Αθανασία ψυχής
Ένα γράμμα σε εφημερίδα
Αφορμή γι΄ αυτά που θα διαβάσετε στάθηκε ο πολυδιαβασμένος Ψυχίατρος κύριος Ίρβιν Γιάλομ. Κυκλοφόρησε ένα νέο βιβλίο διότι του συνέβη κάτι σημαντικό. Είδε στον ύπνο τη μητέρα του η οποία ουρλιάζοντας του είπε "Μη με ξεχνάς". Γράφει συγκεκριμένα :
«Ακούω τήν μάνα μου να ουρλιάζει το όνομά μου. Τρέχω προς το σπίτι της παιδικής μου ηλικίας και την βλέπω καθισμένη στην σκάλα να μου φωνάζει: "Μη μας ξεχνάς! Μη μας αφήνεις να χαθούμε". Η μάνα μου ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΕΘΑΜΕΝΗ. Ήταν ζωντανή και με φώναζε...»!
Δεν έχω διαβάσει το νέο βιβλίο του. Κατά πάσαν πιθανότητα θα διαπραγματεύεται το θέμα, όντως δύσκολο, πώς η ενέργεια μετασχηματίζεται καθ΄ ύπνους σε μορφή ανθρώπου και ουρλιάζει "Μη με ξεχνάς". Κατά μίαν άποψη - δεν θα συμφωνεί ο κ. Γιάλομ - οι δαίμονες έχουν δύναμη, έχουν ενέργεια, αλλά δεν έχουν Ψυχή.
Ο κύριος Γιάλομ είναι ως γνωστόν μαθητής του Επίκουρου και όλα όσα γνωρίζουμε περί ψυχής τα απορρίπτει, δεχόμενος ίσως τη μοντέρνα αντίληψη ότι η ψυχή είναι ενέργεια. Όταν προ διετίας ήταν εδώ μας είχε πει:
«Επιχειρήστε να ζήσετε χωρίς τα προστατευτικά κιγκλιδώματα που προσφέρουν οι διάφορες θρησκείες - εννοώ κάποια μορφή συνέχειας ή αθανασίας, που αρνείται το τελεσίδικο του θανάτου. Νομίζω ότι μπορούμε να ζήσουμε καλά χωρίς αυτά τα κιγκλιδώματα...»
Το Γράμμα που έστειλα σε εφημερίδα είχε ως ακολούθως
"Κύριε διευθυντά
Ο κ. Γιάλομ Ιρβιν κάθισε την Αθήνα στο ντιβάνι για να μας μιλήσει περί θανάτου. Δήλωσε ότι είναι ορθολογιστής και συνεπώς, δεν πιστεύει στην αθανασία της ψυχής. Προφανώς, θα δέχεται ότι η ψυχή υπάρχει, όσο το σώμα είναι ζωντανό. Δεν νομίζω ότι θα απορρίπτει εντελώς την ύπαρξη ψυχής, δεδομένου ότι τότε δεν θα είχε νόημα να είναι ο ίδιος ψυχίατρος.
Μπορεί να μη δέχεται ο κ. Γιάλομ την αθανασία της ψυχής, αλλά δεν είναι ζήτημα πίστεως η αφθαρσία της ύλης (ας αποφύγουμε λογοπαίγνια μεταξύ «άφθαρτου» και «αθάνατου»). Ο νόμος των Λαβουαζιέ - Λαπλάς για την αφθαρσία της ύλης δεν αφορά στην πίστη. Αν λοιπόν ο άνθρωπος συναποτελείται από το ορατό σώμα και την αόρατη ψυχή, που ο κ. Γιάλομ θεραπεύει όσο ζει ο άνθρωπος, ο θάνατος σημαίνει μεν φθορά της (υλικής) ύλης του ανθρώπινου σώματος, αλλά παραμένει αυτό που λέγεται ψυχή και είναι το αφανές της ύλης. Δηλαδή, το άφθαρτο του φυσικού νόμου των Λαβουαζιέ - Λαπλάς.
Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω πού αντιβαίνει η αθανασία της ψυχής: σε αυτά που λέει ο κ. Γιάλομ ή σε αυτά που λένε οι νόμοι της Φυσικής;
Η πίστη, αν αναγάγουμε το θέμα στον τομέα αυτό, τουλάχιστον αυτή που μας μετέδωσαν οι προ ημών, δεν είναι ούτε άλογη ούτε επιχειρημάτων ενδεής και καλά θα κάνουμε να μην κολακευόμαστε όταν κάποιος μας φέρνει τα δικά μας φώτα από την Εσπερία.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 09-04-09
Γράμματα Αναγνωστών
Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"
"Ευμορφία", για όλους
Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."
2 σχόλια:
To γεροντικό και οι πατέρες λένε να μην δίνουμε σημασία στα όνειρα σε περίπτωση που δούμε το ίδιο
όνειρο τρείς φορές το αναφέρουμε στον πνευματικό μας και εκείνος μας συμβουλεύει ανάλογα.
Δεν δίνω ποτέ σημασία στα όνειρα και ποτέ δεν τα αναφέρω. Σπάνια, μόνο μια φορά, μου έχει συμβεί να ιδώ κατ΄ επανάληψη - σχεδόν κάθε βράδυ - το ίδιο όνειρο. Ήταν μια σημαντική στιγμή της ζωής μου (στα νεανικά χρόνια) η οποία δεν είχε καλή κατάληξη, όπως ο χρόνος απέδειξε. Ίσως, διότι απουσίαζε (τότε) ο πνευματικός.
Δημοσίευση σχολίου