Σε αντιγραφή από το ιστολόγιο Cogito ergo sum με το ακόλουθο δικό μου εισαγωγικό σημείωμα
Τα ξεπουλημένα "αστικά τομάρια", κατά τον αρθρογράφο, γνώριζαν ότι μπορούσαν να τεντώσουν το σχοινί, όταν μας πήγαιναν πότε με τον "Τιτανικό" και άλλοτε "με το πιστόλι στον κρόταφο" να υπογράψουμε τα Μνημόνια. Οι Σαμαρο-Βενιζέλοι και οι Καυβελο- ΓΑΠηδες μας έλεγαν εκείνο τον καιρό το περίφημο "βάζουμε πλάτες για την Ελλάδα". Εννοούσαν όμως τα κάτω από τη μέση οπίσθια - τα δικά μας και όχι τα δικά τους. Αλλά και οι Διεθνείς τοκογλύφοι, άλλως αποκαλούμενοι "εταίροι", γνώριζαν και γνωρίζουν κι αυτοί, ότι δεν μπορούν να κλείσουν εντελώς τη στρόφιγγα των δανείων. Αφενός, επειδή σήμερα δεν έχουν ούτε τα "οπίσθια" ούτε τις γνωστές "πλάτες", αφετέρου δε, διότι κινδυνεύουν. Αν μας χρεοκοπήσουν, τότε θα τους βγάλουμε στα Διεθνή φόρα και θα γελάσει καλά ο κάθε πικραμένος. Παρένθεση, δεν αναφέρομαι στον κ. Παναγιώτη Πικραμμένο, αντιπρόεδρο του Σ,τ.Ε, ο οποίος έκρινε συνταγματική την υπαγωγή μας στο καθεστώς των Μνημονίων. Ο κ. Πικραμμένος, μάλλον, θα κλάψει.
Διαβάστε λοιπόν πώς έχουν τα πράγματα, κι έτσι θα καταλάβετε τη στάση που κράτησε η πατρίδα μας από το 2010 μέχρι το 2015 στις λεγόμενες, αν και ανύπαρκτες, διαπραγματεύσεις - στην πραγματικότητα ήταν παζάρι μεταξύ κλεπτών και κλεπταποδόχων - και τη σθεναρή αντίσταση που προβάλλει σήμερα. Οι εταίροι έπαιξαν και έχασαν, το παίγνιο των εκλογών δεν τους βγήκε, στέρεψαν τα ποτάμια, οι "πλάτες" ισοπεδώθηκαν, οι τρύπες (τα οπίσθια) βούλωσαν. -
1. Σημείωση. Το ιστολόγιο προτάσσει κάτι που είχε γράψει ο Γιάννης Σκαρίμπας και είναι το "Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει" Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει κανείς να γεννηθεί είναι η λευτεριά και, μόλις γεννηθεί, του την υποθηκεύουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση; (...) Με το να κάμεις μιαν επανάσταση κι αποτινάξεις το ζυγό, δεν έκαμες τίποτα. Το '21 αυτό έκαμε. Το να μη ξαναπέσεις σε ζυγό, αυτό είναι επανάσταση.[Γιάννης Σκαρίμπας, "Το '21 και η αλήθεια"]. Εμείς θα γράψουμε ότι ο Γιάννης Σκαρίμπας έρχεται δεύτερος και καταϊδρωμένος. Ο πρώτος που το είπε και το έγραψε ήταν ο Μακρυγιάννης. "Βγάλαμε τον Τούρκο από πάνω μας και βάλαμε τους Ευρωπαίους, καλύτερα να μέναμε με τον Τούρκο, δεν πείραζε τη θρησκεία μας". Ο Μακρυγιάνης δεν ήταν αριστερός, δεν ήταν σοσιαλιστής, δεν είχε βιβλία παρά, μόνο, κάποιες άγιες Εικόνες.
2.Σημείωση, η φωτο από το ιστολόγιο όπου τα κατωτέρω
Μία από τις πολλές "πίπες" με τις οποίες μας βομβαρδίζουν καθημερινά τα πουλημένα αστικά τομάρια και οι παρατρεχάμενοι της κάθε λογής εξουσίας, είναι και το "τώρα πια δεν γίνεται τίποτε". Εννοούν, δηλαδή, ότι τώρα πια έχουμε βάλει βούλες και υπογραφές στα διάφορα μνημόνια και δεν γίνεται να τα ακυρώσουμε.
Πόσο αληθεύουν όλα τούτα, όμως; Πόσο σωστός είναι ο ισχυρισμός πως όποια κυβέρνηση κι αν βγει σε τούτη την χώρα, θα δεσμεύεται θέλοντας και μη από όσα θα έχουν ήδη υπογραφεί; Την απάντηση μας την δίνει η περίφημη Σύμβαση της Βιέννης του ΟΗΕ. Η σύμβαση αυτή καταρτίστηκε το 1969 και ρυθμίζει το πώς καταρτίζεται, τροποποιείται και λύεται μια διεθνής συνθήκη, πώς ερμηνεύονται οι όροι της, πώς προσχωρούν τρίτα κράτη σε αυτήν κλπ. Το δεύτερο τμήμα τής Σύμβασης της Βιέννης, το οποίο έχει τίτλο "Ακυρότης των συνθηκών", περιλαμβάνει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες διατάξεις:
- Άρθρο 48 - Πλάνη: Κράτος τι δύναται να επικαλεσθή πλάνην τινά εις συνθήκην ως ακυρούσαν την συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά ταύτης, εφ' όσον αύτη αναφέρεται εις γεγονός ή κατάστασιν, την οποίαν το κράτος εξέλαβε ως υφισταμένην κατά τον χρόνον συνομολογήσεως της συνθήκης...
[Σχόλιο: Έτσι εξηγείται η σπουδή των πάντων να υποβαθμίσουν την σημασία των όσων είπε το ΔΝΤ περί εσφαλμένων πολλαπλασιαστών κλπ. Αν η ελληνική πλευρά αποδείξει ότι η χρήση διαφορετικών πολλαπλασιαστών θα τροποποιούσε ή θα εξάλειφε τις δεσμεύσεις της, τα μνημόνια ακυρώνονται.]
- Άρθρο 49 - Απάτη: Οσάκις το κράτος ήχθη εις συνομολόγησιν συνθήκης συνεπεία δολίας συμπεριφοράς ετέρου κράτους έχοντος συμμετάσχει εις τας διαπραγματεύσεις, τούτο δύναται να επικαλεσθή την απάτην ως ακυρούσαν την δοθείσαν συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά της συνθήκης.
[Σχόλιο: Αρκεί η ύπαρξη διαδοχικών μνημονίων, όπου κάθε καινούργιο μνημόνιο έρχεται ως απότοκο και συμπλήρωση του προηγούμενου με επαχθέστερους όρους, για να καταδείξει ότι η συνομολόγηση του πρώτου μνημονίου ήταν αποτέλεσμα δολιότητας εκ μέρους των δανειστών.]
- Άρθρο 50 - Δωροδοκία αντιπροσώπου κράτους: Οσάκις εξησφαλίσθη η έκφρασις της συναινέσεως του κράτους όπως δεσμευθή συμβατικώς διά δωροδοκίας τού αντιπροσώπου του, αμέσως ή εμμέσως επελθούσης δι' ενεργειών ετέρου κράτους έχοντος συμμετάσχει εις τας διαπραγματεύσεις, τούτο δύναται να επικαλεσθή την δωροδοκίαν ως ακυρούσαν την συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά της συνθήκης.
[Σχόλιο: Όπως θυμόμαστε, η κυβέρνηση ΠαΣοΚ είχε εκχωρήσει στον τότε υπουργό οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου το δικαίωμα να υπογράφει ό,τι θέλει, δεσμεύοντας την χώρα. Μήπως τώρα εξηγείται η πρεμούρα των κρατούντων να κουκουλώσουν την διαβόητη λίστα Λαγκάρντ, στην οποία ανακατευόταν ο Παπακωνσταντίνου και το σόι του;]
- Άρθρο 52 - Άσκησις βίας επί του κράτους διά της απειλής ή χρήσεως βίας: Η συνθήκη είναι άκυρος εάν η σύναψίς της επετεύχθη διά της απειλής ή χρήσεως βίας κατά παραβίασιν των συνθηκών τού Διεθνούς Δικαίου, ως παρέχονται αύται εν τω Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
[Σχόλιο: Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι τα τελευταία τέσσερα σχεδόν χρόνια η Ελλάδα δεν γίνεται αποδέκτης συνεχών απειλών και πιέσεων, τόσο από τα επίσημα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και από σωρεία ευρωπαίων αξιωματούχων;]
Αλλά και στο τρίτο τμήμα, με τίτλο "Λήξις και αναστολή τής εφαρμογής των συνθηκών", υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα διάταξη:
- Άρθρο 61 - Επισυμβάσα αδυναμία εκτελέσεως: Εν μέρος εις συνθήκην δύναται να επικαλεσθή αδυναμίαν εκτελέσεως ως λόγον λήξεώς της ή αποχωρήσεως εκ ταύτης εάν η αδυναμία αύτη είναι αποτέλεσμα οριστικής εξαλείψεως ή καταστροφής ενός αντικειμένου απαραιτήτου προς εκτέλεσιν της συνθήκης.
[Σχόλιο: Εφ' όσον ο ελληνικός λαός είναι "απαραίτητος προς εκτέλεσιν της συνθήκης" και βιώνει ήδη την καταστροφή ενώ απειλείται και με "εξάλειψιν", η αδυναμία εκτελέσως των μνημονίων είναι ήδη "επισυμβάσα", όσο κι αν για κάποιους η καταστροφή και η "εξάλειψις" του ελληνικού λαού θεωρείται ως...ευλογία. Εκτός αν πρέπει να περιμένουμε την "οριστική" καταστροφή και εξάλειψη του λαού.]
Τα ξεπουλημένα "αστικά τομάρια", κατά τον αρθρογράφο, γνώριζαν ότι μπορούσαν να τεντώσουν το σχοινί, όταν μας πήγαιναν πότε με τον "Τιτανικό" και άλλοτε "με το πιστόλι στον κρόταφο" να υπογράψουμε τα Μνημόνια. Οι Σαμαρο-Βενιζέλοι και οι Καυβελο- ΓΑΠηδες μας έλεγαν εκείνο τον καιρό το περίφημο "βάζουμε πλάτες για την Ελλάδα". Εννοούσαν όμως τα κάτω από τη μέση οπίσθια - τα δικά μας και όχι τα δικά τους. Αλλά και οι Διεθνείς τοκογλύφοι, άλλως αποκαλούμενοι "εταίροι", γνώριζαν και γνωρίζουν κι αυτοί, ότι δεν μπορούν να κλείσουν εντελώς τη στρόφιγγα των δανείων. Αφενός, επειδή σήμερα δεν έχουν ούτε τα "οπίσθια" ούτε τις γνωστές "πλάτες", αφετέρου δε, διότι κινδυνεύουν. Αν μας χρεοκοπήσουν, τότε θα τους βγάλουμε στα Διεθνή φόρα και θα γελάσει καλά ο κάθε πικραμένος. Παρένθεση, δεν αναφέρομαι στον κ. Παναγιώτη Πικραμμένο, αντιπρόεδρο του Σ,τ.Ε, ο οποίος έκρινε συνταγματική την υπαγωγή μας στο καθεστώς των Μνημονίων. Ο κ. Πικραμμένος, μάλλον, θα κλάψει.
Διαβάστε λοιπόν πώς έχουν τα πράγματα, κι έτσι θα καταλάβετε τη στάση που κράτησε η πατρίδα μας από το 2010 μέχρι το 2015 στις λεγόμενες, αν και ανύπαρκτες, διαπραγματεύσεις - στην πραγματικότητα ήταν παζάρι μεταξύ κλεπτών και κλεπταποδόχων - και τη σθεναρή αντίσταση που προβάλλει σήμερα. Οι εταίροι έπαιξαν και έχασαν, το παίγνιο των εκλογών δεν τους βγήκε, στέρεψαν τα ποτάμια, οι "πλάτες" ισοπεδώθηκαν, οι τρύπες (τα οπίσθια) βούλωσαν. -
1. Σημείωση. Το ιστολόγιο προτάσσει κάτι που είχε γράψει ο Γιάννης Σκαρίμπας και είναι το "Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει" Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει κανείς να γεννηθεί είναι η λευτεριά και, μόλις γεννηθεί, του την υποθηκεύουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση; (...) Με το να κάμεις μιαν επανάσταση κι αποτινάξεις το ζυγό, δεν έκαμες τίποτα. Το '21 αυτό έκαμε. Το να μη ξαναπέσεις σε ζυγό, αυτό είναι επανάσταση.[Γιάννης Σκαρίμπας, "Το '21 και η αλήθεια"]. Εμείς θα γράψουμε ότι ο Γιάννης Σκαρίμπας έρχεται δεύτερος και καταϊδρωμένος. Ο πρώτος που το είπε και το έγραψε ήταν ο Μακρυγιάννης. "Βγάλαμε τον Τούρκο από πάνω μας και βάλαμε τους Ευρωπαίους, καλύτερα να μέναμε με τον Τούρκο, δεν πείραζε τη θρησκεία μας". Ο Μακρυγιάνης δεν ήταν αριστερός, δεν ήταν σοσιαλιστής, δεν είχε βιβλία παρά, μόνο, κάποιες άγιες Εικόνες.
2.Σημείωση, η φωτο από το ιστολόγιο όπου τα κατωτέρω
Η Σύμβαση της Βιέννης, 9 Νοεμβρίου 2013
Πόσο αληθεύουν όλα τούτα, όμως; Πόσο σωστός είναι ο ισχυρισμός πως όποια κυβέρνηση κι αν βγει σε τούτη την χώρα, θα δεσμεύεται θέλοντας και μη από όσα θα έχουν ήδη υπογραφεί; Την απάντηση μας την δίνει η περίφημη Σύμβαση της Βιέννης του ΟΗΕ. Η σύμβαση αυτή καταρτίστηκε το 1969 και ρυθμίζει το πώς καταρτίζεται, τροποποιείται και λύεται μια διεθνής συνθήκη, πώς ερμηνεύονται οι όροι της, πώς προσχωρούν τρίτα κράτη σε αυτήν κλπ. Το δεύτερο τμήμα τής Σύμβασης της Βιέννης, το οποίο έχει τίτλο "Ακυρότης των συνθηκών", περιλαμβάνει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες διατάξεις:
- Άρθρο 48 - Πλάνη: Κράτος τι δύναται να επικαλεσθή πλάνην τινά εις συνθήκην ως ακυρούσαν την συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά ταύτης, εφ' όσον αύτη αναφέρεται εις γεγονός ή κατάστασιν, την οποίαν το κράτος εξέλαβε ως υφισταμένην κατά τον χρόνον συνομολογήσεως της συνθήκης...
[Σχόλιο: Έτσι εξηγείται η σπουδή των πάντων να υποβαθμίσουν την σημασία των όσων είπε το ΔΝΤ περί εσφαλμένων πολλαπλασιαστών κλπ. Αν η ελληνική πλευρά αποδείξει ότι η χρήση διαφορετικών πολλαπλασιαστών θα τροποποιούσε ή θα εξάλειφε τις δεσμεύσεις της, τα μνημόνια ακυρώνονται.]
- Άρθρο 49 - Απάτη: Οσάκις το κράτος ήχθη εις συνομολόγησιν συνθήκης συνεπεία δολίας συμπεριφοράς ετέρου κράτους έχοντος συμμετάσχει εις τας διαπραγματεύσεις, τούτο δύναται να επικαλεσθή την απάτην ως ακυρούσαν την δοθείσαν συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά της συνθήκης.
[Σχόλιο: Αρκεί η ύπαρξη διαδοχικών μνημονίων, όπου κάθε καινούργιο μνημόνιο έρχεται ως απότοκο και συμπλήρωση του προηγούμενου με επαχθέστερους όρους, για να καταδείξει ότι η συνομολόγηση του πρώτου μνημονίου ήταν αποτέλεσμα δολιότητας εκ μέρους των δανειστών.]
- Άρθρο 50 - Δωροδοκία αντιπροσώπου κράτους: Οσάκις εξησφαλίσθη η έκφρασις της συναινέσεως του κράτους όπως δεσμευθή συμβατικώς διά δωροδοκίας τού αντιπροσώπου του, αμέσως ή εμμέσως επελθούσης δι' ενεργειών ετέρου κράτους έχοντος συμμετάσχει εις τας διαπραγματεύσεις, τούτο δύναται να επικαλεσθή την δωροδοκίαν ως ακυρούσαν την συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά της συνθήκης.
[Σχόλιο: Όπως θυμόμαστε, η κυβέρνηση ΠαΣοΚ είχε εκχωρήσει στον τότε υπουργό οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου το δικαίωμα να υπογράφει ό,τι θέλει, δεσμεύοντας την χώρα. Μήπως τώρα εξηγείται η πρεμούρα των κρατούντων να κουκουλώσουν την διαβόητη λίστα Λαγκάρντ, στην οποία ανακατευόταν ο Παπακωνσταντίνου και το σόι του;]
- Άρθρο 52 - Άσκησις βίας επί του κράτους διά της απειλής ή χρήσεως βίας: Η συνθήκη είναι άκυρος εάν η σύναψίς της επετεύχθη διά της απειλής ή χρήσεως βίας κατά παραβίασιν των συνθηκών τού Διεθνούς Δικαίου, ως παρέχονται αύται εν τω Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
[Σχόλιο: Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι τα τελευταία τέσσερα σχεδόν χρόνια η Ελλάδα δεν γίνεται αποδέκτης συνεχών απειλών και πιέσεων, τόσο από τα επίσημα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και από σωρεία ευρωπαίων αξιωματούχων;]
Αλλά και στο τρίτο τμήμα, με τίτλο "Λήξις και αναστολή τής εφαρμογής των συνθηκών", υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα διάταξη:
- Άρθρο 61 - Επισυμβάσα αδυναμία εκτελέσεως: Εν μέρος εις συνθήκην δύναται να επικαλεσθή αδυναμίαν εκτελέσεως ως λόγον λήξεώς της ή αποχωρήσεως εκ ταύτης εάν η αδυναμία αύτη είναι αποτέλεσμα οριστικής εξαλείψεως ή καταστροφής ενός αντικειμένου απαραιτήτου προς εκτέλεσιν της συνθήκης.
[Σχόλιο: Εφ' όσον ο ελληνικός λαός είναι "απαραίτητος προς εκτέλεσιν της συνθήκης" και βιώνει ήδη την καταστροφή ενώ απειλείται και με "εξάλειψιν", η αδυναμία εκτελέσως των μνημονίων είναι ήδη "επισυμβάσα", όσο κι αν για κάποιους η καταστροφή και η "εξάλειψις" του ελληνικού λαού θεωρείται ως...ευλογία. Εκτός αν πρέπει να περιμένουμε την "οριστική" καταστροφή και εξάλειψη του λαού.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου