Σχόλιο στο άρθρο του κ. Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου στο ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ με τίτλο : "Εν καμίνω" ο νέος Πατριάρχης Αντιοχείας
Αν ήταν να αφήσει κανείς το σχόλιό του θα έπρεπε πολλά να γράψει. Ας αρκεστούμε μόνο σ΄ αυτό :
"Έως σήμερα στους Ελληνορθοδόξους της Συρίας υπάρχει μια διχαστική τάση, μεταξύ εκείνων που επιζητούν την αραβοποίηση του Πατριαρχείου, και εκείνων που παραμένουν στενά συνδεδεμένοι με τις ρίζες τους, που βρίσκονται στη Βυζαντινή Ρωμιοσύνη" (*)
Δεν ξέρω τι γίνεται με τους υποστρηρικτές της αραβοποίησης, όμως, εκείνοι που θέλουν να "βρίσκονται κοντά στις ρίζες τους", ειδικότερα στη Βυζαντινή Ρωμιοσύνη, θα παρατηρούσα ότι στη βυζαντινή Ρωμιοσύνη μπορεί να βρίσκονται. Στη Χριστιανοσύνη όμως δεν βρίσκονται.
Η βυζαντινή Ρωμιοσύνη είναι η σημερινή εκτρωματική και εκσυχρονιστική μορφή της διαλάμψασας στο παρελθόν Χριστιανοσύνης. Την οποία μετονόμασαν οι εκσυγχρονιστές νεοορθόδοξοι σε Ρωμιοσύνη, για να λέει ο οικουμενικός Βαρθολομαίος στην εβραϊκή Συναγωγή της Νέας Υόρκης ότι "κοινή έχουμε την κληρονομία, κοινούς έχουμε και τους πατριάρχες, τους προπάτορες, τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ". Αυτά είπε στην αντιφώνησή του προς τον προσφωνήσαντα αυτόν Εβραίο ραβίνο. Ξέχασε όμως ταύτα, καθώς παρελάμβανε από τα χέρια του ραβίνου την ασημένια πλάκα με την ιερή φλόγα της ελευθερίας :
ὁ υἱὸς μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 36 ἐὰν οὖν ὁ υἱὸς ὑμᾶς ἐλευθερώσῃ ὄντως ἐλεύθεροι ἔσεσθε. 37 οἶδα ὅτι σπέρμα Ἀβραάμ ἐστε· ἀλλὰ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ὅτι ὁ λόγος ὁ ἐμὸς οὐ χωρεῖ ἐν ὑμῖν. 38 ἐγὼ ὃ ἑώρακα παρὰ τῷ πατρὶ μου λαλῶ· καὶ ὑμεῖς οὖν ὃ ἑωράκατε παρὰ τῷ πατρὶ ὑμῶν ποιεῖτε.
39 Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· Ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστι. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἰ τέκνα τοῦ Ἀβραάμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ἐποιεῖτε. 40 νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ 41 ὑμεῖς ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. εἶπον οὖν αὐτῷ· Ἡμεῖς ἐκ πορνείας οὐ γεγεννήμεθα· ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν. 42 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἰ ὁ Θεὸς πατὴρ ὑμῶν ἦν, ἠγαπᾶτε ἂν ἐμέ, ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω· οὐδὲ γὰρ ἀπ’ ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα, ἀλλ’ ἐκεῖνός με ἀπέστειλε. 43 διατί τὴν λαλιὰν τὴν ἐμὴν οὐ γινώσκετε; ὅτι οὐ δύνασθε ἀκούειν τὸν λόγον τὸν ἐμόν. 44 ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ’ ἀρχῆς, καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐκ ἔστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ·
47 ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει· διὰ τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστέ.
51 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐάν τις τὸν λόγον τὸν ἐμὸν τηρήσῃ, θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα. 52 εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· Νῦν ἐγνώκαμεν ὅτι δαιμόνιον ἔχεις. Ἀβραὰμ ἀπέθανε καὶ οἱ προφῆται, καὶ σὺ λέγεις, ἐάν τις τὸν λόγον μου τηρήσῃ, οὐ μὴ γεύσηται θανάτου εἰς τὸν αἰῶνα; 53 μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἀβραάμ, ὅστις ἀπέθανε; καὶ οἱ προφῆται ἀπέθανον· τίνα σεαυτὸν σὺ ποιεῖς;
Ἐὰν ἐγὼ δοξάζω ἐμαυτόν, ἡ δόξα μου οὐδέν ἐστιν· ἔστιν ὁ πατήρ μου ὁ δοξάζων με, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι Θεὸς ἡμῶν ἐστι· 55 καὶ οὐκ ἐγνώκατε αὐτόν· ἐγὼ δὲ οἶδα αὐτόν. καὶ ἐάν εἴπω ὅτι οὐκ οἶδα αὐτόν, ἔσομαι ὅμοιος ὑμῶν ψεύστης· ἀλλ’ οἶδα αὐτὸν καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ τηρῶ. 56 Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἠγαλλιάσατο ἵνα ἴδῃ τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδε καὶ ἐχάρη.
57 εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς αὐτόν· Πεντήκοντα ἔτη οὔπω ἔχεις καὶ Ἀβραὰμ ἑώρακας; 58 εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι ἐγὼ εἰμί. 59 ἦραν οὖν λίθους ἵνα βάλωσιν ἐπ’ αὐτόν·
Λοιπόν; Αυτούς τους κοινούς προπάτορες έχουμε με τους ραβίνους της Συναγωγής; Μήπως είπαν τίποτα "οι συνδεδεμένοι με τις ρίζες τους, που βρίσκονται στη Βυζαντινή Ρωμιοσύνη"(sic), και δεν το άκουσα; Αρθρογραφούν (μετ΄ ευτελείας) κατά του οικουμενισμού, φωνασκούν (άνευ μα... κλπ.) κατά της νεοειδωλολατρείας των ημετέρων αντιχριστιανών προγονολατρών, αλλά ποιος δίνει το έναυσμα για να ξεπηδήσει τούτο το φαινόμενο δεν τους απασχολεί. Δεν τους γεννά ερωτηματικά, τι συνεπάγεται αυτό "το οφείλουμε στους κοινούς μας προπάτορες με σας τους Εβραίους, τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ", του πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Την απάντηση την έδωσε η Χριστιανοσύνη. Η Ρωμιοσύνη δεν έχει καμιά σχέση μαζί της.
(*) http://aktines.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6499.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου