ΔΙΑΠΟΙΜΑΝΣΗ Ή ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΜΟΣ;

Η τηλεοπτική συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου, από το ιστολόγιο http://santo-rinios.blogspot.com/2011/01/blog-post_2712.html

Σχόλιο : Μια μικρή αναδρομή στην Ιερά Παράδοση (την έχουμε τσαλαπατήσει). Άλλη μια στη σύνδεση αρχαιότητας και χριστιανισμού με αναφορά (ονομαστική) στους πατέρες και μια μακρά, μακροτάτη "έκθεση πεπραγμένων" για την ανταγωνιστικότητα μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας, ως προς το κοινωνικό έργο που προσφέρει η κάθε μια σε σχέση, απαραιτήτως, με τα περιουσιακά στοιχεία που η κάθε πλευρά διαθέτει. Και ύστερα απορούμε, ο λαός είναι ακατήχητος και ο Ιγνάτιος Βόλου "πιστεύει" :

"... πιστεύω ακλόνητα ότι αυτά τα κείμενα τα οποία διαβάζονται στους μεγάλους πανηγυρικούς Εσπερινούς, είναι διδακτικά κείμενα και δυστυχώς λόγο της αποστάσεως που έχουμε πλέον από την Ελληνική γλώσσα εκείνης της εποχής, οι πιστοί μας δεν τα κατανοούν ενώ είναι πολύ διδακτικά".

Αυτή δεν ήταν συνέντευξη διαποίμανσης, ήταν συνέντευξη διασκορπισμού και αποπροσανατολισμού του ποιμνίου. Ήταν μια συνέντευξη για να διατηρήσουμε το image της καταλλαγής, σε μια εποχή εξόχως διωκτικής του Ορθόδοξου φρονήματος.

Γράφει ο Παναγιώτης Τελεβάντος

Η τηλεοπτική συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου αφήνει αγαθές - κατά το πλείστον - εντυπώσεις στον μη ενημερωμένο τηλεθεατή.

Ο Αρχιεπίσκοπος είναι πράγματι εξ ιδιοσυγκρασίας μετρημένος και προσεκτικός και οπωσδήποτε χαμηλών τόνων. Βλέπει τις κακοτοπιές. Είναι φανερόν ότι προτιμά την εκ των παρασκηνίων παρέμβαση παρά τον κριτικό έλεγχο από τον άμβωνα ή τους εξώστες. Σ’ αυτό κανείς δεν μπορεί να τον μεμφθεί. Ο κάθε άνθρωπος έχει την ιδιοσυγκρασία και τη νοοτροπία του και όλα τα χαρίσματα ευλογούνται και συντελούν στο έργο της Εκκλησίας.

Κερδίζει τις εντυπώσεις του μέσου τηλεθεατή επειδή δεν είναι “μοντέρνος παπάς”. Μου άρεσε κάτι που είπε και το οποίο ίσως για τους πολλούς είναι ασήμαντο. Ισως και να μην το πρόσεξαν. Του αρέσει, ανέφερε, να πηγαίνει στο μοναστηράκι του και να διαβάζει και να βάζει τα πόδια του στη θάλασσα. Με άλλα λόγια δεν κάνει βουτιές από θαλαμηγούς εφοπλιστών.

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΔΕΙΑ;

Ομως! Μιλά για όραμα αλλά τελικά όραμα δεν έχει.

Θέλει να προσφέρει στον άνθρωπο αγάπη και από ότι ακούσαμε στη συνέντευξη έχει να επιδείξει μεγάλο φιλανθρωπικό έργο και ως Μητροπολίτης Θηβών και ως Αρχιεπίσκοπος. Αλλά το πλούσιο κοινωνικό έργο που επιτελεί δεν το προσεγγίζει θεολογικά και σωτηριολογικά.

Είναι πασίδηλον ότι δεν είναι βαθύς θεολογικός νους.

Ακόμη και για την αγαμία των επισκόπων που νομοθέτησαν Οικουμενικές Σύνοδοι αφήνει να αιωρείται η μομφή ότι ίσως ήταν καρπός εγωισμού και εκτροπή από το πνεύμα του Ευαγγελίου!!!

Οταν ρωτήθηκε για τις μεταγλωττίσεις των ιερών κειμένων είπε απλά τα αυτονόητα: Οτι δεν μπορεί να υπάρχει αυθαιρεσία και ο κάθε επίσκοπος ή και ιερέας να πράττουν κατά το δοκούν. Καμία προσπάθεια να αναλύσει το θέμα θεολογικά.

Δεν φάνηκε να γνωρίζει τη διαφορά των όρων σύσκεψη, συνδιάσκεψη και σύνοδος.

Συγκαταρίθμησε τον Ιερό Χρυσόστομο στους Καππαδόκες!!!

Οταν ρωτήθηκε για τα ράσα έδωσε την απάντηση που ακούσαμε παλαιότερα από το Μητροπολίτη Ζακύνθου. Ο κόσμος δεν θέλει να βγάλουμε τα ράσα. Γι’ αυτό τα κρατάμε. Ούτε υποψία της θεολογίας που κρύβει το πένθιμο ένδυμα του κλήρου όπως την ανέλυσαν θαυμάσια πολλοί και μάλιστα οι π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος και π. Σαράντος Σαράντης με ακαταμάχητα θεολογικά επιχειρήματα. Καμιά υποψία ότι το ράσο είναι σταυρικός τρίβωνας και κατά Θεόν πένθος που εκφράζει το φρόνημα της Εκκλησίας.

Δεν έδωσε καθόλου πειστικές απαντήσεις για τα παρατράγουδα της συναυλίας λαικού τραγουδιού στον Αγιο Παντελεήμονα, ούτε για την εκκοσμίκευση της Εκκλησίας.

Η ανάλυσή του για το πώς προσέλαβε και διέσωσε η Εκκλησία τον αρχαίο κόσμο δεν ξεπερνά το επίπεδο του μέσου κατηχητή. Δεν ανέφερε τίποτα που να δείχνει - αν και φιλόλογος - ότι έχει τις προυποθέσεις να αναλύσει την ουσία του θέματος.

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ ΤΟΥ

Τα ερωτήματα που παραμένουν στην ψυχή του ποιμνίου του δεν τα απάντησε ο Μακαριότατος. Η αλήθεια είναι ότι δεν τον στρίμωξε ο δημοσιογράφος που του πήρε τη συνέντευξη, που ήταν καθ’ υπερβολήν επιεικής μαζί του. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα ερωτήματα αυτά σταμάτησαν να αιωρούνται.

Δεκτό το σεμνό και συνετό φρόνημα του Αρχιεπισκόπου. Απολύτως δεκτή η πολιτική των ηπίων τόνων αν τον εκφράζει ως άνθρωπο και προπαντός αν θεωρεί ότι αυτή η προσέγγιση είναι πιο αποτελεσματική για το συμφέρον της Εκκλησίας!

Οση επιείκεια όμως και αν επιστρατεύσουμε δεν κατανοούμε γιατί περιβάλλεται από ανθρώπους που δεν εμπνέουν, ενώ στο περιθώριο υπάρχουν τόσες ευλαβείς ψυχές με ικανότητες και πείρα που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν στη διαποίμανση της Εκκλησίας!

Γιατί ο γνωστός για το συγκρητιστικό του φρόνημα Μητροπολίτης Μεσσηνίας προωθείται στους διαλόγους;

Γιατί ανέθεσε το ραδιοσταθμό της Εκκλησίας σε ανθρώπους που τον ευτέλισαν;

Γιατί υποστήριξε για επισκοποίηση και για επιτελικές θέσεις της Εκκλησίας ακατάλληλα πρόσωπα;

Γιατί διόρισε τον κ. Σταύρο Γιαγκάζογλου ως το στενότερο συνεργάτη του;

Γιατί δεν είπε ποια είναι η θεολογία της Εκκλησίας για το "σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης" και τους άλλους αντιχριστιανικούς νόμους, που ψήφισε ή και ετοιμάζεται να ψηφίσει η Πολιτεία;

Γιατί δεν βρήκε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει τη θέση της Εκκλησίας για το ηλεκτρονικό φακέλλωμα;

Γιατί παραπλάνησε το Μητροπολίτη Αττικής για να κερδίσει τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο και αφήνει την κατάφωρη αυτή βοώσα αδικία να συνεχίζεται για 37 χρόνια;

Γιατί παίζει το παιγνίδι των άθεων κυβερνώντων, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ποιες είναι οι διαθέσεις τους - ούτε που μπαίνουν άλλωστε στον κόπο να τις αποκρύψουν - έναντι της Εκκλησίας;

Ο “ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΟΣ” ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ο λόγος της Εκκλησίας πρέπει να είναι “παραμυθητικός!” Ποιος το διαμφισβητεί; Από πότε όμως η προβολή των αληθειών της πίστεως θεωρήθηκε έλλειψη “παραμυθίας”;

Πότε ακούσαμε το Μακαριότατο να μιλά για ορθόδοξο φρόνημα, να ελέγχει το συγκρητισμό, να ερμηνεύει θεολογικά το φαινόμενο τη παγκοσμιοποίησης, να βάζει φρένο στην εκτροπή της μεταπατερικής θεολογίας, τους εκπρόσωπους της οποίας έχει στο πλάι του ως στενούς συνεργάτες;

Ο λόγος της Εκκλησίας πρέπει οπωσδήποτε να είναι παραμυθητικός! Αλλά υπάρχει άλλη παρηγοριά για τον άνθρωπο εκτός από τον Χριστό;

Ποιος παρακολούθησε τη συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου και ένιωσε ότι η Εκκλησία είναι η ΜΟΝΗ αληθινή παρηγοριά ("παραμυθία") του ανθρώπου και ο Χριστός ο ΜΟΝΟΣ Αληθινός Θεός και Σωτήρας του Κόσμου;