Όταν διαβάζουμε τους μύθους και όταν διαβάζουμε την Αγία Γραφή

Δημοσίευση by Kyprianos Christodoulides.

Νεώτερη επεξεργασία (23/11/2014)

Kyprianos Christodoulides Εκ μεταφοράς από τη σελίδα του κ. Μιχαήλ Καλόπουλου .

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, Κύριε Χριστοδουλίδη… ξανά θα σας μαλώσω, κι εσείς καταλήγετε σε άγονο και αδόκιμο συγκρητισμό; Το ένα είναι μυθολογική αλληγορία και όχι κυριολεξία, (εννοεί τους πρώτους καβαλάρηδες του Πηλίου), ενώ το άλλο είναι χάριν πίστης υποχρεωτικά αποδεκτό ως κυριολεκτικό γεγονός. Το επιβεβαιώνει ως τέτοιοι ο απόστολος Πέτρος (δεν το είδατε;). Τελικά δεν πιστεύετε στα θαύματα της Παλαιάς Διαθήκης; Από κάτι θέλετε να ξεφύγετε κύριε Χριστοδουλίδη, αλλά δεν τα καταφέρνετε. . Άλλωστε εδώ κρίνεται η Βίβλος που είναι σημερινή καταστροφική δύναμη και όχι ο ελληνικός μύθος που ανέκαθεν ήταν γονιμοποιός δύναμη πολιτισμού! Μόνο αν το παραδεχτείτε ως έχει θα σας παραδεχτώ ως χριστιανό, οποιασδήποτε παραλλαγής. Και… και… όλοι παραμένουμε ακόμα την απάντησή σας στην ερώτηση: «είναι ή όχι πνευματικός ή βιολογικός μας πατέρας ο Αβραάμ»;

Kyprianos Christodoulides Εκ μεταφοράς από τη σελίδα του κ. Μιχαήλ Καλόπουλου

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ, Κύριε Χριστοδουλίδη, για τους Κένταυρους μας είπατε. Για τους Δράκοντες της Βίβλου τι έχετε να μας πείτε? - «Το κρασί τους φαρμάκι από δράκοντες...» (Δευτερονόμιον, 32: 33). - «Εσύ σύντριψες τα κεφάλια των δρακόντων μέσα στα νερά» (Ψαλμοί, 73: 13). - «Και θα κάνω την Ιερουσαλήμ σωρούς από πέτρες, φωλιά δρακόντων...» (Ιερεμίας, 9: 11)

Kyprianos Christodoulides
1) Για τον κύριο Καλόπουλο.
Το συμπέρασμα : « Τελικά δεν πιστεύετε στα θαύματα της Παλαιάς Διαθήκης; Από κάτι θέλετε να ξεφύγετε κύριε Χριστοδουλίδη, αλλά δεν τα καταφέρνετε», είναι δικό σας και όχι δικό μου. Αν θέλετε να σας πω την απερίφραστη γνώμη μου, αυτή είναι ότι, ναι, πιστεύω στα θαύματα.
Πάμε παρακάτω.
Ότι επιβεβαιώνει το θαύμα ο απ. Πέτρος, το γνωρίζω πολύ καλά και δεν έκρινα σκόπιμο να το αναφέρω, αφού ήδη το είχατε γράψει.
Ότι μου ζητάτε, τώρα, επαναλαμβάνω τώρα, να σας απαντήσω στο ερώτημα « είναι ή όχι πνευματικός ή βιολογικός μας πατέρας ο Αβραάμ », ενώ αρχικά με ρωτούσατε « είναι ή δεν είναι κληρονομιά και προπάτοράς μας ο Αβραάμ; », σας απαντώ ότι, ναι, πνευματικός πατέρας είναι. Δεν είναι όμως για όλους εκείνους που διακατέχονται από πνεύμα πλάνης, καθώς υπάρχει και αυτό.

Θα σας έγραφα περισσότερα, το βρίσκω όμως μάταιο, επειδή αυτά που γράφετε και αφορούν στην Αγία Γραφή, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα διαφορετικού στιλ κόμικς. Ένα κόμικς για μεγάλους, θα έλεγα, όπου δεν λείπουν - είναι σε μικρότερη έκταση - οι συνοδευτικές των κόμικς φωτοσυνθέσεις. Τέλος, όσον αφορά στα περί μυθολογικής αλληγορίας των Κενταύρων, θα ήθελα με τη σειρά μου να γνωρίζω, και να μας πείτε, δειγματοληπτικά έστω, ποιές και πόσες εξ αυτών, που αφορούν την προγονική θρησκεία, είναι χάριν πίστης ; Δηλαδή, υποχρεωτικά αποδεκτές ως κυριολεκτικό γεγονός. Φυσικά, εφόσον υπάρχουν.

 2) Και επειδή υπάρχουν, ας έλθουμε και στον άλλο ερωτώντα, τον κύριο Κυπριανού. Αλληγορίες μυθολογικές έχουμε και στην Παλαιά Διαθήκη. Είναι οι περί γιγάντων και δρακόντων. Έναν μάλιστα δράκοντα εξόντωσε ο Προφήτης Δανιήλ και, υποθέτω, γνωρίζει τα σχετικά ο κ. Κυπριανού. Οι σχετικές αναφορές με χρήση της λέξης "δράκοντες" στα αναφερθέντα εδάφια Βιβλίων της Π. Διαθήκης αλληγορούν την δύναμη του κακού, της πλάνης, η οποία βεβαίως καθίσταται γεγονός, όταν ο άνθρωπος χάνει το θεό και συντάσσεται με το διάβολο (πνεύμα πλάνης).

- Μ. ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ : Άλλωστε εδώ κρίνεται η Βίβλος που είναι σημερινή καταστροφική δύναμη και όχι ο ελληνικός μύθος που ανέκαθεν ήταν γονιμοποιός δύναμη πολιτισμού!

- Κ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ : Η Βίβλος είναι καταστροφική σε δυο περιπτώσεις. Πρώτον, όταν διαβάζεται εκ του πρωτοτύπου ερήμην της Καινής Διαθήκης. Δεύτερον, όταν διαβάζεται με την συνοδεία της Καινής σε παράφραση, από ανθρώπους που αγνοούν - όχι απαραίτητα - τη γλώσσα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα.
Βεβαίως, δεν αρκεί μόνο η άριστη γνώση αυτής της γλώσσας. Χρειάζονται και πολλά άλλα, τα οποία δεν στερούνται μόνο οι συγγραφείς κριτικών βιβλίων με βάση την Βίβλο. Την στερούνται και οι σκιτσογράφοι περιοδικών ή βιβλίων κόμικς, που διακωμωδούν όσα βρίσκουν κατάλληλα για την τέχνη τους, έχοντας πλήρη άγνοια ζητημάτων που άπτονται των θρησκευτικών.

Σε αυτό συντελεί το γεγονός ότι ψυχίατροι και «ψυχοθεολόγοι» συμφωνούν. Οι μεν εγκαλούν τη θρησκεία για ψυχοπαθολογικά σύνδρομα, οι δε της αποδίδουν νοσήματα «νευροβιολογικής» φύσεως. Αμφότεροι ευθύνονται για την «σημερινή καταστροφική δύναμη της Βίβλου» (sic), ενώ, άλλοι, προτείνουν τη γονιμοποιό δύναμη των μύθων του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, ανεξάρτητα αν, οι μύθοι αυτοί, είναι ανυπόστατοι και ακόμη βαθύτερα, αλληλοσυγκρουόμενοι και αυτοαναιρούμενοι.

Μ. ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ: Psaroudakis Kostas Δηλαδή αν πιστέψω ότι ο Βαλαάμ μίλαγε με τον γάιδαρο του, αυτό θα είναι ένα βήμα προς την έξοδο από την πλάνη που βρίσκομαι;... ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ! 

K. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ : Εφόσον, κύριε Καλόπουλε, τίθεται ζήτημα πίστεως, οφείλετε να εξετάζεται, όλα αυτά που διακωμωδείτε, με εντελώς διαφορετικά κριτήρια. Είναι εντελώς απαράδεκτο σεις και οι ομοϊδεάτες σας να επικροτείτε, αλλά και να επιδοκιμάζετε, τον αυτόχειρα Δ. Λιαντίνη, του οποίου η πίστη τον οδήγησε εκεί όπου όλοι γνωρίζουμε, και από την άλλη να χρησιμοποιείτε πλήθος χλευαστικών, ακόμη δε και υβριστικών χαρακτηρισμών, κατά εκείνων που ανατρέπουν τους ισχυρισμούς σας.
Αν μη τι άλλο, στον αντίλογο το δικό σας καταθέτουν το δικό τους λόγο για ένα πρόσωπο - και μια πίστη - αποδεκτό όχι μόνο από τους πατέρες μας, παλαιούς και νέους, αλλά και από εκατομμύρια ανθρώπων.

Δεν εξετάζω, φυσικά, σε τι βαθμό έφεραν την πίστη άθλιοι και τυχοδιώκτες αρχομανείς του πολιτικο-θρησκευτικού ιερατείου, ούτε και παραβλέπω, όπως εσείς και άλλοι, σε τι αποσκοπούν τα δήθεν έγκυρα επιστημονικά - νεωτερικά και μετανεωτερικά - ντοκουμέντα (ιστορικά).
Είναι γνωστό πώς καταλαμβάνονται και από ποιους κατέχονται οι πανεπιστημιακές έδρες και οι, από αυτές, εκπορευόμενες «διατριβές επί διδακτορία». Το ίδιο ισχύει για όλους όσους διαμορφώνουν γνώμη, είτε αυτή είναι στιλ κόμικς, τηλεοπτικών «πρωινάδικων», σινεμάδων κλπ., είτε έγκυρων περιοδικών, εφημερίδων και τα συναφή.
Οι σπόνσορες (χρηματοδότες) είναι γνωστοί πλέον. Να είμαστε αντικειμενικοί, ουδέτεροι, λένε οι χρηματοδότες. Δηλαδή, να γίνουμε κάτι σαν τον άγραφο δίσκο ενός κομπιούτερ, από τον οποίο σβήσαμε τα υπάρχοντα αρχεία. Είναι αυτό δυνατό; είναι σοβαρά πράγματα αυτά, κύριε Καλόπουλε και ομοϊδεάτες ;

Βλέπε σχόλια