Όμως θεωρεί αίρεση (ο κ. Σωτηρόπουλος) την αντίληψη κάποιων παλαιοημερολογιτών που τοποθετούν τo θέμα του ημερολόγιου στα δόγματα της πίστεως και εξαρτούν απο αυτό την εγκυρότητα των Μυστηρίων και την σωτηρία του ανθρώπου. Όσοι παλαιοημερολογίτες το πιστεύουν αυτό είναι σε αίρεση
Σύμφωνα με όσα είχα γράψει εκεί, υποστήριζα ότι και ο κ. Σωτηρόπουλος και οι παλαιοημερολογίτες - αν και αποτειχισμένοι οι τελευταίοι - βρίσκονται σε αίρεση, αν νομίζουν ότι αυτοί μπορούν να υποκαταστήσουν οικουμενική πανορθόδοξη Σύνοδο - και προβαίνουν σε αναμυρώσεις και αναβαπτίσεις. Η οποία Σύνοδος σκοπίμως βραδύνει έως ότου τα σχέδια του σιωνισμού επιτευχθούν πλήρως. Το τελευταίο αυτό το γράφω τώρα εδώ.
Ζήτησα από το διαχειριστή του ιστολογίου να κάνει ξεχωριστή ανάρτηση, με σκοπό την ανάδειξη του αιρετικού των σχολίων - δικών μου ή άλλων - αλλά δεν το έκρινε εύκαιρο. Του ζήτησα να καταθέσει τον αντιρρητικό του λόγου στο δικό μου ιστολόγιο, όπου και το αιρετικό κατ΄ αυτόν σχόλιο υπάρχει, πάλι δεν το δέχθηκε.
Ιδού λοιπόν τι έγραψα και καλώ τον κάθε επισκέπτη να καταθέσει τη γνώμη, δηλαδή να μας πει και να μας δείξει, πού και πώς διαβλέπει το αιρετικό της γραφής και του φρονήματος του υποφαινομένου :
«Εάν δε και αθλή τις ου στεφανούται, εάν μη νομίμως αθλήση»
Κάποτε δεν ήταν νόμιμος η προσκυνηματική, υπό των πιστών, άθληση υπέρ των αγίων Εικόνων. Σήμερα δεν είναι νόμιμη η περί την εόρτιο άθληση των πιστών γιά τους αγίους του Θεού κατά τους, υπό των Πατέρων, ορισθέντας καιρούς και ημέρες καιρών. Υπερέβη τούτων ο πάπας με τους αριθμολόγους, τους γεωμέτρες και τους άλλους αυτού επιστήμονες. Ανακάλυψαν ότι κάναμε αριθμητικό λάθος, ενώ κατά τα άλλα ήταν σε όλα ακριβείς. Δεν έκαναν κανένα απολύτως λάθος εξαιρέτως διαγνώσαντες ότι το άγιον Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και εκ του Υιού.
Τους ακολουθήσαμε με υστέρηση αιώνων. Το σκότος της δουλείας εκάλυπτε τον νουν των πιστών έως τις αρχές της παρελθούσης εκατονταετίας.
Τώρα ζούμε μέσα στο άπλετο φως και οι λόγιοι αίλουροι, ικανώτατοι εις πάντα, μας έμαθαν ότι το "νόμιμον" είναι λέξη που διαβάζεται και αντιστρόφως. Νόμιμος η άθληση με την οπισθίαν αρίθμηση των ημερών, νόμιμη και με την προσθήκη 13 επιπλέον. Το εορτολόγιο δεν είναι δόγμα πίστεως και μπορούμε, με εξαίρεση (επί του παρόντος) τον Πασχάλιο Κανόνα, να εορτάζουμε μέσα στον ίδιο χρόνο δυο φορές τις Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές.
Τούτο προβλέπεται ως το νέο θέσπισμα της ετοιμαζομένης πανορθόδοξης συνόδου και οπωσδήποτε, θα τονίζεται ότι ένας είναι ο θεός για όλους και πολλαί αι Οδοί που οδηγούν σ΄ αυτόν. Η περί θεού Αλήθεια είναι το άθροισμα από διασκορπισμένες ψηφίδες, και η Ζωή, όταν βίαια ή άλλως πως διακόπτεται και συντηρείται δια μηχανημάτων, μπορεί να παραλαμβάνεται από τους τεχνολόγους. Έργο τους είναι να λειάνουν τας Οδούς, που οδηγούν στον ένα θεό, και το μωσαϊκό της Αλήθειας καλείται να καλύψει το μέγα ψεύδος του νέου δόγματος που μας ετοιμάζουν :
Δόγμα Πίστεως δεν είναι το εορτολόγιο και έκαστος δύναται να εορτάζει όπως θέλει, όποτε βούλεται, όποιον θεό έχει μέσα εις την κεφαλήν του.
Αυτή θα είναι η νέα Ζωή που θα κληθεί ο πιστός να ζει δια την σωτηρία της ψυχής του μέσα στο πλαίσιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Παρά ταύτα εμείς θα εξακολουθούμε να "ἑορτάζωμεν, μὴ πανηγυρικῶς, ἀλλὰ θεϊκῶς· μὴ κοσμικῶς, ἀλλ᾿ ὑπερκοσμίως· μὴ τὰ ἡμέτερα, ἀλλὰ τὰ τοῦ ἡμετέρου, μᾶλλον δὲ τὰ τοῦ Δεσπότου· μὴ τὰ τῆς ἀσθενείας, ἀλλὰ τὰ τῆς ἰατρείας· μὴ τὰ τῆς πλάσεως, ἀλλὰ τὰ τῆς ἀναπλάσεως". Και
"Ἂν Ἡρώδῃ προσαχθῇς, μηδὲ ἀποκριθῇς τὰ πλείω" (**).
Εμάκρυνα δυστυχώς την απόκριση, σας ζητώ συγγνώμη.
(*)http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/01/blog-post_6028.html
(**)Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, Λόγος εις τα Θεοφάνεια.
9 σχόλια:
@K.X. : Σύμφωνα με όσα είχα γράψει εκεί, υποστήριζα ότι και ο κ. Σωτηρόπουλος και οι παλαιοημερολογίτες - αν και αποτειχισμένοι οι τελευταίοι - βρίσκονται σε αίρεση, αν νομίζουν ότι αυτοί μπορούν να υποκαταστήσουν οικουμενική πανορθόδοξη Σύνοδο - και προβαίνουν σε αναμυρώσεις και αναβαπτίσεις. Η οποία Σύνοδος σκοπίμως βραδύνει
Α) Ειλικρινά με εκπλήττεις με αυτά που γράφεις.
Για ποια οικουμενική πανορθόδοξη Σύνοδο ομιλείς αδελφέ μου; Η μέλλουσα να συνέλθει Σύνοδος δεν θα είναι πανορθόδοξη αλλά όπως πολύ καλώς γνωρίζουμε, θα είναι παναιρετική Σύνοδος. Όλοι οι Προκαθήμενοι των τοπικών «Ορθοδόξων Εκκλησιών» δεν είναι οικουμενιστές μέλη του ΠΣΕ; Να γράψω για τους «ορθόδοξους επισκόπους» ;
Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου…
Β) Στο αυτό το κείμενό σου φαίνεται σαν να μη συμπεριλαμβάνεις τον εαυτόν σου στους παλαιοημερολογίτες, δεν είσαι; Ή λάθος κατάλαβα;
Αγαπητέ Silver,
1) Ασφαλώς και συμπεριλαμβάνω τον εαυτό μου στους παλαιοημερολογίτες. Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι αν και έχουμε πλείστα όσα επιχειρήματα για να επιμένουμε στην τήρηση της Ι. Παράδοσης, καταδεικνύοντας ότι η καινοτομία πλήρως αντιβαίνει σ΄ αυτή και οδηγεί σε σχίσμα και αίρεση, δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε - ο λαός δηλαδή - Σύνοδο πανορθόδοξη. Αυτό επιτάσουν και οι Κανόνες και η Παράδοση των Συνόδων. Η αποτείχιση είναι η μόνη διέξοδος.
Το γνωρίζω, και άλλωστε το έχω γράψει, ποια θα είναι η σύνθεση της μέλλουσας να συνέλθει - ήδη ο οικουμενικός έσπευσε προκαταβολικά να την ονομάσει "αγία" - Συνόδου. Κάθε άλλο από ορθόδοξη θα είναι.
Συγκεκριμένα, σε δικό σου σχόλιο
(βλέπε ανάρτηση http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/01/blog-post_6028.html, σχόλιο Feb 3, 2012 01:11 AM) γράφω :
"Το να ισχυρίζονται μερικοί ότι οι του ν.η. δεν έχουν ιερωσύνη και έγκυρα μυστήρια, κάνοντας αναμυρώσεις και αναβαπτισμούς, είναι για μένα λάθος - νομίζω όμως και εκκλησιολογικά - το δογματικά αφορά σε Οικουμενική Σύνοδο. Η οποία Σύνοδος, αν θα γίνει κάτω υπό τις παρούσες συνθήκες, θα είναι από διορισμένους πράκτορες πολιτικών (διπλωματικών) παιγνίων με ράσα).
Το ίδιο ισχύει φυσικά και για εκείνους του ν.η οι οποίοι αποκαλούν σχισματικούς και αιρετικούς τους π.η. χωρίς να προβαίνουν σε αναμυρώσεις κλπ. όσων επιστρέφουν σ΄ αυτό. Το γράφω συμπληρωματικά τώρα εδώ, αν και διαφαίνεται στο θέμα "Η άμβλυνση των ορθών Δογμάτων ..." κλπ.
Τα εκκλησιαστικά ζητήματα - όχι όλα - βαίνουν παράλληλα με τα δογματικά. Ποιά είναι όμως εκείνα (τα εκκλησιαστικά) που θίγουν ανεπανόρθωτα το Δόγμα, μόνο Σύνοδος μπορεί να το κατοχυρώσει. Ακριβώς όπως έγινε με το ζήτημα των Εικόνων. Δεν ήταν θέμα, όπως αρχικά φαινόταν, δογματικό. Η Ζ΄ Οικουμενική το επικύρωσε. Η παπική δογματική εκτροπή και το Δόγμα διέστρεψε αλλά και πλείστα όσα εκκλησιαστικά (δεν γράφω εκκλησιολογικά σκόπιμα) αναστάτωσε. Σε μικρότερο βαθμό, όχι όμως και ήσσονος σημασίας, ήταν και η διαμάχη των Κολλύβων. Αλλά ας μη γράφω περισσότερα.
2) "Σ΄ αυτό το κείμενό σου ..." κλπ. Το κείμενο αυτό δεν είναι εκτεταμένο, όπως εκείνο στο οποίο παραπέμπει ο πρώτος αστερίσκος (*) της ανωτέρω ανάρτησης. Για να μην βασανίζω τον αναγνώστη έκανα ανάρτηση (αυτή) ένα μέρος του αρχικού επιδιώκοντας τη γνώμη του αναγνώστη για το "αιρετικό φρόνημα". Το οποίο μου καταλόγισε ο διαχειριστής Πρόδρομος ειδικά για το σχόλιο που εκθέτω.
χαίρετε αγαπητοί κύριοι... σας αποστέλω ενα γράμμα να μου πειτε τα σχόλια σας. ευχαριστώ πολύ!
Υπάρχουν εβραίοι και μουσουλμάνοι και άλλοι αιρετικοί που σώζονται; Επιτρέπετε να συναναστρεφόμαστε με αλλοδόξους;
Τα του καίσαρος τω καίσαρι και τα Του Θεού Τω Θεώ.
Οι γνήσιοι, «ενεργοί» αιρετικοί και αλλόδοξοι δεν σώζονται. Διότι δεν έχουν σταυρό. Αλλά επιλέγουν την πλατειά οδό. Χαίρονται την προσωρινή ζωή και σταυρώνουν Τον Κύριο τους συνανθρώπους τους. Ορισμένοι όμως που είναι χλιαροί απέναντι στην αιρετική πίστη τους, που έχουν γίνει αιρετικοί λόγω ευθύνης άλλων (δεν υπάρχουν κατάλληλοι ορθόδοξοι ποιμένες να τους κατευθύνουν), νομίζω έχουν ελπίδες να σωθούν υπο προϋποθέσεις. Πχ Κρινόμενοι κατά συνείδηση είτε να δείξουν μετάνοια την τελευταία στιγμή. Νομίζω Ο Κύριος θα παραβλέψει την λανθασμένη θρησκευτική τους ταυτότητα και θα μετρήσει τις πράξεις τους και τη ζωή τους. Αν χάρηκαν αυτή την μάταιη ζωή ή αν την θυσίασαν κατάλληλα για το Θεό, για την αιώνια ζωή. Διότι ίσως το κακό τους πλάνησε, τους μπέρδεψε στα δίχτυα του ποτίζοντάς τους δηλητήρια. Τους βρήκε εκτός εκκλησίας και χωρίς προστασία ποιμένων και τους σακάτεψε (μιλώ για τους καλοπροαίρετους). Όταν γεννιέται ένας άνθρωπος πχ στην αθεϊστική Κίνα σε ένα χωριό, σε ένα περιβάλλον που απουσιάζουν οι ορθόδοξοι, Ο Κύριος έχει τον τρόπο να τον σώσει. Αλλιώς ο άνθρωπος θα ήταν καταδικασμένος στην κόλαση λόγω κακού περιβάλλοντος-όχι απο δική του ευθύνη! Ενώ η σωτηρία είναι προσωπική μας υπόθεση. Τόση είναι η δύναμη Του Κυρίου! Δεν γνωρίζει αδιέξοδα, ακόμη και τέτοιου είδους. Θα τους κρίνει ίσως περίπου ως δίκαιους ή αδίκους. Όχι βέβαια σαν πιστά τέκνα, αλλά σαν τέκνα που διέστρεψε το κακό. Κάποιοι εκ των αιρετικών δεν θα κριθούν ως αιρετικοί αλλά ως πλανεμένοι, δαιμονισμένοι με ευθύνες τρίτων. Με ελαφρυντικά.
Λένε ορισμένοι. Ο καλοπροαίρετος μπορεί να δει ένα ελάχιστο ορθόδοξο φυλλάδιο, μια εικόνα και από ψυχρός άθεος να γίνει πυρ! Ναι, συμφωνώ. Αυτό συμβαίνει, αλλά όχι πάντοτε. Αν ήταν έτσι, τότε πχ στη Σαουδική Αραβία και στο Πακιστάν, παιδάκια ή ενήλικες θα έβλεπαν κάπου ένα σταυρουδάκι τυχαία, πχ σε μια ζωγραφιά και θα ανακάλυπταν την ορθή πίστη μόνοι τους σιγά σιγά, θα έχτιζαν εκκλησίες και θα είχαν ιερείς όπως τους δικούς μας ή παρόμοιους! Αγιον Ορος, μονές κλπ χωρίς την παρέμβαση κάποιας ιεραποστολής! Αγγελοδίδακτοι! Μέσω προσευχής. Τουλάχιστον ένα 5% του πληθυσμού θα γινόταν χριστιανοί ορθόδοξοι «αυτοφυείς» μεσω της Θείας Χάριτος! Δεν γνωρίζω να έγινε κάτι παρόμοιο ιστορικά. Αρα έχουν ελαφρυντικά. Ότι εξαιτίας τρίτων (των αρχόντων) στερήθηκαν του χριστιανικού μηνύματος. Και οι ρώσοι από τους έλληνες έγιναν χριστιανοί.
Οι παπικοί; Οι εβραίοι; Πχ μπορούμε να έχουμε σχέση με «καλόκαρδους-καλοπροαίρετους» παπικούς;! Αφού ούτε «χαίρετε» επιτρέπεται; Λεπτά πράγματα. Θέλει λίγη σκέψη. Με τους γνήσιους αιρετικούς -εκείνους που είναι σταυρωτές Του Κυρίου, όχι. Δεν μπορούμε να χαιρόμαστε και να συνεργαζόμαστε μαζί τους τουλάχιστον σε θρησκευτικό επίπεδο, τη στιγμή που η αίρεση σταυρώνει Τον Κύριο.Μετά πρώτης και δευτέρας νουθεσίας-αν μένουν εντελώς αμετανόητοι. Αν όμως δείξουν κάποιο ενδιαφέρον ή ξανάρθουν, ακόμη και αν απλά δείξουν κάποια σημεία δεκτικότητας, ίσως πρέπει να τους ανεχτούμε για έτη (!) ολόκληρα στον περίγυρό μας αντί να τους αποκόψουμε. Θρησκευτικά βέβαια θα είμαστε αποκομμένοι, αλλά ίσως άλλες συναναστροφές να επιτρέπονται ή να επιβάλλονται με διάκριση.
Οσο κάποιος είναι στην αίρεση, ακόμη και χλιαρός να είναι, χρειάζονται αποστάσεις. Δεν μπορείς να τον θεωρήσεις εν Χριστώ αδελφό. Ούτε όμως και άνθρωπο της απωλείας. Ο Κύριος ξέρει ποιοί ακριβώς είμαστε.
Ευχαριστώ πολύ τον επιστολογράφο-σχολιαστή.
Το πρώτο που θα έγραφα είναι ότι προσωπικά δεν τολμώ να μπώ στη θέση του αγίου Θεού και να αποφανθώ πώς θα κριθούν οι αλλόθρησκοι Ινδοί, Κινέζοι, Εσκιμώοι κλπ. Επίσης, δεν τολμώ να μπω στην κρίση του και να απαντήσω πώς θα κρίνει το κάθε ένα χωριστά, έστω και αν ξέρουμε ότι "ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς·".
Για τους αναθεματισμένους αιρετικούς και όσους επιμένουν στα φρονήματα και στις διδασκαλίες τους, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ειδικότερα όμως, στο τι συμβαίνει στον καθένα ξεχωριστά και αόριστα, δεν μπορώ να απαντήσω. Τα ιερά Δόγματα των Οικουμενικών Συνόδων είναι ένα γενικό πλαίσιο σαφώς προσδιορισμένο. Πόσο ή πώς το τηρεί έκαστος δεν μπορεί επ΄ ουδενί να γίνει δόγμα. Το πλαίσιο είναι απαραβίαστο και οι προσπάθειες των οικουμενιστών είναι να το αλλάξουν.
Ίσως και αυτό το εδάφιο ;
ου γαρ εστί προσωποληψία παρά τω Θεώ.
όσοι γαρ ανόμως ήμαρτον, ανόμως και απολούνται· και όσοι εν νόμω ήμαρτον, δια νόμου κριθήσονται.
ου γαρ οι ακροαταί του νόμου δίκαιοι παρά τω Θεώ, αλλ΄ οι ποιηταί του νόμου δικαιωθήσονται.
όταν γαρ έθνη τα μη νόμον έχοντα φύσει τα του νόμου ποιή, ούτοι νόμον μη έχοντες εαυτοίς εισί νόμος,
οίτινες ενδείκνυνται το έργον του νόμου γραπτόν εν ταις καρδίαις αυτών, συμμαρτυρούσης αυτών της συνειδήσεως και μεταξύ αλλήλων των λογισμών κατηγορούντων ή και απολογουμένων
εν ημέρα ότε κρινεί ο Θεός τα κρυπτά των ανθρώπων κατά το ευαγγέλιόν μου δια Ιησού Χριστού.
(Ρωμ. 2, 11-16).
Ναι, το είχα υπ΄ όψη.
ευχαριστώ πολύ και τους δυο σας!
Περί συναναστροφών με αιρετικούς και αλλοδόξους.
Με αιρετικούς ούτε χαίρετε να μην έχουμε για να μην συμμετέχουμε στις άνομες χαρές τους κλπ. Τη στιγμή που σκίζουν το μανδύα της Εκκλησίας κλπ. Το γράφει το Ευαγγέλιο. Σαφέστατα. Αυτοβούλως λοιπόν να μην ζητάμε πάρε δώσε, ειδικά θρησκευτικές λατρείες κλπ (οικουμενισμός κλπ). Τα του καίσαρος στον καίσαρα και τα Του Θεού Στον Θεό.
Μερικές φορές λόγω κοινωνικών συναναστροφών ίσως έχουμε πάρε δώσε με αλλοδόξους, χλιαρούς ακόμη και αιρετικούς. Πχ επαγγελματικές πχ είσαι σερβιτόρος (διακονείς) και έρχεται μια παρέα ραβίνων να εξυπηρετήσεις. Νομίζω γενικά, υπο κάποιες προυποθεσεις, αν τους σερβίρεις δεν είναι αμαρτία, ή αν είσαι πωλητής ή φούρναρης και εξυπηρετήσεις αλλοθρήσκους. Δηλαδή θα ζητάς ομολογία πίστεως για να δώσεις τη φρατζόλα? Αν αυτοβούλως όμως κινηθείς και πας και πιάσεις πολλές αδελφότητες βέβαια ίσως αλλάζει, διότι «συζείς», συμμετέχεις κλπ. Ισως επιτρέπεται να διακονήσεις χωρίς να λογιστεί αμαρτία, όταν πχ γίνει διακριτικά σε πλαίσια αναγκαστικής συναναστροφής και με αποστάσεις. Πλην θρησκευτικών ζητημάτων. Τα του καίσαρος ίσως εντάξει με διάκριση και αποστάσεις. Εκείνα που είναι άσχετα με πίστη. (πάντως νομίζω ότι κάποτε θα εμπλακεί η πίστη, ακόμη και στα αρχικά άσχετα πίστεως). Επίσης μέσω αυτής της κοινων.συναναστροφής ίσως ρίχνεις και ένα μικρό θρησκευτικό σποράκι. Αγνωστο, πότε ναι πότε όχι. Ακόμη και η ευγένεια της μάνας στο παιδί σποράκι του Κυρίου είναι μερικές φορές.
Οι θρησκευτικές συναναστροφές είναι άλλο. Εκεί δεν μπορείς να βρεις κοινά σημεία, να συμπορευτείς. Παρα μόνο αν δείξει σημεία μετανοίας κλπ.
Κοινωνικά θα τολμήσω να πω ότι…ο Πάπας με έναν ορθόδοξο αρχιερέα ίσως επιτρέπεται να συνομιλήσουν για λόγους όχι λατρευτικούς, θρησκευτικούς κλπ (όπως καμιά φορά ίσως δυστυχώς γίνεται), αλλά επιτρέπεται για λόγους αναγκαστικής συναναστροφής πχ να μοιράσουν μια έκταση οικοπέδων ή να ρυθμίσουν σημεία καθημερινής διαβίωσης-όχι ταύτιση θρησκευτικών θεμάτων κλπ. Φυσικά όχι σαν αδελφό προς αδελφό με απεριόριστες αγάπες, αλλά ως κοινωνική συνεργασία. Με επιφύλαξη βεβαια. Μην ξεκινήσουμε από κοινά σημεία άσχετα με πίστη και καταλήξουμε σε κοινά σημεία σχετικά με πίστη.
Επίσης άλλες αναγκαστικές συναναστροφές είναι με το συγγενικό περιβάλλον. Νομίζω μη θρησκευτικές συναναστροφές επιτρέπονται με διάκριση. (που λέμε καμιά φορά παίζεις το κεφάλι σου κλπ) . Να γίνονται με φόβο Θεού, διότι νομίζω μέσα από αυτές ρίχνεται και σπόρος καμιά φορά.
Αρα ίσως επιβάλλονται ορισμένες φορές. Πχ πήγαινε επίσκεψη και ξοδέψου και ένα γλυκό στον ανηψιό σου ή στο γείτονα ή στο συνάδελφο χωρίς να θεωρείς τα πάντα θρησκευτική πράξη. Ισως ορισμένες φορές δηλώνει άθεος, αλλά έτσι χωρίς να κάνεις θρησκευτικό κήρυγμα, ομολογία κλπ, ίσως κερδίσει σπόρο κλπ σε 20 χρόνια. Μέτρια όμως, ανοίγματα, σε κοινωνικό πλαίσιο. Αλλιώς αν παραγίνει…ίσως αρρωστήσουμε κλπ. Η πράξη δείχνει κλπ. Εξάλλου ό,τι και να δηλώνουν θρησκευτικά οι άνθρωποι, μην βιαζόμαστε πάντοτε να τους αποκόψουμε. Μην βιαζόμαστε σαν να κρίνουμε ποιοι θα σωθούν και ποιοι αποκλείεται να μετανοήσουν. Αυτό είναι έργο Του Κυρίου. Ισως καμιά φορά Ο Κύριος θέλει να συναναστραφούμε μαζί τους για να ωφεληθούν μέσω κάποιων καλών προαιρέσεων που έχουν. Δίκοπο μαχαίρι βέβαια είναι αυτό. Θέλει διακριση.
Αυτοβούλως να αποφεύγουμε τις πολλές συναναστροφές, αλλά ίσως να είναι ωφέλιμο κάποιες περιπτώσεις να μην τους κρίνουμε. Ακόμη και αλλόδοξοι να είναι φανατικοί (!), ας ελπίζουμε ότι ίσως Ο Κύριος σώσει ορισμένους από αυτούς. Πχ κάνουν κάποιο είδος μετανοίας ή κριθούν κατά συνείδηση κλπ. Χαίρετε εν Κυρίω, εύχεστε υπέρ Γεωργίου, Γεωργίου και Βαρβάρας. Ευχαριστώ. Να με συγχωρείτε για τυχόν λάθη κλπ.
Ευχαριστώ τον Γεώργιο και υπέρ αυτού και Βαρβάρας εύχομαι.
Το θέμα των κοινωνικών επαφών με αλλόθρησκους και ετερόδοξους (αιρετικούς) είναι κάτι το οποίο δεν το απαγορεύει η πίστη μας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μ. Βασίλειος είχε γιατρό έναν Εβραίο. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι δεν πρέπει να συναναστρεφόμαστε τους "ταράσσοντας υμάς και θέλοντες μεταστρέψαι το ευαγγέλιον του Χριστού". Τι λέγει; "Ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ΄ ό παρελάβετε, ανάθεμα έστω". Άλλο οι κοινωνικές επαφές και έτερο οι σχέσεις με ανθρώπους οι οποίοι "μας ευαγγελίζονται" (μας κάνουν διδαχές με) άλλα από αυτά που έχουμε παραλάβει.
ευχαριστώ πολύ! συγνώμη για το πολύ εξειδικευμένο και εκτεταμένο θέμα.
Εχετε δίκιο που αντιδράτε έτσι!χαίρετε εν Κυρίω Ιησού Χριστώ.
Δημοσίευση σχολίου