Διαβάσαμε :
"Ο μεγαλύτερος κίνδυνος της μεγάλης Εβδομάδας είναι ο θρησκευτικός συναισθηματισμός. Σε αυτό συντείνουν τα γραφικά έθιμα, από τα οποία δεν ξεφεύγει και η εκκλησία μας η ίδια, ο πένθιμος κοσμικός χαρακτήρας σε πολλές προσωπικές και κοινωνικές εκδηλώσεις μας, η ταύτιση μας σε πρώτο επίπεδο με τον Χριστό τον παθόντα, όχι βιωματικά, αλλά κατά τις συγκυρίες του βίου, αναλύσεις ειδικών "μπουρδολόγων" για τις ημέρες, τηλεοπτικά προγράμματα τύπου Τζεφιρέλι και μια ύπουλη αυτοδικαίωση για την καλή μας νηστεία και ευσεβή διάθεση ... ."
κχ
Και τα λοιπά κι αυτά. Τα ανωτέρω υπογράφει ο π. Παντελεήμων Κρούσκος. Καλύτερο θα ήταν, αν μας έλεγε ο ευσχήμων αρθρογράφος ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος της Μεγάλης Εβδομάδας είναι η θρησκευτική απαιδευσιά των πιστών, που φτάνει πολλές φορές στο σημείο της πλήρους άγνοιας. Η άγνοια επενδύεται με γλυκερά, αισθητικό-ρομαντικά παρέμβλητα, όπου περίοπτη θέση κατέχουν τα υποπροϊόντα της Αισθητικής, κι έτσι μπορούμε να απαντάμε στο σύνηθες βλακώδες δημοσιογραφικό ερώτημα "εσείς πώς αισθανθήκατε ;" όπως και το "τι νοιώσατε, ή τι βιώσατε εσείς το Πάσχα;". Την καθαρότητα του συναισθήματος ελάχιστοι φροντίζουν και ακόμη λιγότεροι επιχειρούν. Πλέον, η αγάπη είναι άνευ όρων και ορίων, αυτό ξέρουν όλοι. Όρος και όρια δεν είναι το Σύμβολο Πίστεως, όρος και όρια δεν είναι η υπεραγία Θεοτόκος, όρος και όρια δεν είναι η Μετάνοια, όρος και όρια δεν είναι η άκρα Ταπείνωση. Τί να τους πει κανείς ;
Υστερόγραφο
Θα συνιστούσα στον π. Παντελεήμων Κ. να δει την ταινία "Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο" του Παζολίνι. Είναι η ακριβέστερη οπτικοακουστική μεταφορά των Παθών, χωρίς χρώμα ή άλλες συνήθεις προσμίξεις, προς τόνωση του συναισθήματος, τύπου Τζεφιρέλι ή άλλων. Δεν σημαίνει αυτό την συγκατάθεσή μου σε παρόμοιες προσπάθειες.
Και δυο σχόλια
Georges Ioannis Aggelos : Κατ'αρχην η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είναι συναισθηματικη Εκκλησία. Βιώνει το υπερβατικο γεγονός της Αναστάσεως και έχει ουράνιο προορισμό και ουράνια αναφορά. Το αντίθετο ακριβώς από την Ρωμαιοκαθολικη Εκκλησία, η οποία είναι και η Εκκλησία της Σταυρωσεως. Προς τούτο και η χρήση του ενζυμου άρτου στη θυσία, ο οποίος συμβολίζει το αναστασιμο σώμα του Χριστού. Εν αγάπη Χριστού, καλή Ανάσταση.
Kyprianos Christodoulides : Κατ΄ αρχήν η Ορθοδοξία, κατ επέκταση δε και η Εκκλησία αυτής, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αγάπη και αγάπη άνευ συναισθήματος δεν μπορεί να υπάρξει, ούτε να γίνεται λόγος περί αυτής (αγάπης) και αυτής (Ορθοδοξία). Άλλο πράγμα βέβαια η κάθαρση του συναισθήματος (καρδιακή κάθαρση) και έτερο το βιολογικό ένστικτο του συναισθήματος, που το βλέπουμε ακόμη και στα ζώα. Το ρυπαρό συναίσθημα, δηλαδή το ακάθαρτο, έχει ανάγκη των εκφραστικών μέσων, ώστε να διαλάθει της προσοχής η ενστικτώδης ανάγκη αυτής της επένδυσης. Στους δικούς μας Ναούς, πέραν της καλλιφωνίας των ιεροψαλτών και των αγίων Εικόνων, δεν χρησιμοποιούνται άλλα μέσα προς ενίσχυση του συναισθήματος. Καλή Ανάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου