Κύπρου Χρυσόστομος στο 22 διεθνές οικουμενικό συνέδριο στη Μονή Bose:
"... ο Υιός του Θεού εσαρκώθη «διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν», για να επιφέρει την ειρήνη και την καταλλαγή μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων ..."
κχ
10 Εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ· 11 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμενοι ἐν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν.
Νομίζω, δεν έγινε εχθρός του ανθρώπου ο Θεός. Ανεξάρτητα αν αυτό φρονεί η διαστραφείσα φύση μας, εχθρός του Θεού έγινε ο άνθρωπος. Επομένως, δεν ζητά την καταλλαγή (συμφιλίωση) ο Θεός, ο άνθρωπος καλείται να συμφιλιωθεί, να καταλλαγεί, με τον Δημιουργό του. Καταλλαγή του ανθρώπου με το Θεό είναι το ζητούμενο, όχι το αντίστροφο.
Παρά ταύτα, ο ίδιος ο άγιος Θεός δέχθηκε να ταπεινωθεί, να γίνει άνθρωπος (Θεός και άνθρωπος), για να μας δείξει πόσο ανυπέρβλητο είναι το μέγα έλεος Αυτού. Εκείνος θέλησε μορφή δούλου λαβών να μας παραδειγματίσει, να ζητήσει Εκείνος τη δική μας συμφιλίωση - ή συγχώρεση, κατά διαφορετική, μη αποδεκτή όμως, απόδοση της λέξης καταλλαγή - αλλά εμείς εξακολουθούμε να παραμένουμε υπερφίαλοι και κατ΄ εξοχήν αλαζόνες. Επιμένουμε στο "δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων και νικήσαι εν τω κρίνεσθαί σε" (*). Τον απορρίπτουμε, μειώνουμε τη θεότητα του αγίου Πνεύματος, καυχώμενοι ότι υπερέχουμε σε δικαιοσύνη, ότι η κρίση μας είναι ανώτερη Εκείνου. Τον νικήσαμε !
Σε μυθεύματα και σε παραισθήσεις φρενών, λένε άλλοι, οι αγγλικανικές αποφύσεις του παπισμού, δίνουμε πίστη. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι θα αλλάξουν τον κόσμο - διάλογοι αγάπης για την ενότητα - και ετοιμάζουν νέα θρησκεία, όντας τελείως αδιάφοροι για τα "θύματα της ακαταστασίας που επιφέρουν οι βάρβαρες εισβολές και οι συνεχιζόμενες βίαιες καταπατήσεις εδάφών", όπως είπε ο Κύπρου Χρυσόστομος. όντας και ο ίδιος τελείως αδιάφορος..
Όποιος δεν υποτάσσεται στην αλαζονία τους, είναι το επόμενο θύμα. Ο δικός μας Θεός, ο Θεός του Ορθόδοξου Δόγματος, θα πρέπει να συμφιλιωθεί με το δικό τους κατακτητή και παγκόσμιο σφαγέα κυβερνήτη. Εδώ βρισκόμαστε.
(*) ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε (Ψ. ν΄)
οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν (Ψ. ρμβ΄)
"... ο Υιός του Θεού εσαρκώθη «διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν», για να επιφέρει την ειρήνη και την καταλλαγή μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων ..."
κχ
10 Εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ· 11 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμενοι ἐν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν.
Νομίζω, δεν έγινε εχθρός του ανθρώπου ο Θεός. Ανεξάρτητα αν αυτό φρονεί η διαστραφείσα φύση μας, εχθρός του Θεού έγινε ο άνθρωπος. Επομένως, δεν ζητά την καταλλαγή (συμφιλίωση) ο Θεός, ο άνθρωπος καλείται να συμφιλιωθεί, να καταλλαγεί, με τον Δημιουργό του. Καταλλαγή του ανθρώπου με το Θεό είναι το ζητούμενο, όχι το αντίστροφο.
Παρά ταύτα, ο ίδιος ο άγιος Θεός δέχθηκε να ταπεινωθεί, να γίνει άνθρωπος (Θεός και άνθρωπος), για να μας δείξει πόσο ανυπέρβλητο είναι το μέγα έλεος Αυτού. Εκείνος θέλησε μορφή δούλου λαβών να μας παραδειγματίσει, να ζητήσει Εκείνος τη δική μας συμφιλίωση - ή συγχώρεση, κατά διαφορετική, μη αποδεκτή όμως, απόδοση της λέξης καταλλαγή - αλλά εμείς εξακολουθούμε να παραμένουμε υπερφίαλοι και κατ΄ εξοχήν αλαζόνες. Επιμένουμε στο "δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων και νικήσαι εν τω κρίνεσθαί σε" (*). Τον απορρίπτουμε, μειώνουμε τη θεότητα του αγίου Πνεύματος, καυχώμενοι ότι υπερέχουμε σε δικαιοσύνη, ότι η κρίση μας είναι ανώτερη Εκείνου. Τον νικήσαμε !
Σε μυθεύματα και σε παραισθήσεις φρενών, λένε άλλοι, οι αγγλικανικές αποφύσεις του παπισμού, δίνουμε πίστη. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι θα αλλάξουν τον κόσμο - διάλογοι αγάπης για την ενότητα - και ετοιμάζουν νέα θρησκεία, όντας τελείως αδιάφοροι για τα "θύματα της ακαταστασίας που επιφέρουν οι βάρβαρες εισβολές και οι συνεχιζόμενες βίαιες καταπατήσεις εδάφών", όπως είπε ο Κύπρου Χρυσόστομος. όντας και ο ίδιος τελείως αδιάφορος..
Όποιος δεν υποτάσσεται στην αλαζονία τους, είναι το επόμενο θύμα. Ο δικός μας Θεός, ο Θεός του Ορθόδοξου Δόγματος, θα πρέπει να συμφιλιωθεί με το δικό τους κατακτητή και παγκόσμιο σφαγέα κυβερνήτη. Εδώ βρισκόμαστε.
(*) ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε (Ψ. ν΄)
οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν (Ψ. ρμβ΄)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου