ΑΚΤΙΝΕΣ, 5 Νοε 2010 Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς απαντά σε ερωτήματα που του τέθηκαν

Η Πυρηνική Φυσική και η Θεολογία του πυρήνος

(Ανανέωση στις 6/11/2010)

Αν δεν το γνωρίζετε, είναι καιρός - κι αυτό - να το μάθετε. Όπως έχουμε στην Πυρηνική Φυσική τις σχάσεις, έχουμε κατά τον ίδιο τρόπο και στη Θεολογική (παρένθεση, Φυσική) αντίστοιχες "σχάσεις" (εισαγωγικά) και ανάλογους "πυρήνες" (πάλι εισαγωγικά). Διαβάσετε :

Μητροπολίτης Πειραιώς : "Ἡ ἀποδιδομένη ὑπό τινων ἔννοια τοῦ σχίσματος διά τήν ὑπαίτιον ἀποκοπήν τοῦ Πατριαρχείου τῆς παλαιᾶς Ρώμης ἐκ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας προδήλως τυγχάνει ἐσφαλμένη διότι ἡ Ἐκκλησία ὡς τό ἕν καί μοναδικόν σῶμα τοῦ Δομήτορος Αὐτῆς Κυρίου ὀντολογικῶς καί ἱστορικῶς εἶναι Μία Ἀκαινοτόμητος καί Ἀδιαίρετος καί συνεπῶς ὁ ὀρθός θεολογικός ὅρος διά τήν ἐπισυμβάσα δραματικήν ἀποκοπήν τοῦ Πατριαρχείου τῆς παλαιᾶς Ρώμης εἶναι ὁ ὅρος σχᾶσις πού σημαίνει ἀποκοπή καί ἔκπτωσιν."

Κυπριανός Χ : Όταν οι όροι της πυρηνικής Φυσικής μετατίθενται εις την Θεολογικήν, δεν θα πρέπει να μας ξενίζει ούτε η "θεολογία" (εισαγωγικά οπωσδήποτε) της συναφειακότητας, ούτε αυτή της μεταπατερικότητας.

Αυτά τα μπαλώματα με την επαλλάσσουσα γλώσσα είναι δηλωτικά παραπετάσματος καπνού ή για να το πούμε καλύτερα, ενδυμασία με στολή παραλλαγής για να μη γινόμαστε αντιληπτοί.

Ενδέχεται να συμβαίνουν σε άλλους χώρους, στη διπλωματία ή σε πολεμικές επιχειρήσεις, όπου στόχος είναι πώς θα ξεγελάσουμε τον άλλο ή τον αντίπαλο θα καταβάλουμε.

Η προσπάθεια του σεβασμιοτάτου ατυχέστατη, τον εκθέτει. Δεν είμαστε τόσον αφελείς, όσο στο παρελθόν. Τα μαθήματα τα πήραμε, τα μελετήσαμε και μας έκοψαν, όταν πήγαμε να δώσουμε εξετάσεις. Ευτυχώς, χρόνο είχαμε, ανοίξαμε κάτι αραχνιασμένα βιβλία, ψάξαμε άλλες γραφές (ή και Γραφές) όχι κίβδηλες. Ξενυχτήσαμε, νηστέψαμε, προσευχηθήκαμε, οδοιπορήσαμε και το πτυχίο, δόξα τω Θεώ, το πήραμε.

Ένθετο :

"Πυρηνική σχάση ονομάζεται η διαδικασία κατά την οποία ένας ασταθής ατομικός πυρήνας χωρίζεται (σχάται) σε δυο ή περισσότερους (μικρότερους) πυρήνες και σε μερικά παραπροϊόντα σωμάτια (όπως νετρόνια)"

Επισήμανση : Για να επισυμβεί σχάση απαιτείται να υπάρχει ένας ασταθής ατομικός πυρήνας και στην προκειμένη περίπτωση (του σεβασμιοτάτου), "ασταθή ατομικό πυρήνα" πρέπει να εννοήσουμε την Εκκλησία, οπότε είχαμε και τη "σχάση" (sic).

........... ............. ...............

Αυτό που συμπληρωματικά θα γράψω, δεν αφορά στον (...), ούτε στους χειροκροτητές του σεβασμιοτάτου.

Αφορά όλους τους κηδομένους την Ορθοδοξία ή και θεολογία, για τους μικρούς και Θεολογία για τους Μεγάλους και εγκρατείς.

Είναι ο όρος "σχάσις" θεολογικά δόκιμος ή δεν είναι; Και αν είναι, γιατί δεν τον χρησιμοποίησαν οι άγιοι Πατέρες, όπως ο Μ. Φώτιος; Γιατί, εδώ και αιώνες, γράφουμε για Σχίσμα και ουδέποτε διανοήθηκε κάποιος να μας βάλει στο σωστό δρομο λέγοντας ότι :

"ὁ ὀρθός θεολογικός ὅρος διά τήν ἐπισυμβάσα δραματικήν ἀποκοπήν τοῦ Πατριαρχείου τῆς παλαιᾶς Ρώμης εἶναι ὁ ὅρος σχᾶσις"!

Πέραν αυτού, εξακολουθεί η Ρώμη να διατηρεί "Πατριαρχείον"; Όταν μια εκκλησία εκπέσει και αποκοπεί, είναι σωστό να εξακολουθούμε να λέμε ή να γράφουμε για "Πατριαρχείο"; Όπως λέμε ή γράφουμε για "σχισματική εκκλησία" (σημ. μόνο όταν στρέφουμε τα βέλη κατά των αδελφών μας παλαιοημερολογιτών) κατά τον ίδιο τρόπο οφείλουμε να λέμε ή να γράφουμε για "έκπτωτο πατριαρχείο". Κάτι που απέφυγε η γραφίδα του σεβασμιοτάτου.

Το έκπτωτο πατριαρχείο της Ρώμης και η σχισματική εκκλησία του, είναι αυτό που εσχάσθη, αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς στη χρήση του δάνειου εκ της Φυσικής όρου. Διότι μετά τη "σχάση"-αυτονομία, και τον ασταθή εκκλησιαστικό του πυρήνα, χωρίσθηκε σε δύο ή περισσότερους πυρήνες και τα παραπροϊόντα σωμάτια.

Οι πανεπιστημιακοί της εκκλησιαστικής Ιστορίας μπορούν να μας διαφωτίσουν επί του θέματος.

Αλλά για να μας το πουν, θα πρέπει να ρίξουν για λίγο πίσω το βλέμμα τους. Και να ιδούν, ότι αυτό που έκανε το έκπτωτο πατριαρχείο της Ρώμης, δίνοντας αφορμή για σχηματισμό άλλων "πυρήνων" και "παραπροϊόντων", μας έβαλε κι εμάς να κάνουμε το ίδιο. Φτιάξαμε κι εμείς τους δικούς μας "πυρήνες" και τα "παραπροϊόντα" τους εγκαυχώμενοι για την "ορθοδοξία" μας. Τους άλλους, που τους κάναμε χίλια κομμάτια, τους πετάξαμε εκτός εκκλησίας, όντας εμείς πιό έξω κι από τους έξω.

............. ........... ..............

23"καὶ περιεπάτει ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Σολομῶντος. 24 ἐκύκλωσαν οὖν αὐτὸν οἱ ᾿Ιουδαῖοι καὶ ἔλεγον αὐτῷ· ἕως πότε τὴν ψυχὴν ἡμῶν αἴρεις;"

Εκυκλώθη ο σεβασμιότατος και απήντησε :

"Ἡ ἀποδιδομένη ὑπό τινων ἔννοια τοῦ σχίσματος διά τήν ὑπαίτιον ἀποκοπήν τοῦ Πατριαρχείου τῆς παλαιᾶς Ρώμης ἐκ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας προδήλως τυγχάνει ἐσφαλμένη διότι κλπ., κλπ., καί συνεπῶς ὁ ὀρθός θεολογικός ὅρος διά τήν ἐπισυμβάσα δραματικήν ἀποκοπήν τοῦ Πατριαρχείου τῆς παλαιᾶς Ρώμης εἶναι ὁ ὅρος σχᾶσις πού σημαίνει ἀποκοπή καί ἔκπτωσιν."

Yπoλαβών δε πάλιν ο σεβασμιότατος, πιεσθείς υπό των κύκλω επερωτώντων, έφη αυτοίς εκ τρίτου, εν διακρίσει και αληθεία και στεντορία τη φωνή, ότι σχάσις τή Εκκλησία εγένετο. Όθεν, νοήσατε"τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ἀκούει" και τα εξής.

Πλήν το σχίσμα, πολιός τις γέρων είπεν, ως υλακή των λύκων ηκούετο παρά των προβάτων και αύθις ετρέποντο εις φυγήν, νυν δε ακούοντα "σχάσιν" ακινδύνως βόσκουσι εις τα παρειάς των βουνών. Έφη δε προς αυτόν σεβασμιότατος "καὶ συμβοσκηθήσεται λύκος μετ᾿ ἀρνός"