Powered By Blogger

Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"

"Ευμορφία", για όλους

Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Γρηγόριος Νύσσης :

"Τούτο γαρ εστιν ως αληθώς η τελειότης, το μη δουλοπρεπώς φόβω κολάσεως του κατά κακίαν βίου χωριζέσθω. μηδέ τη των μισθών ελπίδι το αγαθόν ενεργείν, πραγματευτική τινί και συναλλαγματική διαθέσει κατεμπορευομένους της εναρέτου ζωής. αλλ’ υπεριδόντας πάντων και των εν επαγγελίαις δι’ ελπίδος αποκειμένων, μόνον ηγείσθαι φοβερόν το της φιλίας του Θεού εκπεσείν"

Ν. Καζαντζάκης :

"Θεέ μου, έλεγε τώρα ο Φραγκίσκος, αν σε αγαπώ γιατί θέλω να με βάλεις στην Παράδεισο, πέψε τον άγγελό σου με τη ρομφαία να μου κλείσει την πόρτα. αν σε αγαπώ γιατί φοβούμαι την Κόλαση, ρίξε με στην Κόλαση. μα αν σε αγαπώ για σένα, για σένα μονάχα, άνοιξε την αγκαλιά σου και δέξε με"

Και ο αναγνώστης καλείται να βγάλει το συμπέρασμα, ο Καζαντζάκης λέει με δικό του τρόπο, με το στόμα του "Φτωχούλη του Θεού", τα ίδια με αυτά που γράφει ο Γρηγόριος Νύσσης!

Αν θέλουμε να πούμε ότι η μύγα είναι τελικά ελέφαντας, επειδή έχει προβοσκίδα, δεν θα δυσκολευτούμε. Υπάρχουν πολλοί, ειδικά σήμερα, που θα συμφωνήσουν μαζί μας.

Ο φόβος Θεού, τα λόγια του Χριστού και οι πατερικές διδαχές, δεν απευθύνονται σε δούλους με δουλοπρεπή συμπεριφορά και νοοτροπία. Αυτούς που ονομάζουμε "λακέδες" και στην εποχή του Κυρίου, αυτοί οι λακέδες ήταν το υποτελές στους Ρωμαίους φαρισαϊκό ιερατείο.

Ο φόβος Κυρίου χαρακτηριστικά μας δίνεται στο Βιβλίο της Αποκαλύψεως, όπου διαβάζουμε :"ότε ήκουσα και έβλεψα, έπεσα προσκυνήσαι έμπροσθεν των ποδών του αγγέλου του δείκνυντός μοι ταύτα. και λέγει μοι, όρα μη. σύνδουλός σου ειμι και των αδελφών σου ... τω Θεώ προσκήνυσον".

Υπάρχει ο υγιής φόβος και ο εμπαθής φόβος, από τον οποίο έπασχε ο μυθιστοριογράφος του βιβλίου "Ο φτωχούλης του Θεού".

Όσον αφορά δε το "είμαι ελεύθερος", αυτό ισοδυναμεί με το : "κατά χάριν γέγονα αληθής". Ελευθερία χωρίς Χριστό δεν γίνεται και τότε, ο άνθρωπος πλάθει μύθους για την ελευθερία. Η ελευθερία δεν είναι λέξη αφηρημένη, ούτε έννοια στοχαστική. Είναι ντυμένη με κόκκαλα και με σάρκα, "απ΄τα κόκκαλα βγαλμένη" όπως λέει και ο ποιητής. Αυτή είναι η αλήθεια και η αλήθεια της.

4 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Μην βάζεις κείμενα του βρωμοΚαζαντζάκη γιατί βρωμίζεις το blog σου άδικα. Δεν χρειάζεται.
Ρίχτου τα χωρίς να βάζεις κειμενά του.
Είναι γεμάτα έπαρση και βλασφημίες.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Δεν περιορίζομαι σ΄ αυτά του Καζαντζάκη. Επρεπε να το αναρτήσω, διαφορετικά δεν θα είχαν νόημα αυτά που γράφω.

Ανώνυμος είπε...

Σιγά την αποστείρωση ρε παιδιά! Εδώ είμαστε μέσα στη μπόχα πανταχόθεν μέχρι την κορφή του κεφαλιού μας.
Χριστοδουλίδη βάλε ό,τι σε φωτίσει.
Ο καθένας όσα βόλια μπορεί! από όπου μπορεί!

Ανώνυμος είπε...

To σχόλιο 12:57μμ μόνο μια βρωμόγρια ελεεινή και πανάθλια θα μπορούσε να το είχε γράψει.

Φιλαλήθης