Φυγή |
"Ο στόχος μας δεν είναι να διαπραγματευτούμε με τον διάβολο για μια καλύτερη θέση στην κόλαση , αλλά να φύγουμε όσο πιο μακρυά γίνεται απο αυτήν προσδοκώντας και παλεύοντας να βρούμε επιτέλους τον παράδεισο που φτιάχτηκε όχι για λίγους αλλά για όλους"
Έλα όμως που η φυγή περνά μέσα από τις εκλογές; Είμαι εξ εκείνων που μόνιμα υποστηρίζουν την αποχή από αυτό το σάπιο βασίλειο της κοινοβουλευτικής (όπως την κατάντησαν) Δανιμαρκίας. Τι κάνουμε;
Τους "κατά συνείδησιν" πάντα εκλεκτούς ψηφίζαμε και αυτοί τώρα μας ξεπουλάνε. Ήταν σκάρτη η συνείδησή μας ή ήταν σκάρτη η συνείδηση αυτών που ψηφίζαμε; Μάλλον το πρώτο μου φαίνεται πιθανότερο. Διότι αν η συνείδηση μας έλεγε να ψηφίσουμε αυτούς που μας λένε την αλήθεια, την οποία συστηματικά φίμωσαν και φιμώνουν οι γνωστοί σε όλους πλέον "νταβατζήδες", αυτούς θα ψηφίζαμε.
Τους φιμωμένους όμως ποιος τους γνώριζε, ποιος τους γνωρίζει; Ανύπαρκτοι είναι ή υπαρκτοί και διαβεβλημένοι.
Μας έμαθαν να ψηφίζουμε "κατά συνείδησιν" και όχι "κατ΄ αλήθειαν". Λοιπόν, υπάρχει κανείς που να μιλεί τη γλώσσα της αλήθειας; Αν ναι, αυτόν θα πρέπει να ψηφίσουμε : Τον φιμωμένο, τον ανώνυμο, τον ανύπαρκτο, τον διαβεβλημένο.
Υστερόγραφο.
Αν οι επίδοξοι κατακτηκτές βουλευτικών εδράνων - τριάντα τόσοι αρχηγοί κομμάτων - ήταν εξ εκείνων που μάχονται για την αλήθεια, δεν θα πήγαιναν να δηλώσουν υποψήφιοι, για να διασκορπιστεί η ψήφος και το κέρδος να το ωφεληθούν οι μόνιμα εγκατεστημένοι στον ιδιόκτητο "ναό" της δημοκρατίας. Μέσα από αυτούς τους φιλόδοξους αρχηγίσκους κάποιοι θα συμφωνούσαν ότι προέχει το κινδυνευόμενον, που δεν είναι άλλο από την πίστη και την πατρίδα, προεχόντως δε η αλήθεια. Αυτά.
(*) http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2012/05/blog-post_21.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου