Μεταμοσχεύσεις και διαφορετικότητα

Διαφορετικότητα

Στο χώρο του Μοναχισμού και της κατά Θεόν άθλησης αναπτύχθηκε μια έρις σχετικά με το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων ή του εγκεφαλικού θανάτου. Ένας μοναχός έγραψε βιβλίο υπέρ των μεταμοσχεύσεων και ένας άλλος ασκησε κριτική επ΄ αυτού. Περισσότερα θα μπορούσατε να διαβάσετε εδώ : http://www.thriskeftika.blogspot.com/2012/05/blog-post_535.html
Παραθέτω ένα σημείο, από τον συγγραφέα του βιβλίου "Πέρα από τα σύννεφα", όπου και δίδει απάντηση στην κριτική που άσκησε ο συμμοναστής του π. Ησαΐας. :

"Ο εγκεφαλικός θάνατος και οι μεταμοσχεύσεις, είναι δύο καταστάσεις, που έχουν πάρει τον δρόμο της τεχνολογικής εξέλιξης, και κανείς δεν μπορεί να τις σταματήσει. Εκείνο που μπορούμε να κάνομε είναι, να σεβαστούμε την διαφορετικότητα κάποιων ανθρώπων, και αυτή να κατοχυρωθεί στην έννοια του εγκεφαλικού θανάτου. Έτσι, μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας και του αυτεξουσίου, ο συνειδητοποιημένος δότης να μπορεί, αν θέλει, να γίνει δωρητής των οργάνων του" 

Αν και πολλά θα μπορούσα να γράψω (*) αρκούμαι να σχολιάσω μόνο το ανωτέρω εδάφιο. Ο εγκεφαλικός θάνατος δεν είναι ΔΥΟ καταστάσεις αλλά μόνο ΜΙΑ. Δεν τίθεται θέμα "να σεβαστούμε τη διαφορετικότητα κάθε ανθρώπου". Την σεβόμαστε οπωσδήποτε, οπότε αν έλθη ένας Μουσουλμάνος, ένας Ινδουιστής, ένας παπικός, ένας προτεστάντης κλπ., θα του απαντήσουμε : Πράξε σύμφωνα με αυτό ή αυτά που σε διδάσκει η διαφορετικότητά σου.
Αν όμως έλθη ένας Ορθόδοξος τι θα του πούμε; Πράξε κατά τη διαφορετικότητα που έχεις διδαχθεί; Και ποια είναι αυτή "μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας και του αυτεξουσίου"; Έχουμε κι εμείς οι Ορθόδοξοι ποικιλίες απόψεων (διαφορετικότητα) ως προς τον νεοθάνατο της τεχνολογίας, που ονομάζεται "εγκεφαλικός θάνατος";

Φαίνεται δυστυχώς ότι έχουμε. Παγιώσαμε μάλιστα τη διαφορετικότητά μας - αυτός που έχει νουν θα καταλάβει τι εννοώ - και έκτοτε πορευόμαστε διαλεκτικά : Συνθέτουμε τις θέσεις και τις αντιθέσεις. Με θέσεις, αντιθέσεις και τελικά συνθέσεις  φτάνουμε να διαφωνούμε λέγοντας "άλλο πράγμα ο φόνος και έτερο στα όρια του φόνου". Μένει κανείς με το στόμα ανοιχτό και διερωτάται : Και τότε ποια η σύνθεση μεταξύ φόνου και ορίων φόνου; Ας δώσει την απάντηση ο μοναχός-συγγραφέας του "Πέρα από τα σύννεφα".
Αν δεν την καταλάβατε, ιδού : "Ο συνειδητοποιημένος δότης να μπορεί, αν θέλει, να γίνει δωρητής των οργάνων του", γράφει ο ευρισκόμενος "Πέρα από τα σύννεφα" μοναχός Γρηγόριος. Τώρα, αυτό το "μπορεί, αν θέλει", πόσο έκθετο αφήνει τον συνειδητοποιημένο, αλλά και τον μοναχό συγγραφέα, είναι ένα θέμα που ουδείς γνωρίζει παρά μόνο η διαφορετικότητα. Αυτή ξέρει.

(*) Η διαφωνία σχετικά με την ακριβή ή μη ακριβή απομαγνητοφώνηση, την ακριβή ή μη ακριβή καταγραφή της από ζώσης - μη ηχογραφημένης - φωνής του γ. Παϊσίου σχετικά με το θέμα, ώφειλε να την αναγάγει ο συγγραφέας του "Πέρα από τα σύννεφα" σε μια παρόμοια διαφωνία. Τότε, που αρκετοί είχαν επιδοθεί στη συγγραφή "ευαγγελίων" εξιστορούντων το βίο του Ιησού. Υποτίθεται - ναι, δυστυχώς υποτίθεται - ότι με αυτό το θέμα είχαμε ξεμπερδέψει. Όμως, η θεολογική νεοτερικότητα και μετανεοτερικότητα, που μας επεβλήθη, θέλει να επανεξετάσουμε το θέμα λαμβάνοντας υπόψη ότι "οι πατέρες ήταν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως". Και οπωσδήποτε, την διαφορετικότητα  πρέπει να μη την ξεχάσουμε.