Σε ιστολόγιο, που επιγράφεται "Έγερσις 2" αναρτήθηκε ένα μακροσκελέστατο "σεντόνι" για να μας δείξει "το απίστευτο μίσος κατά του ελληνικού λαού από τα πατριωτικά μπλογκ". Το περί ου ο λόγος ιστολόγιο δεν δέχεται σχόλια, αναδημοσιεύθηκε όμως αλλού, οπότε μου δόθηκε η ευκαιρία να συμπληρώσω αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω. Σημειώνω, ότι παραπέμπω τον αναγνώστη να διαβάσει την αλλοπρόσαλλη κριτική του "Έγερσις 2" (*), για να καταλάβει πού αποσκοπεί η κυριολεκτική ύπνωση των γραφομένων του εν λόγω ιστολογίου. Το άρθρο υπογράφει κάποιος "Δικηγόρος", την κριτική ασκεί με κόκκινο μελάνι ο συνήγορος του ... .
ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΕΛΑΝΙ
Ειλικρινά με φέρνετε σε δύσκολη θέση. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί χρεώνεται η ακροδεξιά με όλα αυτά που (αντι)γράφετε σεις - μελάνι κόκκινο - και αποτελούν την κριτική, από την πλευρά ενός φιλάδελφου, υποθέτω, πατριωτισμού.
Σαν γενικό συμπέρασμα, διότι δεν επιθυμώ να σας κουράσω, καλείται τον αναγνώστη να λύσει το γνωστό συνομωσιολογικό γρίφο, όπου όλα τα φτιάχνει το Σύστημα για να μας φέρει τελικά τη Νέα φασιστική Παγκόσμια Τάξη!
Αλλά πώς αυτό να το καταλάβει, όταν για να δικαιωθούν οι αγώνες - "ο αγώνας τώρα δικαιώνεται" μη ξεχνάμε - αρχίσαμε με τις πυρκαγιές του Κατράντζου και του Μαρινόπουλου, ύστερα κάψαμε το Πολυτεχνείο, μετά την Ελλάδα και τέλος την Αθήνα; Δηλαδή, η Χούντα πέφτοντας από το Σύστημα, διότι αυτό την ξήλωσε, έσπειρε την καταστροφή με επιδοτούμενους ψευτοαριστερούς αναρχοαυτόνομους και τώρα εμφανίζεται με το νέο φασιστικό/ναζιστικό πρόσωπο της παγκοσμιοποίησης;
Και το ερώτημα :
Μα καλά, αφού την ακροδεξιά χούντα την είχαμε, για ποιο λόγο το Σύστημα την κατάργησε; Τι ήταν εκείνο που το ανάγκασε, ώστε να περάσουμε από τη φάση της γλυκιάς Μεταπολίτευσης, όπου όλοι οι αγώνες του λαού δικαιώθηκαν, στην ίδια πάλι κατάσταση; Κάτι πάει στραβά, μου φαίνεται, ή κάνω λάθος;
Τέλος, με βάση τα δικά μου κριτήρια, από τα αποσπάσματα που μας δώσατε να διαβάσουμε, δεν μπόρεσα να βάλω τη διάγνωση του "απίστευτου μίσους κατά του ελληνικού λαού". Αντίθετα, θα έλεγα ότι, μάλλον, ένα άλλο μίσος αναδύεται μέσα από όλα αυτά που είναι γραμμένα με μελάνι κόκκινο. Τούτο όμως είναι μια άλλη ιστορία, μεγάλη βέβαια, και δεν θα μπω στο κόπο να την εξηγήσω.
(*) http://egersis2.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6841.html
http://egersis2.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8767.html
Αν έχετε υπομονή διαβάστε και τα σχόλια
5 σχόλια:
Ο χρήστης Ζάλευκος Παπάζογλου άφησε ένα νέο σχόλιο στην ανάρτηση (σ.σ. σε άλλο ιστολόγιο) "Απίστευτο μίσος στο διαδίκτυο κατά του ελληνικού λαού"
Βρέθηκε ακόμα ένας υπερασπιστής της ακροδεξιάς να μας απαντήσει. Και τι μας γράφει; Ότι βρισκόμαστε εν υπνώσει!!(Έγερσις εν υπνώσει ήταν ο τίτλος της ανάρτησης που μας αφιέρωσε ο κ.Κ.Χ στο ιστολογιό του) Ας σταθούμε κατ αρχήν στο ατυχέστατο λεκτικό ατόπημα μιας και μόνο το άκουσμα της λέξης έγερσις παραπέμπει σε κίνηση και απ όσο γνωρίζουμε δεν είμαστε υπνοβάτες!!! Προφανώς βεβαίως ο κ. Χριστοδουλίδης χρησιμοποιεί μεταφορικά.την έκφραση.
Ας έρθουμε όμως στην ουσία για να δούμε λοιπόν γιατί μας κατηγορεί. Μας κατηγορεί κατ αρχήν ότι ασκούμε αλλοπρόσαλλη κριτική. Απαντάμε ότι ασκούμε κριτική σε ένα κείμενο που καταδεικνύει πως σκέφτεται ένας ακροδεξιός και αυτή τη κριτική παρ όλες τις υπερβολές της, την τεκμηριώνουμε. Και είμαστε σε θέση να το κάνουμε ίσως καλύτερα από άλλους γιατί βιώσαμε για χρόνια από μέσα αυτό τον ''χώρο'' ή ακριβέστερα αυτό το ''αποχωρητήριο'' που είναι ευρύτερα γνωστό ως ''πατριωτικός χώρος''. Και όχι μόνο το βιώσαμε, αλλά μολυνθήκαμε με όλες του τις αρρώστιες για τις οποίες χάρη στην έγερση του νου καταφέραμε άλλες λιγότερο άλλες περισσότερο να βρούμε αντισώματα και να τις ξεπεράσουμε. Πολλές από αυτές τις αρρώστιες τις ακροδεξιάς μεταφέρει το κείμενο του δικηγόρου στο οποίο απαντήσαμε. Όπως τη χουντολαγνεία. Την ανισόρροπη ευθύνη του θύτη (πολιτικοοικονομικό σύστημα) και του θύματος (Ελληνικού λαού). Την διαμόρφωση αισθήματος ενοχής στον Ελληνικό Λαό (μαζί τα φάγαμε) και επακόλουθα την ''δίκαιη τιμωρία'' του. Την ουσιαστική αθώωση τραπεζιτών και καπιταλιστών μιας και ''ο λαός ψηφίζει'' άρα...φταίει για όλα.
Όχι κ.Χριστοδουλίδη κανένας δεν θα φέρει τη Νέα φασιστική Παγκόσμια Τάξη. Γιατί απλά είναι ήδη εδώ και κανένας λαός δεν την επέλεξε για να κάτσει στο σβέρκο του. Όπως τη Χούντα του 1967.
Παρακάτω ο κ. Κ.Χ προφανώς πιστεύει ότι εμείς συνηγορούμε υπέρ του καψίματος των ελληνικών πολυκαταστημάτων, του Πολυτεχνείου, της Ελλάδας και της Αθήνας!! Λυπούμαστε που θα τον απογοητεύσουμε αλλά όχι αυτού του είδους τον ''αγώνα'' των παρακρατικών νεοταξικών φασιστοειδών δεν τον επικροτούμε.
Ρωτάει ο κ. Κ.Χ : Μα καλά, αφού την ακροδεξιά χούντα την είχαμε, για ποιο λόγο το Σύστημα την κατάργησε; Τι ήταν εκείνο που το ανάγκασε, ώστε να περάσουμε από τη φάση της γλυκιάς Μεταπολίτευσης, όπου όλοι οι αγώνες του λαού δικαιώθηκαν, στην ίδια πάλι κατάσταση;
H ακροδεξιά Χούντα κράτησε όσο εξυπηρετούσε τα αμερικανικά συμφέροντα που την ανέβασαν. Όταν θέλησε πάρει αποφάσεις για πράγματα που ενοχλούσαν αυτά τα συμφέροντα έπεσε. Έτσι γίνεται σε δεκάδες περιπτώσεις όταν ανεβαίνει η πέφτει μια κυβέρνηση. Αν βεβαίως ήταν αποδεκτή από τον Ελληνικό Λαό απλά θα γινόταν ότι έγινε στην περίπτωση του ''τηλεοπτικού'' πραξικοπήματος στον Τσάβες. Και βεβαίως δεν δικαιώθηκαν όλοι οι αγώνες του λαού κατά την μεταπολίτευση. Και βεβαίως δεν βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση. Αν έστω και αυτό ο Κ.Χ δεν είναι σε θέση να το κατανοήσει, όπως το ότι το κείμενο του ''δικηγόρου'' που ασκήσαμε κριτική είναι γεμάτο μίσος εναντίων του Ελληνικού Λαού, τότε μάλλον η ακροδεξιά θολούρα του είναι τέτοια που δεν του αφήνει περιθώρια.
Υ.Σ1 Όσο για το κόκκινο μελάνι χρησιμοποιείται απλά για να τονίσει τα σχόλιά μας.
Υ.Σ2 Ομολογούμε ότι ο τίλος με τον οποίο αναδημοσιεύτηκε το κείμενό μας στο ''Ρεσάλτο'' δηλαδή ''Το ακροδεξιό μίσος κατά του ελληνικού λαού...'' ήταν καλύτερος και ακριβέστερος.
Ευχαριστώ τον κ. Παπάζογλου για την απάντηση, όπως ευχαριστώ τον Διαχειριστή του ιστολογίου για τη δημοσίευση του αρχικού σχολίου μου.
Συμβουλευτικά, θα συνιστούσα στον κ. Παπάζογλου σε μελλοντικές παρόμοιες γραπτές ή προφορικές συζητήσεις με άλλους, που έχουν διαφορετική γνώμη από τη δική του, να αποφεύγει τους χαρακτηρισμούς, μάλιστα απαξιωτικούς - βλέπε και "θολοκουλτούρα" -, προς αυτούς. Το ποιος είναι ακροδεξιός ή ακροαριστερός (ναζί ή φασίστας) ας το αφήσει καλύτερα να το κρίνουν οι ακροατές ή ενδεχομένως άλλοι συνομιλητές.
Τουλάχιστον, από τη μεριά τη δική μου, δεν μπορεί να με κατηγορήσει ότι παρέβην τις συμβουλευτικές συστάσεις αυτές, ούτε και θεωρώ ότι τον υποτίμησα κάνοντας λόγο για "αλλοπρόσαλλη κριτική". Στην ΚΡΙΤΙΚΗ αναφέρομαι και όχι σε αλλοπρόσαλλο ΚΡΙΤΗ. Αν συγχέει την κριτική με τον κριτή, τότε, μάλλον, πάσχει κατά την κρίση. Συμβαίνει σε πολλούς ανώριμους στη σύνταξη του γραπτού λόγου τους.
Τέλος, πολύ θα τον παρακαλούσα βάσει των γραφομένων του (: "... κανένας δεν θα φέρει τη Νέα φασιστική Παγκόσμια Τάξη. Γιατί απλά είναι ήδη εδώ και κανένας λαός δεν την επέλεξε για να κάτσει στο σβέρκο του") να μας εξηγήσει πώς έφτασε εδώ η Νέα Τάξη; Έπεσε εξ ουρανού ή κάποιοι της έστρωσαν το χαλί να περάσει; Ήταν δεξιάς "ύφανσης" το χαλί αυτό ή άλλης;
Όταν οι ρέκτες του διαλεκτικού υλισμού (: θέση, αντίθεση, σύνθεση) αδυνατούν να καταλάβουν τα εύκολα (έγερσις εν υπνώσει), όπου το έγερσις είναι η θέση και η ύπνωση είναι η αντίθεση, τότε πώς μπορούν άραγε να καταλάβουν τα δύσκολα;
Ποιος θα μας απαντήσει;
Αφού σε εμένα απευθύνεστε εγώ θα σας απαντήσω! Η Νέα Τάξη έφτασε ως εδώ αφού όλα τα κόμματα (δεξιού και αριστερού περιτυλίγματος) της έστρωσαν το χαλί. Εσείς προφανώς θεωρείτε ότι μόνο η ''αριστερά'' είναι εκείνη που έστρωσε το χαλί. Εγώ όμως θεωρώ ότι όλα τα κόμματα της γιάφκας του Συντάγματος με δεξιό και αριστερό περιτύλιγμα είναι όργανα της ίδιας νεοταξικής μπάντας. ΄
Απορία: Εσείς ανήκετε ακόμα σε ένα από αυτά τα κόμματα που εξυπηρετούν τα σχέδια της Ν.Τ για την επιβολή του Παγκόσμιου Φασισμού;
Σας απαντώ, λοιπόν, ότι όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα διαπνέονται και διακατέχονται από το φιλοσοφικό αξίωμα του διαλεκτικού υλισμού. Δηλαδή, προσπαθούν να συνθέσουν τις θέσεις και τις αντιθέσεις που έχουν κατά διαφορετικό τρόπο. Στο τέλος όμως καταλήγουν, όπως διαπιστώνεται, να λένε τον Γιάννη Γιαννάκη ή να αλλάζουν τον Μανωλιό φορώντας τα ρούχα του αλλιώς. Όταν κοινή έχουν την ιδεολογική κοινωνικοπολιτική τους αντίληψη (: θέση, αντίθεση, σύνθεση) δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Οπότε, επειδή οι δικές μου αντιλήψεις, ή αντίληψη, απορρίπτει αυτό το (αριστοτελικό) πρότυπο, δεν είναι δυνατόν να ανήκω σε κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα. Ούτε, βεβαίως, μπορεί να καλύψει το υπάρχον κενό - όχι δικό μου - αυτό που σας γράφω είναι συμπληρωματικό - η ανάσυρση εκ του τάφου της "Διαρκούς Επανάστασης". Ο ατυχήσας εφαρμοσμένος μαρξισμός δεν θεραπεύεται από τον μη εφαρμοσθέντα τροτσκισμό. Ο οποίος, σημειώσετε, εφαρμόζεται πλήρως σε επάλληλους τομείς της πολιτικής.
Δημοσίευση σχολίου