Ανανέωση θέματος σελίδας στα Σχόλια. Όποιος έχει χρόνο μπορεί να τα διαβάσει (27 Σεπτεμβρίου 2014)
Η αφορμή ήταν και πάλι ένα σχόλιο
"Ο αληθινός χριστιανός δεν πέφτει σ αυτά (σ.σ. σαρκικά αμαρτήματα) η ζωή του ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ.
Μπορεί όμως να πέσει σε αμαρτίες της ΔΙΑΝΟΙΑΣ, δηλ. οίηση,υπερηφάνεια, αλαζονεία, κενοδοξία,σκληροκαρδία,αφροσύνη, αμέλεια,αδιαλλαξία,έλλειψη υπομονής, ταραχή, ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ.
(συνεχίζεται) Μαρία"
κχ
Θα περιμένουμε και τη συνέχεια, ωστόσο, μέχρι τότε ...
Μέχρι τότε, θα πρέπει να προσπαθήσουμε. Να προσπαθήσουμε, ώστε να καταλάβουμε τη διαφορά, και αυτή τη διάκριση, ανάμεσα στα αμαρτήματα της σαρκός και στα αμαρτήματα της διανοίας.
Αλήθεια, είναι πουθενά γραμμένο στα θρησκευτικά μας βιβλία ; Αν, ναι, παρακαλώ να έχουμε την παραπομπή. Ποιος πατέρας της Εκκλησίας κάνει αυτή τη διάκριση ή πόθεν τεκμηριώνεται η διαφορά μεταξύ των κατ΄ ενέργεια, δηλαδή εν τη πράξει, και των εν δυνάμει, δηλαδή εν διανοία - άρα κατά θεωρία - αμαρτημάτων. Δεν είναι αυθαιρεσία ούτε υπερβολή, αν ισχυριστούμε ότι ένας εγκληματίας, έχει σκοτώσει πρώτα τον εαυτό του και ύστερα σκοτώνει άλλους.
Κατά τη γνώμη μου, η αμαρτία συλλαμβάνεται πρώτα στη διάνοια, κατά το θεωρητικό-επιθυμητικό της ψυχής, και κατόπιν την γεννά το σώμα. Γίνεται δηλαδή το σώμα ενεργούμενο ενός εκτός Θεού θεωρήματος - επιθυμία της ψυχής. Αμαρτωλό (εκτός Θεού) το θεώρημα, αμαρτωλό και το ενεργούμενο. Άλλωστε, δηλώνεται σαφέστατα με την προσβολή την οποία δέχθηκε η Πρωτόπλαστη Εύα. Το "έσεσθε ως θεοί" φανερώνει ότι ο πονηρός και μισόκαλλος αρχαίος Όφις, προσέβαλε το θεωρητικό-επιθυμητικό της ψυχής, έτσι ώστε, το "έσεσθε ως θεοί" να γίνει πράξη κατόπιν δικής του συμβουλής, προτροπής, παραίνεσης, κλπ.
Συμβατό με τα ανωτέρω είναι, κατά τη γνώμη μου, και το · «Ἕκαστος, δέ, πειράζεται ὑπό τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καί δελεαζόμενος. Εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δέ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον». (Ἰκ. α΄ 14-15). Και, κατά τη γνώμη μου πάλι, τα της διανοίας αμαρτήματα, καθότι δυσδιάγνωστα και δυσδιάκριτα, είνα χειρότερα από τα οφθαλμοφανή και πασίδηλα.
Υστερόγραφο
Αυτός, αν θέλετε, ήταν ο λόγος, που με ώθησε να αφήσω το "ταμιείον" μου και να δέχομαι σήμερα σωρεία ύβρεων, εκτός όσων αφορούν στις μεταμοσχεύσεις. Τους ευχαριστώ και ο Κύριος να τους φωτίζει.
50 σχόλια:
Αυτό που γράψατε πρώτη φορά το συναντώ. Το μόνο που γνωρίζω είναι «Εν τω Άδη ουκ εστί μετάνοια», όπως και το "βασιλεύει αλλ΄ ουκ αιωνίζει άδης του γένους των βροτών"
ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΔΙΑΒΑΣΑ :
http://fdathanasiou.wordpress.com/2014/01/09/%CE%BF-%CE%BD%CF%8D%CF%83%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83/
Το άρθο υπογράφει ο κ. Ι. Καρδάσης. Γνωστός νεοημερολογίτης και γνωστές οι άλλοτε άλλες απόψεις του, σχετικά με πότε μεν θεολογούμενα, πότε δε δογματικά θέματα. Θα έπρεπε να γράψω πολλά, για να σου δώσω να καταλάβεις αν είναι δογματικό ή όχι το ζήτημα της αποκατάστασης των πάντων, αν είναι ή όχι θεολογούμενο το θέμα αυτό. Το Σύμβολο Πϊστεως δίνει την απάντηση : «Κρίναι ζώντας και νεκρούς». Αν ήταν να αποκατασταθούν όλα, ουδείς λόγος κρίσεως θα υπήρχε. Λίγα σου γράφω, το ξέρω, κάνε εσύ την ανάλυση.
Και ως προς την αποκατάσταση πάντων και αυτό :
«Η ψυχή που είναι ενωμένη με την αμαρτία πρέπει να δοθεί στο πυρ, ώστε ότι είναι αφύσικο και ακάθαρτο να αφαιρεθεί, και να καταναλωθεί από το αιώνιο πυρ»,
έχουμε το "άλλοι θα πορευθούν σε ανάσταση ζωής και άλλοι σε ανάσταση κρίσεως". Θα κριθούμε ανάλογα με την πίστη μας. Εκείνοι που έκαναν στη ζωή τους, και με την πίστη τους, πράξη το "ελπιζομένων υπόστασις", συνοδό και το "έλεγχος ου βλεπομένων", κατά τη γνώμη μου, θα πορευθούν "εις ανάστασιν ζωής". Αντίθετα, όσοι με τη ζωή τους και με την πίστη τους έδωσαν υπόσταση στη συμπαντική σκόνη ή ενέργεια (ανώτερη ανυπόστατη δύναμη), παρότι άνθρωποι, αυτοί θα είναι το αιώνιο πυρ - καθαρτικό άλλων - ουδείς αναμάρτητος - της κολάσεως. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί, δεν υπερηφανευόμαστε όμως για την (τις) αμαρτία μας, ούτε και την (τις) διαφημίζουμε.
Σε ευχαριστώ που με θυμήθηκες.
“ἀλλ᾿ ὡς ἀπέχει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τῆς γῆς, οὕτως ἀπέχει ἡ ὁδός μου ἀπὸ τῶν ὁδῶν ὑμῶν καὶ τὰ διανοήματα ὑμῶν ἀπὸ τῆς διανοίας μου” (Ησ. νε΄ 9)
Άλλο το θεολογείν και έτερο το ιστορείν, άλλο να γράφεις θεολογία, έτερο να γράφεις ιστορία. Τα πνευματικά τοις πνευματικοίς, όπως και τα άγια τοις αγίοις. Τα θεολογικώς ιστορούμενα διαφέρουν κατά πολύ από τα ιστορικώς θεολογούμενα.
(σχόλιο : http://fdathanasiou.wordpress.com/category/a%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1-%CE%B9%CF%89%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B1%CF%83%CE%B7/.
https://fdathanasiou.wordpress.com/2014/07/30/%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%84%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82-%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%AC%CF%83/#respond
Αυτό το οποίο μόλις γράψατε :
"Πιστεύω ότι μετά από πολλούς αιώνες τιμωρία όλοι της Κολάσεως θα πάνε στον Παράδεισο, στην αρχή μερικούς (αλλους) αιώνες δεν θα μπορούν να δουν το πρόσωπο του Θεού, μετά όμως θα είναι όπως όλοι στον Παράδεισο."
είναι η πλήρης δικαίωση του Ωριγένη. Άρα, η Ε΄ Οικουμενική κακώς τον αφόρισε και τον αναθεμάτισε. Ο κ. Ι. Καρδάσης, όπως και όλοι σχεδόν οι οικουμενιστές, οι οικουμενίζοντες και οι συνοδοιπόροι με αυτούς αντι-οικουμενιστές, άπαντες σημειωτέον καινοτόμοι νεο-ορθόδοξοι, είναι ομοϊδεάτες του Ωριγένη.
Όσο για τον άγιο Γρηγόριο, τον οποίο αποσπασματικά έχω διαβάσει, δεν μπορώ να σας πω, πώς αυτός εννοεί τον, κατά Καρδάση, "ουνιβερσαλισμό", άλλως αποκατάσταση των πάντων. Εν πάση περιπτώσει, το "κρίναι ζώντας και νεκρούς" αποτελεί δογματικό όρο. Αν θέλετε, το δεχόσαστε και το πιστεύετε, αν θέλετε το πιστεύετε μόνο, αν θέλετε το δεχόσαστε μόνο, αν θέλετε δεν το πιστεύετε και δεν το δεχόσαστε. Η επιλογή δική σας. Από μέρους μου δεν προτίθεμαι, ούτε σκοπεύω, να υποκαταστήσω την κρίση του αγίου Θεού.
Ε.Β
- Γράφετε "Το Σύμβολο Πϊστεως δίνει την απάντηση : «Κρίναι ζώντας και νεκρούς». Αν ήταν να αποκατασταθούν όλα, ουδείς λόγος κρίσεως θα υπήρχε". Αμάν πια,δηλαδή ή καμιά τιμωρία ή παντοτινή τιμωρία (η λέξη "αιώνιος" σημαίνει και πολλών αιώνων,100ετιών, μεγάλων χρονικών περιόδων) !!!!!!!
ΚΧ
Λάθος.
"καλόν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν κυλλὸν, χωλὸν, μονόφθαλμον, ἢ ( ... ) βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, 46 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται"
- 43 καὶ ἐὰν σκανδαλίζῃ σε ἡ χείρ σου, ἀπόκοψον αὐτήν· καλόν σοί ἐστι κυλλὸν εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ τὰς δύο χεῖρας ἔχοντα ἀπελθεῖν εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, 44 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται. 45 καὶ ἐὰν ὁ πούς σου σκανδαλίζῃ σε, ἀπόκοψον αὐτόν· καλόν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν, ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, 46 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται. 47 καὶ ἐὰν ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζῃ σε, ἔκβαλε αὐτόν· καλόν σοί ἐστι μονόφθαλμον εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἢ τοὺς δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός, 48 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται.
Το "αιώνιος" σημαίνει : ὅπου ὁ σκώληξ (αὐτῶν) οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται. Επαναλαμβάνεται τρείς φορές.
26 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. (Λκ. ις΄)
Επικαλούμενος τον αγ. Γρηγόριο Νύσσης, γράφει ο κ. Ι.Κ. : "Σε άλλο σημείο των γραπτών του ο Νύσσης προσθέτει: «Σχετικά με τον σκοπό της σωτηρίας έχει ειπωθεί ότι ο Μονογενής Υιός του Θεού υποτάσσεται στον Πατέρα με τον ίδιο τρόπο, που η σωτηρία του Θεού εξασφαλίζεται για τους ανθρώπους», και «η υποταγή μας έχει να κάνει με την βασιλεία, την αφθαρσία και την μακαριότητα που κατοικεί μέσα μας. Αυτή είναι η έννοια του Απ. Παύλου σχετικά με την υποταγή στον Θεό»."
Καλώς γράφει αυτά ο αγ. Γρηγόριος, αλλά κακώς τα αποδίδει ο κ. ΙΚ. Ο μονογενής υιός υποτάσσεται στον Θεό πατέρα κατά την ανθρωπότητα, όχι όμως και κατά την θεότητα. Αυτό το παραλείπει. Δεν ξέρω αν σκόπιμα ή από άγνοια.
ΕΒ
Η δε φράση που ξέρετε "εν τω Αδη ουκ έστι μετάνοια" ή "ουκ εν τω Αδη μετάνοια" δεν υπάρχει ούτε στην Παλαιά,ούτε στην Καινή Διαθήκη
ΚΧ
Παρότι το διαβάσατε, το ξεχάσατε. Την απάντηση δίδει ο ίδιος ο ΙΚ :
"Από την άλλη πλευρά θα αντιτείνει κανείς, ότι «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια» και τούτο θα στηριχθεί στα χωρία: «εν δε τω άδη τις εξομολογήσεταί σοι;» (Ψαλμ. 6. 6) και «και καθ΄ όσον απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις» (Εβρ. 9. 27)."
Βλέπε : "Ο Νύσσης Άγιος Γρηγόριος-Αποκατάσταση των πάντων ", από ΙΚ.
ΕΒ
Αγαπητέ κ.Κυπριανέ, εξορκίζω σε εις το όνομα του Θεού του ζώντος ειπέ μοι ... κλπ.
63 ... καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ· ἐξορκίζω σε κατὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος ἵνα ἡμῖν εἴπῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ
κχ
Επειδή το θέμα είναι σοβαρό
Επειδή υπάρχει σήμερα σοβαρή σύγχυση λόγω κυριαρχίας και παγκόσμιας επικράτησης μιας αίρεσης, όπως αυτής του ουνιβερσαλισμού (παρένθεση, σιωνισμού, οικουμενισμού ή ωριγενισμού, είναι το ίδιο), ρίζες της οποίας είναι ο Δυτικός - και μυστικιστικός, δηλ. αποκρυφιστικός - Χριστιανισμός, δεν διστάζω καθόλου να σου πώ ότι, ναι, η δοξασία (γνώμη) αυτή του αγ. Γρηγορίου είναι λάθος, με την σοβαρή επιφύλαξη και αυστηρή προϋπόθεση, αν αυτά που γράφει ο άγιος Γρηγόριος τα αποδίδει ορθά ο κύριος Καρδάσης.
Σου είπα, ότι δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη γνώμη, επειδή δεν έχω διαβάσει πλήρως τον αγ. Γρηγόριο και ειδικά, το υπό συζήτηση θέμα.
Τέλος, επειδή το ερώτημα, όπως το έθεσες, είχαν στο παρελθόν θέσει και άλλοι, η καλύτερη απάντηση είναι : "λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· σὺ εἶπας· πλὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου καθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ."
Κατά τη γνώμη μου, αυτό δηλώνεται με το έβδομο άρθρο του Συμβόλου Πίστεως :
"Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος"
Η Κρίσις θα είναι αναπόφευκτη, αμετάκλητη, και ας μη δίνουμε εμείς - ως προς την ερμηνεία της λέξης "κρίση" και "αιώνιος" - ερμηνείες που μας συμφέρουν και καθυσηχάζουν τη συνείδηση. Οι σιωνιστές (οικουμενιστές ή ωριγενιστές) έχουν βάλει στόχο να ανατρέψουν τα πάντα, στο όνομα της νέας θρησκείας που ετοιμάζουν, βλαστημώντας ασίγαστα - άρα και ασυγχώρητα - είναι η μόνη βλασφημία που δεν εξαλείφεται - κατά του παναγίου Πνεύματος.
ΕΒ
"Δεν ξέρω αν σκόπιμα ή από άγνοια" γράφεις. (Νομίζω) Το θεωρεί αυτονόητο,μάλλον
κχ
Σε τόσο σοβαρά θέματα αυτονόητα δεν υπάρχουν.
ΙΚ ( Βλέπε : "Ο Νύσσης άγιος Γρηγόριος - Αποκατάσταση πάντων" από ιστολόγιο Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας, σχόλια ) :
Ανέφερα, ότι το θέμα της αποκατάστασης των πάντων δεν αποτελεί δόγμα της Εκκλησίας μας, ούτε προσθήκη στη διδασκαλία της, αλλά είναι θέμα θεολογούμενο, δηλ. συζητήσιμο.
κχ
Άρθρο 7 : Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Αν επρόκειτο να αποκατασταθούν οι πάντες, δεν θα υπήρχε ουδείς λόγος “κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς”, όπως και το “πάλιν ἐρχόμενον”. Τι λέγει όμως ; Άλλοι θα πορευθούν σε ανάσταση ζωής, έτεροι σε ανάσταση κρίσεως.
28 μὴ θαυμάζετε τοῦτο· ὅτι ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, 29 καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως (Ιν. ε΄)
Ανάσταση ζωής, είναι η ζωή που ζήσαμε έχοντας ενυπόστατη την πίστη των ελπιζομένων ( ελπιζομένων υπόσταση και όχι η νεοορθόδοξη πίστη ίσον εμπιστοσύνη ), αλλά και με έλεγχο των ου βλεπομένων βάσει του Ορθόδοξου Δόγματος. Συνετάγη εκ Πνεύματος Αγίου υπό των θεοφόρων πατέρων.
Αντιθέτως, ανάσταση κρίσεως είναι η κρίση, που θα υποστούν όλοι όσοι επιδιώκουν να ανατρέψουν το “ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου – εν. τον Θεό – πας ζων”, ώστε αυτοί να δικαιωθούν και όχι ο Θεός. Είναι εκείνοι που επιμένουν να νικήσουν τον άγιο Θεό “εν τω κρίνεσθαί σε” ( : όπως αν δικαιωθείς – ο Θεός – εν τοις λόγοις σου και νικήσεις εν τω κρίναισθαί σε ).
Η δογματική αλήθεια, η αλήθεια του Δόγματος, είναι αυτή που είναι. Όποιος θέλει το πιστεύει, όποιος θέλει δεν το πιστεύει. Το δέχεται, αλλά μας προσκομίζει “τα θεολογούμενα” προκειμένου αυτά να τον δικαιώσουν και δι΄ αυτού να δικαιωθεί “πας ζων”. Δηλαδή ο Ωριγένης και δι΄ αυτών οι σημερινοί οικουμενιστές : Νενικήκαμεν !
26 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. (Λκ. ις΄).
ΙΚ ( Βλέπε : "Ο Νύσσης άγιος Γρηγόριος - Αποκατάσταση πάντων" από ιστολόγιο Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας, σχόλια ) :
Το θέμα της πανταχού παρουσίας του Χριστού σωματικώς. Δεν έχει αποφανθεί συνοδικά η Εκκλησία, ούτε και μεμονωμένοι πατέρες. Ο Χριστός είναι πανταχού παρών σωματικώς;
ΝΑΙ, λέγει ο καθ. Ρωμανίδης
ΟΧΙ, λέγει ο καθ. Τσελλεγγίδης
κχ
Ο π. Ρωμανίδης ήταν σαν την καλή αγελάδα. Δίνει πολύ γάλα, και μετά κλωτσάει την καρδάρα. Πάει το γάλα. Είπε να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τα θρησκευτικά, καθόσον η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια. Πάντως από Ιατρική, με αυτό το “νευροβιολογική” πτυχίο δεν θα έπαιρνε. Δεν ξέρω τι θα έλεγαν οι φωστήρες επί των θεολογικών, αλλά άσχετοι επί των ιατρικών.
Τώρα, ως προς την πανταχού παρουσία σωματικώς του Χριστού – θεολογούμενο κι αυτό ! – τι να πει κανείς ;
7 ἀλλ’ ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν· συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς·
13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἀλλ’ ὅσα ἂν ἀκούσῃ λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
Σημείωση κχ. Και πόθεν ακούσει; Όθεν ήκουσε και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός : ” 15 [οὐκέτι ὑμᾶς λέγω δούλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδε τί ποιεῖ αὐτοῦ ὁ κύριος· ὑμᾶς δὲ εἴρηκα φίλους], ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν.
23 … ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δώσει ὑμῖν.
Τα ανωτέρω από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο. Και από τον απ. Παύλο στην 1Κρ. τι γράφει ;
“οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον ᾿Ιησοῦν εἰ μὴ ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ”
Το προσέξατε ; Κύριον Ιησούν γράφει και όχι Χριστόν. Την σωματική παρουσία δηλώνει το Ιησούν, αυτή όμως αφορά στον Κύριο ή στο Κύριο και ζωοποιό Άγιον Πνεύμα (μια η θεότης), το διά των αγίων του Θεού εκφερόμενο και σωματικώς – δηλ. παρ΄ ημίν – διαμένων εις τους αιώνας των αιώνων.
Ποιος λοιπόν βρίσκεται (σημ. το “σωματικώς” ταιριάζει γάντι στο φιλιόκβε με τον Πάπα ) πανταχού παρών και πόσο μάλλον πνευματικώς ;
Αυτά τα (παρα)θεολογικά (παρα)ληρήμματα, τα δήθεν θεολογούμενα, όποιος τα ασπάζεται, να πάει και να τα πει σε άλλους. Σε όσους θέλουν να καταργήσουν το Ορθόδοξο Δόγμα και να κάνουν άγιο τον Ωριγένη. Σημείωση κχ : Πϊσω του παραμονεύει ο Πάπας, γενικότερα το φιλιόκβε.
Και μια τελευταία σημείωση
Οι σιωνιστές (ωριγενιστές, οικουμενιστές και τώρα ουνιβερσαλιστές) έχουν την αφορμή για το λεγόμενο, και από αυτούς υποστηριζόμενο, ότι "όλες οι θρησκείες κρύβουν μέσα τους στοιχεία αλήθειας". Και τούτο, διότι η Χριστιανοσύνη έκανε δεκτά πολλά σοφά των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων.
Θα πρέπει όμως να λάβουμε σοβαρά υπόψη την "εις Άδου κάθοδο" του Κυρίου. Ενδεχομένως, πολλοί εξ αυτών πίστεψαν και σώθηκαν. Κατά τη γνώμη μου, αυτός είναι ο λόγος, όταν εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες αναφερόμαστε στους αρχαίους, να μιλούμε πλέον για πατέρες και όχι προγόνους.
Αν, τώρα, πολλοί και πολλά των αλλων θρησκειών έχουν κοινά σημεία με τη Χριστιανική Θρησκεία, το λιγότερο που θα περίμενε κανείς, θα ήταν κι αυτοί να είχαν αποδεχθεί την Χριστιανοσύνη. Τόσοι αιώνες πέρασαν από τότε και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Σημειώνω, δεν αναφέρομαι στους μισσιονάριους των παπικών και των προτεσταντών με τις γνωστές ιεραποστολές. Ποιος υψηλόβαθμος άλλης Θρησκείας - ας πάρουμε παράδειγμα τον πολυδιαφημιζόμενο Γκάντι ή ακόμη κι αυτόν τον Δαλάι Λάμα - δέχτηκε ποτέ να εγκαταλείψει τα "πιστεύω" του και να δώσει το παράδειγμα στους παραπαίοντες ομόθρησκους και ομόπιστους ; Ουδείς, όπως ουδείς Πάπας ή αγγλικανός (προτεστάντης γενικότερα) Bishop, Archbishop κλπ., δέχτηκε να ομολογήσει το πλανημένο δόγμα του και οι ελάχιστες εξαιρέσεις δεν κάνουν τον, θεμελιώδη για τις περιπτώσεις αυτές, κανόνα.
Παρεμπιπτόντως και κάτι ιστορικό :
Φράση του πρεσβευτή των ΗΠΑ στον ΟΗΕ στις 25 Οκτ.1962
στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας,στη γνωστή κρίση
των Σοβιετικών πυραύλων στην Κούβα :
"Ι am prepared to wait for the answer,until Hell freezes over".
(=Είμαι προετοιμασμένος να περιμένω την απάντηση,μέχρι να παγώσει όλη η Κόλαση).
To "until Hell freezes over" (="μέχρι να παγώσει όλη η Κόλαση" ) είναι και αμερικάνικος
ιδιωματισμός,δείτε το σχετικό βίντεο από τον ΟΗΕ :
https://www.youtube.com/watch?v=MSV9_J8Csts
Οι ψυχές αυτών, έτσι κι αλλιώς, είναι παγωμένες. καταψυγμένες, διότι δεν έχουν τη θερμότητα του αγίου πνεύματος. Η ψυχή κατά κάποιο τρόπο, αν δούμε την ετυμολογία της λέξης, προέρχεται από το ρ. ψύχω. Η εμφύσηση του αγίου πνεύματος έχει συνέπεια το "εγένετο εις ψυχήν ζώσαν" ο άνθρωπος. Το να λές, λοιπόν, είμαι έτοιμος να παγώσει η Κόλαση, σημαίνει ότι ήδη είσαι ... καταψυγμένος, αφού σου λείπει η θερμότητα του πνέυματος : "τω πνεύματι ζέοντες" . 11 τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, (Ρμ. ιβ)
ΕΒ
ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ, ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (Ε',Στ',Ζ') ΠΟΥ ΝΑ ΟΡΙΖΕ ΡΗΤΑ ΟΤΙ (Π.Χ. ΜΕ ΤΗ ΦΡΑΣΗ «ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΟΥΚ ΕΣΤΑΙ ΤΕΛΟΣ») Η ΚΟΛΑΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΜΑΚΡΑΙΩΝΗ.
κχ
Δυστυχώς, κα. Μπέλλου, αυτά που διβάζετε - εννοώ τα περί αποκαταστάσεως σαν αυτά του ΙΚ - είναι της νεο-ορθοδοξίας παραθεολογήματα, συστηματικά διδασκόμενα, διαφημιζόμενα και προβαλόμενα ποικιλοτρόπως. Η Κόλαση είναι αιώνια και παντοτινή. Θεολογούμενο δεν είναι η αποκατάσταση των πάντων. Ο όρος "θεολογούμενο" είναι παρείσακτος και θεολογικά απαράδεκτος. Εξηγούμαι :
Τα αφορώντα στην θεότητα του αγίου Θεού είναι άρρητα, ακατάληπτα και το μόνο καταληπτόν η ακαταληψία. Είναι αδιανόητο και ανθρωπίνως ανέφικτο να διερευνούμε πράγματα τα οποία δεν είμαστε σε θέση ούτε κάν να φαντασθούμε. Αν ο άγιος Θεός βούλεται να καταργήσει την Κόλαση και τα σχετιζόμενα με ατελεύτητη (αιώνια) τιμωρία ποιος θα τολμούσε να το πει ; Ποιος το γνωρίζει ;"τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο;".
Οι άγιοι πατέρες όταν αναφέρονται στην αποκατάσταση των πάντων, κατά τη γνώμη μου, δεν ομιλούν προφανώς για όσους αποδείχθηκαν στη ζωή τους ότι είναι οι βλάσφημοι του αγίου Πνεύματος, όπως είναι όλοι οι αιρετικοί, και δη και οι αιρεσιάρχες. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί, διαφέρουν όμως οι αμαρτίες των κατ΄ επίγνωση αιρετικών, από τις αμαρτίες των κατ΄ επίγνωση Ορθοδόξων. Οι πρώτοι είναι εκείνοι που αναφέρει ο απ. Παύλος : "την αλήθεια εν αδικία κατεχόντων", οι δεύτεροι είναι όσοι έχουν επίγνωση του : "ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων". Δεν παύουν όμως να αγωνίζονται με σκοπό να γίνουμε διδακτοί του Θεού, ώστε να κατέχουμε εν δικαιοσύνη την αλήθεια.
Οι πρώτοι μας λέγουν "τα θεολογούμενα δεν μας σώνουν, ούτε τα δόγματα μας σώνουν. Δεν μας σώνει τίποτα, μόνο το έλεος του Θεού", οι δεύτεροι απαντούν "όποιος απορρίπτει το δόγμα, απορρίπτει και το έλεος του Θεού".
Θαύμασε λοιπόν θράσος βλασφημίας, μέγεθος άγνοιας και διαστάσεις υποκρισίας, όταν σου λένε άχρηστο το δόγμα, χρήσιμο το έλεος, άχρηστη η αλήθεια, χρήσιμη η αποκατάσταση, άχρηστο το άγιο πνεύμα, χρήσιμη η αγάπη. Οι άγιοι είναι άγιοι, πάντως όμως κατά την δοθείσα ημίν θεία χάρι, η οποία τά ἀσθενῆ θεραπεύει καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῖ (ευχή επί χειροτονία).
Δεν νομίζω, εις τα ελλείποντα, είναι απαραίτητη η πλήρωση με την αποκατάστασηη των πάντων
Βλέπε : "Ο Νύσσης άγιος Γρηγόριος - Αποκατάσταση πάντων" από ιστολόγιο Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας, σχόλια )
Αζαρίας
Γιατί κανείς από τους νεότερους αγίους της Εκκλησίας μας δεν μίλησε για κάτι τέτοιο, αλλά όλοι μίλησαν για σωτηρία και απώλεια της ψυχής ; Επικαλούμαι εδώ τον όσιο Πορφύριο, τους γέροντες Παϊσιο και Σωφρόνιο και τόσους άλλους. Μήπως ο λόγος είναι η απόρριψη αυτής της δοξασίας από τη συνείδηση της Εκκλησίας ; Μήπως δεν ομιλούμε για “συμφωνία των Πατέρων” ; Ή συμφωνία είναι να προϋποθέτουμε τη συμφωνία άλλων Πατέρων με τη συγκεκριμένη άποψη του Νύσσης ex silentio; Δηλαδή, αφού δεν τον αντιμάχονται, άρα συμφωνούν μαζί του ;
κχ
Κατ΄ αρχήν, θέτω υπόψη του αναγνώστη αυτό που γράφει ο π. Αζαρίας, ειδικά τη “συμφωνία πατέρων”, με σκοπό να προσθέσω το εξής. Αν έχω λάθος, ας με διορθώσει.
Η λεγόμενη συμφωνία πατέρων είναι κατά τη γνώμη μου, πρώτον, αγιογραφική και δεύτερον δογματική. Λύση στο θέμα της αποκατάστασης πάντων δίνει και η Αποκάλυψη του Ιωάννου. Δεν θέλω, για να μη γράφω πολλά, να δώσω παραπομπές εδαφίων. Οι ουνιβερσαλιστές τις γνωρίζουν, όπως ο π. Αζαρίας – δεν είναι – και ο π. Δημήτριος Αθανασίου (fdathanasiou). Ελπίζω να μην είναι και αυτός.
Και ας πάμε στον κ. ΙΚ και το αν είναι, ή όχι, αμφιβόλου ορθοδοξίας όσα γράφει περί της αποκατάστασης των πάντων. Του απαντώ, φροντίζω να καταθέτω εδάφια της Αγίας Γραφής και όχι συμπερασματικές κρίσεις επί των γραφομένων από πατέρες της Εκκλησίας. Όπου, εκτός των ( αναιτίως, ή αυθαιρέτως, με ερωτηματικό ) υπαρχουσών αντιφάσεων, θα τις δούμε παρακάτω, μας ερωτά «ποιός είναι ο κριτής της Οικουμένης, που θα κρίνει αν τα παρατιθέμενα κείμενα είναι η όχι “αμφιβόλου ορθοδοξίας ;”». Και γράφει …
– Ο Γρηγόριος δεν μπορούσε να διανοηθεί την ύπαρξη της αμαρτίας εις την αιωνιότητα ( … ) « … η αμαρτία θα εξαφανιστεί εντελώς και δε θα μείνει ούτε ένα ίχνος της» ( … ) «Ούτε η αμαρτία υπήρχε αιώνια ούτε θα υπάρχει αιώνια». Η φρασεολογία του Γρηγορίου φανερώνει ότι ακόμα και στις μέρες του, οι επίμαχες φράσεις «αιώνια κόλαση», «αιώνια τιμωρία», «αιώνιο πυρ», «αιώνια κρίση», κλπ., δεν είχαν την έννοια κάποιας αμετάκλητης κατάστασης «χωρίς τέλος».
… Επικαλούμενος, δε, πάλι τον αγ, Γρηγόριο Νύσσης, διαβάζουμε :
– «Η ψυχή που είναι ενωμένη με την αμαρτία πρέπει να δοθεί στο πυρ, ώστε ό,τι είναι αφύσικο και ακάθαρτο να αφαιρεθεί, και να καταναλωθεί από το αιώνιο πυρ».
Απορούμε. Δηλαδή, το αιώνιο πυρ θα διατηρείται, ενώ είναι αδιανόητη η αμαρτία στην αιωνιότητα, δεν θα υπάρχει ούτε αιώνια κόλαση, ούτε αιώνια τιμωρία, πυρ ή κρίση. Μα, τότε, για ποιο λόγο να έχουμε το αιώνιο πυρ ; Πώς εξηγείται ;
Εκτός αυτού όμως έχουμε κάτι ακόμη από τον κ. ΙΚ :
– ” Σε άλλο σημείο των γραπτών του ο Νύσσης προσθέτει: «Σχετικά με τον σκοπό της σωτηρίας έχει ειπωθεί ότι ο Μονογενής Υιός του Θεού υποτάσσεται στον Πατέρα με τον ίδιο τρόπο, που η σωτηρία του Θεού εξασφαλίζεται για τους ανθρώπους», και «η υποταγή μας έχει να κάνει με την βασιλεία, την αφθαρσία και την μακαριότητα που κατοικεί μέσα μας. Αυτή είναι η έννοια του Απ. Παύλου σχετικά με την υποταγή στον Θεό»”.
Έχει όμως φροντίσει να μας προϊδεάσει με την πλήρη συμφωνία αγ. Γρηγορίου και Ωριγένη :
– Όσον αφορά το νόημα της «υποταγής» των πάντων στον Χριστό, ο Νύσσης αναφέρθηκε έμμεσα στον Ωριγένη ( … ) Ο Νύσσης συμφώνησε με τον Ωριγένη: «Το σημάδι της υποταγής στον Θεό είναι η σωτηρία όπως έχουμε μάθει». Η φράση «όπως έχουμε μάθει» φυσικά αναφερόταν στην ερμηνεία του Ωριγένη.
Αγνοεί, παραβλέπει ή δεν θέλει να μας πει, ότι ο μονογενής υιός υποτάσσεται στον Θεό πατέρα κατά την ανθρωπότητα, όχι όμως και κατά την θεότητα . Κατά τον συντάκτη (ΙΚ) της αποκατάστασης των πάντων αυτό δεν «το είχε μάθει» ο αγ. Γρηγόριος. Μου φαίνεται, πολύ κακό κάνει στον άγιο ο κ. ΙΚ.
Δεν απομένει παρά ο τελευταίος λόγος περί Μνημοσύνων. Ελπίζω, άλλοι αρμοδιότεροι από εμένα να απαντήσουν, όσον αφορά στη σχέση τους με την αποκατάσταση των πάντων.
Αγαπητή κυρία,
Ευχαριστώ για τις πρώιμες ευχές - μετά από 15 ημέρες - επί τη εορτή του αγίου Κυπριανού και Ιουστίνης.
Θα σας συμβούλευα να είσαστε προσεκτικότερη στην ανάγνωση. Ουδόλως προκύπτει αν γνωρίζω ή όχι τι βούλεται ο άγιος Θεός, με αυτά που έγραψα.
Και ως προς τα υπόλοιπα που γράφετε, μάθετε, ή αν δεν το γνωρίζετε ευκαιρία να το πληροφορηθείτε, δεν θα κριθούμε για όσα, και ό,τι, δεν ζήσαμε : Παράδειγμα μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος, που θα δικαιώσει τον Ωριγένη, σιωνιστές κλπ., ή, άλλο παράδειγμα, πώς θα ζούμε λίγο πριν καταστραφεί ο πλανήτης Γη μαζί με τον Ήλιο. Θα κριθούμε γι΄ αυτή τη ζωή, τη ζωή που ζήσαμε με τα δεδομένα πίστεως (Δόγμα) που έχουμε. Ή το πιστεύετε, ή το δεχόσαστε, με υποσημείωση άλλο το πιστεύω και έτερο το δέχομαι.
Οι Οικουμενικές Σύνοδοι αποφάνθηκαν με το άρθρο 7 του Συμβόλου Πίστεως. Σύνοδοι, που να καταργούν θεσπίσματα άλλων Συνόδων. ούτε έγιναν, ούτε θα γίνουν παρεκτός και είναι ληστρικές.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΗΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
http://www.helpfreetheearth.com/news198_UN.html
Εχει και έναν φοίνικα που αναδύεται απ' τις στάχτες του και άλλα περίεργα
Το δε κάτω μέρος υποβάλλει υποσυνείδητα την Κόλαση
Οι καλλιτέχνες και οι εντολείς αυτών είναι όλοι τους οπαδοί του Ωριγένη - έχουμε αρκετούς, αλλά δεν δηλώνουν ωριγενιστές - και πιστεύουν ότι αιώνια Κόλαση δεν υπάρχει, ή ότι θα παψει να υπάρχει. Διότι, κάτι τέτοιο, θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά, όπως μας (τους) έμαθε ο διάσημος θεολόγος (ορθόδοξος) Φλωρόφσκι.
Αν δεν το έλεγε αυτό ο Φλωρόφσκι, δεν θα τον ήξερε "ούτε ο καντηλανάφτης της γειτονιάς", όπως και του λόγου μου.
36 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πᾶν ῥῆμα ἀργὸν ὃ λαλήσουσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποδώσουσιν περὶ αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως· 37 ἐκ γὰρ τῶν λόγων σου δικαιωθήσῃ, καὶ ἐκ τῶν λόγων σου καταδικασθήσῃ
- Εσείς λέτε : μετά από χ αριθμό χρόνων, ετών, αιώνων, από την Δευτέρα Παρουσία δεν αποκλείεται να καταργηθεί η Κόλαση
Εγώ λέω ότι η Κόλαση θα είναι ατελεύτητη
- Εσείς επικαλείσθε λογισμούς της διανοίας σας με το σκεπτικό : ε, αφού θεός είναι, γιατί να μην καταργήσει την Κόλαση, την αιώνια και ατελεύτητη τιμωρία ; Μη, τάχα, και δεν το μπορεί ;
- Εγώ δεν προσκομίζω κανένα τέτοιο επιχείρημα "κατά την ιδίαν γνώμη". Καταθέτω αντιγραφές από την Καινή Διαθήκη, και μάλιστα, από τα Ιερά Ευαγγέλια. Πέρα όμως από αυτό, κάνετε το ολέθριο λάθος να γινόσαστε εσείς θεοί σε βάρος του Θεού. Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να λέτε τι μπορεί ο θεός να πει ή να κάμει μετά χ αριθμό χρόνων από την Δευτέρα Παρουσία ; Αν δεν το καταλάβατε, προσπαθείτε να υποκαταστήσετε τον άγιο Θεό.. Φαίνεται, ούτε και αυτό το "κατά χάριν" δύνασθε να εννοήσετε. Άλλο το "κατά χάριν", έτερο το "κατ' ουσίαν".
7. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Αυτό εδογμάτισε η Α΄ και Β΄ Οικουμενική Σύνοδος κι εσείς μου ζητάτε "κάτι που να φαίνεται ρητά και κατηγορηματικά το απολύτως ατελεύτητο της Κόλασης. Γράφει ότι "οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος" σύμφωνα με το "27 καὶ καθ' ὅσον ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις, 28 οὕτω καὶ ὁ Χριστός, ἅπαξ προσενεχθεὶς εἰς τὸ πολλῶν ἀνενεγκεῖν ἁμαρτίας, ἐκ δευτέρου χωρὶς ἁμαρτίας ὀφθήσεται τοῖς αὐτὸν ἀπεκδεχομένοις εἰς σωτηρίαν" (Εβ. θ΄). Άλλοι θα πορευθούν εις ανάστασιν ζωής και έτεροι εις ανάστασιν κρίσεως. Αυτά είναι τα δεδομένα πίστεως και αυτά πιστεύω. Αν τώρα εσείς βλέπετε μακρύτερα από την Δευτέρα Παρουσία και τα ακολουθούντα αυτής, εγώ δεν έχω τίποτα να προσθέσω. Αρκετά κουράσαμε το θέμα, περισσότερα δεν χρειάζονται. Άλλο ανάσταση ζωής και έτερο ανάσταση ζωής των εν κρίσει, 48 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται.
Με αυτό είναι ωσάν να διαγράψατε όλα τα προηγούμενα δικά σας και αυτό σας τιμά ιδιαίτερα. Όσο δε για το τελευταίο σας σχόλιο, 3 Οκτωβρίου 2014 - 9:59, όπου και δεν σας απάντησα, λάβετε υπόψη ότι, ναί, άρεσε στον Αγ. Γρηγόριο, όπως μας χαροποιεί όλους, διότι το «ἵνα ᾖ ὁ Θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσιν» αφορά πάντα συναισθανόμενο - και μη αποκαθιστάμενο με τις Ωριγενικές βλασφημίες - την αναξιότητά του και αδιαλείπτως μετανοεί. Η κατά Θεόν μετάνοια δεν γίνεται άπαξ, δεν είναι στιγμιαία, είναι καθημερινό βίωμα και έξις ζωής με διαρκή συναίσθηση του ελέους του αγίου Θεού. Δεν το αξίζουμε, κυρία Μπέλλου, κανείς από εμάς, όσο και αν προσπαθεί να τηρεί τις άγιες εντολές, δεν είναι άξιος. Ωστόσο, επιμένουμε, προσπαθούμε, ο καθένας με τις δυνάμεις του, να φανούμε άξιοι της Χάριτος.
«ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΥCΟΝΤΑΙ ΟΥΤΟΙ ΕΙC ΚΟΛΑCΙΝ ΑΙΩΝΙΟΝ,
ΟΙ ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΙ ΕΙC ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ» (Ματθ.25.46).
Μήπως και εδώ,ΑΓΑΠΗΤΕ κ.ΚΥΠΡΙΑΝΕ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ,
και στις δύο περιπτώσεις μάλιστα,το "αιώνιον" σημαίνει λίαν
μακραίων,αλλά χρονικώς πεπερασμένος και όχι ες αεί,
χρονικώς άπειρος· τής δε αιωνίου ζωής τελειωμένης και
περατωμένης διά της θεοενώσεως ;;;
Οι πεπερασμένοι άνθρωποι έχουμε ένα σαφώς περιορισμένο λεξιλόγιο για να σημαίνουμε πράγματα και έννοιες των πραγμάτων. Ένα από αυτά είναι ο χρόνος, το απροσδιόριστο του οποίου σημαίνεται με τη λέξη "αιώνιος". Για το διηνεκές και αριθμητικά απροσδιόριστο του χρόνου, χρησημοποιούμε τη λέξη αιώνιος και άλλη παρεμφερής είναι το ατελεύτητος. Το λεξιλόγιό μας δεν έχει άλλη λέξη δια τα πέραν του ατελεύτητου και αιώνιου χρόνου.
Βεβαίως, οι άνθρωποι έχουμε και τη φαντασία, οπότε έκαστος μπορεί να φαντάζεται ό,τι θέλει δια το πέρα από το χρόνο. Τώρα, όσον αφορά στο ζήτημα αυτό με τα θρησκευτικά δεν έχουμε κάτι άλλο από το ότι ο άγιος Θεός είναι άχρονος. Και ως προς τον χρονικά πεπερασμενο άνθρωπο, το μόνο που θα μπορούσα να γράψω είναι το "Βασιλεύει, ἀλλ' οὐκ αἰωνίζει, Ἅδης τοῦ γένους τῶν βροτῶν", όπως ακούμε στον Όρθρο του Μ. Σαββάτου. Όποιος εκ των βροτών δεν θέλει να αιωνίζει στον Άδη οι οδηγίες υπάρχουν, όχι όμως με την υπεκφυγή "μπορεί το αιώνιος να σημαίνει πεπερασμένος και όχι εσαεί".
Δεν σχολιάσατε το :
«τής δε αιωνίου ζωής τελειωμένης και
περατωμένης διά της θεοενώσεως»
Όποιος εκ των βροτών δεν θέλει να αιωνίζει στον Άδη οι οδηγίες υπάρχουν, όχι όμως με την υπεκφυγή "μπορεί το αιώνιος να σημαίνει πεπερασμένος και όχι εσαεί". «Tής δε αιωνίου ζωής τελειωμένης και περατωμένης διά της θεοενώσεως» κατά Χάριν, των οδηγιών υπαρχόντων και τηρουμένων.
Εννοώ ότι η αιώνια ζωή μας παύει να υπάρχει,άρα πεπερασμένη,όχι άπειρος χρονικώς,δηλαδή παύουμε να υπάρχουμε εμείς,η ψυχή μας,και γινόμαστε μη διακριτό μέρος του Θεού (θεοένωση).
Παρακαλώ σχολιάστε.
Ε.Β
Εννοώ ότι η αιώνια ζωή μας παύει να υπάρχει,άρα πεπερασμένη,όχι άπειρος χρονικώς,δηλαδή παύουμε να υπάρχουμε εμείς,η ψυχή μας,και γινόμαστε μη διακριτό μέρος του Θεού (θεοένωση).
Παρακαλώ σχολιάστε.
ΚΧ
«Tής δε αιωνίου ζωής ατελέστου (= ατελεύτητος) και απεράτου (= απέραντος) διά της θεοενώσεως» κατά Χάριν, των οδηγιών υπαρχόντων και τηρουμένων. Άλλο η ψυχή του σώματος, έτερο η ψυχή εν Πνεύματι των κατά Χάριν αγιασθέντων :
44 σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν. ἔστι σῶμα ψυχικόν, καὶ ἔστι σῶμα πνευματικόν.
45 οὕτω καὶ γέγραπται· ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ᾿Αδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν· ὁ ἔσχατος ᾿Αδὰμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν·
46 ἀλλ᾿ οὐ πρῶτον τὸ πνευματικόν, ἀλλὰ τὸ ψυχικόν, ἔπειτα τὸ πνευματικόν.
47 ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ.
48 οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι.
49 καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.
51 ἰδοὺ μυστήριον ὑμῖν λέγω· πάντες μὲν οὐ κοιμηθησόμεθα, πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα
Εννοώ ότι η (προσωπική) αιώνιος ζωή μας παύει να υπάρχει,άρα πεπερασμένη,όχι άπειρος χρονικώς,δηλαδή παύουμε να υπάρχουμε εμείς,η ψυχή εν Πνεύματί μας,και γινόμαστε μη διακριτό μέρος του ΘΕΟΥ (θεοένωση,ή καλύτερα,θεοενσωμάτωση,θεοσυγχώνευση,ή μια άλλη ακόμα καλύτερη λέξη).«Παύομε να υπάρχουμε εμείς,η ψυχή εν Πνεύματί μας»,διότι γινόμαστε ΘΕΟΣ,μη διακριτό μέρος του ΘΕΟΥ(ίσως η λέξη «Θεός» δεν αρκεί να τη γράφουμε μόνο με το αρκτικό γράμμα κεφαλαίο,αλλά με όλα: «ΘΕΟΣ»).Παρακαλώ σχολιάστε.
Το να γίνουμε εμείς θεοί στη θέση του Θεού, είναι βλασφημία πρώτου μεγέθους. Ουδείς εκ των αγίων της καθ΄ ημάς Ορθόδοξης Εκκλησίας τόλμησε ποτέ να ισχυριστεί ή υποστηρίξει κάτι παρόμοιο. Η κατά Χάριν θέωση των αγίων είναι κατά την δοθείσα Χάρι εις ένα έκαστο εξ αυτών. Άλλο το κατά Χάριν θεοειδές (ενχρίστωση) των αγίων και εντελώς διαφορετικό το κατ΄ Ουσίαν Θεός.
49 καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καὶ τὴν ΕΙΚΟΝΑ τοῦ ἐπουρανίου.
Ομοίωση Θεού είναι το αιτούμενο, όχι το "κατ΄ ουσίαν είναι θεός", ασφαλώς δε, εικόνα και ομοίωση είναι διακριτά μέρη του Θεού. Αυτό όμως δεν είναι κάτι προς περαιτέρω έρευνα και ζήτηση. Ο ίδιος ο Απ. Παύλος δεν το διαπραγματεύεται, αρκούμενος στο "ἰδοὺ μυστήριον ὑμῖν λέγω· ".
Δεν θα γίνουμε εμείς ΘΕΟΣ στη θέση του ΘΕΟΥ(ύπαγε της βλασφημίας).
Θα ενσωματωθούμε,συγχωνευτούμε εμείς με το ΘΕΟ,θα γίνουμε μη
διακριτό μέρος Του,και θα πάψουμε να υπάρχουμε εμείς,θα πάψει
να υπάρχει η ψυχή εν Πνεύματί μας.Σχολιάστε αυτό.
Περαιτέρω ενασχόληση, από μέρους μου, του θέματος ( : ενσωμάτωση, συγχώνευση, διακριτό μέρος και δεν γνωρίζω τι άλλο ήθελε προκύψει ) υπερβαίνει των δυνατοτήτων μου. Η ψυχή εν Πνεύματι δεν παύει ποτέ να υπάρχει. Αν έπαυε δεν είχαμε έναν Μέγα Αθανάσιο, έναν Μέγα Βασίλειο, έναν Μέγα Φώτιο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο, τον Ιωάννη Χρυσόστομο και πλήθος άλλων.
Eιρήσθω εν παρόδω ότι,
οι μουσουλμάνοι γράφουν τη λέξη ΘΕΟΣ
με όλα τα γράμματα κεφαλαία,και όχι μόνο το πρώτο,
όπως κάνουμε εμείς.Αυτό και στις μεταφράσεις του
Κορανίου,σε άλλες γλώσσες.
Δημοσίευση σχολίου