απόλυτη επάρκεια στις ευθείες κατηγορίες του κ. Γιούνκερ προς το πρόσωπό του (αποκάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό ψεύτη) εάν θέλει να προχωρήσει χωρίς "κενά" στην πολιτική του διαδρομή. Επίσης, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβές χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο (..) . Και όλα αυτά, ενώ η κυβέρνηση φαίνεται να διαγράφει την εντολή του "όχι" και να συμφωνεί σε ένα καταστροφικό πακέτο μέτρων Πακέτο μέτρων"
Είναι, νομίζω, αυτά ενδεικτικά της ενδόμυχης τοποθέτησης του αρθρογράφου, σύμφωνα με τη δική μου μετάφραση, και αυτό το προσυπογράφει αποκαλυπτικά το "ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβώς χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο".
Δεν είναι εύκολο αυτό που επιθυμεί ο αρθρογράφος, δοθέντος ότι δεν είναι απόλυτα ευκρινείς - δεν μπορεί άλλωστε - οι επιθυμίες του κοινωνικού σώματος (ή λαού). Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο "έδωσα ένα εθνικό περιτύλιγμα" με τις δυο τελευταίες ερωτήσεις που έθεσα. Όχι ως περιτύλιγμα, σημειώνω, αλλά ως περιεχόμενο.
Κατανοώ, προέχει το "είμαστε Ευρώπη". Και βεβαίως είμαστε Ευρώπη, αλλά δεν γνωρίζω πόσοι από εμάς θέλουν να είμαστε πρώτα Ελλάς και ύστερα Ευρώπη, πρώτα Έλληνες και ύστερα Ευρωπαίοι. Έχουν προηγηθεί πολλά χρόνια συστημικής έκπλυσης εγκεφάλων με πρόταγμα την Ευρώπη. Όποιος τολμούσε στα τελευταία σαράντα τόσα χρόνια να προτάσσει την Ελλάδα και ύστερα την Ευρώπη, έβαζε πάνω του την πινακίδα "εθνικιστής". Το έζησα, γι΄ αυτό το γράφω.
Κάτι παρεμφερές, θυμίζω, έβαζαν στους Εβραίους τα χρόνια της Ναζιστικής Γερμανίας, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για σας. Διότι, όπως φαίνεται, δεν σας ενοχλεί ο γερμανικός ολοκληρωτισμός, καλύτερα η λεγόμενη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Της οποίας είδαμε τα δημοκρατικά - κατ΄ ευφημισμό - αγαθά με τα εξωνημένα εγχώρια τηλεοπτικά και λοιπά (εφημερίδες) μέσα, κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προηγήθηκε του Δημοψηφίσματος.
Πώς λοιπόν εσείς ζητάτε από τον Έλληνα πρωθυπουργό να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβές χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο ; Τα σαράντα χρόνια "πασοκισμού" και νεοδημοκρατικού εθνομηδενισμού (αφήνω τους άλλους) δεν είναι εύκολο να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, αν προηγουμένως δεν ξεκαθαρίσουμε τι ζητάμε από την παρούσα Κυβέρνηση και τι θέλουμε ως Έλληνες : Πρώτα να είμαστε Ευρωπαίοι και μετά Έλληνες, ή πρώτα Έλληνες και ύστερα Ευρωπαίοι ; Ποιο προηγείται και ποιο έπεται ; Τούτο είναι το βασικό ερώτημα για τον γράφοντα και πάντως μη ξεχνάμε, τουλάχιστον ιστορικά και "ανθρωπολογικά" - δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες - η Ελλάδα προηγείται.
Σαν επιμύθιο θα επαναλάβω : Δύσκολο να αλλάξεις νοοτροπίες που καλλιεργήθηκαν από την εγχώρια διανόηση τα τελευταία σαράντα χρόνια της κραιπάλης του πασοκισμού και του νεοδημοκρατικού (και νεοφιλελεύθερου) εθνομηδενισμού. Μου είναι αδιάφορο, αν θα μου κολλήσουν την επιγραφή "εθνικιστής", άνθρωποι που στερούνται της νοητικής ικανότητας εξαγωγής συμπερασμάτων κατόπιν αναγνώσεως.
Σας ευχαριστώ
κχ
Σημείωση
(*) Από την ιστοσελίδα http://kostasxan.blogspot.gr/2015/07/blog-post_542.html
"Εάν, μάλιστα, συνδυάσουμε αυτή την "τάση", με το γεγονός (έχουμε απόλυτα αξιόπιστες πληροφορίες) ότι ήδη η κυβέρνηση (σ.σ. Σύριαζα-Ανέλ) προχωρά σε προσλήψεις χωρίς να ανακοινώνονται οι διαγωνισμοί, χρησιμοποιώντας τακτικές της "επάρατης δεξιάς" και της "χούντας" (όπου οι προϊστάμενοι υπηρεσιών εισηγούνταν ονομαστικά τις προσλήψεις συγκεκριμένων πολιτών), τότε πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χτίζει την δική του "αυτοκρατορία", με τον δικό του κομματικό κρατικοδίαιτο στρατό υπαλλήλων - ψηφοφόρων και... με ιδιαίτερη έμφαση στην ταχύτατη "άλωση" ειδικών κρατικών υπηρεσιών" (*)
Και σχολιάζω :
Έχουμε πάλι το φαινόμενο Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον Δημοσίων. Το Ιδιωτικό κράτος επιστρατεύει τους είλωτες κατά του Δημόσιου, κοινού δηλαδή, κράτους. Και το μεν πρώτο, το κράτος των Ιδιωτών - μάλλον ιδιωτικών παραρτημάτων της μιας παγκόσμιας Τράπεζας - φαίνεται να έχει τις πλάτες των ισχυρών. Το δεύτερο δε, φέροντας το βάρος της ληστρικής κραιπάλης του Πασοκισμού, είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης λόγω Μνημονίων.
Ας ξεκαθαρίσουν, λοιπόν, οι δυο αντιμαχόμενες μερίδες τι εκ των δυο επιθυμούν : Θέλουν να μένουν σκλάβοι στα κελεύσματα των αφεντικών - ιδιωτών, που δεν τους παρέχουν καμιά σιγουριά για την εργασία τους ή τα εργασιακά τους δικαιώματα, ή θέλουν την εκ του Συντάγματος υπηρεσία στο Δημόσιο. Σημειώνω, στο παρελθόν οι προσλαμβανόμενοι έδιναν όρκο. Και ακόμη, ας σκεφθούν τί θέλουν ; Θέλουν πατρίδα, θέλουν Ελλάδα ή ένα σκέτο οικόπεδο-πεδίο βολής γυμνό, κατά τον
ποιητή ;
Σχολιαστής έγραψε :
Κύριε Χριστοδουλίδη, διάβασα το άρθρο και στη συνέχεια το σχόλιό σας, το οποίο με εξανάγκασε να ξαναδιαβάσω το άρθρο. Εσείς, από το άρθρο αυτό διαπιστώσατε; Ότι είναι υπόθεση ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων; Ειλικρινά, με λυπείτε για τη συγκεκριμένη σας προσέγγιση την οποία πάντως, πρέπει να ομολογήσω, της δώσατε ένα εθνικό περιτύλιγμα στις δύο τελευταίες σας ερωτήσεις
Η απάντηση ήταν :
Αγαπητέ κύριε,
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο επί των γραφομένων μου και όχι επί του άρθρου. Σημειώνω, η επιλογή που έκανα, ίσως, δεν είναι τόσο ενδεικτική, όσο αυτή που ακολουθεί :
"προκειμένου να "στεφθεί" αδιαφιλονίκητος (σ.σ. ο κ. Τσίπρας) ηγέτης της χώρας για τα επόμενα πολλά χρόνια, όμως ο ίδιος θα πρέπει να τοποθετηθεί με απόλυτη επάρκεια στις ευθείες κατηγορίες του κ. Γιούνκερ προς το πρόσωπό του (αποκάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό ψεύτη) εάν θέλει να προχωρήσει χωρίς "κενά" στην πολιτική του διαδρομή. Επίσης, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβές χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο (..) . Και όλα αυτά, ενώ η κυβέρνηση φαίνεται να διαγράφει την εντολή του "όχι" και να συμφωνεί σε ένα καταστροφικό πακέτο μέτρων Πακέτο μέτρων"
Είναι, νομίζω, αυτά ενδεικτικά της ενδόμυχης τοποθέτησης του αρθρογράφου, σύμφωνα με τη δική μου μετάφραση, και αυτό το προσυπογράφει αποκαλυπτικά το "ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβώς χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο".
Δεν είναι εύκολο αυτό που επιθυμεί ο αρθρογράφος, δοθέντος ότι δεν είναι απόλυτα ευκρινείς - δεν μπορεί άλλωστε - οι επιθυμίες του κοινωνικού σώματος (ή λαού). Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο "έδωσα ένα εθνικό περιτύλιγμα" με τις δυο τελευταίες ερωτήσεις που έθεσα. Όχι ως περιτύλιγμα, σημειώνω, αλλά ως περιεχόμενο.
Κατανοώ, προέχει το "είμαστε Ευρώπη". Και βεβαίως είμαστε Ευρώπη, αλλά δεν γνωρίζω πόσοι από εμάς θέλουν να είμαστε πρώτα Ελλάς και ύστερα Ευρώπη, πρώτα Έλληνες και ύστερα Ευρωπαίοι. Έχουν προηγηθεί πολλά χρόνια συστημικής έκπλυσης εγκεφάλων με πρόταγμα την Ευρώπη. Όποιος τολμούσε στα τελευταία σαράντα τόσα χρόνια να προτάσσει την Ελλάδα και ύστερα την Ευρώπη, έβαζε πάνω του την πινακίδα "εθνικιστής". Το έζησα, γι΄ αυτό το γράφω.
Κάτι παρεμφερές, θυμίζω, έβαζαν στους Εβραίους τα χρόνια της Ναζιστικής Γερμανίας, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για σας. Διότι, όπως φαίνεται, δεν σας ενοχλεί ο γερμανικός ολοκληρωτισμός, καλύτερα η λεγόμενη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Της οποίας είδαμε τα δημοκρατικά - κατ΄ ευφημισμό - αγαθά με τα εξωνημένα εγχώρια τηλεοπτικά και λοιπά (εφημερίδες) μέσα, κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προηγήθηκε του Δημοψηφίσματος.
Πώς λοιπόν εσείς ζητάτε από τον Έλληνα πρωθυπουργό να απαντήσει προς τους Έλληνες, καταθέτοντας έγγραφο σχέδιο, για το πως θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της χώρας και με ποιο ακριβές χρονοδιάγραμμα θα υλοποιήσει αυτό το σχέδιο ; Τα σαράντα χρόνια "πασοκισμού" και νεοδημοκρατικού εθνομηδενισμού (αφήνω τους άλλους) δεν είναι εύκολο να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, αν προηγουμένως δεν ξεκαθαρίσουμε τι ζητάμε από την παρούσα Κυβέρνηση και τι θέλουμε ως Έλληνες : Πρώτα να είμαστε Ευρωπαίοι και μετά Έλληνες, ή πρώτα Έλληνες και ύστερα Ευρωπαίοι ; Ποιο προηγείται και ποιο έπεται ; Τούτο είναι το βασικό ερώτημα για τον γράφοντα και πάντως μη ξεχνάμε, τουλάχιστον ιστορικά και "ανθρωπολογικά" - δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες - η Ελλάδα προηγείται.
Σαν επιμύθιο θα επαναλάβω : Δύσκολο να αλλάξεις νοοτροπίες που καλλιεργήθηκαν από την εγχώρια διανόηση τα τελευταία σαράντα χρόνια της κραιπάλης του πασοκισμού και του νεοδημοκρατικού (και νεοφιλελεύθερου) εθνομηδενισμού. Μου είναι αδιάφορο, αν θα μου κολλήσουν την επιγραφή "εθνικιστής", άνθρωποι που στερούνται της νοητικής ικανότητας εξαγωγής συμπερασμάτων κατόπιν αναγνώσεως.
Σας ευχαριστώ
κχ
Σημείωση
(*) Από την ιστοσελίδα http://kostasxan.blogspot.gr/2015/07/blog-post_542.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου