Οι "σχεσίτες" θεολόγοι του Βαλααμισμού-Νικολαϊτισμού, ακυρώνουν την Ορθόδοξη Πίστη

Προέκυψε ένα πρόβλημα με έναν αμφιλεγόμενο λειτουργό της ιεροσύνης, τον παιδοψυχίατρο π. Βασίλειο Θερμό. Οι θέσεις που συχνά εκφράζει γραπτώς και δημοσίως (είναι και συγγραφέας) δημιουργούν δικαιολογημένες αντιδράσεις εκ μέρους των ορθόδοξων πιστών, όπως για παράδειγμα αυτές που δημοσιεύθηκαν στο βιβλίο με τίτλο "Χριστιανική ζωή και σεξουαλικές σχέσεις". Χαρακτηριστικά αποσπάσματα είναι αυτά που ακολουθούν :

- «Πῶς μποροῦμε νά καταλογίσουμε ἐγωκεντρικότητα σέ ἕναν ὁμοφυλόφιλο, ὁ ὁποῖος ἀγαπᾶ τόν σύντροφό του μέ πιστότητα καί ἀφοσίωση;» (σ. 159).
- «…Ἐδῶ ἔχουμε μία τεκμηρίωση τῆς διάχυτης ἐκκλησιαστικῆς προκατάληψης πώς ἡ ὁμοφυλοφιλία πρέπει νά ἀντιμετωπίζεται ὡς πρωτίστως σεξουαλικό πάθος. Ἡ ἐσφαλμένη αὐτή ἀντίληψη εἶναι προσβλητική πρός τά ἑκατομμύρια παιδιά τοῦ Θεοῦ πού ἡ ἐρωτική τους ἀφύπνιση κατά τήν ἐφηβεία συνοδεύεται ἀπό ὁμοφυλόφιλη συναισθηματική ἕλξη» (σ. 161).
- «Ὁ ὁμοφυλόφιλος ἐρωτεύεται ἄτομα τοῦ ἰδίου φύλου, γι᾿ αὐτό καί προχωράει σέ σεξουαλική σχέση μαζί τους. Δέν ἰσχύει τό ἀντίστροφο, ὅπως ἄλλωστε δέν ἰσχύει καί γιά τήν πλειονότητα τῶν ἑτεροφυλόφιλων… Μέ ἄλλα λόγια, τό σέξ ὑπαγορεύεται ἀπό τό συναίσθημα, ὅπως εἶναι καί ἡ φυσική τάξη. Ὁ καλός κληρικός δείχνει νά τό ἀγνοεῖ…» (σ. 161).
- «Μέ θεολογικά κριτήρια, ὅμως, εἶναι ἀμφίβολο, ἄν εὐσταθεῖ ἡ διατύπωση [τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μίας ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας] ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι πτώση καί ἀσθένεια τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, δεδομένου ὅτι τό νά ἀνακαλύπτει κάποιος νέος τήν ὁμοφυλόφιλη ἕλξη μέσα του συνιστᾶ ἀσθένεια τῆς φύσεως καί ὄχι τοῦ προσώπου» (σ. 169)

Υπάρχουν και πολλά ακόμη (βλέπε http://avmag.gr/61036/61036/ )

Μπορεί να μην είναι υμνητής πορνικών σχέσεων ο π. Θερμός, όπως ισχυρίζεται, δεν παύει όμως να είναι δημιούργημα της θεολογικής (Βαλααμικής και Νικολαϊτικής) σχεσιολογίας, του εκστατικού θείου έρωτα, μετά από τις διδαχές σύγχρονων διδασκάλων και νεωτεριστών ποιμένων.

Οι γόητες και οι πλάνοι κυριάρχησαν από την Μεταπολίτευση και εντεύθεν. Μας είπαν ότι πρέπει να ανακαλύψουμε και να καλλιεργήσουμε τη σχέση μας με τον άγιο Θεό, προς τούτο δε, ανέλαβαν να διερευνήσουν τις ενδοτριαδικές σχέσεις. Αναγόρευσαν τη σχέση ως τρόπο της θείας ύπαρξης και με αυτό τον τρόπο, είπαν, θα προσεγγίσει ο πιστός το θείο. Ο άνθρωπος βρίσκεται σε σχέση με τον κόσμο και ο κόσμος σε σχέση με τον άνθρωπο.

Και εισήλθαμε στην περίοδο της σχεσιολογικής θεολογίας ! Όλα αρχίζουν από τη σχέση (είναι οι ενδοτριαδικές), ενώ ο Φρόιντ, περισσότερο προσγειωμένος, είπε ότι όλα αρχίζουν από την ηδονή. Οι σχεσιολόγοι μεταπατέρες φρόντισταν να το κρύψουν και θεολόγησαν περί των (ενδοτριαδικών) σχέσεων. Σε αυτές συμπεριέλαβαν τον εκστατικό θείο έρωτα - επομένως και την ηδονή - τον οποίο αφεύκτως συνεπάγεται η θεία σχέση !

Πράγματι, δεν αμφισβητεί κανείς ότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε σχέση με καθετί που υπάρχει γύρω του. Αλλά δεν είναι δυνατό να τολμάς να θεολογείς μέσω της σχέσης. Σχέση έχουν και τα ζώα μεταξύ τους, αλλά το ισχυρότερο τρώγει το ασθενέστερο, όπως και ο ισχυρότερος των ανθρώπων, καταδυναστεύει τους ασθενέστερους. Περιττεύει να πω, πόσο επικίνδυνη, αν μη αδύνατη, είναι η διερεύνυση των ενδοτριαδικών σχέσεων, διότι άπτεται και αφορά στη θεία ουσία.

Περισσότερα δεν θα γράψω για τον π. Θερμό και τους ομόφρονες αυτού. Ένα παράδειγμα θεολογικής σχεσιολογίας θα καταθέσω, για να δει ο αναγνώστης τον εκπεσμό της σύγχρονης Ποιμαντικής, όταν καταπιάνεται με την εκκλησιαστική σεξουαλικότητα.

"Τέλος είχαμε το αποκορύφωμα. Στο 51: 24 ο π. Βαρνάβας Γιάγκου μας έμαθε ότι "Το μυστήριο του γάμου, το μυστήριο του Χριστού, αυτό κάνει, αφθαρτοποιεί το γεγονός της σχέσης". Φυσικά, κάθε άλλο από αυτό ισχύει. Στην προς Σαδδουκαίους απάντηση έχουμε : «ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι» (Μτ. κβ΄ 30). Πού ανακάλυψε την αφθαρσία της γαμικής σχέσης ο π. Βαρνάβας, θα περιμένουμε να μας το πει." Περισσότερα
1) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/06/blog-post_12.html
2) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5.html

Μετά από τον θόρυβο που προκλήθηκε, ο συγγραφέας π. Β. Θερμός αναγκάστηκε να προβεί σε απολογητική "Δήλωση" γράφοντας πολλά και διάφορα. Ο συντάκτης του παρόντος σχολίου αρκείται σε αυτό : "Ευχαριστώ για την φιλοξενία το ιστολόγιο ‘Αναστάσιος’ το οποίο δροσίζει τις ψυχές μας με εκλεκτά κείμενα πολυσυλλεκτικής προελεύσεως" (π. Β. Θερμός)

Επ΄ αυτού σημειώνω ότι το πολυσυλλεκτικό (sic) ιστολόγιο "Αναστάσιος", απέφυγε να δημοσιεύσει αυτά που ακολουθούν και είναι του γράφοντος (παρένθεση, η δημοσίευση έγινε) :

Η Ορθοδοξία, δηλαδή η πίστη μας και άρα το ορθόδοξο Δόγμα, είναι πολυσυλλεκτική ! Και ως τοιαύτη, καλωσορίζει τους πάντες ως έχουν. Είναι ανοικτή σε όλους, δεν τους ζητά τίποτα. Κάθεται στo τραπέζι διαλόγων θρησκευτικών, συλλειτουργεί μετά πάντων ημών, αιτείται της κάτωθεν ειρήνης, εισέρχεται εν τοις κατωτάτοις της γης κομίζουσα την αγάπη, την ειρήνη "καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν".

Οι προηγηθέντες από τους συγκαιρινούς υπήρξαν "ατυχή" (sic) θύματα του αρχεκάκου όφεως και με λίγα λόγια, αυτά που άλλοτε γνωρίζατε και διδάσκατε, πρέπει να αλλάξουν. (Καλά, εντάξει, εντάξει, δεκτές οι γκρίνιες ή ακόμη και οι αντιοικουμενιστικές "κορώνες").

Ο θεολογικός μινιμαλισμός, η σχετικοποίηση του Δόγματος, είναι η απαίτηση των ημερών. Αυτό διδάσκει ο Σιωνισμός (σημ. όποιος διαφωνεί να πάρει τα βουνά, no money no life) και λίγο βαθύτερα ο Ωριγένης. Οι ανάγκες για σύγχρονη ομολογία και ανάδειξη των ομολογητών σε θέσεις περίβλεπτες, έχουν εξελιχθεί (σημ. όλα εξελίσσονται). Ο Κύριος συγχώρεσε την μοιχαλίδα και σείς οφείλετε να συγχωρείτε, να δεχόσαστε όπως είναι τους ομοφυλόφιλους και τους άλλους. Όλους τους άλλους.

- Πορεύου και αμάρτανε, όχι πλέον πορεύου και μηκέτι αμάρτανε.
- Ξεχάστε τη λέξη αμαρτία, να λέτε αστοχία.
- Ξεχάστε τις απαγορεύσεις, σύνθημα των νέων ομολογητών "ναι σε όλα", "πάθε και μάθε".
- Ξεχάστε ότι ο Κύριος ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ...

21 εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε, ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· 22 ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ· (...) 24 ὃς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν αὐτὸς ἀνήνεγκεν ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον, ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἀπογενόμενοι τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν· (1Πτ. β΄)

- Συνεχίστε να ζήτε τη ζωή που ζούσατε για να ελκύσετε τη θεία Χάρη. Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο εκτός από την ευχή και ένα κομποσχοινάκι. Ο εκκλησιασμός απαραίτητος, μη το ξεχνάτε. Και επιτέλους μάθετε, οι αιρέσεις, ήταν άστοχες φραστικές διατυπώσεις πάντων των πριν από εμάς. Τότε δεν ήξεραν τον Φρόιντ. Τώρα τον μάθαμε, δώσαμε διαφορετικά νοήματα στις λέξεις, μας άνοιξε τους οφθαλμούς, αμαρτίες δεν υπάρχουν, αιρέσεις δεν υπάρχουν, ένας είναι ο θεός για όλους.

Amen και θεέ συγχώρα με.