"Ο ελληνικός λαός σας ευχαριστεί, αισθάνεται χαρά και τιμή, και σας ευχαριστεί διότι με τη συμβολή σας βοηθήσατε να πραγματοποιηθεί μια βασική εθνική μας επιδίωξη να ενταχθεί δηλαδή οργανικά η Ελλάς στην ευρωπαϊκή οικογένεια". Αυτά περί τα τέλη του 1970, όταν και πρωτακούστηκε το δόγμα "ανήκουμε στη Δύση" και εξαπατήθηκαν οι ψηφοφόροι με το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο".
Τα στόματα έκλεισαν, όταν άρχισαν να πέφτουν τα περίφημα πακέτα Ντελόρ, τα ΜΟΠ (μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα) και άλλα σοβαροφανή εκπαιδευτικά (Erasmus). Φυσικά, ο ελληνικός λαός ουδέποτε ρωτήθηκε. Ούτε ποτέ κανείς του είπε, ότι μια χώρα που δεν έχει δικό της νόμισμα, δεν ορίζει απολύτως τίποτα. Ζει πάντα με δανεικά, που διαρκώς φουσκώνουν, και όταν έρθει η στιγμή, καταφθάνουν τα Μνημόνια με το αγγλικό Δίκαιο λόγω δυσθεώρητου χρέους.
Δεν γνωρίζω πόσο ευχαριστημένη είναι σήμερα η Ελλάς, η ενταγμένη οργανικά - διάβαζε νομισματικά - στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Και ακόμη, δεν γνωρίζω πού βρίσκονταν οι ενδιαφερόμενοι-γενναιόδωροι Γερμανοί για τους Έλληνες, όπως ο κ. Γιουνκέρ, όταν έβλεπαν το χρέος να ανεβαίνει επικίνδυνα. Έπρεπε να περιμένουμε τον κ. Πολ Τόμσεν να έρθει (ΔΝΤ) να μας πει ότι τα οικονομικά που έχουμε, αρκούν μόνο για συντάξεις 300 ευρώ και μισθούς 500 ; Κι αυτά πολλά είναι ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου