Φρούτα, ζώα, και ο "Ριζοσπάστης"

Η φωτο από το ιστολόγιο "Ας μιλήσουμε επιτέλους"

Υπάρχουν και σχόλια, για όσους περισσεύει χρόνος (29/10/2012)

Πρώτα θα διαβάσετε αυτό που ακολουθεί και ύστερα τη συνέχεια.

Δεν ξέρουμε για ποιο λόγο ο αρθρογράφος του εκτελούντος διατεταγμένη (σιωνιστική) υπηρεσία "Ριζοσπάστη" μας ζητά να διαβάσουμε, και να απολαύσουμε, το διάλογο μεταξύ δημοσιογράφου και Παναγιώταρου στο Extra 3.
 
Τον πληροφορούμε ότι τον απολαύσαμε, επειδή ξέρουμε να διαχωρίζουμε τη λάσπη από το λαπά. Για παράδειγμα, όποιος αρέσκεται να τρώει φρούτα, ή αγαπά τα ζώα, δεν λέει ότι το καρπούζι και το πεπόνι είναι ίδια και ίσα. Ισότητα μεταξύ τους δεν υπάρχει. Μπορούμε άραγε να ισχυριστούμε ότι ο καρπουζοφάγος είναι ρατσιστής επειδή δεν είναι πεπονοφάγος; Όμοια, ο τερπόμενος με τα σκυλάκια πεκινουά δεν είναι ρατσιστής, επειδή δεν θέλγεται από τα λαμπραντόρ.
 
Καρπούζι και πεπόνι, πεκινουά και λαμπραντόρ, φρούτα τα μεν, ζώα τα δε. Η ισότητα δεν αίρει τη γευστική ποιότητα, όπως και δεν ισοπεδώνει το είδος του ζώου της αρεσκείας μας. Άλλο καρπούζι, άλλο πεπόνι, άλλο πεκινουά και έτερο λαμπραντόρ. 

Αυτά όμως η διεθνιστική προοδευτική προπαγάνδα τα αποσιωπά, και με τα ισοπεδωτικά αντιρατσιστικά συνθήματα της ισότητας των λαών παραπλανά όσους μένουν πιστοί στις διδασκαλίες του Μαρξ.  Τις κατευθύνσεις έδωσε ο Στάλιν, οι νεοσταλινικοί συνεχιστές του έργου του, απλά πρόσθεσαν την ελεύθερη και δημοκρατική ψήφο, για να μπαίνουν με τη θέλησή τους στα ειδικά θεραπευτήρια αναμορφώσεως χαρακτήρος οι διαφωνούντες Η ψήφος της σιωνιστικής δημοκρατίας όλους τους θεραπεύει.

Και τώρα η συνέχεια, αντιγραφή από το ιστολόγιο "Ας μιλήσουμε επιτέλους" και άρθρο με τίτλο "Να μην μπερδεύουμε το πεκινουά με το λαμπραντόρ", στις 27/10/2012

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Ο διάλογος που ακολουθεί ακούστηκε από το κανάλι «Extra 3», στην εκπομπή «Μακελειό», τη Δευτέρα, 22/10/2012, ανάμεσα στους παρουσιαστές της εκπομπής και στο φιλοξενούμενο βουλευτή της «Χρυσής Αυγής» Ηλία Παναγιώταρο. Απολαύστε τις απαντήσεις του «χρυσαυγίτη»:

- «Αν στο κόμμα σας ερχόταν μία Ελληνίδα έγχρωμη ή ένας Ελληνας έγχρωμος που ήταν Ελληνας αλλά ήταν το χρώμα του σκούρο. Θα τον παίρνατε στο κόμμα;»

Χρυσαυγίτης:«Τι εννοείτε σκούρο; Ηλιοκαμένος;».

- «Να ήταν μαύρος. Χριστιανός ορθόδοξος, ο οποίος είναι Ελληνας με ελληνική ταυτότητα. Ο Σχορτσιανίτης».

Χρυσαυγίτης:«Δεν θεωρούμε ότι ο Σχορτσιανίτης, σύμφωνα με τα πρότυπα της ελληνικής φυλής, είναι Ελληνας. Δεν είναι Ελληνας. Πρέπει να είναι και οι δύο γονείς του Ελληνες και να ανήκουν στην ευρωπαϊκή φυλή. Αυτό θεωρούμε εμείς. Αν θεωρείτε εσείς τον Σχορτσιανίτη Ελληνα, πάρτε τον στο δικό σας κόμμα».

- «Είσαστε ρατσιστές ή απλώς πολεμάτε τους λαθραίους όπως λέμε»;

Χρυσαυγίτης:«Το να πιστεύεις στη διαφορετικότητα των φυλών δεν είναι κακό πράγμα».

- «Με συγχωρείτε, αλλά αυτό είναι το δόγμα της Αρίας Φυλής».

Χρυσαυγίτης:«Προς Θεού. Πώς θα γίνει δηλαδή; Πρέπει να είμαστε υπερασπιστές της ράτσας των σκύλων; Δηλαδή, να μην μπερδεύουμε το πεκινουά με το λαμπραντόρ. Εμείς θεωρούμε ότι ο Θεός τα έπλασε έτσι και έτσι πρέπει να παραμείνουν. Τιμή τους και καμάρι τους που είναι μαύροι, κίτρινοι, κόκκινοι. Δε θεωρούμε ότι είναι Ελληνες. Δεν είναι βασικά».