ΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Ένας έγραφε : "Βρίσκονται στα σαγόνια του καρχαρία και αυτές οι σέχτες ξιφομαχούν υστερικά για το αν η Ορθοδοξία είναι «Εκκλησία» ή «Θρησκεία»!!!!"

Κι εγώ του απάντησα :

Στα σαγόνια του καρχαρία βρίσκεσαι όταν σε πετάξουν από το βαπόρι ή αν το βουλιάξουν. Αυτοί που μας έριξαν κάτω και βούλιαξαν τη θρησκεία, "δια την νοητήν ναυν της εκκλησίας" απορούν και θλίβονται. Σαρκάζουν όμως και όσοι δεν βλέπουν ότι το καράβι ήταν "ποστάλι" και όχι δεξαμενόπλοιο πολιτικής σκέψης (think tanker) όπως το ήθελαν. Γράμματα κουβαλούσε το ένα, σκέψεις το άλλο.

Θλίβομαι κι εγώ. Οι σέχτες φτιάχνονται όταν οι βάρκες δεν παίρνουν άλλους, θα μπατάρουν και θα μας φάνε όλους οι καρχαρίες. Ας φάνε λοιπόν αυτούς που δεν χωράνε.

Πώς βρεθήκαμε στη θάλασσα, ποιός και πώς βούλιαξε το καράβι, δεν μας νοιάζει. Τι να έφταιγε άρα γε, τα γράμματα ή οι σκέψεις; Το "ποστάλι" ή το τάνκερ;

Ας τελειώσω με ένα ανέκδοτο της λαϊκής κυπριακής θυμοσοφίας. Πάει κάποιος σε μια τσιγγάνα να του πει τη μοίρα του κι αυτή του απαντά : Η μοίρα σου είναι καλή, αλλά ο νούς σου κακορίζικος (στα κυπριακά, "σόρτα σου καλή, νους σου κακορίζικος").