Μετά το θόρυβο που ξεσήκωσε η νέα πρωτοβουλία για τη διαφώτιση (διαποίμανση μήπως;) του κοινού αναφορικά με τη σχέση του Ναζισμού με τους Χριστιανούς, πρωτοβουλία την οποία ανέλαβε η Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης, στο φώς της δημοσιότητας ήρθε και η απολογία για την καλή αυτή προσπάθεια. Ελέχθη ότι η εκκλησία στοχοποιούσε το κόμμα της Χρυσής Αυγής θέτοντας εαυτήν εντός των πλαισίων που ορίζει η νέα πολιτική ορθότητα. Η απάντηση, μεταξύ άλλων, ήταν :
"Κανένας πραγματικός Χριστιανός δεν μπορεί να ταυτίζεται με πολιτικές ιδεολογίες, οι οποίες περιέχουν θέσεις σαφώς αντίθετες με την πίστη του. Είτε όταν την προσβάλλουν ευθέως και την πολεμούν ποικιλότροπα όπως τα αθεϊστικά ολοκληρωτικά καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού», είτε όταν την υποσκάπτουν με δολιότητα, υποβιβάζοντας το ανθρώπινο πρόσωπο με τον τρόπο που δίδαξε και δυστυχώς εφάρμοσε με τραγικές συνέπειες ο ναζισμός" (*)
Αν και πολλά θα μπορούσαμε να γράψουμε για την "Ανακοίνωση της Ιεράς Μητρόπολης", αρκούμαστε στο πιο πάνω, επισημαίνοντας ότι οι προϊστάμενοι των Μητροπόλεων-απόφοιτοι του περιοδικού "Σύναξη", αν ήταν συνεπείς με αυτά που γράφουν, όφειλαν να καλέσουν τουλάχιστον ένα εκ των εκπροσώπων του καθ΄ ημάς φορέα των ναζιστικών προτύπων. Επιτέλους, για να δούμε τι ακριβώς σήμερα έχουν να μας πουν. Οι ιδεολογίες αλλάζουν, αναθεωρούνται, και όπως έχουμε τον αναθεωρημένο και αποδεκτό "χριστιανομαρξισμό", τον οποίο πολλοί της ιεραρχίας και άλλοι ασμένως δέχονται, μπορεί να υπάρχουν και από την άλλη πλευρά αναθεωρητές του ναζισμού. Να έχουμε δηλαδή το "ναζιστοχριστιανισμό" και τους "ναζιστοχριστιανούς". Πρέπει κι αυτούς να τους μάθουμε. Ή μήπως όχι;
Αν ο "ναζιστοχριστιανισμός" υποσκάπτει με δολιότητα το ανθρώπινο πρόσωπο, γιατί να μη συμβαίνει το ίδιο και με τον "χριστιανομαρξισμό"; Ο οποίος τώρα εμφανίζεται ως "χριστιανοσοσιαλισμός";
Και επειδή πλέον το τοπίο των πολιτικών ιδεολογιών ξεκαθαρίζει, θα προσθέταμε τούτο.
Όπως οι αναθεωρητές του μαρξισμού κατάλαβαν το λάθος τους να διώκουν εμφανώς τη Χριστιανοσύνη, τούτο απέφυγαν πρωίμως να πράξουν οι ρέκτες της δημοκρατίας, και της ελευθερίας, και του προσώπου, Δυτικοί. Άφησαν ανενόχλητη τη θρησκεία βάζοντας μπροστά τη μηχανή του "ένας θεός για όλους" με τα γνωστά αποτελέσματα, που δεν τα γράφουμε. Ο χριστιανοσοσιαλισμός έγινε ο πολιορκητικός κριός που αφανίζει τα τείχη παραδόσεων, ιστορίας, γλώσσας. Όποιος τον εμποδίζει εξουδετερώνεται με την προσφιλή συνθηματολογία "φασίστας", "ναζί", "ταλιμπάν".
Αν λοιπόν τα βασικά σημεία αναφοράς του ναζισμού είναι οι έννοιες της γης και του αίματος, ποια είναι εκείνα του Μαρξισμού στην εφαρμοσμένη μορφή του σοσιαλισμού; Όπως την είδαμε στο παρελθόν, ή τη βιώνουμε τώρα, όπου κυριαρχούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία, η δημοκρατία, και, οπωσδήποτε, το εντελώς στερημένο αληθείας "ανθρώπινο πρόσωπο". Ποιο είναι αυτό, πέραν της γνωστής και τετριμμένης chewing gum, του τύπου "ελευθερία του προσώπου" με τα παρελκόμενα του έρωτα, ακόμη δεν το γνωρίζουμε. Αν, επομένως, είναι αυτά και αυτό το βασικό σημείο αναφοράς του νέου σοσιαλισμού των νέων μαρξιστικών αντιλήψεων, λυπούμαστε ειλικρινά. Δεν θα το πάρουμε, δεν το γνωρίζουμε, είναι πλαστογραφία προσώπου.
(*) http://aktines.blogspot.gr/2013/03/blog-post_4737.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου