Όταν η αλήθεια αντικαθίσταται από την πλαστογραφία "ελευθερία του προσώπου"
Οι δημοσκοπήσεις, ως γνωστόν, είναι πάντα νέες. Γίνονται κάθε μέρα. Ποιες όμως βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ή πως κατασκευάζονται για να τις μαθαίνουμε, είναι άλλο θέμα.
Η πρόσφατη, που δημοσιεύθηκε στις 15/03/2013, δείχνει "ντέρμπι" μεταξύ Νουδού και Σύριζα με τρίτο κόμμα τη Χρυσή Αυγή. Παρακάτω ακολουθεί η σαβούρα όλων των αποκομμάτων, που έφτιαξαν ή συμμετείχαν στο "πλιάτσικο", του "μαζί τα φάγαμε κοπρίτες".
Αυτά που ακολουθούν γράφονται για το τρίτο κόμμα.
Αυτό λοιπόν το κόμμα, αν προτίθεται να ασκήσει καθοριστικό ρόλο στην πολιτική μας ζωή, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο μοναδικός αντίπαλος που έχει και είναι απόλυτα σύμμαχος των άλλων, είναι το ψεύδος και η υποκρισία. Η πολιτική ζωή της Ελλάδος από συστάσεως αυτού του κρατιδίου είναι γεμάτη ψέματα, ιδιοτέλειες και συστηματική εξαπάτηση των ψηφοφόρων.
Στο δόλιο και καταχθόνιο αυτό παιγχνίδι σε βάρος των δύσμοιρων ανθρώπων που ζουν εδώ, η πολιτική αλητεία είχε και έχει πάντα σύμμαχο τη διοικούσα ιεραρχία της ορθόδοξης εκκλησίας. Η οποία με τη σειρά της εξαπατά το λαό παραχαράσσοντας την αλήθεια και φαλκιδεύοντας το θρησκευτικό του συναίσθημα. Όταν διαβάζει κανείς ότι η θρησκεία μας παλαβώνει, όταν εκδίδονται βιβλία "ενάντια στη θρησκεία", και όταν βλέπει μια δημοσιογράφο με γνωστή την έξωθεν μαρτυρία - ομολογημένη άλλωστε ανερυθρίαστα από την ιδία - περί του τι ακριβώς πρεσβεύει, είναι αδιανόητο να μην ακούμε τίποτα. Η σιωπή της ιεραρχίας δηλώνει αποδοχή. Δηλώνει ότι με τη στάση της αυτή συμφωνεί με όλα όσα λέγονται και γίνονται.
Αν λοιπόν αυτό το πολιτικό κόμμα, τρίτο στην προτίμηση των ψηφοφόρων, θέλει να διαμορφώσει μια νέα κατάσταση, οφείλει να συμμαχήσει με την αλήθεια. Η οποία δεν είναι ούτε απρόσωπη, ούτε ανυπόστατη, όπως για χρόνια τώρα διδάσκουν οι φαρισαίοι της πολιτικής σε συνεργασία με τη διοικούσα ιεραρχία. Η τελευταία έχει αντικαταστήσει την αλήθεια με την "ελευθερία του προσώπου", τη σχέση, τον έρωτα και άλλα πλαστά και κακόδοξα. Έχει διαστρέψει το "είναι" και το "υπάρχειν" της αλήθειας και συνεχίζει με αμείωτη ένταση να διαπράττει αυτό το ολέθριο, για το λαό του Θεού και την ίδια, λάθος.
Πέραν αυτών, η τρίτη πολιτική προτίμηση των ψηφοφόρων οφείλει να ξεκαθαρίσει τόσο τη θεωρητική της μορφή, όσο και το πλαίσιο που την περιβάλλει. Πολλά ακούγονται και γράφονται. Έχουν βάση όλα αυτά και επιτέλους, πρέπει να ξέρουμε τι μας γίνεται. Οι αναθεωρητές του μαρξισμού-σημερινοί πλαστογράφοι της Χριστιανοσύνης, πρέπει να πάρουν την απάντησή τους από ένα άλλο, παρεμφερές με το δικό τους, αρχαϊκό πρότυπο, το οποίο όμως έχει προμετωπίδα την ενυπόστατη έμμορφη αλήθεια και όχι την πλαστοπροσωπία που ονομάζεται : "Η ελευθερία του ανθρώπινου προσώπου".
2 σχόλια:
@Η πολιτική ζωή της Ελλάδος από συστάσεως αυτού του κρατιδίου είναι γεμάτη ψέματα, ιδιοτέλειες και συστηματική εξαπάτηση των ψηφοφόρων.
Στο δόλιο και καταχθόνιο αυτό παιγχνίδι σε βάρος των δύσμοιρων ανθρώπων που ζουν εδώ, η πολιτική αλητεία είχε και έχει πάντα σύμμαχο τη διοικούσα ιεραρχία της ορθόδοξης εκκλησίας.
Αδελφέ Κυπριανέ χαίρε εν Κυρίω!
Αναφέρεσαι από συστάσεως του κρατιδίου... Η εκκλησία γράφεται με "ε" και όχι με "Ε". Αν έκανες αναφορά για μετά το 1924, ένεκα των θρησκευτικών σου πιστεύω, θα καταλάβαινα το "ε".
Είναι τυπογραφικό λάθος ή το εννοείς;
Νάσαι πάντα καλά, η Κυρία Θεοτόκος Σκέπη και καταφυγή μας!
Εν Χριστώ,
Κων/νος Αργυρακόπουλος
Μόντρεαλ-Καναδά.
Αγαπητέ Κωνσταντίνε,
Σε ευχαριστώ για την επισήμανση. Είσαι προσεκτικός αναγνώστης. Γράφω :
" η πολιτική αλητεία είχε και έχει πάντα σύμμαχο τη διοικούσα ιεραρχία της ορθόδοξης εκκλησίας"
και με αυτό εννοώ ότι, η διοικούσα ιεραρχία της ορθόδοξης εκκλησίας, σημείωσε όλα με μικρά και κανένα με κεφαλαίο, την Εκκλησία και την Ορθοδοξία τη μετέτρεψε σε εκκλησία και ορθοδοξία της δικής της διοικήσεως και ιεραρχίας. Έπαψε πλέον να είναι Θεσμός η Ορθοδοξία και η Εκκλησία, διότι τα πρόσωπα της ιεραρχίας και της διοικήσεως, αυτούς τους Θεσμούς : Εκκλησία, Ορθοδοξία, Διοίκηση και Ιεραρχία, τους εκπροσώπησαν και τους εκπροσωπούν με ανάξιο και ακατάλληλο τρόπο.
Τα πρόσωπά τους δεν ανέδειξαν Θεσμούς. Αντί στα πρόσωπά αυτά να καταυγάζει η Αλήθεια, θέλω να πω, στα πρόσωπα αυτά να φανερώνεται ενυπόστατη η Αλήθεια - αυτό άλλωστε σημαίνει Εκκλησία και Ορθοδοξία - μόνο το ψεύδος, την υποκρισία και άλλους αθέμιτους συμβιβασμούς συναντάς.
Όταν ο Μακρυγιάννης πήγε στον Όθωνα να του εξηγήσει ένα μήνυμα που του είχε στείλει, ο Όθων τον ρώτησε τι θέλει να του πει. Τότε λοιπόν ο Μακρυγιάννης απάντησε : Δυό τσέπες έχω, η μια είναι γεμάτη με ψέμματα και η άλλη με αλήθειες. Από ποια τσέπη να τραβήξω; Από αυτή με τις αλήθειες, του είπε ο Όθων.
Και οι σημερινοί λαοσυνάκτες και λαβαροκράτες, μνημονεύουν τον Μακρυγιάννη, αλλά βάζουν το χέρι στη τσέπη του με τα ψέμματα. Αποκοιμίζουν το λαό του Θεού, μόνο το όνομά του αναφέρουν και ό,τι άλλο τους συμφέρει, που το κόβουν και το ράβουν στα μέτρα της λαοσύναξης και της ύψωσης λαβάρου.
Κατάλαβες αγαπητέ Κωνσταντίνε;
Δημοσίευση σχολίου