Η μαγγανεία των θαυμάτων και η συνομωσία του ψευδο-ιαματικού παρασκηνίου δεν θα μπορούσαν να έχουν πληρέστερη περιγραφή! Με πολύ καμάρι σας παρουσιάζω το παραπάνω (σ.σ. παραπλεύρως) απόσπασμα, θεωρώντας το πλήρη δικαίωση των ευρύτερων υποψιασμών, που επί σειρά ετών ανέπτυξα στην συνολική προσέγγιση της διαχρονικής θεουργίας, στην σειρά των βιβλίων μου ΒΙΒΛΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ!
Γράφει λοιπόν ο επίσκοπος και εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος:
«Πλάνες είναι τα πάντα και γοητείες ανδρών και τεχνάσματα στημένης ραδιουργίας. Καθόλου δεν περιγράφουν την δόξα κάποιου θεού, αλλ’ ούτε καν πονηρού δαίμονος δεν είναι νομίζω τα περί αυτών θρυλούμενα. Οι χρησμοί είναι συνθέσεις ευφυών ανθρώπων, προς απάτη κατασκευασμένων και στις προσδοκώμενες εκβάσεις ευφυώς εφαρμοζόμενες. Περί δε των πολύ απατηλών τερατειών και θαυμάτων, φυσικές είναι οι αιτίες.
Πολλά δε είναι (τα εμπλεκόμενα στις θεουργίες) είδη ριζών, βοτάνων, φυτών, καρπών και λίθων και υγρών και κάθε άλλης ύλης και δυνάμεως της φύσης, τα μεν αποκρουστικά και τινών αποδιωκτικά, που άλλα σώζουν και άλλα θανατώνουν και τοιουτοτρόπως το παρόν (την ιστορία) αλλάζουν...(!) Κάποια, (απ’ τα παραπάνω) υγείας είναι ποιητικά και ιατρικής και όχι μακράν επιστήμης, άλλα δε νοσοποιά είναι και δηλητήρια... θυμιαμάτων καρωτικών και υπνωτικών, έτερων δε (και) φαντασίας ποιητικών. (Θυμηθείτε εδώ, όσα αναπτύξαμε περί ονειρο-χειραγώγησης!)
Εξυπακούεται δε ότι στους τόπους όπου αυτά τελούνται, (κατάλληλα) όργανα υπάρχουν και σκεύη, (μηχανισμοί με-ταγγίσεων κ.λ.π.) που από απόσταση αυτά, επιτηδείως την τέχνη αυτή προκαθορίζουν. Πολλούς δε συνεργούς έχουν στις μαγγανείες τους αυτές, που απ’ έξω παραλαμβάνουν τους αφικνούμενους και πολυλογώντας μαθαίνουν του καθενός τις ανάγκες και τις δεήσεις. Πολλά δε κρύβουν και στα άδυτα και τα άβατα των ιερών και το σκότος συνεργεί στην υπόθεσή τους αυτή, που στους θεούς των προγόνων τους προσθέτουν δόξα.
Προφανές είναι λοιπόν, το ηλίθιον της διανοίας των πολλών, (ηλίθιους ονομάζει εδώ όσους αβασάνιστα πιστεύουν αυτά τα θεουργήματα) το αβασάνιστον και η αδράνεια των συλλογισμών του πλήθους, αλλά και η κακεντρέχεια όσων με την κακή αυτή τέχνη, την απατηλή και πανούργα αυτή γοητεία καταγίνονται. Τα μελλούμενα και τα άδηλα καταμαντεύουν με αμφίβολους λόγους ώστε με τις ασάφειες αυτές να ξεφεύγουν κάθε έλεγχο...
Σπανιότερα δε εκ μυρίων συμβάντων και από σύμπτωση (κειμ: «κατά φοράν συντυχικήν») ή και από στοχαστική εκτίμηση της προσδοκίας του μέλλοντος, τον χρησμό κά-νουν να φαίνεται πως επαληθεύει... έτσι δια των χρησμών πλάνευαν και ενέπαιζαν τους ερωτώντας με της ασάφειας το σκότος... ως και άρρωστων πολλάκις υγεία, ζωή και σωτηρία υποσχόμενοι και ως θεοί πιστευθέντες της ενθέου ταύτης εμπορίας, μεγάλους μισθούς εισέπραξαν. Και από μακριά αφικνούμενους νοσούντας και αναπήρους, με ολόκληρο το σώμα καταπληγωμένο, ελπίδες τάζουν, που η αγαθή παρουσία των θεών θα παρέχει.
Προ καιρού μάλιστα, πολλοί απ’ τους θεοφόρους και ιεροφάντες θεολόγους που βοήθησαν σε τέτοιες πράξεις, ήδη στα ρωμαϊκά δικαστήρια δια βασανισμών παραδέχθηκαν την πλάνη, την απάτη και την έντεχνη γοητεία ομολόγησαν και τον τρόπο κατασκευής και τις μεθόδους της κακής τους τέχνης και της ολέθριας πλάνης τους δίκην (ποινή) εκτίσαντες. Συνυπολογίζοντας λοιπόν, (τα παραπάνω) απάντησέ μου, αν όλα αυτά από θεούς ή δαίμονες είναι, ή από πλάνες και απατές γόητων ανδρών.». EYSEBIOS ΕΥΑΓΓ. ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ - ΓΟΗΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΑΝ. 4.1.8-4.2.11. Εξαιρετικά σαφής (γνώριζε πολλά) ο Εβραίος επίσκοπος Καισαρείας Ευσέβιος (265-340 μ.Χ.)!
Κάποιοι λοιπόν γνώριζαν πολλά περί δηλητηρίων και συνεργατών!
M. Kαλόπουλος
Kyprianos Christodoulides : Το ιερατείο που καταδίκασε το Κύριο σε σταυρικό θάνατο, δεν επικαλέστηκε λόγους "αγυρτείας", δηλαδή ψευδομαγείας, μαγγανείας κλπ., αν και θα μπορούσε να το κάνει, χρηματίζοντας επιτήδειους της εποχής εκείνης. Θέλω να πω με αυτά, στημένων και προκατασκευασμένων θαυμάτων, όπως ισχυρίζεται ο κ. Καλόπουλος και άλλοι. Δεν αρνήθηκε τα θαύματα, έλεγε όμως ότι επικαλούμενος ο Κύριος τον Βεελζεβούλ θαυματουργεί. Αυτό να μη το ξεχνούν όσοι διαβάζουν επιπόλαια τον Ευσέβιο Καισαρείας.
Tony Vook : Ο Βελζεβουλ ποιον επικαλειται για να κανει τα θαυματα;
Kyprianos Christodoulides : Αν ο διάβολος επικαλείται τον διάβολο, για να διώξει τον διάβολο, τούτο σημαίνει ότι η βασιλεία του μερίσθηκε, έγινε κομμάτια, δηλαδή, έφτασε το τέλος τους. Ποιο βασίλειο μπορεί να κρατηθεί όταν γίνει χίλια κομμάτια ; Αυτά, και τα άλλα σχετικά, δεν τα διάβασες κύρε Tony Vook ;
Tony Vook : Και ο διαβολος απο πια ανωτερα αρχη παιρνει εξουσια; Mηπως ειναι αυτος που βαζει στοιχημα με τον Γιαχβε , τον συνεταιρο του για χαρη του Ιωβ , και το κερδιζει κιολας; Eγω ειμαι σιγουρος οτι τα εχεις διαβασει κ. Kyprianos Christdoulides
Kyprianos Christodoulides : Κύριε Tony Vook,
Δεν τα έχετε διαβάσει, ή, μάλλον, αν τα διαβάσατε, δεν τα καταλάβατε.
Έχουμε λοιπόν το διάβολο να λέει στον Κύριο :
"καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ διάβολος· σοὶ δώσω τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἅπασαν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν, ὅτι ἐμοὶ παραδέδοται, καὶ ᾧ ἐὰν θέλω δίδωμι αὐτήν"( Λκ. δ΄ 6 ). Την απάντηση, ασφαλώς, την γνωρίζετε και δεν χρειάζεται να την γράψω (έστω, θα την επαναλάβω στο τέλος). Αλλά έχουμε ακόμη και αυτό :
"Καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς ( Μτ. κη΄ 18 ). Ο διάβολος μπορεί να έχει εξουσία επί της γης (βασιλεύει Ἅδης ... ) αλλά δεν έχει εξουσία στα επουράνια, από τα οποία εξαρτώνται τα επίγεια (... ἀλλ' οὐκ αἰωνίζει, τοῦ γένους τῶν βροτῶν ).
Τώρα, νομίζω, πεισθήκατε ακόμη περισσότερο ότι τα έχω διαβάσει.
"καὶ ἀποκριθεὶς αὐτῷ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου