Διαβάσαμε :
Οι συνεντεύξεις που ακολουθούν, ενός γκουρού της αμερικανικής διπλωματίας, του Μπρζεζίνσκι από τη μία, και του εκτελεστικού διευθυντή του ιδρύματος German Marshall Fund στην Ευρώπη, Ιαν Λέσερ, από την άλλη, ρίχνουν ιδιαίτερο φως στα παραπάνω θέματα. Ο Λέσερ τονίζει ότι οι οικονομικογεωπολιτικές συνέπειες της ελληνικής κρίσης δεν έχουν συζητηθεί σε βάθος και ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να ποντάρει σε ρωσική στήριξη, ενώ από τη μεριά του ο Μπρζεζίνσκι φοβάται ότι η μόνη χώρα που θα μπορούσε να θέσει βέτο σε εμπλοκή Ρωσίας - ΝΑΤΟ είναι η Ελλάδα.(*)
κχ
Και οι προβλέψεις, οι αποτελεσματικές, χαοτικές όμως προβλέψεις, ποιες είναι ; Χμμ, η "ουκρανοποίηση" της Ελλάδας. Το πρόβλημα όμως είναι οι ελεγχόμενες δημοκρατικές, αντιεξουσιαστικές κλπ., προοδευτικές δυνάμεις. Τι κατεύθυνση μπορούν να τους δώσουν οι καθοδηγητές ; για ποιο λόγο να μας βρει η δική μας πλατεία Μαϊντάν, όταν στην Κυβέρνηση έχουμε αριστερή πλατφόμα με συνιστώσες ψιλο-φιλο-αντι-εξουσιαστικές ; Είδαμε το παιγχνίδι αυτό να παίζεται με τον δεξιάς απόχρωσης σοσιαλισμό του "εθνάρχη", όταν κάηκαν ΜΙΝΙΟΝ, Κατράντζος κ.λπ. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε με τον αριστερό σοσιαλισμό του "χαρισματικού". Το Πολυτεχνείο και όχι μόνο, καιγόταν κάθε χρόνο, παρότι τα "πακέτα Ντελόρ" έπεφταν, τα δανεικά ανέβαιναν και οι απεργίες έσπαγαν όλα τα παγκόσμια ρεκόρ.
Τώρα λοιπόν τα περίφημα δημοκρατικά τάγματα - οι γνωστοί μπαχαλάκηδες - ποιο λόγο θα έχουν, ώστε να αρχίσουν πάλι τα ίδια ; Η κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας δεν είναι επαρκής δικαιολογία, οι λαθραίοι ομοίως και η "ολοκλήρωση" (σημ. ευρωπαϊκή) σκόνταψε με τον οικονομικό - μικρής αλλά αποτελεσματικής κλίμακας - Αρμαγεδώνα που μας επέβαλαν. Τι πρόταγμα θα έχουν για την υφέρπουσα "ουκρανοποίηση" τα τάγματα ; Ποιο θεωρητικό έρεισμα θα κληθούν να στηρίξουν οι προτεινόμενες λύσεις, αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν, τύπου αγοραίων, λαϊκών, πεζοδρομιακών κ.λπ. αυτοοργανώσεων ; Κανένα. Εκτός αν οι πολιτικοί εγκέφαλοι των ξένων κέντρων ακολουθούν τη συνταγή της διαρκούς επανάστασης, ξεθάβοντας για λογαριασμό άλλων (σημ. είναι οι συνήθεις ηλίθιοι) τον Τρότσκι. Καλή, δεν λέμε, και αποτελεσματική, αλλά μας είναι (;) γνωστή. Όχι όμως και στους πολιτικούς μας, δουλειά των οποίων είναι να φτιάχνουν "φατρίες", όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης. Αν αυτές δεν υπήρχαν - τις χρηματοδοτούν οι προστάτες των κλεπταποδόχων - οι αλλοεθνείς κλέφτες δεν θα αλώνιζαν την Ελλάδα και οι εγχώριοι κλεπταποδόχοι θα ήταν τρόφιμοι του Κορυδαλλού. Ως γνωστόν "ένοχος ένοχον ου ποιεί".
Όσο δε για το άλλο, την αποστροφή του κ. Ίαν Λέσερ :
"Από την άλλη νομίζω ότι κανένας δεν θα ήθελε να ανοίξει άλλο ένα πολιτικό μέτωπο στην κρίση με την Ουκρανία. Νομίζω ότι αυτός είναι άλλος ένας παράγοντας μαζί με την αποσταθεροποίηση της περιοχής που θα πρέπει κανείς να προσθέσει στην πολιτική εξίσωση" (*),
θα του απαντούσαμε ότι με τα λίγα Μαθηματικά που ξέρουμε, κάτι εξισώσεις σαν τη δική μας, που δεν είναι η μόνη, είναι η καλύτερη λύση της πρόσθεσης του One World. Πώς στήθηκε το British Empire, δεν μας είναι άγνωστο. Όταν οι "κανένας" λένε πως δεν ανοίγουν μέτωπα, εννοούν ότι δεν τα κλείνουν. Τα μέτωπα πάντα υπάρχουν, κι αν δεν υπάρχουν, αυτοί τα ανοίγουν (Συρία κ.ά). Οι συνήθεις ηλίθιοι καλούνται να τα κλείσουν (Μικρασιατική Καταστροφή). -
(*) Αφορμή στάθηκε το άρθρο "Τα γεράκια των ΗΠΑ ανησυχούν για τη στάση της Ελλάδας", από το ιστολόγιο "Ας μιλήσουμε επιτέλους", 4/02/2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου