Ένα σχόλιο σε άρθρο γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος

Η ΑΦΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Ο κ. Γιανναράς επιχειρεί να μας κάνει μάθημα γεωστρατηγικής πολιτικής και μας φέρνει το παράδειγμα Νταβούτογλου με το βιβλίο "ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ - Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ" συγγραφέας του οποίου είναι ο Τούρκος Υπ. Εξ.

Συγκρίνει το δικό μας πολιτικό κατάντημα με αυτό της Τουρκίας. Αλλά ποιά σχέση μπορεί να έχουμε εμείς, από άποψη γεωστρατηγική, με την Τουρκία; Η οποία βρισκόταν πάντα σε θέση πλεονεκτική και όχι σε μόνιμα μειονεκτική, όπως η δική μας.

Εμάς και τους βαλκάνιους γείτονες μας έφτιαξαν για να προωθούν τα μεταξύ τους αντικρουόμενα συμφέροντα οι Αυστριακοί, οι Γάλλοι, οι Άγγλοι και οι Ρώσσοι. Την Τουρκία - ένα κομμάτι της οθωμανίας - την ήθελαν "ατόφια", καθώς αυτή ήταν και η συμβουλή του ραδιούργου πολιτικού Μέτερνιχ (δόγμα της ακεραιότητας της οθωμανικής αυτοκρατορίας). Αν το ήθελαν, τότε που αναγνώρισαν τα βαλκανικά κράτη, Τουρκία δεν θα υπήρχε σήμερα. Την άφησαν για να τους παίζει σήμερα στα δάκτυλα της μιας χειρός. Όταν οι σύμμαχοι πάνε να τη στριμώξουν, τότε αυτή στρέφει την κεφαλήν προς τον βορριά. Όταν δε τα βρίσκει σκούρα από τα ψηλά, γνέφει προς δυσμάς.

Άντε λοιπόν μετά εμείς να κάνουμε το ίδιο έχοντας γείτονες τους Αλβανούς, τώρα τους "ματσεντόνες", σε λίγο θα βρεθούν μπροστά μας Βούλγαροι και Ρουμάνοι, με την Τουρκία να αποτελεί διαρκή πονοκέφαλο.

Αν αποφασίζαμε να διαβάσουμε όλοι το βιβλίο του Νταβούτογλου και να δεχθούμε αυτά που γράφει ο κ. Γιανναράς (σημ. χωρίς επιδερμικούς συναισθηματισμούς κλπ.), τότε θα είχαμε κατορθώσει το ακατόρθωτο : Η στρατηγική της αφασίας να αντικαταστήσει τη λογική. Μήπως αυτό δεν γίνεται σήμερα; Και μάλιστα, όπως γράφει ο ίδιος, "πιστεύοντας σε κάτι περισσότερο, σε πρόταση πανανθρώπινης εμβέλειας που κομίζει στην Ιστορία ο Ελληνισμός";