Η απάτη των νέων πολιτικών σχηματισμών

Τα δυο προηγούμενα σχόλια (σημ. στην πραγματικότητα σχόλια γράφω και τίποτ΄ άλλο) "Ώδε η σοφία εστιν" και "Περιμένοντας την Ανάσταση", έγιναν αφορμή να μου υποβληθεί μια ερώτηση. Θα μπορούσε να είχε γίνει και εδώ, αλλά τέλος πάντων. Έγραφε δε ο κύριος Τ. :
Ο π. Βασίλειος Βολουδάκης (σ.σ. είναι εισηγητής ενός νέου πολιτικού σχηματισμού) μας λέει τα εξής : "Αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχουμε την πολυτέλεια να υπερασπισθούμε το πνευματικό μας “παντεσπάνι”, γιατί αφανίζεται, χωρίς να το πάρουμε είδηση, ολόκληρη η Ορθόδοξη πίστη μας, αφού το επίσημο κράτος έχει αποδυθεί σε καμουφλαρισμένον απηνή διωγμό της Εκκλησιαστικής ζωής. Σήμερα δεν είναι πρώτος εχθρός ο Οικουμενισμός, παρ’ ότι παραμένει βασικός εχθρός. Και δεν είναι πρώτος εχθρός, γιατί σήμερα δεν κυβερνάει την πατρίδα μας το Βατικανό, αλλά αμοραλιστές κυβερνήτες που δεν επιδιώκουν μόνο να τροποποιήσουν την Ορθοδοξία, σύμφωνα με τα αιρετικά δόγματα αλλά και να εξαφανίσουν κάθε πράξη, πίστευμα ή και σύμβολο ακόμη που θυμίζει χριστιανισμό".

Συμφωνείτε με αυτή τη θέση κ. Χριστοδουλίδη;

Αν συμφωνείτε μπορείτε να εξηγήσετε το γιατί; Αν πάλιν διαφωνείτε γιατί δεν σχολιάσατε την άποψη μια και μπήκατε στον κόπο να γράψετε εκτενές σχόλιο για το θέμα;

Η απάντηση ήταν :

Κύριε Τ. και λοιποί αναγνώστες, Χριστός Ανέστη. Καταθέτω κι εδώ αυτά που έγραψα αλλού.

Δεν διαφωνώ με αυτά που γράφει ο π. Βασίλειος. Διαφωνώ με την πολιτική πρόταση, να ρίξουμε στη μάχη των εκλογών ένα καινούριο πολιτικό σχηματισμό, χωρίς προηγουμένως να έχουμε ξεκαθαρίσει τη θέση μας ως προς το υπάρχον σύστημα ανάδειξης των τριακοσίων.

Το σύστημα αυτό της διαπλοκής δεν γκρεμίζεται, όταν σου παρέχει το απατηλό δικαίωμα της συμμετοχής σαν ένα ακόμη από τα πολλά κόμματα που διαγκωνίζονται να συγκεντρώσουν το απαραίτητο ποσοστό εισαγωγής στο βουλευτήριον.

Θα πρέπει πρώτα οι κυβερνώντες να αντιληφθούν ότι η καρέκλα τους τρίζει. Και αυτό θα το καταλάβουν, μόνο όταν μέσα από τους κόλπους της Εκκλησίας ξεπηδήσουν εκείνοι, που θα διαφωτίσουν το λαό, για την απάτη που στήνεται κάθε φορά που του ζητούν την ψήφο.

Περιττό να σας πω ότι το σύστημα έχει προβλέψει αυτό τον κίνδυνο και εκτρέφει τις στρατιές των άθλιων αντιεξουσιαστών, αναρχικών και λοιπών μουντζούρηδων, που γεμίζουν τους τοίχους με αναρχικά συνθήματα κατά των εκλογών και κατά της ψήφου. Σφετερίζονται τη φαυλότητα και κάνουν δικό τους ένα σύνθημα, που είναι το μόνο ικανό να ανατρέψει και τους ίδιους, αλλά και εκείνους που βρίσκονται πίσω τους. Ο απλός πολίτης ταυτίζει την αποχή με τον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο και στην καλύτερη περίπτωση, ρίχνει λευκό συμμετέχοντας έτσι στην υποβόλιμη εξαπάτηση που μεθοδικά έχει σχεδιαστεί. Το κάλπικο δημοκρατικό σύστημα φροντίζει με όλα τα μέσα που διαθέτει να αφιονίζει προκαταβολικά τον πολίτη δια της ψήφου, καυχώμενο πάντα για την "αθρόα προσέλευση των ψηφοφόρων". Ενδεικτικό το τελευταίο αμερικανικό σόου χολυγουντιανών προδιαγραφών. Οι τριτοκοσμικές μαϊμούδες από εκεί παίρνουν μαθήματα.

Να τι γράφει ο Μακρυγιάννης, σε χρόνους λίαν απόμακρους : "Χορτάσαμεν πλέον λευτερία συνταματική από τους Άγγλους και Γάλλους κι΄ ορθοδοξία ρούσικη με την Φιλορθόδοξο Εταιρία αυτηνών των ομοθρήσκων μας Ρούσσων. Πόσοι Έλληνες θυσιάστηκαν δι΄ αυτούς ως χριστιανοί και ως ομόθρησκοι και τι ανταμοιβή κάνουν τώρα αυτείνοι σ΄ εμάς;".

Να σημειωθεί ότι αυτό το απόσπασμα το είχα δημοσιεύσει σε επιστολή σε εφημερίδα, όταν η νεοορθόδοξη πράσινη κουλτούρα (δεν έχει σημασία το χρώμα) έφτιαχνε τραγουδάκια για τον Μακρυγιάννη και νέες διακηρύξεις τύπου "τρείς του Σεπτέμβρη", έβγαιναν στο φως. Αυτό, του Μακρυγιάννη δεν το είχαν προσέξει. Το θυμήθηκαν όμως μετά, όταν άρχισαν να ρίχνουν πάνω τους τη γαλάζια προβιά. Εν τω μεταξύ, οι του εκκλησιαστικού χώρου, βγαίναν κι αυτοί για να μας πουν ότι ο Μακρυγιάννης ήταν πλανεμένος!!!

Κύριε Τ..., μια είναι η λύση και καλά θα κάνουν οι εντός και οι εκτός εκκλησίας, να το καταλάβουν. Μόνο το σύνθημα : ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟΣ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ, που θα έρχεται μέσα από του κόλπους της Εκκλησίας μπορεί να ανατρέψει τους πολιτικούς σχεδιασμούς αφανισμού μας. Οι οποίοι, να σημειωθεί, είναι ταυτόσημοι με αυτούς του οικουμενισμού. Αυτό που γράφει ο π. Βολουδάκης : "Σήμερα δεν είναι πρώτος εχθρός ο Οικουμενισμός, παρ’ ότι παραμένει βασικός εχθρός" δηλώνει πλήρη άγνοια η οποία δεν του συγχωρείται.

Υστερόγραφο. Η φωτογραφία δείχνει μια ... κάλπη ανοιχτή.