http://aktines.blogspot.gr/2016/02/blog-post_345.html
Ανώνυμος έγραψε ...
Στην μεν Ανατολή η Θεολογία δίνει έμφαση στον άνθρωπο ως πρόσωπο και καλείται ως ''Θεολογία προσώπων'', αντίθετα στη Δύση υπάρχει έντονα το στοιχείο του ατομισμού, το οποίο αλλοιώνει την ουσία της κοινωνίας των προσώπων, σε σχέση με τον Θεό. Η Ορθόδοξη εμπειρία στηριζόμενη στην Θεολογία των προσώπων, έχοντας ως κέντρο τις διαπροσωπικές σχέσεις, καταθέτει την μαρτυρία της στον σύγχρονο κόσμο του ατομικισμού και της τάσης προς αλλοτρίωση του μοναδικού των προσώπων, προβιβάζοντας τον άνθρωπο ως ελεύθερο αλλά και συγχρόνως ανεπανάληπτο όν, του οποίου η ταυτότητα τείνει να αλλοιωθεί στο σύγχρονο γίγνεσθαι της παγκοσμιοποίησης και της ομογενοποίησης των λαών.
κχ
Η θεολογία της σχέσης σε πλήρη ανάπτυξη με συνοδό το πρόσωπο. Αυτό, καλύτερα να ονομάζεται σχεσιολογία - απόφυση της κοινωνιολογίας - και όχι θεολογία. Μας λείπει η Μαριολογία ! Αλλά, περίεργο, δεν ακούσαμε ακόμη τίποτα και για "προσωπολογία". Γιατί ;
Αν η προσωπολογία (θεολογία προσώπων) της Ανατολής διαφέρει του περσοναλισμού (θεολογία του ατόμου ή "ατομολογία") της Δύσης, στον οποίο κυριαρχεί έντονα το στοιχείο του ατομισμού, θα πρέπει να μας εξηγήσει ο αρθρογράφος πώς μπορούμε να διακρίνουμε και να αντιδιαστείλουμε, σε επίπεδο σχέσης με τον θεό, την κοινωνία προσώπων από την κοινωνία ατόμων. Ποιο είναι το αναγνωριστικό σημείο αυτής της σχέσης των μεν από τους δε ; Αμφότεροι συνιστούν τη σχέση και τις σχέσεις ;
Αν αυτό είναι η ανάδειξη της μοναδικότητας του προσώπου, πράγμα που προβιβάζει τον άνθρωπο στην ελευθερία (σημ. προφανώς, από κάποια μορφή δουλείας που πρέπει να μάθουμε, αλλά δεν μας την προσδιορίζει ο φοιτητής της Πατριαρχικής Ανωτάτης Εκκλησιαστικης Ακαδημίας Κρήτης) και ταυτόχρονα τον κάνει ανεπανάληπτο, όπως μας λέει ο αρθρογράφος, οι καθ΄ ημάς άγιοι της Εκκλησίας, όντας μοναδικοί και ανεπανάληπτοι, ήταν κι αυτοί άτομα. Ή μήπως δεν ήταν ; Ποιο και τι ήταν αυτό, που τους έκανε πρόσωπα από άτομα ;
Πώς λοιπόν θα ξεχωρίσουμε μέσω της σχέσης των διαπροσωπικών μας επαφών, των ορατών και των αοράτων, την προσωπολογία της Ανατολής από τον περσοναλισμό ("ατομολογία") της Δύσης ; Επειδή τα θεολογικά μου γράμματα δεν είναι αρκετά, μήπως μπορεί να με βοηθήσει ο Ανώνυμος (28 Φεβρουαρίου 2016 - 2:07 π.μ.) ή κάποιος άλλος ; Βεβαίως, όχι ισχυριζόμενος : "Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, έρχεται σε συνάρτηση με τη σχέση του ανθρώπου με τον συνάνθρωπο, η
8 σχόλια:
Kyprianos Christodoulides είπε...
"τά μέν περί τού Θεού λεγόμενα υπό τής θείας Γραφής εξ απορίας λέγονται, πρός τό γνώναι ημάς, ότι εστί Θεός, καί ουχί τί εστί, διά τό ακατάληπτον είναι πάση τή λογική καί νοερά φύσει". (Όσιος Πέτρος Δαμασκηνός, Φιλοκαλία Ιερών Νηπτικών, 1976, Τόμος Γ΄, σελ. 59)
Την αληθή θεογνωσία ότι εστί Θεός ομολόγησαν και μαρτύρησαν οι Χριστιανοί. Αντίθετα, οι ειδωλολάτρες ανυπόστατων ιδεών (ιδεολάτρες) ομολόγησαν, μαρτύρησαν και θυσιάστηκαν για την ψευδώνυμη γνώση του τί εστί θεός. Το ίδιο επαναλαμβάνουν σήμερα οι προκαθήμενοι της εκκοσμικευμένης χριστιανοσύνης, γι΄ αυτό κυριαρχεί η ψευτιά και η απάτη.
- Θεός ο Πατήρ
- Θεός ο Υιός
- Θεός το Πνεύμα το άγιον
- Είς Θεός, μία η θεότης. Πού είναι η σχέση ;
-----------------------------------------------
π. Κωνσταντίνος είπε...
Αυτοί που στο όνομα της θεολογίας εκτοξεύουν δηλητήριο με βερμπαλιστικά σχήματα προσβάλλοντας τον φοιτητή, του οποίου το άρθρο τυγχάνει να διαπνέεται από το ορθό πνεύμα της Ορθόδοξης θεολογίας, ας γράψουν ένα αντίστοιχο επιστημονικό άρθρο και ας ανταλλάξουν απόψεις και ας μην πέφτουν σε πλάνες π.χ. Ποια η σχέση των Τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος! Έλεος!Συγχαρητήρια στο περίφημο αυτό άρθρο!!
-----------------------------------------------------------
Kyprianos Christodoulides είπε...
Σεβαστέ π. Κων/νε,
Πολύ θα σας παρακαλούσα να με διορθώσετε, ενδεχομένως άλλους να διαφωτίσετε, γράφοντας βάσει ποίων εκκλησιαστικών πατέρων, και πώς, διερευνώνται οι λεγόμενες "ενδοτριαδικές σχέσεις".
Από τις πενιχρές γνώσεις μου, όταν προέκυψε το ζήτημα του φιλιόκβε και οι Λατίνοι ζήτησαν να γίνει δεκτή η εκπόρευση "εκ του πατρός ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ", όπου ευκρινώς προκύπτει ο ρόλος της σχέσης, οι Ανατολικοί δικοί μας το απέρριψαν.
Σας ευχαριστώ
κυπριανός χ.
Ανώνυμος είπε...
Η σχέση των Προσώπων της Αγίας Τριάδος είναι ουσιακή, <>. Ένας Θεός σε τρία πρόσωπα τα οποία ως ομοούσια έχουν κοινωνία, αγαπητική κοινωνία καθώς και τα τρία είναι Θεός αγάπης, και όπως αναφέρει και στο όμορφο άρθρο του ο κος Σιαχάμης τα λόγια του Απ. Ιωάννου (Ο Θεός αγάπη εστί). Δεν υπάρχει ανωτερότητα ή επιβλητικότητα μεταξύ Των. Αυτά τα γνωρίζει και ένας απλός Χριστιανός μη θεολόγος.Ας αναζητήσει κανείς λοιπές απαντήσεις στο Χριστολογικό Δόγμα. Το θέμα του φιλιόκβε έχει καταδικαστεί απο την Σύνοδο του Μ.Φωτίου. Το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται απο τον Πατέρα που είναι η πηγή της Θεότητας και όχι και απο τον Υιό. Εάν γινόταν αυτό θα υπήρχε δυαρχία στην Αγία Τριάδα και θα υπονομεύονταν το Άγιο Πνεύμα. Το όλο θέμα όμως του άρθρου είναι οι διαπροσωπικές σχέσεις. Κανένας σχολιαστής του άρθρου δεν στάθηκε σε αυτό παρά μόνο στα βαθιά θεολογικά. Το συμπέρασμα είναι πως πρέπει να υπάρχει αγάπη μεταξύ των Χριστιανών, πράγμα το οποίο δεν φαίνεται στην προκειμένη περίπτωση,από τη στιγμή που γίνεται πόλεμος σ αυτό το λαμπρό άρθρο. Κανένας δεν στάθηκε στη διδασκαλία του Ευαγγελίου περι αγάπης. Συγχωρέστε με για αυτό που θα πω, αλλά καμιά ντροπή δεν υπάρχει για τον αρθρογράφο, αντίθετα ντροπή σε εκείνον που λέει αυτά τα λόγια! Εκ του ασφαλούς πολλοί μιλούν. Όλοι έγιναν ξαφνικά θεολόγοι και κρίνουν ό,τι κινείται, λέγεται και ό,τι συμβαίνει. Το άρθρο δεν έχει κανένα θεολογικό ψεγάδι. Το ψεγάδι το έχουν οι ευσεβιστές, θεολόγοι-αθεολόγητοι οι οποίοι υβρίζουν το πρόσωπο του Γέροντος Μητροπολίτου Περγάμου, αυτού του σύγχρονου πατέρα της Εκκλησίας, αλλά και άλλων λαμπρών επιστημόνων. Εξάλλου ακόμη και ο Ιερός Χρυσόστομος αποτελούσε ασυμπάθητο πρόσωπο για τους Εκκλησιαστικούς της εποχής. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Συγχωρέστε με και πάλι αλλά ας επαναπροσδιορίσουμε το τι σημαίνει αγαπητική κοινωνία στις ζωές μας.
ΥΣΤ. Πάμπολλοι Πατέρες μιλούν για τις σχέσεις της Αγίας Τριάδος ας ανατρέξει κανείς στον Μ. Αθανάσιο, Μ. Βασίλειο, Κύριλλο Αλεξανδρείας, Γρηγόριο Θεολόγο και Ιωάννη Δαμασκηνό του οποίου το έργο <> όπως είδα έχει γίνει παραπομπή το άνωθεν άρθρο.
-------------------------------------
Ανώνυμος είπε...
κ. Χριστοδουλίδη, είναι λανθασμένος ο παλαιοημερολογιτισμός σου και πολλές απόψεις σου στα θεολογικά.
Στο σχόλιο σου 28 Φεβρουαρίου 2016 - 7:21 μ.μ., σαν να μας λες ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ των Τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος. Αυτό δεν είναι σωστό. Σίγουρα δεν είναι η σχέση των νικολαϊτών σχεσιτών "θεολόγων". Όμως ότι υπάρχει Αγία Σχέση υπάρχει.
Kyprianos Christodoulides είπε...
Πρώτο Μέρος
1. "Ανεξάντλητες οι αναφορές των Πατερικών κειμένων που Θεολογούν για την ανθρώπινη υπόσταση και τη σχέση της με τον Θεό, καθώς και την εκ φύσεως διαπροσωπική της τάση" (φοιτητής)
1α. Ανθρώπινη υπόσταση τίνος ; Της δικής μας ή του Κυρίου. Η δική μας είναι χαλασμένη. Του Κυρίου δεν ήταν, δεν είναι. (κχ)
1β. Ουδείς το αμφισβητεί. Ο άνθρωπος εφόσον ζει έχει σχέση με τον κόσμο και τα του κόσμου. Είναι αυτονόητη. Δεν είναι όμως αυτονόητη η κοινωνία με τον άγιο Θεό. Την έχει χαλάσει, την έχει υποκαταστήσει, την έχει διαφθείρει η αιρετική σχέση. (κχ)
2. "Πάμπολλοι Πατέρες μιλούν για τις σχέσεις της Αγίας Τριάδος ας ανατρέξει κανείς στον Μ. Αθανάσιο, Μ. Βασίλειο, Κύριλλο Αλεξανδρείας, Γρηγόριο Θεολόγο και Ιωάννη Δαμασκηνό του οποίου το έργο <> όπως είδα έχει γίνει παραπομπή το άνωθεν άρθρο" (αν/ος)
2α. Δώστε μας με ακρίβεια (copy-paste) τις παραπομπές και πείτε μας τί είδους σχέση έχετε εσείς, ως σώμα - νομικό πρόσωπο, όπως όλοι μας, με την ψυχή σας. Έχετε άλλο εγώ-σώμα και άλλη εγώ-ψυχή ; Η σχέση, και κάθε είδους σχέση, προϋποθέτει το εγώ και το εσύ. Μόνο η κοινωνία με τον άγιο Θεό - δίδεται κατά Χάρι και δόθηκε στους αγίους της Εκκλησίας - καταργεί το εγώ και το εσύ, έτσι, ώστε αυτά να γίνουν εμείς. Αυτό που αθεολόγητα γράφουν οι ακαδημαϊκοί θεολόγοι "σχέση κοινωνίας" είναι κατά τη γνώμη μου απαράδεκτο. Κοινωνία με τον Θεό σημαίνει ένωση με τον Θεό, οπότε δεν υπάρχει, ούτε υφίσταται σχέση. (κχ)
3. "Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, έρχεται σε συνάρτηση με τη σχέση του ανθρώπου με τον συνάνθρωπο, οι οποία βασίζεται στο πρώτυπο της αγαπητικής συνύπαρξης των προσώπων της Αγίας Τριάδος." (φοιτητής)
3α. Αυτό παραπέμπει στην αναλογία του Θωμά Ακινάτη. Παρενθετικά, τα ορθογραφικά λάθη γίνονται ακουσίως ενδεικτικά και των θεολογικών (: αγαπητική συνύπαρξη κλπ.). Ο άνθρωπος είτε θέλοντας είτε μη θέλοντας βρίσκεται πάντα σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Η θεολογία της σχέσης θέτοντας ως πρότυπο τη σχέση της "αγαπητικής συνύπαρξης" (sic) καταργεί το ενοειδές της θεότητας : Είς Θεός, μία η θεότης. Θεός ο πατήρ, Θεός ο υιός, Θεός το Πνεύμα το άγιον. (κχ)
Kyprianos Christodoulides είπε...
Δεύτερο Μέρος (Συνέχεια)
«Όστις βούλεται σωθήναι, προ παντός χρη αυτώ την καθολικήν κρατήσαι πίστιν, ήν ει μη τις σώαν και άμωμον τηρήσειεν, άνευ δισταγμού εις τον αιώνα απολείται. Πίστις δε καθολική αύτη εστίν, ίνα ένα Θεόν εν Τριάδι, και Τριάδα εν μονάδι σεβώμεθα, μήτε συγχέοντες τας υποστάσεις, μήτε την ουσίαν μερίζοντες. Άλλη γαρ εστιν η του Πατρός υπόστασις, άλλη του Υιού και άλλη του Αγίου Πνεύματος· αλλά Πατρός και Υιού και Αγίου Πνεύματος μία εστι θεότης, ίση δόξα, συναΐδιος η μεγαλειότης. Οίος ο Πατήρ, τοιούτος και ο Υιός, τοιούτον και το Πνεύμα το άγιον. Άκτιστος ο Πατήρ, άκτιστος ο Υιός, άκτιστον και το Άγιον Πνεύμα. Ακατάληπτος ο Πατήρ, ακατάληπτος ο Υιός, ακατάληπτον και το Άγιον Πνεύμα. Αιώνιος ο Πατήρ, αιώνιος ο Υιός, αιώνιον και το Άγιον Πνεύμα· πλην ου τρεις αιώνιοι, αλλ’ είς αιώνιος· ώσπερ ουδέ τρεις άκτιστοι, ουδέ τρεις ακατάληπτοι, αλλ’ είς άκτιστος, και είς μόνος ακατάληπτος. Ομοίως, Παντοκράτωρ ο Πατήρ, Παντοκράτωρ ο Υιός, Παντοκράτωρ και το Πνεύμα το Άγιον. Πλην ου τρεις παντοκράτορες, αλλ’ είς Παντοκράτωρ.
»Ούτω, Θεός ο Πατήρ, Θεός ο Υιός, Θεός και το Πνεύμα το Άγιον. Πλην ου τρεις θεοί, αλλ’ είς Θεός. Ωσαύτως Κύριος ο Πατήρ, Κύριος ο Υιός, Κύριον και το Πνεύμα το Άγιον· πλην ου τρεις Κύριοι, αλλ’ είς εστι Κύριος. Ότι ώσπερ μοναδικώς εκάστην υπόστασιν Θεόν και Κύριον ομολογείν χριστιανική αληθεία αναγκαζόμεθα, ούτω τρεις Θεούς ή τρεις Κυρίους λέγειν καθολική ευσεβεία κωλυόμεθα. Ο Πατήρ υπό ουδενός εστι πεποιημένος, ούτε δεδημιουργημένος, ούτε γεγεννημένος. Ο Υιός από μόνου του Πατρός εστιν, ου πεποιημένος, ουδέ δεδημιουργημένος, αλλά γεγεννημένος. Το Πνεύμα το άγιον από του Πατρός, ου πεποιημένον, ουδέ δεδημιουργημένον ούτε γεγεννημένον, αλλ’ εκπορευτόν υπ’ Αυτού. Είς ουν εστι Πατήρ, ου τρεις Πατέρες· είς Υιός, ου τρεις Υιοί· έν Πνεύμα άγιον, ου τρία Πνεύματα άγια. Και εν ταύτη τη Τριάδι ουδέν πρώτον ή ύστερον, ουδέν μείζον ή έλαττον· αλλ’ όμως αι τρεις υποστάσεις συνδιαιωνίζουσαι εαυταίς εισι και ίσοι. Ώστε κατά πάντα, ως είρηται, και Τριας εν μονάδι, και μονάς εν Τριάδι λατρεύεται. Ο θέλων ουν σωθήναι, ούτω περί της Αγίας Τριάδος φρονείτω»." (Μέγας Αθανάσιος)
4. "Εκεί βλέπουμε πως ο Θεός <>. Ο Θεός με την μορφή πνοής, κτίζει την ψυχή του ανθρώπου, πραγματώνοντας έτσι την υλικοπνευματική του υπόσταση (...) Η σχέση λοιπόν Θεού και ανθρώπου καθίσταται οντολογική" (φοιτητής)
4α. Τί είναι αυτή η "μορφή πνοής" ; Ποιος την είδε και πού την είδε ; "8 τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ' οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· (Ιν. γ΄)" (κχ)
«οἱ μεταπατερικοὶ θεολόγοι μὲ τὴν θεωρία περὶ τῆς ”ὀντολογίας τοῦ προσώπου”», εἰσάγουν τὴν «φιλοσοφία στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἑρμηνευτικὴ θείων ἀληθειῶν, καὶ προσεγγίζουν τὰ θεῖα μυστήρια διὰ τῆς φιλοσοφικῆς ὀντολογίας ἐξοστρακίζοντας τὴν θεολογία, κάτι ποὺ ἔκαμαν οἱ αἱρετικοί» (Βλάχου Ἱερόθεου, ὅπ. παρ., σελ. 53-57).
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=32373
Ανώνυμος είπε...
Παλαιοημερολογίτη Χριστοδουλίδη δεν έχεις καλή θεολογική παιδεία και καλές πηγές και τα κάνεις "μαντάρα" . Παλαιοημερολογίτη Χριστοδουλίδη ασχολήσου με τα ιατρικά και άφησε τα θεολογικά ! Δεν τα χειρίζεσαι καθόλου καλά.
-------------
Ανώνυμος είπε...
Υπέροχο άρθρο! Λίαν θεολογικόν!
-------------------------------
Kyprianos Christodoulides είπε...
Ανώνυμος είπε... Υπέροχο άρθρο! Λίαν θεολογικόν!
22 Μαρτίου 2016 - 7:26 μ.μ.
kx
Όντως υπέροχο ! Ο φοιτητής έχει εξασφαλίσει υποτροφία σε παπικά ή προτεσταντικά Πανεπιστήμια. Έδωσε εξετάσεις και πέτυχε.
Kyprianos Christodoulides είπε...
6 ἀπὸ δὲ τῶν δοκούντων εἶναί τι, ὁποῖοί ποτε ἦσαν οὐδέν μοι διαφέρει· πρόσωπον Θεὸς ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει· ἐμοὶ γὰρ οἱ δοκοῦντες οὐδὲν προσανέθεντο,
6 Και από αυτούς που θεωρούνται ότι είναι κάτι – ποιοι ήταν κάποτε τίποτα δε μ’ ενδιαφέρει. πρόσωπο ανθρώπου ο Θεός δεν το λαβαίνει υπόψη του – σ’ εμένα, πράγματι, αυτοί που θεωρούνται επισημότεροι τίποτα δεν πρόσθεσαν,
Πρόσωπον Θεὸς ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει και μάλιστα σε μια εποχή, όπως η σημερινή, όπου έχουμε χάσει το ορθόδοξο φρόνημα και ατόνισαν τα ορθόδοξα, ας τα ονομάσουμε, αντισώματά μας. Η θεολογική σχεσιολογία, σε συνδυασμώ με την αγαπολογία και την προσωπολογία, μας έχει κάνει αγνώριστους.
19 ἐρεῖς οὖν· ἐξεκλάσθησαν οἱ κλάδοι, ἵνα ἐγὼ ἐγκεντρισθῶ. 20 καλῶς· τῇ ἀπιστίᾳ ἐξεκλάσθησαν, σὺ δὲ τῇ πίστει ἕστηκας. μὴ ὑψηλοφρόνει, ἀλλὰ φοβοῦ·
Εγκεντρισθήκαμε στο δέντρο του "ένας θεός για όλους" και όλα βαίνουν καλώς. Με πίστη, με φόβο, με ταπεινοφροσύνη προς εκείνους που καλλιεργούν τις σχέσεις (τίς δὲ συμφώνησις ;) Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ. Σε λίγο μας έρχεται και η "αγία" Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος με παρατηρητές, μη το ξεχνάμε, αυτή τη φορά. Παρόντες θα είναι παπικοί και προτεστάντες.
Κ.Π. Απόφοιτος Θεολ. ΕΚΠΑ είπε...
Εσείς κε Κυπριανέ είστε θεολόγος; έχετε φοιτήσει σε κάποιο θεολογικό τμήμα; ή αρκείστε στην εκ Θεού χαρισματική θεολογία την οποία κατείχαν άγιοι πατέρες όπως π.χ. οι Γέροντες Πορφύριος και Παΐσιος και άλλοι; ή μήπως τυγχάνετε ημιμαθής ερασιτέχνης...; Ενδεχομένως οι σχετικοί με τα θεολογικά, το τρίτο θα υποθέσουν, αφού οι τοποθετήσεις σας πάσχουν θεολογικώς τα μάλα και τούτο αναντίρρητα. Όποιος ασχολείται με μία επιστήμη και την ''επίσταται'' δηλαδή την κατέχει, έχει λόγο να μιλάει περί αυτής, κάθε άλλος απλά στοχάζεται. Εσείς καλό είναι σαν ''μορφωμένος΄΄ που είστε, να σέβεστε τα πρόσωπα και να μην πέφτετε σε λανθασμένες θεολογικές θεωρήσεις παραπέμποντας σε Πατερικά κείμενα αγνοώντας τη ιστορικοφιλολογική προσέγγιση, αλλά και την Αγιοπνευματική, καθώς επίσης και το ιστορικό θεολογικό πλαίσιο, (όπως π.χ από ποιες αιρέσεις απειλούνταν τότε η Εκκλησία κα) βάζοντας Χ στην σπουδαιότητα της μεθοδολογίας των Πατέρων, η οποία μεθοδολογία χαρακτηρίζει το Ορθόδοξο Δόγμα ως Πατερική Θεολογία, και τούτο δεν είναι η λεγόμενη ''μεταπατερική θεολογία'' (η οποία πάσχει) όπως κάποιος θα σπεύσει να πεί, καθώς όποιος αναιρεί την μεθοδολογία αλλά μένει μόνο σε ''ξερά'' κείμενα, δεν γνωρίζει θεολογία. Εσείς ο ''σούπερ'' ορθόδοξος (λες και εμείς που σεβόμαστε την Μητέρα Εκκλησία είμαστε σε μια πιο λάιτ κατάσταση) ας εργασθείτε για την σωτηρία της ψυχής σας και μην πετάτε βέλη κακίας εκμεταλευόμενος δήθεν την ''ορθή'' θεολογία (τις πλάνες κυρίως της σχισματικής ''Εκκλησίας'' των Γ.Ο.Χ.). Όσον αφορά την εκπαίδευση σε Δυτικά Πανεπιστήμια, δεν γνωρίζω εάν ο φοιτητής τυγχάνει υπότροφος σε Δυτικά Παν/μια, αλλά ίσως νκαι να ισχύει, καθώς απ'οτι φαίνεται, η παρούσα μελέτη του τυγχάνει αναλυτικοτάτη καθώς έχει εργασθεί, γεγονός που μαρτυρείται λόγω των 24ων παραπομπών (εαν μέτρησα σωστά). Υπενθυμίζω πως πάμπολλοι θεολόγοι, ιερείς αλλά και επίσκοποι (μεταξύ αυτών και η Αυτού Θειοτάτη Παναγιώτητα ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος) τυγχάνουν απόφοιτοι των εν λόγω Δυτικών Θεολογικών Ακαδημιών. Άρα λοιπόν αυτοί όλοι είναι παπικοί και οικουμενιστές με την αρνητική σημασία όπως τους αποκαλείτε; Το εν λόγω άρθρο (ας με διορθώσει ο ίδιος ο κος Σιαχάμης) είναι μία θεολογική μελέτη για τις διαπροσωπικές σχέσεις, εμπλουτισμένη με Ευαγγελικό και Πατερικό λόγο, καθώς επίσης και από θέσεις σπουδαίων και αναγνωρισμένων εκ της επιστημονικής θεολογικής κοινότητας καθηγητών (τους οποίους εάν εσείς κε Χριστοδουλίδη (και κάθε κε τάδε) τους έχετε σε υπόληψη ποσώς τους ενδιαφέρει επιτρέψατέ μοι να είπω.
Καλό υπόλοιπο Σαρακοστής και καλή Ανάσταση!
Προς
Απόφοιτο ΕΚΠΑ Θεολ. κύριο Κ.Π. και κάθε κύριο τάδε, ο οποίος γράφει :
"Εσείς κε Κυπριανέ είστε θεολόγος; έχετε φοιτήσει σε κάποιο θεολογικό τμήμα; ή αρκείστε στην εκ Θεού χαρισματική θεολογία την οποία κατείχαν άγιοι πατέρες όπως π.χ. οι Γέροντες Πορφύριος και Παΐσιος και άλλοι; ή μήπως τυγχάνετε ημιμαθής ερασιτέχνης...; Ενδεχομένως οι σχετικοί με τα θεολογικά, το τρίτο θα υποθέσουν, αφού οι τοποθετήσεις σας πάσχουν θεολογικώς τα μάλα και τούτο αναντίρρητα."
Η απάντηση είναι το "45 ἔστι γεγραμμένον ἐν τοῖς προφήταις· καὶ ἔσονται πάντες διδακτοὶ Θεοῦ" (Ιν. ς΄) κατ΄ αντιστοιχία με το "13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν·" (Ιν. ις΄).
Σε πανεπιστημιακή Θεολογική Σχολή δεν έχω φοιτήσει, παρά, μόνο, στο Πανεπιστήμιο της Εκκλησίας, όπου και έμαθα τί σημαίνει η λέξη επιστήμη : «ἡ θεοσέβειά ἐστι σοφία, τὸ δὲ ἀπέχεσθαι ἀπὸ κακῶν ἐστιν ἐπιστήμη». Γράφεται στο Βιβλίο του Ιώβ, της Π. Διαθήκης. Δεν γνωρίζω κατά πόσον συμφωνείτε, εσείς και οι συνάδελφοί σας, οι οποίοι θα υποθέτουν αναντίρρητα, ότι οι τοποθετήσεις μου πάσχουν θεολογικώς τα μάλα. Και τούτο, επειδή μου λείπει η ιστορικοφιλολογική προσέγγιση καθώς επίσης και το ιστορικό θεολογικό πλαίσιο, βάζοντας χι στην σπουδαιότητά τους. Κυρίως, όμως, δεν έχω τον απαραίτητο αγιοπνευματικό φωτισμό της μεθοδολογίας των πατέρων της Εκκλησίας, τον οποίο εκείνοι είχαν.
Τον έχετε εσείς, εννοώ τον φωτισμό της μεθοδολογίας - αγνοώ, αν έχετε και τον αγιοπνευματικό - αλλά δεν γνωρίζω αν οι πατέρες της Εκκλησίας μας έδωσαν τα "κλειδιά" αυτής της, όπως την ονομάσατε, "μεθοδολογίας" ! Νομίζω, δεν θα είχαν ιδέα του τι εστί "μεθοδολογία". Αν κάνω λάθος να με διορθώσετε, αλλά και σε αυτό που ευθύς θα συμπληρώσω. Δηλαδή, ότι η δική τους "μεθοδολογία" (παρένθεση, γενικά μιλώντας) δεν ήταν άλλη από την μελέτη της Αγίας Γραφής με δεδομένο, βεβαίως, το του Μεγάλου Βασιλείου : "Όταν εύρη ο Θεός καθαράν την καρδίαν από πάντων των κοσμικών πραγμάτων ΚΑΙ (σ.σ. κοσμικών) ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ, τότε ως πτυχείον άγραφον γράφει τα εαυτού δόγματα" (βλέπε, Οσίου Πέτρου Δαμασκηνού "Περί Διακρίσεως", Φιλοκαλία, τόμος Τρίτος, σελ. 68, 1976).
Καλώς λοιπόν κάνατε και με περιποιηθήκατε, έναν απεγνωσμένο δια τον βίον, ίσως, όμως επεγνωσμένο έστω και δια τον ημιμαθή και ερασιτεχνικό τρόπο του.
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο που μου απευθύνατε
κυπριανός χ.
Δημοσίευση σχολίου