Για να συνεννοούμαστε

«σαν αρχίσει το πρόσωπο του Τέρατος να μη μας τρομάζει, πάει να πει πως αρχίζουμε να του μοιάζουμε» 
Βλέπε, "Ο καθρέπτης και το μαχαίρι", Μάνος Χατζιδάκις,
εκδ. Ίκαρος 1995

κχ
Οι δανειστές και δυνάστες – το πρόσωπο του τέρατος με άλλα λόγια – εν αγνοία τους μας οδηγούν «ζειν κατά Χριστόν». Με τα οικονομικά μέτρα που μας επιβάλουν και σε λίγο αυτά θα επιβληθούν και στην Ευρώπη, μας αναγκάζουν να ζούμε λιτά και όχι καταναλωτικά. Περικοπές χρημάτων σημαίνει ότι παύει πλέον η πλεονεξία και η απληστία, που μας είχε κυριολεκτικά καθηλώσει στους καναπέδες ή στις ανάγκες της αγοράς και των αγορών.

Όντως λοιπόν, εν γνώσει των ολίγων και εν αγνοία των πολλών, η αντίσταση του κοινωνικού σώματος της Ελλάδας αποδεικνύεται αυτεπίστροφο βέλος προς τους δανειστές και δυνάστες – πρόσωπο του τέρατος . Με τα ελάχιστα χρήματα που θα έχουμε, ελάχιστα θα καταναλώνουμε και τότε να δούμε, τι θα κάνουν οι άρπαγες τοκογλύφοι ; Οι επενδύσεις τους θα αποδειχθούν επισφαλείς, τα εργοστάσια ή ό,τι άλλο θα κλείνουν, η κατάρρευση θα είναι γεγονός.

Κατά τη γνωστή τακτική που ακολουθούν, θα βάλουν τους ανθρώπους να σκοτωθούν μεταξύ τους. Αλλά, τουλάχιστον εμείς, πήραμε πρόσφατα το μάθημα αυτό και ο ρόλος μας είναι να το διδάξουμε στους άλλους. Και αυτό κάνουμε. Το πρόσωπο του τέρατος δεν το φοβόμαστε, δεν του μοιάζουμε, δεν έχει και δεν είναι πρόσωπο.

Ακροτελεύτια παρένθεση, επειδή το όνομα Χριστός έχει ποικίλες απόψεις, σύμφωνα με το προτεσταντικό (αγγλικανικό) δόγμα. Βεβαίως, την αρχή έκανε ο πάπας.
Ο αναγνώστης του μικρού αυτού σχολίου, αν προτιμά, ας δώσει όποια σημασία θέλει σε αυτό το «ζειν κατά Χριστό». Εν προκειμένω, προσφορότερη βλέπω την πολιτική σημασία. Έχουμε, βλέπετε, και τον «χριστιανομαρξισμό» της νεοορθοδοξίας, των πάσης αποχρώσεως αριστερών.