Από συζήτηση - στρογγυλό τραπέζι, στο Ράδιο Παράγκα το 1993 με τον π. Κων/νο Στρατηγόπουλο. Δεύτερη τηλεφωνική παρέμβαση από τον χειρουργό κ. Ευάγγελο Χατζηγιαννάκη. Η πρώτη τηλ. παρέμβαση δημοσιεύθηκε εδώ http://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/11/blog-post_32.html
Σχόλιο επί των λεχθέντων του κ. Χατζηγιαννάκη.
Η έμμεση απάντηση στο επιχείρημα : "Οι Γραφές λένε ότι ο δωρισμός οργάνων είναι θεάρεστη πράξη" βρίσκεται εδώ : http://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/11/blog-post_25.html . Η άμεση εδώ :
http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html
Κανείς δεν έχει αντίρρηση ως προς τις ικανότητες και τις επιστημονικές γνώσεις, που διαθέτουν οι Χειρουργοί. Το ερώτημα και η απορία είναι, γιατί δεν δέχονται να ανταλλάξουν τις θεωρητικές απόψεις, που έχουν, επί σοβαρών ιατρικών ζητημάτων, με άλλους συναδέλφους τους ενώπιον ακροατηρίου. Αξία έχουν οι διάλογοι και η ανταλλαγή απόψεων, μόνον όταν αυτοί διεξάγονται μεταξύ ιατρών με ανάλογο βαθμό και τίτλο εργασιών ;
Όταν θίγεται ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως είναι η επιβολή - έγινε με νόμο - της διάγνωσης, ναι, της διάγνωσης, του εγκεφαλικού θανάτου, πράγμα που αντικαθιστά την παγιωμένη επί αιώνες αντίληψη των ανθρώπων όλου του κόσμου, σημασία έχουν η διασημότης και η φήμη των καθ΄ όλα άξιων και έντιμων, στον τομέα της Χειρουργικής, ιατρών ;
Όταν οι ίδιοι οι γιατροί αποφάσισαν να ανοίξουν το θέμα του κοινού τέλους όλων των ανθρώπων, δηλαδή του θανάτου, μόνοι αρμόδιοι και υπεύθυνοι για το ζήτημα αυτό είναι οι ειδικοί στον τομέα των Μεταμοσχεύσεων ; Άλλοι δεν υπάρχουν ; Που συμβαίνει κι αυτοί να είναι γιατροί. Αλλά έχουν διαφορετικό γνωσιολογικό και γνωσιοθεραπευτικό αντικείμενο από πλευράς Ιατρικής, χωρίς όμως να διαθέτουν και τα αντίστοιχα πιστοποιητικά αναγνωρισμένου και αδιαμφισβήτητου κύρους.
Μόνοι αρμόδιοι είναι οι εμπλεκόμενοι στις Μεταμοσχεύσεις καθηγητές της Ιατρικής ; Που καταπιάστηκαν με τον ορισμό του θανάτου αυτοαναιρούμενοι ; Διότι, τι άλλο σημαίνει "διάγνωση θανάτου"; Οι διαγνώσεις δεν είναι πάντα απόλυτες. Υπάρχει ένα ποσοστό λάθους, άλλοτε μικρό και πότε μεγάλο. Εκτός αν υπάρχει η ad hoc ιστολογική (παθολογοανατομική) επιβεβαίωση, κάτι που δεν έχουμε στον αποκαλούμενο εγκεφαλικό "θάνατο" - νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους. Πώς, λοιπόν, η νέκρωση ή θάνατος του εγκεφαλικού στελέχους ταυτίζεται με τον βιολογικό θάνατο του ανθρώπου ; Το λεγόμενο fact - γεγονός της νέκρωσης, δεν το έχουμε.
Μόνοι αρμόδιοι είναι και οι των συναφών ειδικοτήτων (Εντατικολογία) γιατροί ; Αν αυτό συμβαίνει, γιατί συστηματικά αποφεύγουν να μας πουν (σε συναδέλφους τους) ότι στις περιπτώσεις κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων, συνδράμει ενίοτε και η λεγόμενη νωτιαία καταπληξία από διατομή σε ανώτερο τμήμα της αυχενικής σπονδυλικής στήλης ; Πράγμα που επιβαρύνει τα μέγιστα την κρανιοεγκεφαλική κάκωση ; Αυτό, γιατί δεν το λένε και ποτέ δεν το γράφουν ; Γιατί δεν συγκαταλέγεται στα κριτήρια του εγκεφαλικού θανάτου η νωτιαία καταπληξία ;
Αυτά εν συντομία προς εκείνους που έσπειραν θύελλες και τώρα θερίζουν ανέμους. Όσο δε στο ερώτημα : "Πείτε μου εσείς τι θα κάνατε αν είχατε το παιδί σας, τη γυναίκα σας ;", ή το άλλο "ποιον θα βάλω στην Μονάδα Εντατικής, τον ηλικιωμένο ή το παιδί;", η απάντηση εδώ είναι σαφής. Εφόσον η εξέλιξη μας έφερε την αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων, η κατεύθυνση που πρέπει να δοθεί είναι στη δημιουργία "εντατικών Νοσοκομείων". Τα Νοσοκομεία που ξέραμε παλαιώθηκαν, όπως παλαιώθηκε η κλασική έννοια του θανάτου.
Και ως προς το ερώτημα ειδικής φύσεως (: τι θα έκανες αν το παιδί σου, η γυναίκα σου, ή κάποιος δικός σου χρειαζόταν ένα μόσχευμα για να ζήσει ;), η απάντηση είναι κι εδώ "φύσεως ειδικής" και όχι γενικής. Από το ειδικό, δεν μπορούμε να μεταφέρουμε τον προβληματισμό στο γενικό και ο θάνατος είναι κάτι το γενικό. Μας αφορά όλους και περισσότερο αφορά στους γιατρούς. Χρέος έχουν να θεραπεύουν τον ασθενή και όχι να τον τελειώνουν, για να κάνουν καλά έναν άλλο. Όταν αδειάζει η θεραπευτική μας φαρέτρα, ο ασθενής δικαιούται να έχει το φυσικό του τέλος, όπως θα έχουμε όλοι οι άνθρωποι.
Το ηχητικό απόσπασμα από http://www.floga.gr/08010000.asp
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου