Στην Ελλάδα του 2010, στην Ελλάδα της τρόϊκας και του Μνημονίου, η παραφροσύνη κυριαρχεί. Εκεί μας οδήγησαν οι κυβερνήτες και τα κόμματα, να μη καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται, επειδή αυτό τους εξυπηρετεί. Βλάκες αυτοί να έχουν να κάνουν με ηλιθίους.
Όταν το 50% των συμμετεχόντων στην εκλογική απάτη γίνεται 100% και οι νικητές επαναλαμβάνουν χαρούμενοι :
"Η πλειοψηφία μίλησε, η δημοκρατία νίκησε",
τότε μάλλον θα πρέπει να κάνουμε επίσκεψη σε ψυχίατρο ή σε κανένα λογοθεραπευτή.Να λέμε και να επαναλαμβάνουμε συχνά καθημερινά τη λέξη "πενήντα τοις εκατό" και ποτέ το γλωσσοδέτη "εκατό τοις εκατό". Από δω και μετά να το ξεχάσουμε.
Οι πλειοψηφίες αρχίζουν τώρα να υπολογίζονται κάτω από το 50 και οι μειοψηφίες πάνω από το πενήντα, στην Αθήνα μάλιστα η πλειοψηφία ήταν 30% και η μειοψηφία 70%. Αλλά αυτό, όπως είπαμε, με ... τον γλωσσοδέτη. Έχουν το θράσος μετά να κραυγάζουν με το εμετικό σύνθημα "ο λαός μίλησε". Αντί να βάλουν την ουρά στα σκέλια και τη γλώσσα τους να καταπιούν, έχουν την αναίδεια να βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να κάνουν δηλώσεις.
Το ψηφοθηρικό μάρκετινγκ αυτό υπαγορεύει : Διαρκές τηλεοπτικό ντόπινγκ.
Τώρα λοιπόν που η λαϊκή εντολή συνειδητοποιεί την απάτη της ψήφου και τη δύναμη της ΑΠΟΧΗΣ, οφείλουν να γνωρίζουν πρωτίστως οι απέχοντες και δευτερευόντως οι συμμετέχοντες στις κατ΄ ευφημισμό δημοκρατικές διαδικασίες ότι οι πρώτοι, δεν έχουμε καμιά συγγένεια με αναρχικά παλιομοδίτικα κινήματα-πρότυπα, που διοχέτευσε η ευρωπαϊκή διαστροφική διανόηση. Δεν είμαστε ομάδες κρούσης της μουτζούρας των ΜΚΟ Εξαρχείων. Δεν είμαστε τα κοινωνικά παράσιτα της πατριδοκαπηλείας και του θρησκευτικού παραεμπορίου. Δεν είμαστε οι γνωστοί σιτιζόμενοι λακέδες του πολύχρωμου ακτιβισμού. Δεν είμαστε τίποτα απ΄ όλα αυτά. Μια πατρίδα έχουμε, μια θρησκεία έχουμε, μια ιστορία και μια γλώσσα. Με αυτή συνεννοούμεθα. Λογοθεραπευτές και ψυχίατροι δεν μας χρειάζονται. Από δυσλεξία δεν πάσχουμε. Όσο κι αν προσπαθήσουν, το 50 δεν θα μας το κάνουν 100. Οι πλαστογράφοι έγιναν αντιληπτοί, η ψήφος τελείωσε, οι πολιτικές οικογένειες ας αναζητήσουν άλλους "νονούς" εκτός από αυτό τον ταλαίπωρο Λαό :
Η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.
Όταν το 50% των συμμετεχόντων στην εκλογική απάτη γίνεται 100% και οι νικητές επαναλαμβάνουν χαρούμενοι :
"Η πλειοψηφία μίλησε, η δημοκρατία νίκησε",
τότε μάλλον θα πρέπει να κάνουμε επίσκεψη σε ψυχίατρο ή σε κανένα λογοθεραπευτή.Να λέμε και να επαναλαμβάνουμε συχνά καθημερινά τη λέξη "πενήντα τοις εκατό" και ποτέ το γλωσσοδέτη "εκατό τοις εκατό". Από δω και μετά να το ξεχάσουμε.
Οι πλειοψηφίες αρχίζουν τώρα να υπολογίζονται κάτω από το 50 και οι μειοψηφίες πάνω από το πενήντα, στην Αθήνα μάλιστα η πλειοψηφία ήταν 30% και η μειοψηφία 70%. Αλλά αυτό, όπως είπαμε, με ... τον γλωσσοδέτη. Έχουν το θράσος μετά να κραυγάζουν με το εμετικό σύνθημα "ο λαός μίλησε". Αντί να βάλουν την ουρά στα σκέλια και τη γλώσσα τους να καταπιούν, έχουν την αναίδεια να βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να κάνουν δηλώσεις.
Το ψηφοθηρικό μάρκετινγκ αυτό υπαγορεύει : Διαρκές τηλεοπτικό ντόπινγκ.
Τώρα λοιπόν που η λαϊκή εντολή συνειδητοποιεί την απάτη της ψήφου και τη δύναμη της ΑΠΟΧΗΣ, οφείλουν να γνωρίζουν πρωτίστως οι απέχοντες και δευτερευόντως οι συμμετέχοντες στις κατ΄ ευφημισμό δημοκρατικές διαδικασίες ότι οι πρώτοι, δεν έχουμε καμιά συγγένεια με αναρχικά παλιομοδίτικα κινήματα-πρότυπα, που διοχέτευσε η ευρωπαϊκή διαστροφική διανόηση. Δεν είμαστε ομάδες κρούσης της μουτζούρας των ΜΚΟ Εξαρχείων. Δεν είμαστε τα κοινωνικά παράσιτα της πατριδοκαπηλείας και του θρησκευτικού παραεμπορίου. Δεν είμαστε οι γνωστοί σιτιζόμενοι λακέδες του πολύχρωμου ακτιβισμού. Δεν είμαστε τίποτα απ΄ όλα αυτά. Μια πατρίδα έχουμε, μια θρησκεία έχουμε, μια ιστορία και μια γλώσσα. Με αυτή συνεννοούμεθα. Λογοθεραπευτές και ψυχίατροι δεν μας χρειάζονται. Από δυσλεξία δεν πάσχουμε. Όσο κι αν προσπαθήσουν, το 50 δεν θα μας το κάνουν 100. Οι πλαστογράφοι έγιναν αντιληπτοί, η ψήφος τελείωσε, οι πολιτικές οικογένειες ας αναζητήσουν άλλους "νονούς" εκτός από αυτό τον ταλαίπωρο Λαό :
Η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.
6 σχόλια:
Είναι δυνατόν όμως να υπάρχουν άνθρωποι που πήγαν και τους ψήφισαν? Είναι δυνατόν? Οι δημόσιοι υπάλληλοι προφανώς. κΚι οι προσφάτως διορισμένοι. Αυτή η καρέκλα κύριε Χριστοδουλίδη! Αυτό το βόλεμα! Αλλο πράγμα! Ποιος θα φανταζόταν ότι μια καρέκλα θα ήταν πιο σημαντική από τα εδάφη της χώρας?
Ενας πιστός
Όταν η καρέκλα γίνει "ηλεκτρική καρέκλα" - δεν θα αργήσει - και θα αρχίσουν να αργοψήνονται, τότε θα ψάχνουν να βρουν κάποιον να κατεβάσει το διακόπτη. Αλλά χέρι δεν θα υπάρχει. Θα βρίσκονται όλα κομμένα και πεταγμένα στην κάλπη της απάτης.
Και ξέρετε κάτι? Αυτοί που τους ψήφισαν είναι που θα χρειαστούν μετά τον ψυχίατρο. Αυτοί που τους ψήφισαν είναι που έχουν συμφέροντα από αυτούς. Να μην θυμηθώ που είχαν κλείσει την Πανεπιστημίου γιατί θα μειωνόταν ο ελάχιατος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων στα 1700 ευρώ! ενώ για τον ιδιωτικό τομέα που έφτασε στα 600 ευρώ ούτε λόγος να γίνει - έτσι πέρασε. Οι άνθρωποι και τα ποντίκια - όπως μας θεωρούν οι βολεμένοι. Σε αυτούς βασίζονται οι κυβερνώντες και αλωνίζουν, στους Εφιάλτες. Οπως όμως συμβαίνει και στις ταινίες στο τέλος θα φαγωθούν μεταξύ τους.
Ενας πιστός
Προσπαθούν όμως πολύ είναι η αλήθεια να μας κάνουν το 50 - 100. Καλή δύναμη απέναντι στην παράνοιά τους. Είναι όμως έτσι κάπως και οι καιροί. γι'αυτό οι περισσότεροι είναι με φάρμακα.
Ευτυχώς που υπάρχουν οι ύμνοι να ξεχνάμε τα λόγια τους. Κι εσείς με αυτά που ακούτε - μάλλον που διαβάζετε - τι να πείτε? Να όμως, υπάρχει και το internet, και μπορεί και ανταλάσσει κανείς γνώμη να σιγουρεύεται ότι δεν είναι ο Ναπολέων - εκεί θέλουν να μας φτάσουν με τα παρανοικά που λένε συνεχώς. Σας ζάλισα λίγο σήμερα, συγνώμη.
Πολλούς χαιρετισμούς,
Ενας πιστός
Αυτό τι ήταν που έγινε? Εκλογές? Η πλειοψηφία μίλησε? Πρέπει να μας θεωρούν ή καθυστερημένους ή ανίκανους να αντιδράσουμε - δεν εξηγείται αλλιώς. Ο κόσμος έδωσε το μήνυμά του - υπήρξαν βέβαια και οι προδότες αλλά πιστεύω ότι και αυτοί θα συνετισθούν 'δια της παιδεύσεως' με αυτά που έρχονται - απολύσεις κλπ.
Γιάννης, Θεσσαλονίκη
Ευχαριστώ τους σχολιαστές. Θα πρέπει να γίνουν, θα το γνωρίζουν άλλωστε, φορείς του μηνύματος της αποχής. Με επιχειρήματα να δίνουν στους άλλους να καταλάβουν την αδυναμία που θα αντιμετωπίσουν οι επαγγελματίες της "εξαπάτησης δια της ψήφου".
Συνήθως οι άλλοι απαντούν : Και λοιπόν τι έγινε; Ακόμη και με το 1% μπορούν να φτιάξουν κυβέρνηση. Αλλά δεν μπορούν. Διότι θα δείξουν απροκάλυπτα το φασισμό τους. Αυτό φοβούνται, να μην αποκαλυφθεί η απάτη της δημοκρατίας τους.
Ως προς το : Και τι θα γίνει μετά; Η απάντηση είναι ότι ικανοί άνθρωποι υπάρχουν, αλλά τους κρατούν στο σκοτάδι. Θέλουν να μη τους ξέρουμε. Αυτοί δεν θα μας ζητήσουν να τους ψηφίσουμε. Θα μας ζητήσουν να μην τους ψηφίσουμε. Η σιωπή μας, θα είναι η αποδοχή τους και αν κάποιος έχει διαφορετική γνώμη, ας βγεί να την πει, για να πάρει την απάντηση που χρειάζεται.
Σε γενικές γραμμές αυτά. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, σημαντικές βέβαια, αλλά δεν είναι του παρόντος.
Δημοσίευση σχολίου