Ο σεβασμιώτατος Πειραιώς δεν απαντά

(Συνέχεια προηγουμένων εδώ και εδώ)

Και βέβαια δεν απαντά. Με τα σκουπίδια του διαδικτύου θα ασχοληθεί ή με άλλα σοβαρότερα και σημαντικότερα και χρησιμότερα; Οι Ροδόσταυροι, οι Μασόνοι, οι Οικουμενιστές - ενίοτε δε και οι "εκτός" εκκλησίας παλαιοημερολογίτες - είναι τα μείζονα θέματα της επικαιρότητας, εσχάτως δε, μας προέκυψε κάτι ακόμη. Τι;

Όλα αυτά τα χρόνια μιλούσαμε για το Σχίσμα των Εκκλησιών, τότε με τους Φραγκολατίνους, και κάτι μας διέφευγε. Ήταν η άγνοια που είχαμε για τη λέξη "σχάση". Το Φραγκολατινικό ιερατείο της Ρώμης και νυν κράτος του Βατικανού αποφάσισε να μας βάλει στο σωστό δρόμο - με το φιλιόκβε, ύστερα με άλλα - κι εμείς αρνηθήκαμε. Έτσι, λοιπόν, έγινε το Σχίσμα.

Αλλά ο σεβασμιώτατος (και αγωνιστής) μητροπολίτης Πειραιώς αντιλήφθηκε ότι, σύμφωνα με τα νεώτερα δεδομένα η εκπεσούσα Ρώμη "έσχασε" την Εκκλησία. Κακώς νομίζαμε ότι έσχισε την Εκκλησία.

Φυσικά, είναι ρηματική/λεκτική έκφραση το "έσχισε" την Εκκλησία, διότι η Εκκλησία είναι άρρηκτη, αδιάσπαστη και άτμητη. Τότε γιατί κάνουμε λόγο για Σχίσμα και σήμερα για "σχάση";

Όπως είπα, χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή για να δηλώσουμε κατ΄ άνθρωπο αυτό το σημαντικό ιστορικό γεγονός. Όσο για τα περισσότερο διευκρινιστικά έχουμε αυτά που μας είπε ο σεβασμιότατος και είναι η "σχάση". Αν όμως ο σεβασμιώτατος ήθελε να γίνει περισσότερο σαφής, θα έπρεπε να προσθέσει κάτι ακόμη. Αλλά δεν το λέει. Αν το έλεγε θα ήταν υποχρεωμένος να αναγνωρίσει ότι έπεσε με τα ίδια του τα λόγια σε παγίδα. Και ιδού το γιατί.

Όποιος δημιουργεί σχίσμα στην Εκκλησία ή σχάση, αυτό το σχίσμα και αυτή η σχάση αφήνουν ανέπαφη την Εκκλησία και ο ίδιος, αυτός που κάνει την ανωμαλία (αίρεση), γίνεται ο αποδέκτης και του σχίσματος και της σχάσης. Το Σχίσμα που επέφερε ο παπισμός στην Εκκλησία πιστώθηκε στη δική του εκκλησία : Φύτρωσαν οι προτεστάντες και οι αμέτρητες παραφυάδες τους. Κατά τον ίδιο τρόπο, το σχίσμα που τελικά κατάφερε σε βάρος μας ο παπισμός, το χρεωθήκαμε οι Ορθόδοξοι με τον, σε εισαγωγικά, "παλαιομερολογητισμό" για να βλαστήσουν μετά οι δικές μας παραφυάδες και να καυχώνται, αυτοί που έφεραν το σχίσμα, ότι οι άλλοι αποκόπηκαν και εξέπεσαν της Χάριτος!

Αυτοί που έγιναν οι αίτιοι της "σχάσης", που δεν την ονομάζουν με τη λέξη αυτή για ευνόητους λόγους, ρίχνουν το φταίξιμο στους άλλους. Οι ίδιοι, έχοντας στην εξουσία τους τις διοικητικές δομές που τους παρέχει η υπερεξουσία του Καίσαρα (Πολιτεία), καυχώνται ότι έμειναν άτρωτοι και αλώβητοι. Τώρα όμως θερίζουν τις θύελλες που έσπειραν με τον καινοτόμο τους άνεμο : Την αθεΐα κέρδισε ο παπισμός, την αθεΐα ζούμε σήμερα με τους εκλεκτούς που πάντα διαλέγαμε - με τις υποδείξεις πνευματικών.

Αυτά έπρεπε να ομολογήσει ο σεβασμιώτατος. Ο οποίος συνεχίζει το "δονκιχωτικό" αγώνα κατά των ερειπίων της εκκλησίας (του πάπα), που προκάλεσαν οι Ροδόσταυροι, οι Μασόνοι και τα λοιπά παράγωγα του "Πατριαρχείου της Παλαιάς Ρώμης" (sic).